Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο William Blake (1757-1827), ο οραματιστής ποιητής που κάποτε χλευάστηκε ως παράφρων και σήμερα τιμάται ως μεγαλοφυία, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους μείζονες ποιητές της αγγλικής λογοτεχνίας. Κοινή είναι η διαπίστωση των μελετητών της ποίησής του, πως το αξιόλογο έργο του, δημιουργία και απεικόνιση ταυτόχρονα ενός πολύπλευρου μυθολογικού συστήματος, συνιστά ένα πρώτης τάξεως επίτευγμα. Αντιμετωπίζοντας με το αντισυμβατικό του βλέμμα θέματα τόσο ιερά και απαραβίαστα όσο η θρησκεία, η ηθική, η τέχνη και η πολιτική, κοινωνικός επαναστάτης και "ήρωας της φαντασίας" μαζί, ο Blake...

Οι λογοτέχνες που πρωτοεμφανίζονται στην εικοσαετία του Μεσοπολέμου (1918-1939) -μια περίοδο πολύμορφων κρίσεων που παρουσιάζει πολλές αναλογίες με τη σημερινή- βρίσκονται αντιμέτωποι με ποικίλα ερωτήματα αναφορικά με τον ρόλο της λογοτεχνίας στο κοινωνικό και ιστορικό γίγνεσθαι, την επικοινωνιακή της λειτουργία ή δυσλειτουργία, τις ιδεολογικές της παραμέτρους, τη σχέση της με τις άλλες τέχνες, όπως και τη σχέση του δημιουργού με το κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα, την εποχή αυτή δοκιμάζονται εκφραστικοί τρόποι, ανασημασιοδοτούνται μορφικά στοιχεία, αρθρώνονται διάλογοι ανοιχτο...

Ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1897, δυο αδέρφια, νεαροί χρυσοθήρες στο Κλοντάικ, ετοιμάζονται για το γιορτινό τραπέζι. Οι προμήθειές τους είναι λιγοστές και το δείπνο διαγράφεται φτωχικό. Όμως τους περιμένει μια έκπληξη: ο ένας μετά τον άλλον, απρόσμενοι επισκέπτες χτυπούν την πόρτα της καλύβας τους και προσφέρουν ό,τι έχει ο καθένας, ώσπου το λιτό δείπνο μετατρέπεται ως διά μαγείας σε ευωχία, μέσα σε μια ατμόσφαιρα θαλπωρής, όπως ταιριάζει στην ωραιότερη νύχτα του χρόνου. Σε αντίθεση με τα περισσότερα έργα του Τζακ Λόντον που εκτυλίσσονται στον αρκτικό Βορρά, το διήγημα "...

Βγάλε πατρίδα βγάλε θρησκεία βγάλε οικογένεια, δε μένουνε και πολλά να μας χωρίζουν. Το νέο ποιητικό βιβλίο του Ορφέα Απέργη ξύνει ξανά την πληγή και την αφηγείται, ρωτώντας "Και μετά;"

... Ώσπου, ένα βράδυ που ’λαμπε ψηλά το φεγγαράκι κι όλοι κοιμούνταν - άξαφνα, κοιτάει: ένα κλειδάκι! Η πόρτα είναι ανοιχτή! Και τώρα; Να τολμήσει; Κι άραγε τι το καρτερεί και τι το περιμένει; Σαβάνα; Έρημος; Βουνό; Θάλασσα παγωμένη; Στιγμή δεν πρέπει να χαθεί, πρέπει ν’ αποφασίσει! ...

Ποιος βλέπει το Σάββατο της Ανάστασης τους "Βοσκούς" του Νίκου Παπατάκη στον υπολογιστή του; Ζούμε ακόμα στην Ελλάδα της Τώνιας Μαρκετάκη; Ποιος γράφει πέντε ιστορίες για την "Εκδρομή" του Τάκη Κανελλόπουλου; Και ποια θυμήθηκε τον Κηφισό ξεμπάζωτο και τα τραγούδια του Στράτου Διονυσίου βλέποντας τον "Έρωτα του Οδυσσέα" του Βασίλη Βαφέα; Τριάντα πέντε κείμενα νέων καλλιτεχνών για τριάντα πέντε ελληνικές ταινίες της περιόδου 1960-1990. Παράξενα, παραγνωρισμένα, παραμελημένα, παραπονεμένα, κλασικά και καταραμένα ελληνικά φιλμ αποτελούν το έναυσμα για μικρά διηγήματα, σύντο...

