Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η σωματική έκφραση της Susana Noemi Abigador είναι κάτι παραπάνω από ένα βιβλίο με ασκήσεις. Είναι ένα σύστημα που εκπαιδεύει καρδιά, νου και σώμα. Οι ασκήσεις της ξεπερνούν τα όρια του σώματος. Χρησιμοποιεί τη σωματική έκφραση για εργαλείο που ανοίγει το δρόμο για την προσωπική έκφραση, τη διαδραστική επικοινωνία, τη βιωματική χαρά. Η Susana έφτασε στη χώρα μας με μεγάλα χορευτικά βήματα, εξελίσσοντας στη διαδρομή την τέχνη και τον εαυτό της, αξιοποιώντας ταυτόχρονα τις ενδιάμεσες στάσεις. Εμπνεύστηκε, οργάνωσε και αποκρυστάλλωσε τη σωματική έκφραση, και τώρα μας την πρ...

Πόσο σύνθετος μπορεί να είναι ο δεσμός μάνας και κόρης; Τι είναι αυτό που τον περιπλέκει; Η Claire Castillon στα δεκαεννέα διηγήματα του βιβλίου της "Η μαμά μου ποτέ δεν πεθαίνει" ανατέμνει τη σκοτεινή πλευρά της πολύπλοκης αυτής σχέσης και αποκαλύπτει ανομολόγητα συναισθήματα... Μια γυναίκα προσπαθεί να γίνει η καλύτερη φίλη της κόρης της παλινδρομώντας στη δική της εφηβεία. Άλλη ανακαλύπτει την ιδιαίτερη σχέση της μητέρας της με τον σύζυγό της. Μια κόρη δυσφορεί με τη βαριά άρρωστη μάνα της, την ίδια στιγμή που νιώθει πόσο τη χρειάζεται. Μικροί ανατρεπτικοί μονόλογοι,...

Η Anne Morrow Lindbergh απομονώνεται για μερικές εβδομάδες σ' ένα μακρινό νησί. Εκεί, απερίσπαστη, μακριά από άσκοπες συναναστροφές, περιττά στολίδια και πειρασμούς, προσπαθεί να επικεντρώσει στην ουσία και το νόημα της ύπαρξης του ανθρώπου και ιδιαίτερα της γυναίκας. Χρησιμοποιεί τα κοχύλια που βρίσκει στην παραλία ως οδηγούς, σύμβολα και παραδείγματα για να απεικονίσει τα στάδια της εσωτερικής της αναζήτησης. Κάθε κοχύλι είναι κι ένα ταξίδι προς την ομορφιά, τη γαλήνη, την επαφή με την αλήθεια της. Μέσω αυτού του βιβλίου κοινωνεί τα δώρα του βυθού γενναιόδωρα, όπως της τ...

"I do not know what I have ever done for Yiayia, except that I have made her laugh often. That much is certain, for she is, I think, fairly convinced that I am mad: eccentric at best, insane at worst [...] Ι do know what she has done for me [. . .] She has shown me another world and extended the boundaries of my own received life. It is an irony that her own small world has made mine larger, that her acceptance of her life's patterns has made me question and redraw the lines and grids of my own, that her oral world has made me more aware of both the privilege and the povert...