Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κατά τας αρχάς του έτους 1859 απεχαιρέτησα και πάλιν την οικογένειαν και την πατρίδα. Την παραμονήν της αναχωρήσεώς μου έβλεπα μετά περιεργείας τρεις Καυκασίους περιφερομένους εις τας οδούς της Σύρας και ηπόρουν πως και πόθεν ευρέθησαν εκεί! Την επαύριον, ότε επεβιβάσθην επί του ατμοπλοίου, είδα ευχαρίστως ότι θα τους έχω συνταξειδιώτας. Δεν ήργησα δε ν' ανακαλύψω ότι δεν ήσαν και οι τρεις Ασιάται, αλλά Γάλλοι και - τούτο ήτο αληθώς χαροποιά ανακάλυψις - ότι ο πρεσβύτερος, ο ψηλός, μακροσκελής, μελαψός, ο με τας ούλας τρίχας της λευκαζούσης κόμης, ήτο ο Αλέξανδρος Δουμάς,...

ΤΑ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙΑ Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι και μαγεμένοι πηγαίνουν να μπουν. Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί. Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν. Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν. Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος. Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν από τότε που υπάρχει...

ΤΑ ΑΕΤΩΜΑΤΑ Κρυσταλλοπαγή τ' αετώματα από κεί κατέβηκε ο δήμιος έπιασε την οροφή τ' ουρανού κι έτριξε ο βαρύς πολυέλεος μιαν ανωφερή ιδέα και ρίγησε η σπονδυλική στήλη της νιότης μου έπιασε απ' την οσφύ τα βουνά και τα χόρεψε σεισμικά τα ουράνια κάτεργα κι έβγαλε από μέσα τον σιδερίτη τους όλους τους σιδηροδέσμιους του φεγγαριού Οσφυοκάμπτης των ψυχών και των σωμάτων Περιλαμβάνει την ανέκδοτη συλλογή "Οριογραμμή".

Ο Τάκης Παυλοστάθης (1946-1999), εξέχουσα μορφή της ποίησής μας από τη μεταπολίτευση και εξής, έδωσε μόνο δύο βιβλία όσο ζούσε (1974 και 1993) και λιγοστά σκόρπια δημοσιεύματα, που ήταν όμως αρκετά για να του εξασφαλίσουν θερμούς φίλους και θαυμαστές. Αν και ολιγογράφος εκ φύσεως και εν πεποιθήσεως, άφησε ωστόσο έναν πολύ μεγαλύτερο όγκο ευσυνείδητης από την αρχή, αλλά και και ώριμης παραγωγής που συγκεντρώνεται στον παρόντα τόμο μερίμνη του Δήμου Αμφίσσης -της ιδιαίτερης πατρίδας του- και που ανασηματοδοτεί τον ρόλο του στις πνευματικές ζυμώσεις, τις αναζητήσεις και τους π...

Το έργο είναι γραμμένο σαν ένα παραμύθι τύπου "Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων". Πρωταγωνιστές είναι το Αγόρι (Όγκι) που γέρασε πρόωρα και το Κορίτσι (Μπίκι) που διαρκώς διαμαρτύρεται για τον παραλογισμό του πολέμου. Η δράση ξεκινάει καθώς το Αγόρι (που είναι από τα Σκόπια) αναζητά μια διαφυγή από την πρόσφατη εξορία του στη Βιέννη, και μια περιπέτεια. Μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης του σπιτιού του στη Βιέννη, το Αγόρι μεταφέρεται σε έναν αφηρημένο χώρο και χρόνο, ένα Βαλακανικό τοπίο ερημωμένο από τον πόλεμο. Εκεί συναντά την Μπίκι, και μαζί οι δυο τους έρχονται αντιμέτωπ...

Ο Έτορε Σαλέρι βρίσκεται στην πλατεία της Σκάλας του Μιλάνου και περιμένει οπλισμένος την άφιξη του Πρωθυπουργού, Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Σκέφτεται μία μία τις κινήσεις που πρέπει να εκτελέσει, ανακαλώντας ταυτόχρονα την αιτία που τον ώθησε σ' αυτή την παράτολμη πράξη. Άνεργος, από φτωχή οικογένεια, μ' ένα πρόσφατο πτυχίο στην ιστορία, αναγκάζεται ν' αλλάζει αδιάκοπα εξευτελιστικές, κακοπληρωμένες δουλειές, χωρίς προοπτική. Μοναδικό φως στη ζωή του, ο έρωτας για την όμορφη Αλέγκρα. Για να είναι μαζί της αλλά και για να δώσει διέξοδο στην απελπισία του μπαίνει σε μια παράνομη...

