Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Παρότι ελάχιστα γνωστός στη χώρα µας, ο e.e. cummings συγκαταλέγεται ανάµεσα στους σηµαντικότερους αµερικανούς ποιητές του 20ου αιώνα και θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του µοντερνιστικού κινήµατος. Ο Πάουντ τον θεωρούσε ως τον "µείζονα λυρικό της γενιάς του", σηµειώνοντας ότι ο Cummings έχει γράψει µερικά από τα ωραιότερα και δραστικότερα ερωτικά ποιήµατα της δυτικής λογοτεχνίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στη γνωστή ταινία του "Η Χάνα και οι αδερφές της", ο Γούντυ Άλλεν βάζει τον Μάικλ Κέην να χαρίζει στην αγαπηµένη του τα άπαντα αυτού του "κατ’ εξοχήν ερωτικού ποιητή"! Τρ...

Στο γοητευτικό αυτό βιβλίο ο Robbins Burling αναφέρεται με πειστικότητα και ύφος εύληπτο στην καταγωγή της γλώσσας, εμφανίζοντας ταυτόχρονα κάτω από νέο φως τον τρόπο με τον οποίο η γλώσσα επηρεάζει τη σκέψη, τη συμπεριφορά και τις κοινωνικές μας σχέσεις. Με τη βοήθειά του, κατανοούμε καλύτερα τη φύση της ίδιας της γλώσσας. Ο συγγραφέας αναζητεί τα ίχνη της πρωτο-γλώσσας όπως εμφανίστηκε στα πρωτεύοντα που υπήρξαν οι μακρινοί μας πρόγονοι πριν από εκατομμύρια χρόνια και σκιαγραφεί την εξέλιξή της μέχρι την εμφάνιση του σύγχρονου ανθρώπου. Μας προσφέρει μια νέα εξήγηση γι...

"Δεν ήταν πραγματικό, δεν ήταν μόνο ανάμνηση, θα μπορούσαμε, ναι, να βρούμε κάποτε αυτό το χρόνο που ζητούσαμε: τώρα". Η απώλεια της πραγματικότητας είναι κεντρικό θέμα στα κείμενα της Μπάρμπαρα Καίλερ. Η "νοσταλγία για το παρόν", όπως και η απουσία του έρωτα, της ευτυχίας, όνειρα καταδικασμένα να ναυαγήσουν: "έχασα το νήμα προχωρώ χωρίς στόχο ακολουθώντας αυτή τη συνάντηση που άνοιξε το λαβύρινθο πάνω του μόνο ένας ουρανός και αυτός πρέπει να φτάνει για δύο". Η ίδια αναζήτηση θεματοποιείται στο λυρικό πεζό της κείμενο "Σύντομο γράμμα για την απουσία": "αλλά ίσως εδώ αρχ...

Είμαι έξω... ...μόνος μου. Το σπίτι του Μίλτου είναι κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό. Για να φτάσω μέχρι εκεί, αφού κατεβώ από το λεωφορείο, πρέπει να ανεβώ μια γέφυρα που περνάει πάνω από τις γραμμές των τρένων. Γέφυρα σιδερένια, παλιά. Κάνω πολλή φασαρία όταν την περνάω. Όλη η πόλη ακούει τα βήματά μου. Εκεί υπάρχω. Την αγαπάω, είναι ωραία. Ανεβαίνω, είμαι ψηλά, περπατάω, νιώθω υπέροχα. Σκέφτομαι τον Άνχελ, σκέφτομαι να πέσω στο κενό. Να φύγω τώρα που είμαι ευτυχισμένος... Να μην είμαι αχάριστος... Να μη ζητήσω περισσότερα... Να μη ζήσω τίποτε άλλο που να είναι μικρό...

Μελετώντας το φευγαλέο, τη νοσταλγία και την αίσθηση του ανεκπλήρωτου, βασανισμένοι από αναπάντητα ερωτήματα, ο Άγρας, ο Καρυωτάκης, ο Λαπαθιώτης, ο Ουράνης, η Πολυδούρη, ο Σκαρίμπας, ο Φιλύρας, στρέφουν την ελληνική ποίηση στην επίμονη διερεύνηση των εσωτερικών τοπίων της ποίησης και του ποιητή. Στο βιβλίο εξετάζονται οι αιωρήσεις της ποίησής τους ανάμεσα στις λέξεις και τη μουσική, την πραγματικότητα και τη φαντασία, την ανάγκη της επικοινωνίας και την επίγνωση της ετερότητάς τους. Εξετάζεται επίσης η σχέση των ποιητών αυτών με τη Γενιά του '30: μια σχέση αμοιβαίας από...