Το Κακό έχει βρει στον "Οθέλλο" το έργο του· με τον "Οθέλλο" πιστοποιείται, μέσα από την αναλλοίωτη διάρκεια τού έργου, μέσα από την ακατάβλητη αντοχή τού ποιητικού λόγου, η αναλλοίωτη διάρκεια τού Κακού, η ακατάβλητη αντοχή τού δαιμονικού λόγου. Με τον "Οθέλλο" καταδεικνύεται, επισφραγισμένο από κορυφαία ποιητική διάνοια και κατοχυρωμένο από ύψιστο γλωσσικό επίτευγμα, ότι το Κακό δρα πανίσχυρο σ’ έναν κόσμο που δεν διαθέτει καμία αντίστοιχη δύναμη για να το αντιμετωπίσει και να το αναχαιτίσει. Η παντοδυναμία αυτή αποκορυφώνεται, επιγραμματικά, με μία εκτίναξη ποιητικής ευθ...

"... ένα γλωσσολογικό μνημείο που περιέχει και διασώζει, στον αιώνα τον άπαντα, όλες τις παιδικές, εφηβικές, νεανικές, στρατιωτικές, πολιτικές κτλ. αισχρολογίες του ωραίου ελληνικού λαού". (Κώστας Σταματίου, 1983) "... βιβλίο καταπληκτικό... και σαν εμφάνιση και σαν περιεχόμενο· πολύ πρωτότυπα όλα, μια άλλη ανεξερεύνητη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας". (Αλέκος Φασιανός, 1983) "... θαυμάσιο βιβλίο... θα γίνει η βίβλος μου εδώ που η αθυροστομία υπάρχει μόνο σαν απουσία. Το διάβασα μια φορά όλο -τι δουλειά!- τώρα το διαβάζω σιγά σιγά, σαν μετάληψη". (Θοδωρής...

"... ένα γλωσσολογικό μνημείο που περιέχει και διασώζει, στον αιώνα τον άπαντα, όλες τις παιδικές, εφηβικές, νεανικές, στρατιωτικές, πολιτικές κτλ. αισχρολογίες του ωραίου ελληνικού λαού". (Κώστας Σταματίου, 1983) "... βιβλίο καταπληκτικό... και σαν εμφάνιση και σαν περιεχόμενο· πολύ πρωτότυπα όλα, μια άλλη ανεξερεύνητη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας". (Αλέκος Φασιανός, 1983) "... θαυμάσιο βιβλίο... θα γίνει η βίβλος μου εδώ που η αθυροστομία υπάρχει μόνο σαν απουσία. Το διάβασα μια φορά όλο -τι δουλειά!- τώρα το διαβάζω σιγά σιγά, σαν μετάληψη". (Θοδωρής...

"... ένα γλωσσολογικό μνημείο που περιέχει και διασώζει, στον αιώνα τον άπαντα, όλες τις παιδικές, εφηβικές, νεανικές, στρατιωτικές, πολιτικές κτλ. αισχρολογίες του ωραίου ελληνικού λαού". (Κώστας Σταματίου, 1983) "... βιβλίο καταπληκτικό... και σαν εμφάνιση και σαν περιεχόμενο· πολύ πρωτότυπα όλα, μια άλλη ανεξερεύνητη πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας". (Αλέκος Φασιανός, 1983) "... θαυμάσιο βιβλίο... θα γίνει η βίβλος μου εδώ που η αθυροστομία υπάρχει μόνο σαν απουσία. Το διάβασα μια φορά όλο -τι δουλειά!- τώρα το διαβάζω σιγά σιγά, σαν μετάληψη". (Θοδωρής...

Μια πρωτότυπη Ιστορία του Θεάτρου, από τον γνωστό στο ελληνικό κοινό συγγραφέα του βιβλίου "Η Οδύσσεια του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμωνίδη". Το βιβλίο απευθύνεται κυρίως στο ευρύ κοινό που ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για το Θέατρο. Όμως και οι γνώστες του θέματος θα βρουν σε αυτό πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που θα τους ανοίξουν νέες προοπτικές.

Παιδιά, γονείς, αλεπούδες, σπουργίτια, χωράφια, άγιοι. Δώδεκα διηγήματα, καρποί μιας κερασιάς που ανθίζει κάτω απ' το νερό.

