Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μία από τις αγιασμένες λειτουργικές τέχνες της Εκκλησίας μας είναι και η Υμνογραφία. Όλες οι λειτουργικές τέχνες: η Αρχιτεκτονική, η Αγιογραφία, η Υμνογραφία και η Μουσική, ως επιμέρους γνωρίσματα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος, έχουν πνευματικό και αναγωγικό χαρακτήρα. Μεταρσιώνουν τον άνθρωπο με μια ιεροπρεπή μυστικότητα και συνθέτουν την πίστη μας και τη ζωή μας, κατευθύνοντας την πορεία μας μέσα από αισθητές και αισθητικές προσλήψεις προς την αγιότητα. "Όμως η τέχνη της Υμνογραφίας, αντάμα με την κατανυκτική μουσική της Ορθοδοξίας", γράφει ο καθηγητής Π.Β. Πάσχος...

Ένα μικρό κορίτσι. Μια μεγάλη πόλη. Ένα μικρό δάσος. Ένα μεγάλο δέντρο. Το κορίτσι ονειρεύεται ένα φόρεμα. Ένα φόρεμα πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη, κατακόκκινη βελούδινη καρδιά στο μέρος της καρδιάς. Αν είχε ένα τέτοιο φόρεμα, σαν θησαυρό θα το φύλαγε... Το δέντρο ακούει, μα απάντηση δε δίνει, αφού τα φύλλα του μένουν ήσυχα. Το κορίτσι πηγαίνει ξανά στο δάσος. Κι όταν φτάνει κοντά στο δέντρο, δεν πιστεύει στα μάτια του. Σ' ένα κλαδί κρέμεται ένα φόρεμα. Πράσινο, σαν τα φύλλα του δέντρου, με μια κόκκινη βελούδινη καρδιά....

Γιατί θα πρέπει κάποιος να μάθει να διαβάζει και να γράφει; Είναι τόσο δύσκολα όλα αυτά! Έτσι σκέφτεται και ο Άκης που ονειρεύεται να γίνει μάγειρας. Μα και μάγειρας να γίνει πως θα μάθει να διαβάζει τις συνταγές παρακαλώ;

Μα τι κουλούρια, τέλος πάντων είναι αυτά τα "μισοκούλουρα"; Τάχα να είναι απλά "μισά κουλούρια" ή μήπως "κουλούρια του μίσους"; Η μικρούλα Αντάρα Μαντάρα πρέπει να αποδείξει ότι, με τις εκπληκτικές ικανότητές της, μπορεί να... αλλάξει τον κόσμο! Ο Αναστάσης, ένας κόρακας ειδικός στις γκάφες και ένας φούρνος "ΑΑΑ" θα ψήσουν τα απίθανα κουλουράκια της ιστορίας μας! Καλή σας όρεξη!

Δεν έχουν άδικο όσοι χαρακτηρίζουν την Ελλάδα μας Ψωροκώσταινα. Ναι! Μοιάζει σε όλα με την αρχόντισσα απ' το Αϊβαλί, την Πανωραία Χατζηκώστα... ...που ακόμη κι αν γίνηκε ζητιάνα και πλύστρα για να θρέψει τα ορφανά που είχε περιθάλψει κι αν της κόλλησαν το παρατσούκλι Ψωροκώσταινα, εκείνη δεν έχασε την αρχοντιά της ψυχής της.

Μπορεί ένα μικροσκοπικό δωμάτιο με θέα στον γκρίζο ακάλυπτο της πολυκατοικίας να μετατραπεί σε δωμάτιο Πέντε Αστεριών; Όταν είσαι επτά ετών και σε λένε Αστέρη όλα γίνονται! Χρειάζονται μόνο μερικά πινέλα, χρώματα, δύο υπέροχοι γονείς κι ένας φίλος αληθινό διαμάντι! Τι γίνεται στη συνέχεια; Αυτό αξίζει να το διαβάσετε! Μια πολύχρωμη ιστορία, αντίδοτο σε όλους τους "γκρίζους ακάλυπτους" που μας κρύβουν τη θέα.

Ήταν ένα όμορφο και καταπράσινο νησί που το έλεγαν Υδρία. Οι Υδριώτες ήταν άνθρωποι χαρούμενοι και το νησί τους ήταν γνωστό για τα νεροξεφαντώματά του. Και ξαφνικά, το κακό ξέσπασε σαν νεροποντή. Έκτακτα δελτία ειδήσεων πλημμύρισαν τα κανάλια, όπως το κανάλι "Νεροβήτα" και το "Βρεγμένος TV". Σύμφωνα με την εφημερίδα "Το Βήμα του Νεροκουβαλητή", η χαρά των Υδριωτών χάθηκε και το πανηγύρι ματαιώθηκε. Στην εκπομπή "Υπόγειες Νεροδιαδρομές" ο πράκτορας 00ΕΥΔΑΠ της μυστικής υπηρεσίας διαρροών αποκάλυψε στον αστυνομικό ρεπόρτερ Θανάση Δροσοστάλα ότι η αιτία όλων των δεινών ήτ...