Γερμανία, Αύγουστος 2005. Μια γυναίκα με το όνομα Σαμπίνε γεννά και σκοτώνει τα νεογέννητα παιδιά της. Η Αστυνομία ανακαλύπτει, ύστερα από εκτεταμένες έρευνες, ότι, μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Σαμπίνε είχε γεννήσει εννέα παιδιά, τα οποία βρέθηκαν θαμμένα είτε στην πίσω αυλή του σπιτιού των γονιών της είτε μέσα σε γλάστρες. Με την υπόθεση ασχολήθηκαν ο γερμανικός Τύπος, η τηλεόραση, απλοί άνθρωποι, ακόμα και η γερμανική κυβέρνηση. Το θέμα όμως ξεχάστηκε το ίδιο απότομα όπως προέκυψε, δίχως να έχει δοθεί κάποια ικανοποιητική απάντηση στο τι ήταν τελικά αυτό που όπλισε τα χέρια...

ΓΑΛΑΖΙΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ Νο.10 Ήταν κάποτε ένας κοκκινομάλλης που δεν είχε ούτε μάτια ούτε αυτιά. Δεν είχε ούτε μαλλιά και συνεπώς κοκκινομάλλη τον έλεγαν μόνο υποθετικά. Δεν μπορούσε να μιλήσει, γιατί δεν είχε στόμα. Ούτε και μύτη είχε. Δεν είχε χέρια, ούτε και πόδια. Ούτε κοιλιά είχε, ούτε πλάτη, ούτε σπονδυλική στήλη, ούτε εντόσθια. Δεν είχε τίποτε! Αρα δεν μπορούμε να ξέρουμε για ποιόν άνθρωπο πρόκειται. Καλύτερα λοιπόν να σταματήσουμε ν' ασχολούμαστε μαζί του.

Βλέπω λοιπόν τον Πετρώνιο -ή όπως αλλιώς λεγότανε· τι σημασία έχει τώρα πια;- να κάθεται και να γράφει την παραμύθα του, αντλώντας από τις προσωπικές του αναμνήσεις και από τα διαβάσματά του, κάπου εκεί στο δεύτερο μισό του 1ου μ.Χ. αιώνα ή και στα πρώτα χρόνια του 2ου (και πάλι, τι σημασία έχει;). Τον βλέπω να γράφει, χωρίς καλά καλά να ξέρει πώς θα προχωρήσει και πού θα καταλήξει. Κατ' αυτήν την έννοια, το "Σατυρικόν" δεν είναι μόνο το "πρώτο ρεαλιστικό μυθιστόρημα", όπως χαρακτηρίστηκε, μα και το πρώτο κείμενο ημιαυτόματης γραφής, που προχωράει βάσει τυχαίων συνειρμών μν...

ΑΒΛΑΒΗΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗ* Να περνάς ανάμεσα από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη με το αδιόρατο χαμόγελο μιας ήττας που τη μετέτρεψες σε νίκη Με τους όρους των άλλων Στο ζυγό να σκύβεις σε υποταγή στα πρέπει παραδομένος Ο πόνος ακραιφνής Τίποτα το ξεχωριστό Κι εσύ μέσα στη μάζα Ας νόμιζες πως έπλεες μοναχός πρίγκιπας και σοφός γκουρού μες στη γαλήνη της απεραντοσύνης Ελεύθερος θα είσαι πια μόνο στα όνειρά σου Θα σε αφήνουν να γλιστράς ήσυχος και αβλαβής στα διεθνή τα ύδατα Μες στα σεντόνια τα σατέν κάτω από την πέτρινη στέγη του σπιτιού σου. * παράφραση στίχου...

Τι σημαίνει ευτυχία; Υπάρχει μήπως μια μαγική διαδρομή που οδηγεί με σιγουριά σε αυτήν; Ποια είναι τα υλικά που την συνθέτουν; Ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας, της κοινωνίας, του σεξ, του χρήματος, σε αυτή την αναζήτηση; Δίνοντας ιδιαίτερο βάρος στο γυναικείο ψυχισμό, με χιούμορ αλλά και τρυφερότητα, η Γιουστίνε ντελ Κόρτε στήνει μια σπονδυλωτή ιστορία, με μαρτυρίες και εμπειρίες προσώπων που κυνήγησαν το όνειρο και έζησαν έναν εφιάλτη. Το Εθνικό Θέατρο συστήνει στο ελληνικό κοινό την συγγραφέα Γιουστίνε ντελ Κόρτε. Η αυστριακή, μεξικάνικης καταγωγής, δημιουργός, γρά...

