Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα γλωσσολογικό ταξίδι στους δρόμους του νερού και των λεκτι- κών του σημάνσεων αποδεικνύει τη ζείδωρο αξία του υγρού στοιχείου για μας τους Έλληνες. Αποκαλύπτει τους πολιτισμικούς δεσμούς που υφαίνουν την ιστορία αυτού του τόπου και τους δρόμους της ετυμολογίας των λεκτικών συμβόλων για το νερό. Πώς το ύδωρ έγινε νερό και γιατί ξανάρθε στη ζωή μας ως υδραγωγείον και υδροφόρος ορίζοντας και ως υδραγωγός, για να μας ξεδιψάσει, όταν κορακιάζουμε από τη δίψα και λέμε το νερό νεράκι; Διασώζονται οι θεματικές ρίζες του ύδατος σε σημερινές λέξεις της νεοελληνικής; Τι απέγιναν η...

"Αυτή η πόλη σου κόβει την ανάσα όποιες κι αν είναι οι καιρικές συνθήκες, η ποικιλία των οποίων, όπως και να 'χει, είναι κάπως περιορισμένη. Κι αν είμαστε πράγματι συνώνυμοι με το νερό, το οποίο είναι απόλυτα συνώνυμο με το χρόνο, τότε αυτό που αισθάνεσαι γι' αυτή την πόλη κάνει το μέλλον καλύτερο, συνεισφέρει σε αυτή την Αδριατική ή τον Ατλαντικό του χρόνου που αποθηκεύει τις αντανακλάσεις μας..."

Ένα παλιό μοναστήρι σ' ένα μικρό νησί κι ένας άντρας που αποφασίζει να μείνει μόνιμα εκεί και να αναπαλαιώσει το παλιό χτίσμα. Ο Στέφανος Κομνηνός, αρχιτέκτονας υπό ψυχολογική κατεδάφιση, έχοντας αποφασίσει πως του αρκούν οι μνήμες των αποτυχημένων του ερώτων, μετράει τις μέρες του πίνοντας, ψαρεύοντας και σχεδιάζοντας τα γεύματά του. Τα παιδιά του, από το μοναδικό του γάμο, και κάποιοι φίλοι του έρχονται να περάσουν μαζί του μερικές μέρες του Αυγούστου, όταν η ζωή αποφασίζει να του κλείσει για μια ακόμα φορά το μάτι. Μια νέα γυναίκα θα εμφανιστεί απροσδόκητα, βάζοντας ξανά...

Είναι πραγματικά έννοιες ασύμβατες μεταξύ τους, η οικονομική ανάπτυξη και η προστασία του περιβάλλοντος; Τα μεγάλα έργα διαταράσσουν πάντα ανεξαιρέτως την ισορροπία της φύσης; Οι τεχνολογικές παρεμβάσεις είναι πάντα συνώνυμες με την καταστροφή των οικοσυστημάτων; Τούτο το βιβλίο δίνει την απάντηση. Ένα οδοιπορικό στις τεχνητές λίμνες της ΔΕΗ που υπογράφεται από τρεις σημαντικούς καθηγητές, καταγράφει με τεκμήρια την πραγματικότητα και αποδεικνύει ότι τα φράγματα και οι υδροηλεκτρικές μονάδες μας, όχι μόνον δεν καταστρέφουν το περιβάλλον, αλλά αντίθετα το αναβαθμίζουν. Ήταν...

Η ιστορία της Δάφνης και του Τζόνυ είναι μια αληθινή ιστορία, που ο συγγραφέας την έζησε στην εφηβεία του «νύχτα προς νύχτα». Ξετυλίγεται στο «Ριτς», ένα καμπαρέ του ’51, με τα σαξόφωνα να σκεπάζουν τον απόηχο του Εμφυλίου κι έναν Αμερικανό αξιωματικό να ζει το ρομαντικό του πάθος με μια αμαρτωλή Ελληνίδα – την ώρα που η κυβέρνηση Πλαστήρα υπογράφει την εκτέλεση του Μπελογιάννη. Όλα αυτά μοιάζουν να μην έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους κι όμως είναι οι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. Η Δάφνη δεν ήξερε τίποτα για την εποχή της, αλλά κάποια στιγμή θα πλήρωνε το τίμημά της, με τον ίδι...

