Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η επιλογή της δημοσίευσης των τριών παραμυθιών που περιλαμβάνει ο Λουδοβίκος Σαλβαδόρ (1847-1915), στον Α΄ τόμο του δίτομου έργου του "Ζάντε" (Πράγα 1904), έγκειται στο γεγονός ότι το έργο από το οποίο προέρχονται είναι δύσκολο να βρεθεί και να μελετηθεί σήμερα από το πλατύ κοινό. Ακόμα πιο έντονη, ωστόσο, είναι η συναίσθηση ότι τα μικρά πετράδια λαογραφικής μνήμης πρέπει με κάθε ευκαιρία να βγαίνουν από το κουτί τους, να γυαλίζονται για να ξεθαμπώσουν, να φοριούνται και πάλι σε όμορφα παιδικά δαχτυλάκια και μετά, αφού παίξουν μαζί τους αρκετά, να ξαναμπαίνουν στο κουτί (ή...

[...] Οι μεγαλύτεροι κριτικοί και σχολιαστές του συμφωνούν στο ότι η δόξα του Φώσκολου στις "Χάριτες" είναι η ομορφιά των στίχων του, η ποιητική φόρμα τους, και στις θαυμάσιες εικόνες, στην πραότητα των επεισοδίων που περιγράφει. Όταν μάλιστα ο ποιητής αφήνει το φιλοσοφικό και μεταφυσικό σκοπό και αφήνεται στην περιγραφή της ομορφιάς της αιωνίας φύσεως και σ' εκείνη των θεών, στις οποίες νομίζει πως βλέπει τα προτερήματα των αληθινών γυναικών που αγάπησε, οι στίχοι του είναι θερμοί και εκφραστικώτεροι. Το φιλοσοφικό είδος δεν ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία του ποιητή. Όπως λ...

[...] Τα "Τραγούδια από τη Ζάκυνθο" δημοσιεύθηκαν κατ' αρχήν σε συνέχειες στο περιοδικό "Ιόνιος ανθολογία", στα τεύχη 78-80 (Δεκέμβριος 1933 - Μάρτιος 1934). Κατόπιν εκδόθηκαν αυτόνομα στην Αθήνα το 1934 (αριθμώντας 101 σελίδες) στον περιορισμένο αριθμό των 300 αντιτύπων. [...] Τα "Τραγούδια από τη Ζάκυνθο" φέρουν την ένδειξη «ζακυνθινής λαογραφίας τόμος Β'». Ο πρώτος τόμος της θεματικής αυτής ενότητας ήταν τα "Παραμύθια από τη Ζάκυνθο", εργασία που δημοσιεύθηκε στον πρώτο τόμο του περιοδικού Λαογραφία (Θεσσαλονίκη, 1931) καθώς και σε ανάτυπο (68 σελίδων). Είναι σημαντι...

Οι τέσσερες μελέτες που περιλαμβάνονται σ' αυτό το μικρό βιβλίο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Γι' αυτό άλλωστε αποφασίστηκε και η συν-δημοσίευσή τους. Παρουσιάζουν και σχολιάζουν απεικονίσεις της Ζακύνθου, τόσο της πόλης όσο και, κυρίως, της υπαίθρου, καμωμένες από ξένους επισκέπτες που βρέθηκαν στο νησί στη διάρκεια του 19ου αι. Είναι ακόμη η εποχή που το μολύβι του αρχιτέκτονα ή ο χρωστήρας του ζωγράφου είναι τα μόνα μέσα που επιτρέπουν την απεικόνιση του φυσικού χώρου, προτού τα αντικαταστήσει η φωτογραφία, προς τα μέσα πια του ιδίου αυτού αιώνα. Έτσι εμείς μπορούμε...

Οι επτά επιστολές του Ρώμα στο Μπαστιά που έχουμε στη διάθεσή μας, εκτός του ότι αποτελούν πολύτιμη πηγή ενός μεγάλου φάσματος πληροφοριών ως αφορώσες πράγματα της λογοτεχνικής, θεατρικής, πολιτικής ιστορίας μας ή της τοπικής ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας του, αναδεικνύουν τη γνωριμία και την εξέλιξη της φιλικής σχέσης που ανέπτυξε με τον αποδέκτη τους, μιας σχέσης καθοριστικής για την πνευματική πορεία, τη σταδιοδρομία του. Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο των τεσσάρων επιστολών του Ρώμα στο Μινωτή, η φιλία τους υπήρξε μακρόχρονη, ειλικρινής και σαφέστατα απείχ...