Τα παράδοξα, εκτός του ότι προκαλούν τη λογική και μας εμβάλλουν σε διανοητική απορία, συγχρόνως μας μεταφέρουν σε ένα πεδίο με όρους και κανόνες που από τη μια μεριά μας καλούν να τους χρησιμοποιήσουμε για να λύσουμε τα παράδοξα και από την άλλη επιτρέπουν και κάνουν δυνατή την απόλαυση ενός διανοητικού παιχνιδιού, στο οποίο ο Άρις Αραγεώργης ενδίδει με τη σιγουριά του δεξιοτέχνη και μας καλεί να συμμετάσχουμε. Η δεξιοτεχνία του είναι τόσο στιβαρή που δεν ξεχωρίζει για να προβληθεί αλλά σβήνει μέσα στην απλότητα των χειρισμών ενός έμπειρου μάστορα. Ο συγγραφέας στέκετα...

Η Μικρασιατική Εκστρατεία αποτελεί αναμφισβήτητα το πλέον φιλόδοξο εγχείρημα στη νεοελληνική Ιστορία, εγχείρημα που κατέρρευσε με παταγώδη αποτυχία, εδαφικό ακρωτηριασμό, εκατόμβη θυμάτων, προσφυγοποίηση 1.000.000 και πλέον ανθρώπων. Η αποτυχία όμως του όλου εγχειρήματος οφείλεται μόνο στη δυσκολία του ή και στις εσωτερικές αντιθέσεις ενός πολιτικά, κοινωνικά και γεωγραφικά διαιρεμένου έθνους; Οι αντιθέσεις αυτές προέκυψαν μόνο από ιδεολογικοπολιτικούς λόγους ή πρωτίστως από τον φόβο των κατοίκων της Παλαιάς Ελλάδας για την αναπόφευκτη μετατόπιση του κέντρου βάρους της λήψη...

Ο Νάσος Βαγενάς αποτελεί ιδιάζουσα μορφή ανάμεσα στους ποιητές της γενιάς του ’70, όχι μόνο επειδή συνδυάζει ποίηση και κριτική, αλλά και για την αποκλίνουσα ποιητική και μεταφραστική του πρακτική. Η ποίησή του διακρίνεται για την ειρωνική της γλώσσα, την ανατρεπτική της διάθεση, τη μορφική ποικιλία και την έκταση των διακειμενικών αναφορών οι οποίες φωτίζουν τη σχέση του ποιητή με τη λογοτεχνική παράδοση. Έτσι, ένα μεγάλο μέρος της ποίησής του χαρακτηρίζεται από την άλλοτε εμφανή άλλοτε υπαινικτική "παρουσία" των ποιητικών του προγόνων και από τη διαλογική σχέση που αν...

Οι μικροί δράκοι μαθαίνουν στο σχολείο να πετούν και να βγάζουν απ' το στόμα τους φωτιά. Μόνο που ο Κάρολος προτιμά να γράφει ποιήματα...

Δέκατο τέταρτο ποιητικό βιβλίο του Σταύρου Ζαφειρίου, και όγδοο από τις εκδόσεις "Νεφέλη", τα "Φυσικά πράγματα" έρχονται να διευρύνουν την προβληματική τού ποιητή γύρω από το γνωστό και το άγνωστο μέρος του κόσμου, καθώς και τη θέση του όντος μέσα σε αυτόν.

"Παίρνω μονάχα κάτι αλλιώτικους ανθρώπους που ζήσανε κάποτε ανάμεσά μας και που σήμερα δεν ζούνε πλια τέτοιοι, κάτι ανθρώπους που δεν μοιάζουν ούτε ο ένας με τον άλλον ούτε με όλους τους άλλους, που πότε έχουν κάτι παραπάνω απ' τους συνηθισμένους ανθρώπους και πότε κάτι το λειψό. Παίρνω μονάχα κάτι καιρούς που πέρασαν, κι αυτούς προσπαθώ να θυμηθώ. [...] Παίρνω τις σπασμένες κολώνες της ζωής και κάθουμαι και συλλογίζουμαι το κομμάτι που τις λείπει μελετώντας τες στον τόπο που είναι σπασμένες". Έτσι προλόγισε ο Αθανάσιος Γκράβαλης τις "Σπασμένες κολώνες", το βιβλίο με...