Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο πρόσωπο του Μανώλη Καλομοίρη η Ελλάδα αναγνωρίζει σήμερα τον εθνικό της συνθέτη, αρχηγό της νεοελληνικής εθνικής μουσικής σχολής. Και κάτι ακόμη: τον πατριώτη, τον αγωνιστή του δημοτικισμού και του φιλελευθερισμού, τον άνθρωπο που πρώτα απ' όλα πίστεψε στις ντόπιες, τις εθνικές δυνάμεις. Και κάτι περισσότερο: έναν μεγάλο αδικημένο συνθέτη. Αδικημένο από την ίδια του τη χώρα, που εγκαταλείποντας κάποια μεγάλα της όνειρα θέλησε να ξεχάσει και τον τραγουδιστή που τα τραγούδησε. Αν εκείνα τα όνειρα δεν είναι σήμερα επίκαιρα, το πάθος, η πνοή, η ακλόνητη πίστη του τραγουδ...

Ο Βοκκάκιος (1313-1375) μας είναι γνωστός ως ο συγγραφέας του "Δεκαήμερου", αυτής της πλούσιας συναγωγής ερωτικών, κυρίως, ιστοριών, που ενέπνευσαν στον Τσώσερ τους Θρύλους του Καντέρμπουρι. Το βιβλίο του "Vita di Dante", γραμμένο περί το 1348, μπορεί ανεπιφύλακτα να χαρακτηριστεί η πρώτη σύγχρονη λογοτεχνική βιογραφία. Φυσικά, είναι η πρώτη βιογραφία του Δάντη και η πηγή στην οποία βασίστηκαν οι μεταγενέστεροι βιογράφοι του, ταυτόχρονα όμως είναι η πιο ιδιάζουσα απ' όσες θα ακολουθούσαν: ο Βοκκάκιος δεν επιχειρεί στη Vita του να αποτυπώσει ρεαλιστικά τη ζωή του Δάντη. Ως π...

Ξαφνικά, γυρίζει ήρεμα και ικετευτικά προς το μέρος μου. "Βοήθα με να πεθάνω!" Με κοιτάζει στα μάτια. Παρατεταμένη σιωπή. Απομακρύνεται προς τη χαράδρα. "Μη μ' ακολουθήσεις!" Περπατάει χωρίς να γυρίσει να κοιτάξει και κουνάει το αριστερό του χέρι αποχαιρετώντας τα πουλιά και τα δέντρα. Κοντοστέκεται στο ρυάκι. Χαζεύει τη ροή του. Σκύβει και πίνει νερό. Μετά το πουκάμισο, το παντελόνι, τις κάλτσες. Τα παρατηρεί σαν παιδάκι, που βάζει στο νερό χάρτινα καραβάκια.

Το πρώτο ρίγος της "Θάλασσας" με διαπέρασε τον Ιούλιο του 1997 σε μια εξοχή της ΒΔ Πελοποννήσου. Ενσωμάτωσα εκεί τις σημειώσεις που είχα κρατήσει παλιότερα για ένα ποίημα με θέμα το χρόνο: σύντομα, είδα το κείμενο να προσλαμβάνει τη μορφή ενός αυτόνομου, μεγάλου σε μήκος έργου και, σαν τέτοιο, το επεξεργάστηκα τον επόμενο μήνα στη Σύρο. Επέστρεψα σ' αυτό το νανούρισμα της παράκτιας αϋπνίας, στην παράξενη αυτή βαρκαρόλα, το Δεκέμβρη του 1998, στην Αθήνα, επιχειρώντας την ψύχραιμη λείανση μιας τελικής εκδοχής, φέρνοντας έτσι λίγο απ' το καλοκαίρι της αρχικής ιδέας στη νύχτα τ...

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων αιώνων, οι ιστορικοί στρέφονται όλο και περισσότερο στις εικόνες προκειμένου να κατανοήσουν και να ερμηνεύσουν το παρελθόν. Σε αυτό το κλασικό πλέον βιβλίο, ο μεγάλος ιστορικός της τέχνης Francis Haskell διερευνά τις διαφορετικές χρήσεις αυτών των εικόνων στην πορεία του νεώτερου ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ξεκινώντας από τους αρχαιοδίφες του 16ου και του 17ου αιώνα και την ενασχόλησή τους με τις μαρτυρίες που προσφέρουν η νομισματολογία, η γλυπτική και η ανακάλυψη της ζωγραφικής στις κατακόμβες της Ρώμης, ο συγγραφέας περιγράφει την αξιο...

"Η ζωή των ενοίκων στο σπίτι των Κρουλ αλλάζει, όταν η θεία της οικογένειας εμφανίζει ξαφνικά μια περίεργη κασετίνα με άγνωστο περιεχόμενο. Κάποιοι θα την περιφρονήσουν, κάποιοι άλλοι θα τη μισήσουν, θα υπάρξουν όμως και κάποιοι που θα χάσουν τον ύπνο τους για να γίνουν φύλακες και ιδιοκτήτες της. Προσωπεία πέφτουν, στρατηγικές αναπτύσσονται, κρυμμένοι άσοι αποκαλύπτονται, ηθικές αναστολές μπαίνουν στην άκρη. Ποιος θα καταφέρει τελικά να κερδίσει το παιχνίδι και να καρπωθεί το μυστικό που κρύβει μέσα της η μυστηριώδης κασετίνα; Με ποιο τίμημα;"

Το θρυλικό πια Μακόντο, το φανταστικό χωριό της μαρκεσιανής μυθολογίας, είναι το επίκεντρο των διηγημάτων της συλλογής "Η κηδεία της Μεγάλης Μάμα" που, μαζί με μερικά ακόμη έργα του κολομβιανού συγγραφέα, αποτέλεσαν το πρόπλασμα των "Εκατό χρόνων μοναξιάς". Πρόσωπα, καταστάσεις και μοτίβα των διηγημάτων αυτής της συλλογής -που γράφτηκαν όλα το 1962- φωτισμένα από το ανακλώμενο φως της κατοπινής μεγαλόπρεπης μυθιστορηματικής τοιχογραφίας, αποκτούν σήμερα μιαν άλλη δραστικότητα και μιαν άλλη προοπτική. Η γραφή του Μάρκες, κράμα πάντα ρεαλιστικών και φανταστικών στοιχείων, μάς...

"Αυτός ο οποίος δεν είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο, δεν είναι επίσης ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο. Αντιθέτως, αυτός ο οποίος είναι ικανός να σκοτώσει ένα κοτόπουλο, είναι ικανός να σκοτώσει έναν άνθρωπο· το παν είναι να του δοθούν οι εξωτερικές συνθήκες που θα κάνουν ένα συγκεκριμένο άνθρωπο ή τους άλλους ανθρώπους να φαίνονται σαν κοτόπουλα στα μάτια του - δηλαδή οι εξωτερικές συνθήκες όπου συσκοτίζεται όχι το συναίσθημα της ύπαρξης (είναι συσκοτισμένο σ' αυτόν που μπορεί να σκοτώσει), αλλά η έννοια της ταυτότητας μιας άλλης ανθρώπινης ζωής σαν τη δική του (αυτό...