Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι κανόνας στα αστυνομικά μυθιστορήματα να περνάει ο ήρωας σύρριζα από τον θάνατο. Στην προσπάθεια να λύσει το γρίφο μπορεί επίσης να περάσει σύρριζα κι από την αλήθεια. Από τον θάνατο γλιτώνει πάντα, από την αλήθεια ποτέ. Την αποκαθιστά πλήρως στο τέλος. Δεν είναι δική του, άλλωστε, είναι του συγγραφέα. [...]

Η Ζωή, ο Άρης κι η Λουίζα έχασαν την μπάλα τους. Ψάξε κι εσύ μαζί τους και γνώρισε τα ζώα που ζουν στις πιο κρύες περιοχές της γης.

Η Ζωή, ο Άρης κι η Λουίζα παίζουν κρυφτό. Παίξε κι εσύ μαζί τους και γνώρισε τα ζώα του δάσους.

Η Ζωή, ο Άρης κι η Λουίζα παίζουν γύρω γύρω όλοι. Παίξε κι εσύ μαζί τους και γνώρισε τα ζώα που ζουν στο χωριό.

Η Ζωή, ο Άρης κι η Λουίζα παραβγαίνουν στο τρέξιμο. Παίξε κι εσύ μαζί τους και γνώρισε τα ζώα της Αφρικής.

Μια μέρα ένα λιοντάρι βρίσκει κοντά στον κήπο του ένα πληγωμένο πουλί. Είναι η αρχή μιας φιλίας.

Οι δυο πρώτες λέξεις είναι ένα όνομα: "Αμαδίς Δουδού". Δεν είναι φθινόπωρο. Και, φυσικά, δεν είμαστε στο Πεκίνο. Το Φθινόπωρο στο Πεκίνο αποτελεί ένα από τα πλέον παράξενα και γοητευτικά μυθιστορήματα που μας παρέδωσε η γαλλική γλώσσα. Κι αυτό ακριβώς είναι το ιδιάζον στοιχείο του: η γλώσσα. Γιατί ο Βιάν οικοδομεί μια εντελώς απροσδόκητη, χιουμοριστική, καυστική και ταυτόχρονα εικονοκλαστική γλωσσική κατασκευή που εξέπληξε τους συγχρόνους του και παραμένει σαγηνευτική ακόμα και σήμερα. Το παράλογο της καθημερινής ζωής αποκαλύπτεται οργιαστικά μέσα από μια αριστουργηματική...

Τα δραματικά γεγονότα της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας ζωντανεύουν μέσα από δύο αφηγηματικές φωνές συνταιριάζοντας την προσωπική μαρτυρία με τη γοητεία της λογοτεχνίας. Η βραβευμένη με Κρατικό Βραβείο Ευρυδίκη Περικλέους-Παπαδοπούλου, αφηγείται τη ζωή της Χαρίτας Μάντολες, ενός από τα πλέον εμβληματικά πρόσωπα της σύγχρονης Κύπρου. Η Χαρίτα πέρασε όλη της τη ζωή αναζητώντας τον άντρα που παντρεύτηκε και μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν "αγνοούμενος".

"Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα έντομο που να λάμπει σαν αστέρι και να το πούμε πυγολαμπίδα". "Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα που να πηδάει σαν καγκουρό και να το πούμε ακρίδα", είπε ο Ρότνιπ. "Θα σχεδιάσω ένα που θα μοιάζει με χελώνα, αλλά θα έχει κόκκινο καβούκι με μαύρες βούλες... Μια πασχαλίτσα", είπε ο Όλεμπ. "Κι εγώ ένα πράσινο, σαν την ελπίδα", έλεγε ο Όντιλο.

Η "Κρίση των δικαιωμάτων" είναι παρακολούθημα της ευρύτερης κρίσης που βιώνει η ελληνική κοινωνία, ενταγμένη σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, το οποίο τη στιγμή των πρώτων μεγάλων οικονομικών τριγμών μετά τη νομισματική του ένωση έδειξε την αδυναμία του να λειτουργήσει ως πολιτική κοινότητα. Τα συμπτώματα στην Ελλάδα υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι τα πιο ακραία. Μια κοινωνία στην οικονομική κατάσταση της ελληνικής σήμερα, ένα πολιτικό σύστημα με τα συμπτώματα της βαριάς ηθικής απαξίωσης του ελληνικού, μια δημόσια διοίκηση σε κατάσταση συναγερμού -κάποιοι θα λέγανε κατάρρευσης- δε...