Αθήνα, 1941. Μια ιστορία αστυνομικής πλοκής και συγχρόνως η ιστορία ενός μεγάλου έρωτα ξετυλίγεται με φόντο την κατεχόμενη Αθήνα. Ο νεαρός Μιχάλης Γαρουφαλλίδης, ένας καθ' όλα μετρημένος νέος, ενηλικιώνεται βίαια, όταν προσπαθώντας να μεταδώσει στην Αντίσταση μια κρίσιμης σημασίας πληροφορία για την πατρίδα του -την αποστολή ελληνικού εκστρατευτικού σώματος στο ρωσικό μέτωπο-, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Συναρπαστικές σκηνές καταδίωξης, δύο απόπειρες δολοφονίας από αγνώστους -είναι η Ασφάλεια; είναι η ίδια η κατοχική κυβέρνηση; ή μήπως οι αντιμαχόμενες παρατάξεις που δ...

Τα κείμενα του βιβλίου χωρίζονται σε τρεις διαφορετικές ενότητες, διακριτές, που σε πρώτη ματιά φαίνονται εντελώς ανεξάρτητες. Η πρώτη αφορά σ' ένα πρόγραμμα, που έγινε από το ΥΠΕΧΩΔΕ για την Ανάπτυξη-Αλλαγή των Εξαρχείων... Η δεύτερη αφορά στην οργάνωση του Μαρουσιού, μιας περιοχής που μεταλλάχθηκε βίαια από προάστιο και κλειστή κοινότητα αμιγούς κατοικίας, σε υπερτοπικό κέντρο, το οποίο δέχεται τις πιο σημαντικές σε όγκο και οικονομικό μέγεθος εγκαταστάσεις γραφείων εταιριών και εμπορικών κέντρων...Η τρίτη ενότητα περιλαμβάνει ιδέες και σκέψεις για τη μορφή, το χαρακτήρα...

Με υλικά τον ωµό ρεαλισµό αλλά και την πιο τρελή φαντασία, η σηµαντική αγγλίδα συγγραφέας, Caryl Churchill, µας οδηγεί σ’ αυτό το, προφητικής πνοής έργο της, σ' έναν εκ πρώτης όψεως οικείο αλλά, όπως σταδιακά αφήνει να φανεί, παράδοξο και ακατανόητο κόσµο. Πόσο "παράδοξο" και πόσο "ακατανόητο" όµως; Εξαρτάται από τα όρια της αντίληψης και της αντοχής του αναγνώστη, που η Churchill σκοπίµως δοκιµάζει στήνοντας ένα υβριδικό σύµπαν µεταξύ εφιάλτη και πραγµατικότητας, όπου το "Εµείς" και το "Αυτοί" παραµένουν µέχρι τέλους απροσδιόριστα. Αναγνωρίζουµε την αληθοφάνεια της φρίκης...

[...] Κι έπειτα, σύμφωνα με τη θεωρία που υποστήριζε ο Βιαν και που ουδόλως επινοημένη ήταν, τα όρια ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία, ανάμεσα στην πορνογραφία και το άσεμνο, ανάμεσα στην αξιοσέβαστη και την άλλη λογοτεχνία , είναι άκρως ασαφή (οι καλύτεροι ειδήμονες και οι πιο σχολαστικοί δικαστές το ξέρουν καλά αυτό): η διαστροφή βρίσκεται στο μυαλό του αναγνώστη και η απλή περιγραφή ενός δέντρου μπορεί να προκαλέσει σ’ εκείνον τον οποίο ο δαίμονας του σεξ γαργαλάει επίμονα οράματα που το Σατυρικόν ή ο μαρκήσιος ντε Σαντ (τον οποίο ο Βιαν δικαίως κατατάσσει είτε...