Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην εποχή μας "κυριαρχεί, και πρόκειται να κυριαρχήσει και στο μέλλον, αυτό που ονομάζουμε τεχνική -η οποία προηγείται και έπεται αυτής που αδέξια ονομάζουμε τεχνολογία. Η τεχνική και η τεχνοεπιστήμη δεσπόζουν γενικώς και ειδικώς. Πραγματοποιούν αρχέγονους μύθους. Γι' αυτό η εποχή μας -που δεν μας ανήκει- είναι κατ' εξοχήν μυθοτεχνολογική. Αυτό δεν την εμποδίζει να στέκεται ανίκανη μπροστά σ' αυτό που επίσης κυριαχεί: το κενό". Με τα λόγια αυτά, ο φιλόσοφος Κώστας Αξελός δίνει το στίγμα των καιρών και θέτει το ερώτημα του επερχόμενου και της στάσης που καλούνται να κρατήσο...

Καρπός της γόνιμης δεκαετίας του 1930, το μυθιστόρημα "Το Βατερλώ δυο γελοίων" αποτελεί, μαζί με τα μυθιστορήματα "Μαριάμπας" (1935) και "Το Σόλο του Φίγκαρω" (1939), μια τριλογία, η οποία συνιστά το σημαντικότερο μέρος του πεζογραφικού έργου του συγγραφέα. Το μυθιστόρημα ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1937, είδε όμως το φως της δημοσιότητας μόλις είκοσι δύο χρόνια αργότερα, και, όπως προκύπτει από ποικίλα στοιχεία, σε νέα εκδοχή. Όταν εκδόθηκε "Το Βατερλώ δυο γελοίων" (1959), το νεωτερικό μυθιστόρημα θεωρείται πια κατορθωμένο γεγονός. Η κριτική, συνηθισμένη στις ακροβασίες...

Μετά τον χειμώνα έρχεται η άνοιξη. Άνθρωποι και ζώα απολαμβάνουν τον ωραίο καιρό: στον κήπο και στο αγρόκτημα, στον δρόμο και στην αγορά, στο πάρκο και στο εμπορικό κέντρο. Οι εικόνες του βιβλίου μας διηγούνται πολλές μικρές ιστορίες μιας ανοιξιάτικης μέρας. Αναζήτησε τους ήρωές τους σε κάθε σελίδα!

Η Μαρία πάλι έχασε το λεωφορείο. Ο παπαγάλος της Λένας βγήκε μια βόλτα να ξεσκάσει. Το κόκκινο πορτοφόλι τίνος είναι άραγε; Σ' αυτό το βιβλίο θα βρεις μια ολόκληρη πόλη, με τα προάστιά της, τα σπίτια και τους δρόμους της, καθώς και κάθε λογής πράγματα. Στις εικόνες θα ανακαλύψεις πολλές μικρές ιστορίες ανθρώπων και ζώων, μια κρύα μέρα του χειμώνα. Αναζήτησε τους ήρωές τους σε κάθε σελίδα!

"Το γέρασμα" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά πριν είκοσι εννέα χρόνια στις επιφυλλίδες του δοξασμένου μας Indipendent. Έπειτα, μέσα στον ίδιο χρόνο (1898), τυπώθηκε από την Domenico Oliva, σε μια έκδοση που είναι τώρα πια εντελώς εξαντλημένη. Το μυθιστόρημα αυτό δεν απόσπασε ποτέ μια λέξη επαινετική ή αποδοκιμαστική από την κριτική μας. Ίσως να συντέλεσε στην αποτυχία του και το κάπως ταπεινό ένδυμα με το οποίο παρουσιάστηκε. Αλλιώς θα ήταν δύσκολο να εξηγηθεί τέτοια σιωπή αφού μάλιστα το μυθιστόρημα "Μια ζωή", πού είχα δημοσιεύσει έξι χρόνια νωρίτερα και που έπασχε οπωσδήποτε...

Κάθε μέρα ένα κοριτσάκι πηγαίνει και κάνει παρέα στο Γκρίζο Γαϊδουράκι. Όταν περνάνε μέρες χωρίς να το επισκεφτεί, το Γκρίζο Γαϊδουράκι ανησυχεί τόσο πολύ, που αποφασίζει να πάει να αναζητήσει τη φίλη του. Η αγάπη του γι αυτήν το κάνει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια που συναντά στον δρόμο του κι όλους του τους φόβους...

"Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα έντομο που να λάμπει σαν αστέρι και να το πούμε πυγολαμπίδα". "Μπορούμε να σχεδιάσουμε ένα που να πηδάει σαν καγκουρό και να το πούμε ακρίδα", είπε ο Ρότνιπ. "Θα σχεδιάσω ένα που θα μοιάζει με χελώνα, αλλά θα έχει κόκκινο καβούκι με μαύρες βούλες... Μια πασχαλίτσα", είπε ο Όλεμπ. "Κι εγώ ένα πράσινο, σαν την ελπίδα", έλεγε ο Όντιλο.

Το εργαστήριο του ύπνου είναι ένα μυθιστόρημα απολαυστικό που διαβάζεται από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία. Είναι ένα κείμενο ευρηματικό, μια περιπέτεια που κινείται στα σύνορα του πραγματικού με το φανταστικό. Τις σελίδες του βιβλίου τις διατρέχει η αίσθηση ενός χιούμορ υπόκοφου και υπονομευτικού που κάνει το μυθιστόρημα να μοιάζει με ναρκοπέδιο. Ο Ν. Χουλιαράς μιλάει μέσα απ' αυτό για τα πιο αβάσταχτα-τα σκιερά και δύσκολα περάσματα ετούτης της ζωής, με τον πιο απλό τρόπο: με τον δικό του μοναδικό τρόπο υψώνει τα πιο ασήμαντα στο ύψος της αλήθειας τους, ενώ ταυτό...