Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Δίσκος της Φαιστού είναι μια χρονοκάψουλα της Γένεσης του ανθρώπου, της ιστορίας του Έλληνα-Ηρακλή και της παράδοσης του Θεού Ηρακλή, του Ήλιου-Σείριου. Ο άνθρωπος της γης δέχεται τη θεϊκή πνοή και προχωράει στο δρόμο της εξέλιξης. Ο Έλληνας γεννιέται από γήινη μήτρα και ουράνιο σπέρμα, αληθινός γιος Θεού. Ο Θεός χορεύει μέσα στο Ζωδιακό και ο Έλληνας-Ηρακλής διαβαίνει μέσα απ' τις δώδεκα πύλες του, αντίθετα προς το ρεύμα των φυσικών νόμων...

Στο βιβλίο αυτό αναλύονται δύο κυρίως ζητήματα: η προέλευση και οι μετακινήσεις της ελληνικής φυλής και γλώσσας και η συμβολή τους στη διαμόρφωση της λεγόμενης Ινδοευρωπαϊκής ομάδος γλωσσών.

Θέμα του βιβλίου αυτού είναι η ετυμολογική διερεύνησι μιας σειράς λέξεων και η σημασιολογική εξέλιξη αυτών. Στόχος αντικειμενικός: η απόδειξη ότι η ελληνική γλώσσα είναι μία και ενιαία από την εποχή των Ομηρικών επών μέχρι σήμερα. Σκοπός μεγαλόπνοος: η συμβολή στον αγώνα για την επαναφορά της χαμένης υπερηφάνειας των νεοελλήνων για το πολυτιμότερο αγαθό τους, την γλώσσα, που την υποβαθμίζουν και την υποσκάπτουν α) νόμιμα η απομάκρυνσί της από την αρχαία ελληνική, ο μονοτονισμός, η απλοποίησι, η ισοπέδωσι β) με θρασύτητα οι Ινδοευρωπαϊστές (ή Iνδογερμανιστές ή Άριοι)...

Η ελληνική γλώσσα είναι ενιαία από του Ομήρου μέχρι σήμερα. Ο χρόνος με την διαρκή μεταβολή και εξέλιξη των πολιτισμικών στοιχείων, καθώς και οι ιστορικές περιπέτειες του έθνους ήταν επόμενο να έχουν επιπτώσεις τόσο στην μορφή όσο και στην σημασία των λέξεων, η γλώσσα όμως στο σύνολό της παρέμενε πάντα η ίδια. Αυτή ακριβώς η εξέλιξις μορφής και σημασίας των ελληνικών λέξεων παρακολουθείται και στον Β΄ τόμο των Ετυμολογικών και σημασιολογικών ανιχνεύσεων. Τα συμπεράσματα προκύπτουν από αναφορές σε κείμενα από όλο το ιστορικό φάσμα της γλώσσης μας (αρχαία, αλεξανδρινή,...

Ο συγγραφέας στην προσπάθειά του να κάνει κοινωνούς της γνώσης τους αναγνώστες, σε πεδία που ξεφεύγουν από την καθιερωμένη αποτίμηση των πραγμάτων, αλλά ενέχουν πειστικότατη επιχειρηματολογία, προβαίνει στην παρούσα έκδοση που εισάγει «δαιμόνια κοινά» στην σχέση του ελληνικού πολιτισμού με τον αντίστοιχο πολιτισμό των Ανατολικών λαών στα αρχέγονα χρόνια.

Ένα ημερολόγιο ξεχωριστό από όλες τις απόψεις, το περιεχόμενο του οποίου δεν λήγει με το πέρας του εκάστοτε έτους, παρά εξακολουθεί να αποτελεί χρήσιμο και ενδιαφέρον!!! Ανά ημέρα παρατίθεται παράλληλα με την σύγχρονη και η αρχαία χρονολόγηση , καθώς επίσης και τα σημαντικότερα γεγονότα της Ελληνικής Ιστορίας από την αρχαιότητα έως σήμερα. Μια σημαντική συνδρομή στην καθημερινότητα μας, να ενθυμούμαστε τις ρίζες μας, τα επιτεύγματα και τους αγώνες των μακρινών αλλά και πιο κοντινών προγόνων μας. Ακόμα, το "Ελλήνων χρονολόγιον" κάθε έτος είναι αφιερωμένο σε ένα ξ...

Σε αντιδιαστολή με την κλασσική περίοδο, που η πνευματική πρόοδος περιορίζεται στον Ελλαδικό χώρο, η Ελληνιστική περίοδος, που αρχίζει με τον Μ. Αλέξανδρο και τελειώνει με την οριστική επικράτηση των Ρωμαίων και την κατάληψι της Αλεξανδρείας το 30 π.Χ., σηματοδοτεί την διάδοσι της ελληνικής γλώσσας και των ελληνικών εθίμων και ηθών σε ολόκληρη σχεδόν την Ασία και την Αίγυπτο. Οι θησαυροί του ελληνικού πνεύματος, της φιλοσοφίας και των τεχνών διαδόθηκαν ειρηνικά σε όλους αυτούς τους λαούς. Σε αυτό συνετέλεσε η ίδρυσις νέων πόλεων από τον Αλέξανδρο, αλλά και από τους διαδόχου...

Ο Ελληνισμός και φιλελληνισμός των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας, ο οποίος ακολουθεί την επί του ζητήματος διδασκαλία του Ιησού Χριστού, είναι το θέμα του βιβλίου "Ελληνισμός και χριστιανισμός από την Καινή Διαθήκη έως και τον Μέγα Βασίλειο". Η αγάπη των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας του Χριστού για την ελληνική φιλοσοφία, τις τέχνες και τον πολιτισμό, αγάπη η οποία δεν παρέμεινε θεωρία, αλλ' έγινε διδασκαλία και πράξη, αποδεικνύεται περίτρανα στο βιβλίο αυτό κατόπιν εξονυχιστικής έρευνας των πηγών. Παραλλήλως ανασκευάζονται πολλές, ανεδαφικές και τυχ...

Η σοφή ιέρεια από την Μαντινεία, η Διοτίμα, φαίνεται ότι ενέπνευσε στον ίδιο τον Σωκράτη την θεωρία του έρωτα, ως κίνητρο για κάθε τι όμορφο και πραγματικό, αφού ο ίδιος ο φιλόσοφος ομολογεί απερίφραστα στο Συμπόσιο του Πλάτωνος ότι σε αυτήν ακριβώς την γυναίκα οφείλει τις απόψεις του για τον έρωτα ''ως πόθον και κίνητρον δια το ωραίον και το αληθινόν''. Ακόμα δε και αυτές οι γυναικείες μορφές, που εμφανίζονται στις αρχαίες τραγωδίες, αποδεικνύουν δυναμισμό, αποφασιστικότητα και γενναιότητα και σε καμία περίπτωση γυναικεία αδυναμία, ταπεινωτική υποταγή και δουλοπρέπεια σ...