Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Θωμάς Τσαλαπάτης με βάση τα θεωρητικά κείμενά του που έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας στις εφημερίδες αλλά και στα πιο έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας θεωρείται ήδη ένας από τους πιο σημαντικούς, αν όχι ο σημαντικότερος, κριτικός της γενιάς εκείνης που εμφανίστηκε στην ποίησή μας λίγο πριν ή λίγο μετά τις αρχές της δεκαετίας του 2000, κάνοντας πράγματι ιδιαίτερη αίσθηση αλλά και κομίζοντας μιαν άλλη φρεσκάδα με τα δικά της γνωρίσματα. Ο Θωμάς Τσαλαπάτης με την πρώτη του αυτή συλλογή, έρχεται να συμπληρώσει και στην ποίηση με τον πιο αποφασιστικό τρό...

Δεν βλέπομεν τίποτε... Και όμως... Εις τα πλάγια ενός λόφου περισσότερον απομακρυσμένου, του οποίου η κορυφή περνά την Καστρίτσαν, εν μικρόν σημείον καπνού κοκκινίζει, έπειτα εν άλλο... Ολίγα δευτερόλεπτα περνούν και διασχίζουν ήχοι την καθαράν ατμόσφαιραν· ο θόρυβος του θανάτου φθάνει μέχρις ημών... Αι οβίδες σκάζουν προ των οφθαλμών μας προτού σκάσουν εις τα αυτιά μας. Κάποιος μου δίδει εξηγήσεις: Τα ελληνικά αποσπάσματα, ερχόμενα αναμφιβόλως από το Μέτσοβον, το οποίον κατέχεται ήδη, κατέλαβον τους λόφους τους περιστοιχίζοντας την Καστρίτσαν... Ο Τουρκικός στρατός, βοη...

Οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών αποικιών και των μητροπόλεών τους έλκουν την προσοχή όχι μόνο εξαιτίας του εγγενούς ενδιαφέροντος για την αποικιακή δραστηριότητα, αλλά και εξαιτίας του ιδιαίτερου χαρακτήρα των ελληνικών αποικιών. Η ελληνική αποικία και η μητρόπολή της διατηρούσαν στενότερο δεσμό απ' ό,τι οι ελληνικές πόλεις-κράτη γενικά, κι όμως κατά κανόνα η αποικία αποτελούσε μια ξεχωριστή πόλη-κράτος, παρέχοντας έτσι το πλαίσιο για μια μεγάλη ποικιλία μορφών συσχετισμού. Ο Δρ Graham εξετάζει τις μορφές αυτές που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ του 8ου κα...

Ο Γάλλος ο οποίος επερίμενε να ιδή εμπρός του ένα άγριο και αιματωμένον κουρσάρον είδεν έξαφνα ένα καθαρόν και περιποιημένον άνθρωπον ο οποίος τον εδέχθη με το μειδίαμα εις τα χείλη. Δεν εκράτησε λοιπόν την έκπληξίν του. - Ήλθα, ναύαρχε, είπε, να σας εκφράσω τον θαυμασμόν μου. Ήμιν πίσω από εκείνην την άκραν και είδα με τα μάτια μου το ηρωικόν σας κατόρθωμα. Ο Κατσώνης ύψωσε τα χέρια του προς τα ύψη. - Μας βοηθεί ο Θεός διότι αγωνιζόμεθα δια την πίστην του και δια την ελευθερίαν μας, είπε: Ημείς δεν κάμνομεν τίποτε. Όργανα του Υψίστου είμεθα εις τα χέρια του. - Εί...