Τι συμβαίνει όταν μια αγελάδα, που είχε κάθε λόγο να βόσκει ευτυχισμένη, καταλαβαίνει πως έρχεται το τέλος της; Πηδά από το φράχτη, τρέχει στα λιβάδια, αναστατώνει το χωριό, κρύβεται στα δάση. Και δεν εμφανίζεται με τίποτα. Η απίστευτη ιστορία της Υβόννης, μιας αγελάδας από τη Βαβαρία, που το 2011 αναστάτωσε για μήνες όλη την περιοχή μέχρι να βρει την ησυχία της. Η σειρά "Απρόσμενοι Φίλοι" απευθύνεται σε παιδιά προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας. Οι ιστορίες είναι βασισμένες σε πραγματικά περιστατικά ηρωισμού, πίστης και αφοσίωσης ζώων, ενώ κάθε βιβλίο περιλαμβάνει πα...

Η Κατερίνα Γώγου (1940-1993), εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε και μια σημαντική τροχιά στην νεοελληνική ποίηση, κατορθώνοντας να περάσει στο συλλογικό επίπεδο τις αγωνίες της προσωπικής διαδρομής της στην τέχνη και τη ζωή. Η βαθιά πολιτική στάση της, η αναρχική της διάθεση, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες της διαπερνούν ολόκληρη την ποιητική της παραγωγή, που ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του Με λένε Οδύσσεια. Στον τόμο "Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε" συγκεντρώνεται...

Η Κατερίνα Γώγου (1940-1993), εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε και μια σημαντική τροχιά στην νεοελληνική ποίηση, κατορθώνοντας να περάσει στο συλλογικό επίπεδο τις αγωνίες της προσωπικής διαδρομής της στην τέχνη και τη ζωή. Η βαθιά πολιτική στάση της, η αναρχική της διάθεση, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες της διαπερνούν ολόκληρη την ποιητική της παραγωγή, που ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του Με λένε Οδύσσεια. Στον τόμο "Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε" συγκεντρώνεται γι...

Η Κατερίνα Γώγου (1940-1993), εκτός από τη μεγάλη πορεία της στο θέατρο και στον κινηματογράφο, χάραξε σημαντική τροχιά και στη νεοελληνική ποίηση, κατορθώνοντας να περάσει στο συλλογικό επίπεδο τις αγωνίες της προσωπικής διαδρομής της στην τέχνη και τη ζωή. Η βαθιά πολιτική στάση της, η αναρχική της διάθεση, η περιθωριακή συνείδησή της και οι κοινωνικές ανησυχίες της διαπερνούν ολόκληρη την ποιητική της παραγωγή, που ξεκίνησε το 1978 και ολοκληρώθηκε το 2002, με τη μεταθανάτια έκδοση του "Με λένε Οδύσσεια". Στον τόμο "Τώρα να δούμε εσείς τι θα κάνετε" συγκεντρώνεται το...

"Με λένε Δημήτρη. Αυτό όμως το έμαθα αργότερα, μετά τα δώδεκά μου, όταν ήρθα στην Αθήνα. Μικρός είχα προβλήματα. Ο πατέρας μου με φώναζε Μήτσο, ο θείος ο Ντίνος Δήμο, ο αδερφός μου ο Γιώργης Μήτρο, τ' άλλα μου αδέρφια και οι συμμαθητές μου Δημητριέ ή Δημητριό και σπανιότερα κάποιοι Μίμη ή Δημητράκη, η μητέρα Δημητρίξινο - και θα εξηγήσω πιο κάτω γιατί. - Πώς σε λένε, παιδάκι μου (ή ρε); με ρωτούσαν, κι εγώ δεν ήξερα ποιο απ' όλα να πω. - Με λένε Δημητριό, έλεγα το πιο συχνό κι αγανακτούσα που δεν είχα ένα πιο βολικό όνομα, όπως τ' άλλα μου τ' αδέρφια: Παρασκευή, Βασίλης, Γι...

