Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η έντονη διαμάχη γύρω από τα θεμέλια του δυτικού πολιτισμού έχει χαρακτηρίσει το πνευματικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών και έχει οδηγήσει στην αντίληψη ότι κατά κάποιον τρόπο έχουμε μεταβεί στη λεγόμενη "μεταμοντέρνα" κατάσταση. Τα ερωτήματα που έχουν αναδειχθεί από τη διαμάχη αυτή αφορούν κυρίως το λόγο και το υποκείμενο, την έκφραση μέσα από τις πράξεις των σύγχρονων υποκειμένων, τη σχέση με την εσώτερη και εξώτερη φύση, την ιστορική περίοδο και βέβαια την ελπίδα για κοινωνικοπολιτική συμφιλίωση.

Η απεραντοσύνη της θάλασσας κρύβει θησαυρούς, μυστήρια, χαρά, ζωή και τροφή. Ταξιδέψτε, κολυμπήστε, παίξτε και ονειρευτείτε στις θάλασσες και στις παραλίες αυτού του τόμου.

Ένα πρόσωπο μπορεί να είναι αστείο ή σοβαρό, χαρούμενο ή θλιμμένο. Ανακαλύψτε σε αυτόν τον τόμο τα πολλά πρόσωπα που η φαντασία μπορεί να δώσει σε ένα πρόσωπο.

Υπάρχουν ζώα γοητευτικά, αλλά και άσχημα, χρωματιστά ή ασπρόμαυρα. Μερικά από αυτά μας μοιάζουν. Παρατηρήστε τα να κινούνται, να ξεκουράζονται, να δουλεύουν στις σελίδες αυτού του βιβλίου.

Φαγητό από μπογιά πάνω σε καμβά, αλλά και φαγητό από πηλό και γύψο. Με άλλα λόγια, φαγητό για τα μάτια και όχι για το στόμα.

[...] Όλο το βιβλίο είναι μια προσπάθεια να σκεφθώ τις προεκτάσεις της διαλεκτικής συγκρότησης εννοιών (που προσπαθώ να θεματίσω καθ' αυτή) όσον αφορά την συγκρότηση του κοινωνικού αντικειμένου. Τον ίδιο δρόμο είχα πορευθεί πρωτύτερα επικεντρωμένος στις επιπτώσεις του γεγονότος ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, κατ' εξοχήν δε στα πολιτικοκοινωνικά, κάτι τίθεται ως αληθινό αντί να είναι αληθινό επειδή αποτυπώνει, αντίθετα μια πραγματικότητα. Εδώ παραδίδω τα ανάλογα αποτελέσματα, εξ' ου επισφαλή και προσωρινά με εκείνα, της προσπάθειας να σκεφθώ την αυτοαναίρεση της αιτιότητας...

Η παρούσα εργασία έχει ως κύριο στοιχείο την παρουσίαση, τη συζήτηση και, στο βαθμό που είναι εφικτό, την εμβάθυνση και τον αναστοχασμό σε ορισμένα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν την σύγχρονη πολιτική επιστήμη και την κοινωνική θεωρία. Αφορμή και αφετηρία για τη συζήτηση των εν λόγω θεμάτων ανάλυσης, ενός χώρου ο οποίος κυριαρχεί στο πλαίσιο της σύγχρονης πολιτικής επιστήμης. Σημείο εκκίνησης αποτελεί ο προβληματισμός και, ώς ένα βαθμό, η διαφωνία με τις παραδοχές, τις προσεγγίσεις και τα συμπεράσματα του κυρίαρχου ρεύματος στη συγκριτική πολιτική ανάλυση. Η συζήτηση λοιπ...

Περιέχονται τα κείμενα: - Άννα Βιδάλη, Εισαγωγή - Judith Williamson, "Αποκωδικοποιώντας τη διαφήμιση: τα σημεία απευθύνονται σε κάποιον" - Valerie Walkerdine, "Επαναλαμβάνοντας σκηνές στο βίντεο: οικογένειες, ταινίες, φαντασιώσεις" - Bruno Bettelheim, "Φόβοι σε σχέση με τη φαντασία" - Jacqueline Rose, "Ο Πήτερ Παν και ο Φρόυντ" - Carolyn Steedman, " 'Άκου πώς τραγουδάει το φυλακισμένο πουλί': το τραγούδι της Άμαρτζιζ" - Άννα Βιδάλη, "... και το όνομα αυτής Ευαγγελία"

Το βιβλίο επιχειρεί μια ουσιαστική εισαγωγή στις πολιτισμικές διαστάσεις των πραγμάτων, που στηρίζεται στις θεωρίες του υλικού πολιτισμού, τη σύγχρονη μουσειολογία και τη μουσειοπαιδαγωγική. Επεξεργάζεται την ιστορικότητα της ερμηνείας των πραγμάτων και εξετάζει τις τυπολογίες τους. Παρακολουθεί την ιστορική συγκρότηση των μουσείων και αναλύει την πολυσημία των μουσειακών αντικειμένων, ενώ ταυτοχρόνως παρουσιάζει κριτικά τις αναζητήσεις της σύγχρονης μουσειοπαιδαγωγικής.