Η Ρουμπίνη Μιτσοτάκη, πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας - ποιήτρια, ταράζει το ποιητικό τοπίο με αυτή την πρώτη της ποιητική συλλογή. Ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου της ποιητικές εικόνες γεμάτες νοσταλγία, Θα 'ρθει μια μέρα που η πεταλούδα θα σταθεί στο λιβάδι με τις μαργαρίτες μετά τη βροχή μήνα Ιούλιο. λυρικοί στίχοι με ρομαντική διάθεση, Κοίτα ψηλά πόσο τυχαία είναι όλα τ' αστέρια, πάρε το δρόμο αυτό με μάτια κλειστά. καθώς και ερωτικές εικόνες που ταξιδεύουν τον αναγνώστη στο χρόνο και σε μυστηριακούς τόπους, με αποκαλυπτική διάθεση και γλυκές αναμνήσεις...

(...Ένα πράγμα προκύπτει από όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω: η ψυχή στον Όμηρο δεν είναι ακόμη αντικείμενο αυτού που σήμερα αποκαλούμε ψυχολογία, το πεδίο της είναι η εσχατολογία. Όταν μιλάμε για την ψυχή ως το υπόβαθρο για τα διανοητικά, συναισθηματικά φαινόμενα και τα φαινόμενα βούλησης, δεν εννοούμε την ψυχή όπως την εννοούμε σήμερα, ούτε εννοούμε το σώμα, αλλά κάτι άλλο, το τρίτο. Θα εξετάσουμε αυτό το τρίτο στα επόμενα κεφάλαια...) Όπως επισημάνθηκε πρόσφατα, αυτό το άρθρο ξεχάστηκε παντελώς (...) το άρθρο του Zielinski αναφέρεται από έναν μόνο συγγραφέα. Ο Victor Jarc...

(...Πέντε δε ως σαφώς αποδεικνύεται, υπήρξαν οι τρόποι, δι' ων διενοήθη ο Ρήγας να παρασκευάση την εκ νεκρών ανάστασιν του γένους, η δια καταλλήλων δημοσιευμάτων διαφώτισις των υποδούλων Ελλήνων περί του πάλαι μεγαλείου της πατρίδος και υπέκκαυσις της φιλοπατρίας αυτών, η σύστασις πολυκλάδου επαναστατικής εταιρείας, η σύμπραξις μετά του Πασβάνογλου, η συνεννόησις μετά της Γαλλίας και η έκδοσις εν τη κρισίμω ώρα επαναστατικής προκηρύξεως προκαλούσης τον συναγερμόν του έθνους και διδούσης το σύνθημα της εθνικής αναστάσεως. Ο Ρήγας επιδιδόμενος εις την έκδοσιν βιβλίων διαφω...

Το βιβλίο αυτό είναι το χρονικό ενός πλανόδιου γατιού και η συνύπαρξή του μ' έναν ανθρώπινο φίλο. Απευθύνεται πρωτίστως στους ζωόφιλους, αλλά οποιοσδήποτε αναγνώστης της λογοτεχνίας θα χαρεί την αλήθεια του λόγου του καθώς αυτός ξεχειλίζει από ανθρώπινη συγκίνηση και λεκτική ευρηματικότητα. Η ιστόρηση διανθίζεται και με παραβολές άλλων γεγονότων, όπως η προπολεμική Κεφαλλονιά, η μετακατοχική Αθήνα, η κήρυξη της δικτατορίας το 1967, σκηνές από τη Νέα Υόρκη και από την Ουάσιγκτον, κ.λο., και δένεται με την ιστορία άλλων μερών, προσώπων και κατοικίδιων, αποκτώντας επιπρόσθετο...

Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια. Αν πεθάνω και δεν τα έχω τελειώσει, τα παιδιά μου θα ανακαλύψουν έναν σημαντικό αριθμό από αυτά αρχινημένα ή μισοτελειωμένα, στίχους, ποιήματα, κ....

Θαύμα ο ερχομός σου· Άλλο θαύμα το χάδι σου· Θαύμα το όλον σου. Θαύμα ό,τι αισθάνομαι και δεν ξαίρεις· Όλα θάμματα. Τώρα σ' αγαπώ πιο πολύ. Μπροστά μου μήτε ο έρωτας τολμά να πει πόσο αγαπά. Δεν τολμά, γιατί στο μέγεθος της αγάπης τον ταπείνωσα. [...] Όσο για τις "Δύο αγάπης" , πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο σημαντικής λογοτεχνικής αξίας, όπου η ποιητική διάθεση του συγγραφέα, η οποία πολλές μα πάρα πολλές φορές αγγίζει το υπό πεζή τυπογραφική διάταξη ποίημα ή, πιο σωστά, αυτό που αποκαλούμε σήμερα ποιητική πρόζα, δένει αρμονικά με την ανεπιτήδευτη σοφία, ενώ η αθωότ...

