Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Σημείωμα μεταφραστή Ο Αντώνιος και Κλεοπάτρα είναι το πρώτο έργο του Σαίξπηρ που μετέφρασα στα ελληνικά, όταν ανέλαβα το ανέβασμά του στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών το 1979. Τα χρονικά περιθώρια δεν μου είχαν επιτρέψει τότε να σεβαστώ τη δομή της τραγωδίας τόσο απόλυτα, όσο όταν αργότερα καταπιάστηκα με τις μεταφράσεις του Άμλετ και του Κοριολανού. Ξαναγυρίζοντας στο μεγαλειώδες αυτό έργο χωρίς προθεσμίες και πιέσεις, σεβάστηκα τη δραματική αρχιτεκτονική του -πιστός στο πνεύμα, αν όχι στο γράμμα- και θεώρησα ότι η αντιπαράθεση των δυο κειμένων, με την αυστηρή αντιστοιχί...

Όλοι μας έχουμε κάποτε σκεφτεί τι θα επιλέγαμε να κάνουμε αν μας ειδοποιούσαν ότι απομένουν σαράντα οκτώ ώρες μέχρι να καταστραφεί ο πλανήτης. Το μενού συνήθως περιλαμβάνει σεξ, μεγάλες σπατάλες και ασω­τίες, αγαπημένες μουσικές και γεύσεις, ποικίλες ακραίες πράξεις, αποχαιρετισμό αγαπημένων προσώπων, σεξ και πάλι σεξ. Σίγουρα το μενού δεν περιλαμβάνει αυτό το συνεχές μίρι μίρι, την κλάψα και τη μιζέρια, τις ενοχές και την ενοχοποίηση των πάντων, την εθιστική παρακολούθηση καταστροφολογικών δελτίων ειδήσεων και την επιβλαβή ανάγνωση απαισιόδοξων και μοιρολατρικών δημοσιευμά...

Όλοι μας έχουμε κάποτε σκεφτεί τι θα επιλέγαμε να κάνουμε αν μας ειδοποιούσαν ότι απομένουν σαράντα οκτώ ώρες μέχρι να καταστραφεί ο πλανήτης. Το μενού συνήθως περιλαμβάνει σεξ, μεγάλες σπατάλες και ασω­τίες, αγαπημένες μουσικές και γεύσεις, ποικίλες ακραίες πράξεις, αποχαιρετισμό αγαπημένων προσώπων, σεξ και πάλι σεξ. Σίγουρα το μενού δεν περιλαμβάνει αυτό το συνεχές μίρι μίρι, την κλάψα και τη μιζέρια, τις ενοχές και την ενοχοποίηση των πάντων, την εθιστική παρακολούθηση καταστροφολογικών δελτίων ειδήσεων και την επιβλαβή ανάγνωση απαισιόδοξων και μοιρολατρικών δημοσιευμά...

Σαν ήμουνα μικρός, άκουα κάποτε τις γυναίκες του σπιτιού να μου δηγιένται για φαντάσματα. Μα το σπίτι μας δεν ήταν για τέτοια. Δεν ήταν οι γονιοί μου σαν τους άλλους γονιούς. Είχαν έργο να καθαρίζουν απ’ αυτά τα κακά σπέρματα την ψυχή μου. Κατάληξα να γίνω τρανός αρνητής των κάθε λογής φαντασμάτων. Όμως ο καιρός ήρθε να με πείσει για τ’ αντίθετο. Σήμερα δεν πιστεύω μόνο, πως υπάρχουν φαντάσματα, παρά και, πως δεν υπάρχει τίποτ’ άλλο παρά τέτοια! Ηράκλειο του Μεσοπολέμου. Μια συντροφιά νέων καλλιτεχνών και διανοουμένων ακροβατεί μεταξύ δόξας και ήττας. Ο Νίκος Καζαντζάκης...

"Τ' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας", ομολογεί ο Οδυσσέας Ελύτης στον "Μικρό Ναυτίλο". Ποια η σχέση όμως του αποφθέγματος ενός σπουδαίου ποιητή, που ύμνησε την αξία της θάλασσας, με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη; Επιδιώκοντας να κάνουμε "ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά", θα διαπιστώσουμε πως υπάρχουν τρεις λέξεις "συνδετικά κλειδιά": Μαθηματικά, Σχολείο, Θάλασσα. Τρεις λέξεις που τέμνουν οριζόντια τα κείμενα του βιβλίου, καθώς οι συγγραφείς ξετυλίγουν με όρους θεωρίας και πράξης το μίτο της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μαθημ...

