Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Α! Εσείς θεές του τρόµου που γρήγορα πετάτε, µαινάδες φτερωτές, που δεν σας κυβερνάει ο Βάκχος, αλλ' είστε το κοπάδι του θρήνου και της οιµωγής, µελανόµορφες Ευµενίδες, που σχίζετε τον άπειρο αιθέρα εκδίκηση γυρεύοντας να πάρετε, εκδίκηση για αίµα και για φόνο, σας ικετεύω, εκλιπαρώ, του Αγαµέµνονα τον γιο λυτρώστε απ' τη µανία,γιατί 'ναι αξιολύπητος, αλίµονο - τι πάθηµα του ήτανε γραφτό, στον τρίποδα όταν µίλησε ο Φοίβος, κι αντήχησε ο χρησµός, κι αυτός τον άκουσε γονατιστός πάνω στο χώµα το ιερό στον οµφαλό του κόσµου.

ΤO "Εθνικό Θέατρο" (το οποίο ονομαζόταν "Βασιλικόν Θέατρον" κατά τις περιόδους 1901-1908 και 1935-1974) ανέπτυξε καθ’ όλη την περίοδο της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα ως προς τη σκηνοθεσία της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία μιας ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής παράδοσης και τη διαμόρφωση μιας ιδιαίτερης "σχολής" ερμηνείας της τραγωδίας. Η δημιουργία της παράδοσης αυτής υπήρξε αποτέλεσμα του καλλιτεχνικού μόχθου και της συστηματικής σκηνικής προσέγγισης της τραγωδίας από σημαντικούς σκηνοθέτες όπως: ο Θωμά...

Μήπως τα προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας δεν είναι στην πραγματικότητα και τόσο "σύγχρονα"; Μήπως υπάρχει μια εγγενής κακοδαιμονία, ηθελημένη και αθέλητη, που εμποδίζει αυτή τη χώρα, η οποία εντούτοις "αναζητεί τον εαυτό της με πάθος", να βλέπει το "κεντρικό" και να είναι "επίκαιρη"; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα καίρια ερωτήματα στα οποία προσπαθεί να δώσει απαντήσεις το δοκίμιο του Κώστα Αξελού "Η μοίρα της σύγχρονης Ελλάδας" που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νεφέλη, σε μετάφραση της Κατερίνας Δασκαλάκη. Πρόκειται για ένα κείμενο σπάνιας διορατικότητας, "προφητικ...

[...] Έχοντας ολοκληρώσει τη μετάφραση των 44 αυτών ποιημάτων από όλες τις περιόδους της ποίησής του, διακρίνω πια αρκετά καθαρά πού κάνω τον Cummings "κυκλικό" και πού τον "τετραγωνίζω"· πού αφήνομαι, ελάχιστα, να τον προδίδω και πού παρουσιάζομαι εμφανέστερα ανάμεσα στους στίχους· πού επιθυμώ να τον μπολιάσω (παράλογα;) με ένα π.χ. "τσελανικό" στοιχείο (στο these children singing in stone a), και πού να πάρω ελευθερίες, μέσα στο πλαίσιο της δικής του "αγραμματικής" αισθητικής. Έτσι, μεταφράζοντας τον ποιητή που έχει αναγάγει το απόσπασμα και την τμήση σε αισθητική αξία, π...

Μου είπε ο γιατρός Είδα ένα κεφάλι ζώου Και γύρω από αυτό Το όνειρό μου Και ακόμη πιο έξω εγώ πάλι κοιμάμαι Οι ομόκεντροι κύκλοι μου Και ακόμη πιο έξω αυτή η ζωή Η ζωή μου Θεαματική Επερχόμενες κερασιές στα μαλλιά μου Μελλοντικά πουλιά τις τσιμπούν -σε πονούν- Και ανθίζουν

[...] Κίνηση - κοίμηση στην άνυδρη χώρα ο ήλιος σκληραίνει τις φτέρνες ήλιος που παριστάνει το φεγγάρι άσπρη μπογιά που καίει Ούτε ιδρώτας, ούτε σάλιο Και μόνος ήχος ο βήχας κάκτος κυκλικός Ναι, το μηδέν, συμπαθέστερο, σαφώς ευκρινέστερο τροχός του τίποτα δαχτυλίδι δίχως δάχτυλο φαντάσματος μανδύας Ναι, το μηδέν ξεκούραστο, στρογγυλός ύπνος χωρίς ξυπνήματα κι ανοησίες Κίνηση - πτώση οριστική μετά τη μέρα μετά του ονείρου τον επίλογο μετά την εισβολή της ρίζας το φυτό σκέψη, μαραίνεται Όπως όλα τα άνευ σταγόνας παλιοπράματα Και παύουν τα γυρίσματ...