Τέσσερις σύγχρονοι ποιητές, από την ίδια ισπανόφωνη χώρα, εμπνέονται όχι κάποιο ποίημα ή ποιήματα περιστασιακά από την Ελλάδα, αλλά ένα ολόκληρο ποιητικό βιβλίο ο καθένας. Η έκδοση αυτή αποτελεί κατάδειξη του συμβολικού γεγονότος ως προς το τι αντιπροσωπεύει γι' αυτούς τους ποιητές η χώρα μας και, κατ' επέκταση, της εκτίμησής τους για την Ελλάδα. Γι' αυτούς η χώρα μας αποτελεί πάντα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ποιητική της αξία, η διαφορετικότητα αυτής της μοναδικής ποιητικής ανθολογίας έγκειται και...

Εύλογα θα διερωτηθεί κανείς: δεν έχουμε αρκετές μεταφράσεις των ποιημάτων του Ε. Α. Πόε; Σε τι ωφελεί ακόμα μία; Πρόσφατα, ο φίλος μου ποιητής Μάκης Τζιλιάνος, ο οποίος γνωρίζει τις μεταφραστικές εντρυφήσεις μου, μου έδωσε να διαβάσω δύο διαφορετικές μεταφράσεις ποιημάτων του Ε. Α. Πόε στη γλώσσα μας. Χωρίς αυτές να είναι οι μόνες, απ' ότι ανακάλυψα μετά. Και οι δύο είναι παλιές, τη μία την είχα διαβάσει πριν ακόμα διαβάσω τα ποιήματα του Πόε στο πρωτότυπο, πολύ παλιά, αλλά δε θυμόμουν λεπτομέρειες. Η ένσταση του φίλου μου, που έγινε και δική μου, ήταν ότι και οι δύο...

Σε ό,τι αφορά τις ιστορίες, γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: ποιες είναι οι λογοτεχνικές τους αξιώσεις, μπορούμε να τις αποκαλέσουμε λογοτεχνία; Η απάντηση δίχαζε στο παρελθόν τους μελετητές του μεγάλου σε όγκο προφορικού υλικού που καταγραφόταν. Παρ' ό,τι η χάρη και οι αποχρώσεις του προφορικού λόγου χρειάζονται πολλή δεξιοτεχνία για να περάσουν στον γραφτό χωρίς μεγάλη πολλές φορές απώλεια, η απάντηση είναι καταφατική, και, κατά έναν τρόπο, αυταπόδεικτη: η αξία τους διαφέρει ανάλογα με το ταλέντο του αφηγητή. Όπως δηλαδή συμβαίνει και με τον συγγραφέα της γραπτής λογοτεχνική...

Η ποίηση του Καρντούτσι εκφράζει την κατάφαση της ζωής, το φως, τη χαρά, το τραγούδι. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν εκφράζει και συναισθήματα θλίψης, όταν όμως συμβαίνει αυτό γίνεται στον τόνο των αρχαίων δασκάλων του, με γνώση του μέτρου, του σκοπού και της κατάληξης της ζωής. Το δε κλασικό ελληνο-ρωμαϊκό παρελθόν και η προσήλωσή του σε αυτό, μαζί με την αγάπη του στη ζωή, την φιλοπατρία και την επαναστατική του συνείδηση, δίνουν ορμή και ένταση στην ποίησή του. Επίσης, απετέλεσε ένα νέο ξύπνημα στον καιρό του, μια νέα αναγέννηση, αφού η άλλη πνίγηκε από τον παπικό καθολ...