[...] Το βιβλίο λοιπόν συνυφαίνεται από την παλίνδρομη κίνηση που περιγράφουν οι επάλληλες συμβολικές αντιθέσεις, όσες ενεργοποιούνται γύρω από το επίμαχο αντικείμενο "λογοτεχνία" : η άσκηση και η απόλαυση, η ασκητεία και η συμμετοχή, η αποχή και η ελευθεριότητα, η αναδίπλωση και η εκδίπλωση, η άρνηση και η αποδοχή, με την προϋπόθεση ότι από τα ζεύγη αυτά δεν θα αφαιρεθεί ο αφανής αλλά αναγκαίος τρίτος όρος, που είναι και ο κατεξοχήν μεταβατικός - η ειρωνεία. Αυτήν, όσο περνούν τα χρόνια, την ακούω να συνδιαλέγεται όλο και βαθύτερα με εκείνη την αμετάθετη αίσθηση της ματαιό...

Για να κατανοήσουμε τα ζητήματα που τίθενται σχετικά με την ανάγνωση στις μέρες μας, κάποια από τα οποία θίγονται στα κείμενα που ακολουθούν, είναι χρήσιμο να επιχειρήσουμε μια σύντομη αναδρομή στην κοινωνική ιστορία της ανάγνωσης στη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων. Στόχος αυτής της αναφοράς δεν είναι η διεξοδική ανάλυση των εκδοχών της πρακτικής, αλλά μια περιδιάβαση στις πιθανές οδούς που μπορεί να ακολουθήσει η ανάγνωση και να επηρεάσει τον τρόπο ζωής και σκέψης των κοινωνιών. Θα περιοριστώ στην παρουσίαση του κοινωνικού ρόλου της ανάγνωσης στη Δυτική Ευρώπη, μια και...

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται πριν απ' όλα σε δασκάλους και δασκάλες. Περιγράφει την εμπειρία μιας απόπειρας εφαρμογής των αρχών της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, με παιδαγωγικές μεθόδους της βιωματικής-επικοινωνιακής διδασκαλίας μέσα από καλλιτεχνικές δραστηριότητες και παιχνίδια σε ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο. Το βιβλίο αφηγείται την προσπάθεια αντιμετώπισης μέσα από μη παραδοσιακές μεθόδους τόσο των προβλημάτων μάθησης και συμμετοχής που είχαν διάφοροι μαθητές εξαιτίας των κοινωνικών αιτιών, όσο και των σχέσεων ανάμεσα στα παιδιά που δυσκόλευαν πολιτισμικές διαφορές και κο...

[...] Με την προτροπή του Lowenfeld ο Freud άρχισε να γράφει το 1901 αυτή τη συνοπτική, εκλαϊκευμένη εκδοχή της "Ερμηνείας των ονείρων" (1900) (ελλ.μετάφραση: εκδόσεις "Επίκουρος", 1993), δηλαδή ούτε ένα χρόνο μετά την έκδοση του μεγάλου του έργου, που άφησε μεν εποχή, αλλά αρχικά δεν είχε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Παρά ταύτα ο Freud έμεινε ακλόνητος στην πεποίθησή του για τη σημασία των ανακαλύψεών του σχετικά με την ουσία του ονείρου. Σε προχωρημένη ηλικία, το 1931, προλογίζοντας την τρίτη αγγλική έκδοση του μεγάλου έργου του, έγραψε ότι τέτοιες γνωστικές ιδέες έρχονται...

Οι θέσεις και οι ιδέες που διατυπώνονται εδώ εκτέθηκαν, σε πρώιμη μορφή, κατά τη διάρκεια ενός μεταπτυχιακού σεμιναρίου για τα "Τοπικά" του Αριστοτέλη (τομέας Ανθρωπιστικών Επιστημών, ΕΜΠ, 1991/92) και σε ένα εργαστήριο με θέμα "Πειθαρχία και γνώση" που οργάνωσε το περιοδικό "Τοπικά" (Ρόδος, 1993). Τμήματα του βιβλίου αυτού έχουν εκτεθεί, ως εργασία εν προόδω, σε διάφορα σεμινάρια και συνέδρια. Η οριστική μορφή που έλαβαν εδώ οφείλεται, εν μέρει, και στις εκεί συζητήσεις.

Σκοπός του ανά χειράς κειμένου είναι, με ευσύνοπτο τρόπο, να καταστήσει κατανοητά σε ευρύτερους κύκλους πολιτών κάποια ιδιαιτέρως περίπλοκα όσο και ζωτικά προβλήματα της ανθρωπότητας, στο κατώφλι του εικοστού αιώνα. Αν το κείμενο κατάφερε, παρά τη συντομία του, να θέσει με σχετική επάρκεια μερικά από τα κρίσιμα προβλήματα του σύγχρονου κόσμου και να υποδείξει, αν μη τι άλλο, τις κατευθύνσεις μέσα από τις οποίες είναι αναγκαίο να αναζητηθεί η επίλυσή τους, αυτό θα το κρίνει ο αναγνώστης.