Αλήθεια, πώς από μια τυχαία στιγμή μπορεί ν' αλλάξει η πορεία της ζωής σου... Ο Νίκος θα συναντούσε τον φίλο του τον Αντώνη στην αποθήκη του παλιού αρχοντικού του για να φτιάξουν "μια βόμβα" που θα διέλυε την πόλη. Ο Ανέστης, κρυμμένος πίσω από μια παλιά ξεχαρβαλωμένη ντουλάπα, παρακολουθούσε τις κινήσεις τους. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, για κακή του τύχη, ένα τεράστιο μυρμήγκι άρχισε να περπατάει στη μύτη του. Η ενόχληση μεγάλη. Σήκωσε το χέρι του και το πέταξε μακριά. Αυτή η κίνηση στάθηκε μοιραία.

Κοίταζα μια μέρα τη θάλασσα και τη ρώτησα: - Τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο όμορφη; Κι εκείνη απάντησε: - Σκέψου και θα το βρεις.

Είναι η απλή ιστορία του ράφτη με τις δυο πατρίδες, την Ίμβρο και την Τένεδο. Είναι η ιστορία του κάθε πρόσφυγα που άφησε πίσω τις ρίζες του, τα κόπια του και με βαριά πικραμένη ψυχή, χωρίς σκέψη παρήγορη, χωρίς αισιόδοξη πρόβλεψη ξεκίνησε για ένα αύριο αβέβαιο. Είναι η ίδια ιστορία τόσων ξεριζωμένων που κατάφεραν να φυτέψουν το σπόρο της ελπίδας. Μέσα από τις στάχτες και τη νοσταλγία για τις μακρινές πατρίδες, που άφησαν πίσω, κατάφεραν να δημιουργήσουν κι έκαναν να ξεπηδήσει καινούρια ζωή δημιουργική κι ελπιδοφόρα.

Η μασκαρού Χαρά κρύβεται στο κόκκινο μπαλόνι της, έτσι, για γούστο, για παιχνίδι... και λαχταράει να την γυρέψουν τα παιδιά για να της δείξουν στ’ αλήθεια πόσο την αγαπούν...

Έχει δικαίωμα η Μαρία να κρατήσει ένα αστέρι για πάντα κοντά της; Η μαμά της επέμενε, πως όχι. Τελικά έχουν πάντα δίκαιο οι μαμάδες;

Ένα κομμάτι πανί κάνει την εμφάνισή του σε μια παραλία. Ο αέρας, η βροχή και η άμμος γίνονται οι καλύτεροί του φίλοι. Μια μέρα ένα μικρό κορίτσι το αρπάζει και το παίρνει μακριά. Μια ραπτομηχανή, ένα ψαλίδι, μια βελόνα και κλωστή το μεταμορφώνουν σε μια πάνινη κούκλα. Πολλοί θα την διεκδικήσουν. Η Μαρίνα που την έφτιαξε. Η Ζωή που την αγάπησε. Οι φίλοι που την έχασαν ξαφνικά...

Δεν είναι εντάξει το φεγγάρι κάνει αδικίες! Αυτό δεν είναι δίκαιο! Δικαιούμαστε κι εμείς φεγγαροδώρα! Θέλουμε κι εμείς να στολιστούμε! διαμαρτύρονται αγανακτισμένα τα μικρά και χαμηλά δεντράκια. Κι έχουν δίκιο, αφού κάθε παραμονή Χριστουγέννων, όταν το φεγγάρι από ψηλά στέλνει για δώρο λαμπερά στολίδια σ’ όλα τα δάση της γης, αυτά δεν παίρνουν ούτε μια σταγόνα από την αστεροβροχή του. Εφέτος όμως που το φεγγάρι χάνει τα γυαλιά του, όλα αλλάζουν. Όλα ανατρέπονται τόσο, που τα Χριστούγενννα για πρώτη φορά ξημερώνουν αληθινά φεγγαροστολισμένα!!!

Ο Γκασπάρ είναι ένας διαφορετικός μάγος που ονειρεύεται να συναντήσει το Θείο βρέφος. Έτσι όπως έκανε ο συνονόματός του μάγος Γκασπάρ πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Αυτά τα Χριστούγεννα του δίνεται μια μοναδική ευκαιρία να τα καταφέρει. Η πίστη του είναι τόσο μεγάλη που τον βοηθά να νικήσει κάθε εμπόδιο. Ακόμα και το γεγονός ότι ο ίδιος είναι φτιαγμένος από πλαστικό!