Η "Τρωάς" είναι ένα τρίδυμο, τρεις μονόλογοι σε τρία μέρη. Στο πρώτο, το καθένα από τα τρία πρόσωπα, Πρίαμος, Έκτωρ, Αστυάναξ, μιλά για το πώς βίωσε τον πόλεμο. Στο δεύτερο, το κάθε πρόσωπο μιλά ως ένας από τους άλλους τρεις. Στο τρίτο, μιλά η Τρωάς με τα λόγια και των τριών: μία φωνή που εμπεριέχει και τις τρεις γενιές και που τις υπερβαίνει οδηγώντας σε μία ολική και τελική σύνοψη.

Αποτυπώνοντας μια πορεία δημιουργικής αλληλεπίδρασης είκοσι χρόνων, ο ανά χείρας τόμος αποτελεί ένα πρώτο εργαλείο προσέγγισης του συγγραφέα Δημήτρη Δημητριάδη ως δραματουργού, καθώς αρθρώνει το θεωρητικό πλαίσιο της ζωτικής σχέσης του με το θέατρο, που παραμένει ως προς σημαντικές περιοχές της ακόμη αδιερεύνητη. Ταυτόχρονα προσφέρει αφορμή αναστοχασμού στα ευρύτερα ζητούμενα της σύγχρονης θεατρικής γραφής: - Πως εξελίσσεται η δραματική φόρμα; - Μπορούμε να μιλάμε ακόμα γι' αυτήν ως είδος και με ποιους όρους; - Πως απαντά και πως θέλουμε να απαντά το θέατρο στην πραγμα...

Κόψτε έναν άνθρωπο προσεχτικά σε όσο το δυνατόν ομοιόμορφα κομμάτια. Πετάξτε ό,τι περισσεύει ή χρησιμοποιήστε το αργότερα για ζωμό. Γεμίστε του την κοιλιά με σκέψεις και διαφόρων ειδών άλλα βαρίδια. Ράψτε τον καλά με ελπιδοφόρο και πολλά υποσχόμενο νήμα. Πασαλείψτε τον με μισή πρέζα αγάπης και κάνα δυο θρυμματισμένες λέξεις. Χύστε κι ένα καλά γεμάτο ποτήρι απελπισία. Και μαύρο χιούμορ, αν έχετε. Προσέξτε τις μύγες και οτιδήποτε ιπτάμενο περιφέρεται από πάνω του. Τοποθετήστε τον στο ψυγείο για όσο νομίζετε. Βάλτε τον στο καζάνι σε όσους βαθμούς θέλετε. Αφήστε τον να ψηθεί αρ...

Αφορμή για αυτή τη συγκεντρωτική έκδοση των διηγημάτων του Αλμπέρτου Ναρ αποτελεί η συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον πρόωρο θάνατό του. Στα διηγήματα αυτά ο Ναρ προσπαθεί να συλλάβει την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση του θεσσαλονικιού Εβραίου, αναζητώντας παράλληλα την προσωπική του ταυτότητα, ανακαλώντας μνήμες. Ο συγγραφέας αντλεί το υλικό του άλλοτε από πλουσιότατα προσωπικά βιώματα, ενώ άλλες φορές, ως απόγονος επιζώντων του Ολοκαυτώματος, σκιαγραφεί τον οδυνηρό απόηχο που η ναζιστική θηριωδία άφησε στις ψυχές και στα σώματα των δικών του ανθρώπων. Ο συνειρμικός-ποιητι...

Αν θέλεις να δεις φάλαινα, μην αφήσεις να σε παρασύρουν τα τριαντάφυλλα, οι πελεκάνοι, οι πειρατές... Έχε τα μάτια σου στη θάλασσα, και περίμενε... περίμενε... περίμενε...

Στους δύο τελευταίους αιώνες, και ιδίως στον 20ό, γράφτηκαν αρκετές ιστορίες της ιστοριογραφίας. Ωστόσο, πάντοτε υιοθετούσαν δυτική ή εθνική εστίαση, και όποτε εστίαζαν στη Δύση δεν ακολουθούσαν συνήθως τη συγκριτική προοπτική, αλλά την προοπτική των επιµέρους εθνικών παραδόσεων. Τα έργα στις ιστορικές σπουδές γενικότερα, και ιδίως μετά τις κοσµοϊστορικές εξελίξεις του 1989-1991, στράφηκαν ολοένα και περισσότερο στους κόσµους πέρα από τη Δύση και συµπεριέλαβαν τις πολιτισµικές και τις κοινωνικές πλευρές σε πολύ µεγαλύτερο βαθµό συγκριτικά µε το παρελθόν. Αυτό δεν συνέβη στη...