"Γκούσταβ Μάλερ, oραματιστής και δυνάστης": με τις δύο αυτές έννοιες περιγράφει στο νέο του βιβλίο ο δεινός ερευνητής τού Μάλερ Κωνσταντίνος Φλώρος την πολυσύνθετη προσωπικότητα του Aυστριακού συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας (1860-1911). Παρόλο που οι συνθέσεις του Μάλερ συγκαταλέγονται στα δημοφιλέστερα έργα του μουσικού ρεπερτορίου και η "εξωτερική" του βιογραφία έχει εν τω μεταξύ περιγραφεί σε σχεδόν εξαντλητικό βαθμό, η "εσωτερική" βιογραφία του παρέμενε, τουναντίον, μια terra incognita έως τώρα. Εδώ όμως, ο Φλώρος διερευνά για πρώτη φορά -καταφεύγοντας ακόμη και σε α...

[...] Η Ελίντα, η ηρωίδα του έργου, όπως η μικρή σειρήνα -αναζητώντας την αληθινή ζωή την ευτυχία που δεν απολαμβάνει στο γάμο της με τον γιατρό Βάνγκελ- στρέφει το βλέμμα της έξω από τα στενά όρια του περιβάλλοντός της, στην ανοιχτή θάλασσα. "Η κυρά της θάλασσας", αν και στηρίζεται σε μύθο, είναι ένα ψυχολογικό δράμα και αφορά τη σχέση δύο ανθρώπων που ζουν χωρίς έρωτα, εγκλωβισμένοι στο πλαίσιο μιας κοινωνικής σύμβασης. Η Ελίντα, κόρη φαροφύλακα, αγάπησε κάποτε έναν θαλασσινό, που της υποσχέθηκε μια ελεύθερη ζωή. Ο θαλασσινός αυτός, ένας ξένος, αποτελεί περισσότερο σύμβ...

Γι' αυτό λέω τον πόνο μου στις πέτρες - αν και μένουν βουβές στην απελπισία μου, είναι καλύτερες απ' τους Τριβούνους γιατί δεν με διακόπτουν. Όταν κλαίω, μουσκεύουν από τα δάκρυά μου και νομίζω ότι κλαίνε μαζί μου. Αν φορούσαν λευκούς κι επίσημους χιτώνες, δεν θα 'βρισκε η Ρώμη καλύτερους Τριβούνους. Η πέτρα είναι μαλακή σαν το κερί, ενώ οι Τριβούνοι πιο σκληροί από πέτρα. Η πέτρα δεν έχει γλώσσα και δεν πληγώνει, ενώ οι Τριβούνοι ανακοινώνουν με τη γλώσσα τους το θάνατο.

Περίεργο πράγμα ο έρωτας. Στριφογυρίζεις ένα χρόνο μεταξύ ύπνου και ξύπνιου στο κρεβάτι, κι ένα ωραίο πρωί ξυπνάς, πίνεις ένα ποτήρι νερό, φοράς τα ρούχα σου, περνάς το χέρι πάνω απ' το μέτωπό σου και συλλογίζεσαι - και συλλογίζεσαι. - Θεέ μου, πόσες γυναίκες χρειάζεται κανείς για να τραγουδήσει όλη την κλίμακα του έρωτα; Μόνο μία δεν φτάνει ούτε για μια νότα. Γιατί να είναι η πάχνη πάνω από τη γη μας ένα πρίσμα που διασπάει το λευκό φως του έρωτα σε ουράνιο τόξο;

Στο βιβλίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα το διάσημο έργο του Σοβιετικού μαρξιστή φυσικού, ιστορικού και φιλοσόφου Boris Hessen (1893-1936). Οι κοινωνικές και οικονομικές ρίζες των Αρχών της Φυσικής Φιλοσοφίας του Νεύτωνα, το οποίο είχε παρουσιαστεί ως ανακοίνωση στο 2ο Διεθνές Συνέδριο Ιστορίας των Επιστημών και των Τεχνικών που έγινε στο Λονδίνο το 1931. Το έργο του Hessen κατέχει στην ιστοριογραφία της ιστορίας των επιστημών μια μοναδική θέση, διότι με αυτό επιχειρήθηκε για πρώτη φορά μέσω της μαρξιστικής θεωρίας η ανάγνωση, η κατανόηση και η ανασυ...

"O τρομοκρατικός ήχος των βομβαρδιστικών "Στούκας", ενωνότανε με το θλιβερό χλιμίντρισμα των αλόγων που σκοτώνονταν ή τραυματίζονταν, με τις εκρήξεις των βομβών, τις καταρρεύσεις των κτιρίων, τον πανικό των ανθρώπων που έτρεχαν να προστατευτούν (όταν οι βομβαρδισμοί μάς πετύχαιναν στα χωράφια, τρέχαμε να καλυφτούμε μέσα στα στάχυα, αλλά πώς να γλιτώσεις από τα "Στούκας", που έφταναν μέχρι και τριάντα μέτρα από τη γη - πολλά κορμιά έπεσαν, πολύ θανατικό) ένας αλλόκοτος ορυμαγδός, μια κόλαση. Άνθρωποι, άλογα, κομμάτια λιμανιού και πλοίων, όλα μια παράξενη αιματηρή μάζα. Εμείς...

