Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όταν ο Κέπλερ προσπαθούσε επανειλημμένως να ερμηνεύσει τις κινήσεις των άστρων με τη βοήθεια των ιδιοτήτων των ρευμάτων του νερού ή των μαγνητών, όταν ο Γαλιλαίος επιχειρούσε να συνδυάσει την πορεία των βλημάτων με την κίνηση της Γης ή όταν προσπαθούσε να συναγάγει την εξήγηση των παλιρροιών από την κίνηση της Γης, πίστευαν και οι δύο ότι κατ' αυτόν τον τρόπο αποδείκνυαν ότι οι κοπερνίκειες υποθέσεις έχουν τη βάση τους στη φύση των πραγμάτων. Αλλά στην πραγματικότητα αυτό που έκαναν ήταν ότι εισήγαγαν σιγά σιγά στην επιστήμη την αλήθεια ότι μία μόνο μορφή δυναμικής, με ένα...

Το νεαρό κορίτσι που βιώνει έναν συμβολικό ακρωτηριασμό, μια επίδοξη μητέρα που δεν ήξερε να παίξει με τις κούκλες της, μια μεσόκοπη που χάνει σταδιακά την όραση της γιατί κάποτε αρνήθηκε να δει. Πρόσωπα και ρόλοι που τα όρια τους μπλέκονται δημιουργώντας κατοπτρικές αντανακλάσεις. Εφιαλτικοί λαβύρινθοι σχέσεων που μέσα τους οι ήρωες ανακαλύπτουν το ασύμπτωτο της ηλικιακής με την ουσιαστική ενηλικίωση. Ο φόνος δεν είναι πάντοτε πραγματικός. Πόσο ανθεκτικά είναι τα υλικά των παραμυθιών; Ποιος ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού και ποιος μας λέει ότι δεν μπορούν να α...

Αγαπητέ προϊστάμενε, Συνέχεια ακούω ότι μ' έπιασε η αστυνομία θ' αργήσουν όμως να με κανονίσουν. Γελάω όταν καμώνονται τόσο πολύ τους έξυπνους και λένε ότι βρίσκονται στο σωστό δρόμο. [...] Τα 'χω βάλει µε τις πόρνες και δε θα σταματήσω να τις σφάζω μέχρι να µε τσακώσουν. Σπουδαία δουλειά η τελευταία. Η κυρία δεν πρόλαβε καν να τσιρίξει. Άντε να µε πιάσουν τώρα. Η δουλειά µου µ' αρέσει και θέλω να ξαναρχίσω. Σύντομα θ' ακούσετε για µένα και τα παράξενα παιχνιδάκια μου. [...] Το μαχαίρι μου είναι τόσο καλό και κοφτερό που θέλω να ξαναπιάσω αμέσως δουλειά αν βρω ευκαιρία....

Ο "Δύσκολος θάνατος" (ποιήματα 1946-1974) γράφτηκε στη Θεσσαλονίκη και συνοψίζει τις ποιητικές συλλογές "Δύσκολος θάνατος" (1954), "Ο θάνατος του Μύρωνα" (1960), "Ποιήματα για ένα καλοκαίρι" (1963), "Νοσοκομείο εκστρατείας" (1972) και "Αργό πετρέλαιο" (1974).

Αποφασισμένη να ταρακουνήσει συγκινησιακά τους ασθενείς της, οι οποίοι αποτελούν μία εντελώς ανομοιογενή ομάδα ψυχικώς διαταραγμένων ατόμων, η ψυχίατρος Μαριάν αποφασίζει να τους οδηγήσει στο ρωμαϊκό αμφιθέατρο της Νιμ για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί μία συναυλία του Ντέιβιντ Μπόουι. Θεωρεί ότι αυτή η έξοδος θα της επιτρέψει να τους ωθήσει σε μία συλλογική εμπειρία και να τους προσφέρει ένα κοινό θέμα συζήτησης στις θεραπευτικές συνεδρίες... Όμως, τα σχέδια της ανατρέπονται... όταν διαπράττεται ένας φόνος. Τι ακριβώς συνέβη και διέφυγε την προσοχή της ψυχιάτρου; Για ποι...

Με αφετηρία τις εμπειρίες του από τη διδασκαλία του ρετσιτατίβου του Mozart και περνώντας από τις σουίτες του Bach, ο Γιώργος Χατζηνίκος καταδεικνύει τη σημασία και τη χρησιμότητα της χειρονομίας στην κατανόηση της "πρωτογενούς κίνησης", δίνοντας ουσιαστικά μ' αυτόν τον τρόπο μια "πυξίδα" για την ερμηνεία της μουσικής γενικότερα. Το αφηρημένο της "ζωντανής κίνησης" γίνεται σχεδόν χειροπιαστό μέσα από τις καθημερινές μας συνήθειες, τα μουσικά παραδείγματα, τις ρήσεις γνωστών προσωπικοτήτων, αλλά και μέσα από τη δομή του Λόγου ή τη συμμετρική οργάνωση της φύσης. Το βιβλίο αυτ...