Σχόλια και αυτοσχόλια για την ποιητική τέχνη και τον ανθρώπινο προσδιορισμό. Ονομάστηκαν "Στάσιμα" (παλιότερα), κάπου στο σκοτεινό "Φαράγγι", "Εαρινό Φθινόπωρο" άλλοτε, "Καταφυγή" και απαξιωτικός "Ψίθυρος" τελικά - στο κέντρο η Ποίηση, η αναγκαιότητα και τα σοβαρά της παιχνίδια ένδον. Φυσικά όλα υπόκεινται, τίποτε δεν ησυχάζει τελεσίδικα· μήτε τα πάθη, μήτε η ακύρωσή τους στις αφετηρίες των γραφών και στις προσωπικές κινητοποιήσεις του αναγνώστη. Ας φανταστούμε τον Κόσμο έτσι.

Είναι πολύ δύσκολο να αναπαραστήσεις µια µάχη, ακόµα και αν πολέµησες γνήσια και συνειδητά. Κυρίως να περιγράψεις την ψυχολογία των πολεµιστών, το τι σκέφτονταν τούτη ή την άλλη ώρα, λίγο πριν σκοτώσουν, λίγο πριν σκοτωθούν. Πρόκειται για µια γιορτή, ένα παιχνίδι θανάτου που, ώσπου να φας το πρώτο βόλι, δεν καταλαβαίνεις τη σοβαρότητά του. Μετά είναι οι φωνές που σε ενθαρρύνουν και σε προτρέπουν να µη φοβάσαι το φόβο. Η µυρωδιά του ιδρώτα ανακατεµένη µε το αίµα και το µπαρούτι· η συντροφικότητα που αναπτύσσεται στον κίνδυνο της µάχης· η έγνοια για τον άλλο, µην πάθει κανένα...

ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δεν καταλάβατε καλά. Σκοπεύω να μετακομίσω σε μεγαλύτερο διαμέρισμα. ΜΑΜΑΕΦ: Μεγαλύτερο! Δεν έχετε τα μέσα να διατηρήσετε αυτό και θα πάρετε μεγαλύτερο! ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Ναι! ΜΑΜΑΕΦ: Έχετε καθόλου μυαλό στο κεφάλι σας; Με ποια λογική...; ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δεν υπάρχει λογική... Μόνο βλακεία. ΜΑΜΑΕΦ: Βλακεία; Μην λέτε βλακείες! ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Δυστυχώς, κύριέ μου, η πραγματικότητα είναι ότι είμαι βλάκας με πατέντα. ΜΑΜΑΕΦ: Βλάκας; Πολύ αστείο. Δηλαδή πώς... βλάκας; ΓΚΛΟΥΜΟΦ: Βλάκας... Πώς το λένε... Βλάκας! Αποφασισμένος να φτάσει πολύ ψηλά, ο νεαρός Γκλούμοφ χρησιμοποιεί όλα...

Περιέχει το δραματοποιημένο και το πεζό κείμενο, κείμενα για την παράσταση και για το ίδιο το κείμενο, χρονολόγιο του Κάφκα και των παραστάσεων έργων του στην Ελλάδα, κ.ά. ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ Εγγραφέας; ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ Ναι, ΕΓΓΡΑΦΕΑΣ. Ταιριαστό όνομα, δεν βρίσκετε; Οι βελόνες του είναι τοποθετημένες όπως στη σβάρνα του γεωργού και λειτουργεί όπως αυτή, αν και σε περιορισμένο χώρο και πολύ πιο καλλιτεχνικά. Ο Κατάδικος είναι ξαπλωμένος στο ΚΡΕΒΑΤΙ. Ολόκληρη η επιφάνεια του ΚΡΕΒΑΤΙΟΥ είναι καλυμμένη από ένα στρώμα βαμβάκι. Ξαπλώνουμε τον Κατάδικο, γυμνό φυσικά, μπρούμυτα πάνω στο β...

"Είχαν κοινή καταγωγή, τον ίδιο κωδικό αριθμό στη δημιουργία του κόσμου. Κωδικό για το πνεύμα και το σώμα, κωδικό για την ψυχή. Που ρέουν, μεταβάλλονται και εξελίσσονται και παίρνουν χίλιες δυο μορφές, μα παραμένουν πάντα ίδια στην ουσία τους. Αρσενικό και θηλυκό, άνδρας και γυναίκα, κόκκινο και κόκκινο, κόκκινο όπως το κόκκινο της μεγάλης έκρηξης στον πυρήνα του σύμπαντος δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Και τίποτα άλλο. Τα δύο σε ένα, πλασμένα από το ένα, ταγμένα να γίνουν και πάλι ένα. Ίσως φωτεινές ακτίνες του ίδιου ήλιου στο διάστημα, δροσερό νερό από την ίδια βουνοκορφή στ...