"Τ' ανώτερα μαθηματικά μου τα έκανα στο Σχολείο της θάλασσας", ομολογεί ο Οδυσσέας Ελύτης στον "Μικρό Ναυτίλο". Ποια η σχέση όμως του αποφθέγματος ενός σπουδαίου ποιητή, που ύμνησε την αξία της θάλασσας, με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη; Επιδιώκοντας να κάνουμε "ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά", θα διαπιστώσουμε πως υπάρχουν τρεις λέξεις "συνδετικά κλειδιά": Μαθηματικά, Σχολείο, Θάλασσα. Τρεις λέξεις που τέμνουν οριζόντια τα κείμενα του βιβλίου, καθώς οι συγγραφείς ξετυλίγουν με όρους θεωρίας και πράξης το μίτο της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Μαθημ...

Ο συλλογικός τόμος "'Αουσβιτς - Tο γεγονός και η μνήμη του" αποτελεί τη μοναδική προσπάθεια στην ελληνική κοινωνία ενός πολύπλευρου αναστοχασμού για ένα ιστορικά οριακό γεγονός, όπως είναι η συστηματικά οργανωμένη από μια κρατική εξουσία εξόντωση ενός ολόκληρου λαού, η οποία συμπυκνώνεται στη λέξη-κλειδί "'Αουσβιτς". Επί δεκαετίες η σιωπή ήταν τόσο ηχηρή, λες και δεν εξαφανίστηκε, μέσα από την εφαρμογή της λεγόμενης "τελικής λύσης", μια ακμάζουσα για αιώνες εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης λες και δεν υπήρξαν χιλιάδες συμπολίτες μας που έχασαν τη ζωή τους στα κρεματόρια...

Λαμβάνοντας υπόψη νέα στοιχεία από αρχεία που αποδόθηκαν πρόσφατα στην έρευνα, ο Σωτήρης Ριζάς διερευνά τη συγκρότηση του αντικομουνιστικού συνασπισμού -στον οποίο έπαιξε πολύ πιο σημαντικό ρόλο από όσο πιστεύαμε έως τώρα το στέμμα- και ανιχνεύει τα πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά διακυβεύματα της πολιτικής διαμάχης μετά την Απελευθέρωση. Υπό το φως των νέων αυτών αρχείων επιχειρεί επίσης μια επανεξέταση των πηγών, παρακολουθώντας από κοντά την πορεία προς τον εμφύλιο πόλεμο, ο οποίος προέκυψε από την πόλωση μεταξύ δύο αντιτιθέμενων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών...

Ο συγγραφέας επιλέγει άλλοτε τη φόρμα του διηγήματος κι άλλοτε του μινιμαλιστικού μυθιστορήματος, του αφηγήματος, του μονολόγου, του θεατρικού μονόπρακτου ή του να συγχρωτιστεί με τα φαντάσματά του.

Ιστορίες αγάπης υπό... απαγόρευση. Σε ένα αναμορφωτήριο η ζωή επιβάλλει τους δικούς της κανόνες. Αλλά κι έξω από αυτό επικρατούν άλλου είδους συμβάσεις και απαγορεύσεις. Και με τη καταγραφή της πορείας των ηρώων, των καταστάσεων που αντιμετωπίζουν, γίνονται και κάποιες επισημάνσεις σε σχέση με τις διάφορες περιπτώσεις της "υπό απαγόρευση" αγάπης. Ένα βιβλίο ιδιόρρυθμο αλλά ρεαλιστικό, αποκαλυπτικό και βγαλμένο από τη ζωή.