"Η ελληνική ψυχή του Ούγου Φωσκόλου" είναι ένα σχολαστικά δουλεμένο ανθολόγιο το οποίο στηρίζεται κυρίως σε επιστολές του ποιητή καθώς και σε άλλα μελετήματα γνωστών φωσκολιστών. Ο Σπύρος Μινώτος (1898-1988) επέλεξε τα αποσπάσματα που αναδεικνύουν την αγάπη του Φώσκολο για τη Ζάκυνθο και το ενδιαφέρον του για τα ελληνικά πράγματα. Χωρίς αμφιβολία, και με δεδομένη την έλλειψη άλλης νεότερης εργασίας, το "ανθολόγιο" του Μινώτου εκτός του ότι συμπληρώνει το γνωστό παλαιότερο δημοσίευμα του Παναγιώτη Χιώτη "Ελληνικός χαρακτήρ και αίσθημα εθνικόν του Φωσκόλου" (1871), παραμένει...

Προσεισμικές καρτ-ποστάλ, ανέκδοτο υλικό, κείμενα που προβάλλουν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητας ενός νησιού που χάνεται, καθώς ταξιδεύουμε ήδη στον 21ο αιώνα.

Το παρόν ανάγνωσμα, άρχισε να δημοσιεύεται σε συνέχειες στην τοπική εφημερίδα "Ζακυνθινή Ενημέρωση" όπου η διακοπή εκδόσεως της (Δεκ. 1995) δεν τ' άφηκε να ολοκληρωθεί. Και που έχει να κάμει με κάποια στιγμιότυπα από τα "έργα και τις ημέρες" των διοικητικών αρχόντων (Νομαρχών), που υπηρετήσανε στη Ζάκυνθο από το 1960 ως το 1991. Περίοδο που ο συγγραφέας σαν άμεσος συνεργάτης τους (προϊστάμενος του τμήματος Οικονομικής Διοικήσεως 1973/1975, της Υπηρεσίας Νομαρχιακού Ταμείου 1976/1978 & 1988/1991) κατέχει και διατηρεί προσωπική για τον καθένανε άποψη. Αγγίζοντας έτσι κάποιε...

Πεύκα κι ελιές τις ρίζες τους στο χώμα σου στηρίζουν και τα γαλάζια κύματα τους κόρφους σου δροσίζουν. Αγαπημένο μου Κερί Λίμνη μου λατρεμένη όποιος δεν έζησε γλυκιά πανσέληνο σε σένα δεν ξέρει τι θα πει να ζεις σε μέρη μαγεμένα. Όποιος δεν είδε ανατολή από το Μαραθωνήσι και από το φανάρι του Κεριού μενεξεδένια δύση την ομορφιά μες τη ζωή δεν έχει συναντήσει. Καντάδα αν δεν άκουσες σε κάποιο παραθύρι και αν δεν χόρεψες τρελά στ' όμορφο πανηγύρι πώς θες να δεις τον τόπο αυτό πως μοιάζει μ' αγιαστήρι; Αν δεν κοιμήθηκες γλυκά στο λόγγο ένα βράδυ...

«Του κάκου Φράγκο θέλουν να σε κάμουνε / που είσ’ Έλληνας τα Μνήματα φωνάζουνε», γράφει ο Αντώνιος Μαρτελάος στο επίγραμμα που αφιέρωσε στον Ούγκο Φόσκολο, υπαινισσόμενος το καθαρά ελληνικής έμπνευσης έργο του I sepolcri. Αλήθεια, τι ήταν εντέλει αυτός που το έργο του αναδείχθηκε σε έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους των νεότερων ιταλικών γραμμάτων; Είναι σαφές ότι ο Φόσκολο δεν λησμόνησε ποτέ τη γενέθλια γη, ούτε σταμάτησε ποτέ να έχει τη σκέψη του στην Ελλάδα και δεν εννοώ μόνο ότι άντλησε ποιητική έμπνευση από την Ελλάδα, όπως αυτή εκφράζεται στο αφιερωμένο στη γενέθλια...

Στη σημαντική προσφορά της Μαριέττας Γιαννοπούλου-Μινώτου (1900-1962) στα νεοελληνικά (γράμματα ξεχωριστό κομμάτι καταλαμβάνει η διάσωση και καταγραφή, στο τοπικό γλωσσικό ιδίωμα, μαρτυριών του λαϊκού πολιτισμού της Ζακύνθου, ηθών και εθίμων, τραγουδιών, παραδόσεων, θρύλων, παροιμιών, "ομιλιών" από το λαϊκό θέατρο κ.ά. Η Γιαννοπούλου-Μινώτου κατέγραψε επίσης και δημοσίευσε ογδόντα τέσσερα παραμύθια, ανεκτίμητες μαρτυρίες του παρελθόντος της Ζακύνθου, καθώς διασώζουν πολύτιμο γλωσσικό υλικό και στοιχεία του ζακυνθινού υλικού και πνευματικού πολιτισμού. Γνωστή για τη γόνιμ...