"Όσο προχωράει η ζωή, τόσο πιο ανεξέλεγκτη γίνεται η εξάρτησή μου από το χρόνο. Τις σπάνιες στιγμές που τον ξεχνάω, πάλι μ’ αυτόν μετράω τη χαρά μου. Η απόλυτη εξουσία του με οδήγησε σε μια πιο πεζή προσέγγιση της ζωής. Ο διάλογος των αντιθέτων βοηθάει να ανοίξει ο ορίζοντας και να αντικρίσω ίσως διαφορετικά την πραγματικότητα, που την έχουμε ακινητοποιήσει με μια κατασκευασμένη οπτική. Και τότε ξαφνικά γεννιούνται ποιήματα. Ο δυνάστης χρόνος εμπνέει, πάντα όμως με τον πεζό του λόγο, ποιήματα ουσίας που κάνουν να πλησιάζουμε τα αρνητικά, τα δύσκολα στοιχεία της ζωής μας: τη...

Η τυχαιότητα της προέλευσης της ζωής ανιχνεύεται και αποδεικνύεται μέσα από τις μαθηματικές διαμορφώσεις των αλληλουχιών των συστατικών των βιολογικών μεγαλομορίων. Η ίδια φόρμουλα που κυβερνάει τις τυχαίες αλληλουχίες των εμφανίσεων στα καλούμενα τυχερά μαθηματικά παιχνίδια αποτελεί και τη μαθηματική μήτρα της ζωής που γεννάει τη συστηματική πολυπλοκότητα των γονιδίων, κι απ' αυτή, την απέραντη ποικιλία των έμβιων όντων. Μέσα από τις συστηματικές επαναλήψεις που γεννούν τις αλληλουχίες των γεγονότων, με τη νέα θεωρία της εξαναγκασμένης τυχαιότητας που αναπτύσσεται, γεφυρών...

Ακραίες καταστάσεις πάθους, όπου δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι και ο έρωτας, ιερός ή βέβηλος, διαβρώνει τα πάντα. Ένα μοιραίο ζευγάρι. Εκείνος ζωγράφος, ένας υπέροχος νάρκισσος, ένας ιδανικός άντρας, γενναιόδωρος, που έχει την ικανότητα να κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται σημαντικές. Εκείνη ερωτευμένη και προσκολλημένη σ' αυτόν. Και δίπλα μια τρίτη γυναίκα, συνένοχος και φίλη, μάρτυρας των γεγονότων. Κι άλλες κοπέλες, νέες, ωραίες και πρόθυμες να δοθούν στον ακαταμάχητο άντρα, προκειμένου ν' αφυπνιστούν τα χρώματα, να ελευθερωθούν οι γραμμές και να ερεθιστεί η έμπνευσ...

Ακραίες καταστάσεις πάθους, όπου δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι και ο έρωτας, ιερός ή βέβηλος, διαβρώνει τα πάντα. Ένα μοιραίο ζευγάρι. Εκείνος ζωγράφος, ένας υπέροχος νάρκισσος, ένας ιδανικός άντρας, γενναιόδωρος, που έχει την ικανότητα να κάνει τις γυναίκες να αισθάνονται σημαντικές. Εκείνη ερωτευμένη και προσκολλημένη σ' αυτόν. Και δίπλα μια τρίτη γυναίκα, συνένοχος και φίλη, μάρτυρας των γεγονότων. Κι άλλες κοπέλες, νέες, ωραίες και πρόθυμες να δοθούν στον ακαταμάχητο άντρα, προκειμένου ν' αφυπνιστούν τα χρώματα, να ελευθερωθούν οι γραμμές και να ερεθιστεί η έμπνευσ...

Στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου έκαναν πρόσφατα την εμφάνισή τους ακραία φαινόμενα βίας και αδιανόητα μέχρι λίγα μόλις χρόνια πριν τρομοκρατικά χτυπήματα μαζικού χαρακτήρα, που έσπειραν την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα στους πολίτες τους, θέτοντας κατά τραγικό τρόπο επί τάπητος σοβαρά ζητήματα λειτουργίας των δημοκρατικών κοινωνιών. Οι κοινωνίες της Δύσης πρέπει να συνδυάσουν πλέον τη διατήρηση του δημοκρατικού τους κεκτημένου με τη διασφάλιση της ετοιμότητάς τους να αντιμετωπίσουν αυτή την πρωτόγνωρη για την ασφάλειά τους απειλή. Ουσιαστική άγνοια και προκατασκευα...