Σάυλοκ: Διάβαζε τώρα! Αντόνιο: Είμαι ο Αντόνιο, ο έμπορος του Λας Βέγκας. Βρίσκομαι σε δίκη ενώπιον των νόμων του Λας Βέγκας. Το έγκλημά μου είναι απλό: Είμαι χριστιανός, ένας ξεχασμένος απ' τον Θεό, ανάξιος χριστιανός. Αδίκησα τον Εβραίο σήμερα όπως οι πρόγονοί μου τον αδικούσαν για αιώνες. Γι' αυτό το έγκλημα οφείλω να πληρώσω.

Μια ιστορία που ξεκινάει στο νησί των σφουγγαράδων τη δεκαετία του '50-'60 και καταλήγει στην Αθήνα του 2001. Ο νησιώτης Νικόλας, εγκατεστημένος στην Αθήνα από νεαρός, επισκέπτεται το νησί του σε μια καμπή της ζωής του για να πουλήσει το σπίτι του παππού του. Εκεί ζωντανεύουν οι παιδικές μνήμες του και ανάμεσά τους ο ξεχασμένος φίλος Λουκάς. Αχώριστοι σύντροφοι ως τα φοιτητικά τους χρόνια στο Πολυτεχνείο, έχουν χαθεί εδώ και δεκαετίες σε άλλους ρυθμούς ζωής στην πολυάνθρωπη πόλη. Τυχαία άραγε; Όταν η γυναίκα του Νικόλα, η Θεμελίνα, θα επιχειρήσει να επανασυνδέσει τους δυο φ...

Η υπερηφάνεια ή αλαζονεία είναι το μοναδικό από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα που έχει μια ηθική πλευρά. Ασφαλώς και είναι καλό να αισθάνεσαι υπερηφάνεια για την πατρίδα σου, την κοινότητά σου, τον εαυτό σου. Όταν όμως φτάνει κανείς σε σημείο υπερβολής, όπως αποδεικνύει στην "Αλαζονεία" ο Μάικλ Έρικ Ντάισον, τότε αυτές οι αρετές γίνονται θανάσιμα αμαρτήματα. Ξεκινώντας από τον Αυγουστίνο και τον Ακινάτη και φτάνοντας στον ΜακΙντάιρ και τον Χάουεργουας, στον Νίμπουρ και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο Ντάισον προσφέρει μια πολύπλευρη θεώρηση του "ενάρετου κακού". Εμβαθύνει στις φι...

Ο Clement Greenberg υπήρξε, χωρίς υπερβολή, ο σημαντικότερος αμερικανός τεχνοκριτικός της εποχής μας. Είναι εκείνος που όχι μόνο "ανακάλυψε" καλλιτέχνες όπως ο Jackson Pollock αλλά και συγκρότησε μια ολοκληρωμένη καλλιτεχνική θεωρία, ικανή να στηρίξει την ανάδυση της αμερικανικής μεταπολεμικής καλλιτεχνικής σκηνής -με αιχμή του δόρατος τον "αφηρημένο εξπρεσιονισμό". Με τα κείμενα που δημοσίευσε σε περιοδικά όπως τα "Partisan Review", "The Nation", "Commentary", "Arts", "ARTnews" The New Leader και Artforum, ο Greenberg δημιούργησε ένα πρότυπο φορμαλιστικής τεχνοκριτικής που...

Μάριος Καρτίνης. Αστρολόγος-χαρτομάντης. Τυχοδιώκτης. Βλέπει τ' άστρα μέσα από ένα ημιυπόγειο δυάρι στην Κυψέλη. Τα βλέπει και τα διαβάζει για λογαριασμό των πελατών του, στους οποίους πουλά κλεφτές ματιές στο μέλλον μέσα από την κλειδαρότρυπα του χρόνου. Ή τουλάχιστον έτσι τους έχει πείσει... Μια καινούρια πελάτισσα, η Καίτη, μπαίνει σφήνα στη ζωή του. Τον γοητεύει. Και του αφήνει στα χέρια ένα κομπολόι από φόνους, τους οποίους ο αστρολόγος προσπαθεί να εξιχνιάσει. Μάριος Καρτίνης. Μια μοναχική φιγούρα, που γλιστρά στους βρόμικους δρόμους της μεγάλης πόλης. Ένα σύγχρ...

Πριν από την Επανάσταση του 1821 οι οθωμανικές επαρχίες που λίγο αργότερα θα αποτελούσαν το ελληνικό κράτος είχαν οικονομικές δομές το ίδιο αρχαϊκές και επίπεδο ανάπτυξης εξίσου χαμηλό με τα υπόλοιπα Βαλκάνια και τα παράλια της Μικράς Ασίας. Στα εκατόν ογδόντα χρόνια που ακολούθησαν, παρά τις καθυστερήσεις και τις αποτυχίες που υπήρξαν, παρά τις σοβαρές αδυναμίες και τα προβλήματα, που ακόμη και σήμερα συνεχίζουν να υφίστανται, η Ελλάδα απέκτησε μια σύγχρονη οικονομία, έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης και έφθασε σε επίπεδο ανάπτυξης ασύγκριτα υ...