Το μυθιστόρημα "Κάθρην: μια ιστορία" του Άγγλου πεζογράφου William Makepeace Thackeray [1811-1863], γνωστού για την αλύπητη σατιρική πένα του, που γέννησε το περίφημο "Πανηγύρι της ματαιοδοξίας", είναι το πρώτο εκτενές έργο του και δημοσιεύθηκε σε συνέχειες (1839-1840) στο διάσημο βικτωριανό περιοδικό "Fraser's Magazine". Ο Thackeray, παίρνοντας την πραγματική ιστορία μιας ταπεινής καταγωγής νεαρής, η οποία σκότωσε με φρικτό τρόπο τον σύζυγό της, ασκεί κριτική στη μόδα εκείνης της εποχής που εγκωμίαζε κάθε είδους δολοφόνο, παράνομο, ληστή. Ο Charles Dickens βρίσκεται στο κέ...

"Καθοριστική για την επιλογή τεχνοτροπίας του συγγραφέα είναι η απουσία κάθε ουσιαστικής επικοινωνίας ανάμεσα στα πρόσωπα. Παρουσιάζεται ένας κόσμος όπου τα πρόσωπα είναι στην πραγματικότητα το περιβάλλον τους, ο σωρός ασύνδετων καθημερινών πράξεων μιας ζωής που παρελαύνει χαμένη στο πλήθος της λεπτομέρειάς της. Επίτευγμα αποτελεί ο πλούτος και η ποικιλία των εικόνων στην απόδοση ακριβώς του όγκου της λεπτομέρειας, η ευφυία στην επιλογή τους και την ειρωνική τους αντιπαράθεση μέσα στη φαινομενική ασυναρτησία της δομής των κειμένων. Από λίγο-πολύ συμβατικές περιγραφές ή δ...

Η "Περίπολος Ζ΄" συνιστά ένα νεωτερικό αντιπολεμικό αφήγημα, το οποίο δεν έχει απασχολήσει την κριτική, ενώ συνήθως απουσιάζει από μελέτες στις οποίες θα έπρεπε να συνεξετάζεται μαζί με τη λοιπή αντιπολεμική λογοτεχνία του μεσοπολέμου (Μυριβήλη, Βενέζη, Μπεράτη, Δούκα). Το αφήγημα αυτό απασχόλησε τον Σκαρίμπα επί μισό αιώνα, από το 1932, όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν τα δύο πρώτα κεφάλαιά του στη συλλογή διηγημάτων "Το θείο τραγί" έως το 1977, οπότε επανεκδόθηκε αυτοτελώς, ύστερα από τη σποραδική ύφανσή του μέσα στο υλικό του μυθιστορήματος "Φυγή προς τα εμπρός", που πήρε και το...

"Σε διάλεξα. Ανάμεσα σε όλους τους ανθρώπους διάλεξα εσένα, θα μείνεις εκεί κρυμμένη. Τώρα δεν κινδυνεύεις. Είσαι προστατευμένη και ασφαλής. Κανείς δεν μπορεί να σ' αγγίξει, θα μείνεις καθαρή. Όσα χρόνια και να περάσουν. Δεν θα γεράσεις ποτέ. Ακόμα κι όταν θα 'χεις γίνει γυναίκα, θα είσαι πάντα κορίτσι. Μέχρι να γίνεις κομμάτι από μένα. Μέχρι τίποτα να μην μπορεί να μας χωρίσει." "O "Wolfgang" του Γιάννη Μαυριτσάκη βασίζεται στη γνωστή ιστορία που συντάραξε πρόσφατα τη Βιέννη, όταν η τότε 18χρονη Νατάσα Κάμπους κατάφερε ν’ αποδράσει μετά από οκτώ χρόνια αιχμαλωσίας, έγκλ...

"Ένα άλογο! Το καλύτερό μου άλογο δίνω σ' αυτόν που θ' αναλάβει να τη διπλαρώσει, να τη στεφανώσει, να την κρεβατώσει, να την κουτουπώσει, μια και καλή από δαύτη εμάς, να μας γλυτώσει!" Η Κατερίνα αρνείται να παίξει με τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως αυτοί ορίζονται από μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Οι άνδρες τρομάζουν μπροστά στην ευφυΐα της και την αποφεύγουν. Τη βαφτίζουν "διάβολο", "κόλαση", "στρίγγλα". Μέχρι που εμφανίζεται ο Πετρούκιο - ο μόνος ικανός να διακρίνει το χάρισμα πίσω από την επιθετική της συμπεριφορά. Και την ερωτεύεται βαθιά. Η χημεία τους είναι εκ...