Όταν (πότε;) αποκτήσουμε μια αξιόπιστη κριτική μονογραφία για το ημερολογιακό είδος και στην Ελληνική Λογοτεχνία, το Ημερολόγιο του Ν.Β.Λ. θα λάβει, συγκριτικά, τη θέση που του αξίζει. Προσώρας, προέχει να το διαβάσουμε ολόκληρο, «αρχή και τέλος», όχι μονορούφι, αλλά σχεδόν γουλιά γουλιά, καθώς εγράφηκε. Έτσι, ο αναγνώστης -μακάρι πάντοτε ομήλικος του ποιητή- θα μπορέσει να εκτιμήσει πληρέστερα τούτη την εσκεμμένη αποθήκη νεανικών εμπειριών, σκέψεων και στίχων, ει δυνατόν βγάζοντας από το νου του πως εκείνος που έγραψε τούτες τις σελίδες επρόκειτο να αυτοκτονήσει πριν κλείσ...

Ο Λαδάς υπήρξε από τους λιγότερους πεισιθάνατους της γενιάς του και ένα από τα υγιέστερα κύτταρά της. Αν πράγματι υφίσταται λογοτεχνική Γενιά του '70, ο Λαδάς εντάσσεται οπωσδήποτε στο δυναμικό της, τόσο με κριτήρια ηλικιακά όσο και με τα κριτήρια της εκδοτικής του εμφάνισης. Και αν πρόκειται όντως για τη «γενιά της αμφισβήτησης» και της βίαιης ρήξης, εκείνος υπήρξε από τους λιγότερο ακραίους επαναστάτες, υποστηρικτής μιας λογισμένης αναθεώρησης του παρελθόντος και ουσιαστικότερης έρευνας στους πειραματισμούς των νέων μορφών. Ίσως αυτό καθαυτό το ποιητικό του ένστικτο, ίσως...

H πεζογραφία του Μπρούνο Σουλτς φημίζεται για την πρωτοτυπία της. Οι εξπρεσιονιστικές ιστορίες του, τοποθετημένες σε έναν φανταστικό χώρο παρόμοιο με τη γενέτειρά του, ανυψώνουν ποιητικά την καθημερινότητα στη σφαίρα του μύθου. Τα συνήθη θέματά του -ο άνεμος, ένα ρούχο, ένα πιάτο με ψάρια- εμφανίζονται αίφνης μυστηριώδη, αλλόκοτα και ικανά να φωτίσουν βαθύτερες αλήθειες. Όπως άλλωστε σημειώνει κάπου ο πατέρας, ένας από τους πιο ελκυστικούς χαρακτήρες που έπλασε ο συγγραφέας, "στην ύλη έχει δοθεί μια ατελείωτη γονιμότητα, μια ανεξάντλητη ζωική ισχύς και συγχρόνως μια γοητευτ...

Μια υπέρλαμπρη μέρα του καλοκαιριού, ο ετοιμοθάνατος μαθηματικός Αδάμ Γκόντλι, καθ' οδόν προς την αιωνιότητα, πραγματοποιεί ένα ταξίδι μέσα από το παρελθόν του. Στο προσκέφαλό του αγρυπνούν -ο καθένας με τον τρόπο του- τα αγαπημένα του πρόσωπα: η αλκοολική γυναίκα του, Ούρσουλα, που είναι βέβαιη ότι ο Αδάμ δεν πρόκειται ακόμα να πεθάνει, ο αναποφάσιστος, ηττοπαθής γιος του -Αδάμ κι αυτός- ο οποίος τρέμει μήπως χάσει την πανέμορφη ηθοποιό συμβία του, Έλεν, και η δεκαεννιάχρονη, "σαλεμένη" κόρη των Γκόντλι, Πέτρα, που, μεταξύ άλλων, έχει βαλθεί να συντάξει μια εγκυκλοπαίδεια...

Οι άνθρωποι που έζησαν σε εποχές συγκρούσεων ανάμεσα σε μεγάλες ομάδες -εθνικές, θρησκευτικές, κοινωνικές ή ακόμα και φυλετικές- δοκιμάστηκαν περισσότερο επειδή βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα του να διαλέξουν ανάμεσα σ' αυτό που υπαγόρευε η πίστη τους στην ομάδα και σ' εκείνο που τους προέτρεπε η λογική τους να επιλέξουν. Ανάλογα με τον τρόπο που ο καθένας στάθηκε απέναντι στο πρόβλημά του και το έλυσε, έγιναν ήρωες ή προδότες, άτομα που έτυχαν της γενικής παραδοχής ή έγιναν κοινωνικοί παρίες. Στη διάρκεια της Tουρκοκρατίας στον χωρο μας έχουμε περιόδους όπου παρατηρείται...