Αφετηρία αυτής της μελέτης στάθηκε το ερώτημα για το ιδεολογικό περιεχόμενο του μύθου στην υπερρεαλιστική ποίηση και τέχνη. Η απόρριψη της κλασικής αισθητικής από τους υπερρεαλιστές σήμαινε την απόρριψη της παραδοσιακής ερμηνείας του παρελθόντος και τους οδήγησε στην οικειοποίηση αντι-κανονικών μυθολογικών εκφράσεων που προέρχονταν έξω από τη δυτική πολιτισμική κληρονομιά. Η λογοτεχνική έμπνευση των υπερρεαλιστών στράφηκε σε καλλιτεχνικές, μυθολογικές ή ακόμη και σε απλές καθημερινές μορφές έκφρασης των περιφερειακών πολιτισμών των αποικιοποιημένων χωρών του Τρίτου Κόσμου....

Να σου γεννιέται νέος πόθος είναι ηδονή ασύλληπτη κι όλη η απόλαυση του έρωτα είναι στην αλλαγή. Είναι ακραία η ηδονή που νιώθεις να προσπαθείς να κατακτήσεις με χίλιους τρόπους την καρδιά μιας νέας και ωραίας, να βλέπεις μέρα με τη μέρα τις μικρές προόδους που κάνεις, να πολεμάς με λόγια γλυκά, με δάκρυα, με αναστεναγμούς, την αθώα αιδώ μιας ψυχής που δεν θέλει να παραδώσει τα όπλα, να καταρρίπτεις βήμα προς βήμα όλες τις μικρές αντιστάσεις που προβάλλει, να νικάς τους ηθικούς της ενδοιασμούς περί τιμής και να τη φέρνεις γλυκά γλυκά εκεί που θέλεις να τη φέρεις. Όμως, αν τ...

III.guarda e passa Πώς εκπληρώνει κανείς το καθήκον του; Θέλω να πω: πώς κάνει πράξη απρόβλεπτη το προσχεδιασμένο; Λίγο με νοιάζει ό,τι διδάσκεται γι' αυτό ή όσα οι αγυρτείες της ανάγκης συμβουλεύουν. Λίγο με νοιάζει η γνώμη (η πεποίθηση) νόθων συλλογισμών. Θέλω να πω: με ποιον ώμο μπορεί να σπρώξει κανείς, να σωριάσει κανείς σε ερείπια το επόμενο τείχος; Με ποιο πέλμα μπορεί να σκορπίσει τ' οδόφραγμα και τους σάκους της άμμου στο πιο κάτω σημείο ελέγχου; Με ποιο τρόπο μπορεί ν' αφαιρέσει κανείς το πράσινο χρώμα από τις θλιβερές γραμμές της εγκατάλειψης; Κατακτημέν...

"Μιας και η αρχαιολογία βρίσκει όλα τα βασικά δεδομένα της με την ανασκαφή, κάθε αρχαιολογικό πρόβλημα ξεκινά ως πρόβλημα της γεωαρχαιολογίας". Η ρήση αυτή του διάσημου αρχαιολόγου C. Renfrew φανερώνει τη σημασία ενός επιστημονικού κλάδου που ξεκίνησε μεν τυπικά πριν από τριάντα πέντε χρόνια περίπου, αλλά παραμένει ακόμη νεωτερισμός για πολλές αρχαιολογικές ανασκαφές. Η γεωαρχαιολογία ως η ανάλυση του πραγματικού συνδετικού υλικού των αρχαιολογικών ευρημάτων, δηλαδή, των ιζημάτων και εδαφών (του κοινού χώματος), αλλά και του περιβαλλοντικού πλαισίου που εντάσσεται μια θέση...

Αχ, Έρωτα θεέ, τι άπληστος, τι ακόρεστος που είσαι! Ενώ όλα τα χωράς, όλα τα δέχεσαι, σαν θάλασσα, ό,τι θα καταπιείς, όσο ακριβό κι υπέροχο κι αν είναι, μέσα σε μια στιγμή ξεπέφτει, ευτελίζεται, και δεν σου φτάνει. Τόσο γεμάτος με μορφές τής φαντασίας είν' ο έρωτας, που είναι από μόνος του η τέλεια φαντασίωση.

Ο Norman Davies, καθηγητής ιστορίας επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και ειδικός στην ιστορία της Πολωνίας και της ανατολικής Ευρώπης, µας προσφέρει μια μνημειώδη σύνθεση της ευρωπαϊκής ιστορίας. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο ιστοριογραφικό εγχείρημα που αρχίζει από την προϊστορική περίοδο και φθάνει μέχρι τη δεκαετία του 1990. Σε δώδεκα εκτενή κεφάλαια, ο Davies εξιστορεί τις απαρχές της Ευρώπης, εστιάζει στην αρχαία Ελλάδα και στη Ρώμη, µας ταξιδεύει στους Μέσους Αιώνες, στρέφεται στην Αναγέννηση και στον Διαφωτισμό, εξετάζει τις ευρωπαϊκές Επαναστάσεις, την ανάδ...