"Άνθρωποι τρέχουν σαν τα μυρμήγκια. [...] Φυσάνε τη μύτη τους στο έδαφος και μετά πατάνε οι ίδιοι επάνω στη μύξα τους. Βρίσκουν κέρματα και χάνουν χαρτονομίσματα. Τρέχουν να προλάβουν λεωφορεία που έχουν ήδη απομακρυνθεί. Συναντιούνται και χωρίζουν. Χαίρονται και λυπούνται. Αγαπούν και μισούν. Κανένας τους, όμως, δεν κοιτάζει ψηλά. Ψηλά, εκεί που τα περιστέρια χορεύουν στον ουρανό. Εκεί που γεννιέται η βροχή. Εκεί στην άκρη, όπου στέκεται ο Μαξίμ." (απόσπασμα από το έργο) "Ο νεαρός Μαξίμ ζει σ' έναν κόσμο που έχει την όψη της επίγειας κόλασης, και η καθημερινότητά του...

"Η ζωή των ενοίκων στο σπίτι των Κρουλ αλλάζει, όταν η θεία της οικογένειας εμφανίζει ξαφνικά μια περίεργη κασετίνα με άγνωστο περιεχόμενο. Κάποιοι θα την περιφρονήσουν, κάποιοι άλλοι θα τη μισήσουν, θα υπάρξουν όμως και κάποιοι που θα χάσουν τον ύπνο τους για να γίνουν φύλακες και ιδιοκτήτες της. Προσωπεία πέφτουν, στρατηγικές αναπτύσσονται, κρυμμένοι άσοι αποκαλύπτονται, ηθικές αναστολές μπαίνουν στην άκρη. Ποιος θα καταφέρει τελικά να κερδίσει το παιχνίδι και να καρπωθεί το μυστικό που κρύβει μέσα της η μυστηριώδης κασετίνα; Με ποιο τίμημα;"

"Υπάρχει μια ηλικία στην οποία μας αρέσουν όλα τα κρασιά και λατρεύουμε όλες τις γυναίκες· καθόμαστε εμπρός στη ζωή όπως σ' ένα συμπόσιο και τραγουδάμε όλοι μαζί µε καρδιά χαρούµενη κι ελαφριά, όλοι οι συνδαιτυμόνες νιώθουμε την ίδια ευωχία και µέθη· ύστερα έρχεται μια ώρα που καθένας παίρνει το µπουκάλι του, διαλέγει τη γυναίκα του και τρέχει στο σπιτάκι του, για να έρθουν κάποιοι άλλοι να πιουν τις ίδιες χίμαιρες και να μεθύσουν µε τις ίδιες προσδοκίες". Αυτό εδώ είναι το μυθιστόρημα ενός νεαρού είκοσι χρονών που λέγεται Γκυστάβ Φλωμπέρ. Ο ίδιος δεν θέλησε ποτέ να το ε...

Η Ίνγκεμποργκ Μπάχμαν, όπως και οι Αυστριακοί συγγραφείς της "Ομάδας της Βιέννης" Ρόμπερτ Μούζιλ, Τόμας Μπέρνχαρντ και Πέτερ Χάντκε, ασχολήθηκε με το θέμα της υπαρξιακής σχέσης ανάμεσα στη γλώσσα, τη νόηση και τον κόσμο. Το ποιητικό εγώ δεν μιλάει εκ των έσω ενός εξωτερικού κόσμου, αλλά μένει στα σύνορα, στην περιφέρεια, και η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι γλώσσα ορίων: "συνορεύει εδώ μια λέξη με μένα, την αφήνω να συνορεύει". "Τα όρια της γλώσσας μου [...] επισημαίνουν τα όρια του κόσμου μου. Δεν μπορεί να υπάρξει ένας καινούργιος κόσμος χωρίς μια νέα γλώσσα". Με το έργο...

Ο ζωγράφος Paolo Veronese (1528-1588) είναι από τους γοητευτικότερους "μυθοπλάστες" της βενετσιάνικης Ύστερης Αναγέννησης. Σε μία εποχή κατά την οποία η Βενετία είχε ήδη αρχίσει να παρακμάζει, με τις αλληγορικές παραστάσεις του προβάλλει μία σειρά από "μύθους": το "μύθο" της δίκαιης διακυβέρνησης της πόλης, το "μύθο" της θαλασσοκρατίας της, το "μύθο" του ευσεβούς κράτους, ή τέλος, το "μύθο" της ελευθερίας των κατοίκων. Ζώντας σε μία εποχή κατά την οποία η ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης είναι περίπου αδιανόητη και υπόλογη απέναντι στη βενετσιάνικη Ιερά Εξέταση, ο αν...