Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ήδη από τις πρώτες του δημοσιεύσεις, ο Γέητς εντάσσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων μεταφυσικών ποιητών της αγγλικής γλώσσας. Ξεκινώντας από τον Μπλέηκ, τον Σβέντενμποργκ και τους νεοπλατωνιστές, ο ποιητής θα περιπλανηθεί σε μια σειρά από μυστικά τοπία, αντλώντας σκέψεις και εικόνες, από διαφορετικές κουλτούρες, μυθολογίες και παραδόσεις. Και αν στα πρώτα του κείμενα, ο συγκρητισμός αυτός γίνεται ορατός ως ένας μωσαϊκός συνδυασμός, όπου οι διαφορετικές επιρροές είναι εμφανείς ταυτόχρονα, στην περίοδο της ωριμότητάς του θα καταφέρει να αποδώσει, με του...

Ήμασταν άλλοι παιδιά και άλλοι μεγαλύτεροι, όταν από βιβλιοπωλείο της οδού 3ης Σεπτεμβρίου 91, φεύγοντας και ο τελευταίος βραδινός πελάτης, κλείναμε την πόρτα και, διψασμένοι για ποίηση, διαβάζαμε, διαβάζαμε, ποιήματα μεγάλα σαν πέτρες σε λιμάνια, όπου και τα γερανοφόρα ακόμη παραιτήθηκαν από το να τις σηκώσουν, ποιήματα "δύστροπα", επίσης, που έπρεπε με κόπο να σπάσεις το κέλυφος τους για να φτάσεις στον πυρήνα, αλλά και ποιήματα "φτωχά", που οι πολλοί τα προσπερνούσαν όπως τους σταθμούς όπου δεν σταματάνε πια τα τραίνα. Εμείς, πάντως, πρέπει να ομολογήσουμε πώς δίναμε...

Όταν άρχισε να καθιερώνεται στην Ισπανία η περίφημη Γενιά του '27, με πολλούς από τους ποιητές της να δοκιμάζουν μια καινούρια αισθητική και τεχνική στα ποιήματά τους, η κριτική καταμαρτύρησε στον Ματσάδο ότι μένει πίσω με τον παραδοσιακό τρόπο γραφής του. Σήμερα, μερικοί από τους ποιητές της περίφημης αυτής γενιάς, η οποία αριθμούσε κάπου δεκατέσσερα γνωστά, τότε, ονόματα, είναι εντελώς ξεχασμένοι. Άλλοι επιζούν χάρη σε κάποιες συλλογές τους, και άλλοι μόνο χάρη σε μερικά ποιήματά τους. Από αυτούς μόνο τα "Ποιητικά Άπαντα" του Γκαρθία Λόρκα, συνεχίζουν να επανεκδίδονται ακ...

Περιλαμβάνονται οι συλλογές: "Η ημισέληνος", "Λυρικές προσφορές", "Ο κηπουρός", "Παρασυρμένα πουλιά", "Η συγκομιδή των καρπών", "Ο φυγάς". Σε πολύ λίγες περιπτώσεις -μετρημένες- παρακολουθώντας ολόκληρη την παγκόσμια σύγχρονη ποίηση, ξυπνούν μέσα μας τόσο παρθένα και πρωτόγνωρα συναισθήματα σαν αυτά που ανασύρει στην επιφάνεια της ψυχής μας το έργο του Ταγκόρ, αφού από τους στίχους του εκπορεύεται μια ουράνια γαλήνη, μια ευφρόσυνη ανθοφορία αλλά και μια ευρύστερνη ταπεινοφροσύνη. Και πράγματι, κάτι το υπέροχα υγιές, το μειλίχιον και το βαθύτατα σεπτό, υπάρχει μέσα σε...

Ναι! με τα ποιήματα της Βαλμόρ θαυμάζει κανείς, μένει κάνεις κατάπληκτος, με τη σημασία, με τη σπουδαιότητα, με τη βαθύτητα, με την οικουμενικότητα, επιτέλους, την οποία μπορεί να πάρη αυτό το αίσθημα της Αγάπης. Αρχίζει κατ' ευθείαν από την καρδιά, δεν υποπτεύεται καν το δέρμα και την αίσθηση και τελειώνει παράφορα - στο θάνατο, θα έγραφα, αν απ' αυτόν τον θάνατο δεν την ανάρπαζε, κάθε τόσο, ο Θεός. Η αγάπη είναι για τη Γαλλίδα ποιήτρια, κάτι, μέσα στην ανθρώπινη ζωή, το αμίμητο, το ασύγκριτο, το απροσπέραστο. Τίποτε δεν ημπορεί να μετρηθή μαζύ μ' αυτήν. Από τη στιγμή...

Η "πλαστική άνοιξη" κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την προοπτική υλοποίησης του ονείρου. Ο ρυθμός γρήγορος, σταράτος, ο στίχος αιωρείται άνετα ανάμεσα στο διφορούμενο και την πρόθεση, ο λόγος σίγουρος και άνετος με πινελιές ειρωνίας και προσδοκούμενης τέρψης. αβρίλ ιδρώτας ποτίζει σαλεμένα λουλούδια. άρωμα σκοντάφτει σε ευχετήριες λίστες. κεφάλι σκύβε...

Σε κάθε του βήμα ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης αναγνωρίζει κάτι το ελληνικό, πολλές φορές ταυτόσημο - είναι αλήθεια - με κάτι το ξεχασμένο. Υπενθυμίζει τότε στον αναγνώστη ότι εκεί είναι θαμμένη ή και ορατή ακόμα η πατρίδα ενός μεγάλου έλληνα ή ο τόπος μιας ένδοξης μάχης. Τα ερείπια του μακρινού χθες γίνονται μαρτυρίες για την Ελλάδα του αύριο. Σύγγραμμα κατ' εξοχήν ιστορικό ,περιλαμβάνει πληροφορίες για τη ναυμαχία της Ναυπάκτου, για την καταστροφή του Παρθενώνα, αλλά και μια σπάνια περιγραφή των θησαυρών του Αγίου Όρους. Ορλώφ, Πουκεβίλ και Μοροζίνι πάνε συνάμα με έθιμα και γλ...

..."Έφιππος επί του ίππου μου Mουνσίμπαση, και ακολουθούμενος υπό του ετέρου μου ίππου Kουσούλ προυχώρουν εν τη λεωφόρω μόνος...", "προωρισμένος ίνα κολυμβήσω εις κινδύνους", γράφει ο Ποταγός, φροντίζοντας εγκαίρως να ξεκαθαρίσει ότι "οι κίνδυνοι περιγραφόμενοι δεν έχουσι σκοπόν να τέρψωσιν αναγνώστας· διότι δεν διεκινδύνευσα χάριν τούτου, αλλά ίνα ανερευνήσω τας αληθείας" περιδιαβαίνοντας "τας κεντρικάς της Ασίας χώρας και, ει δυνατόν", "προς τας περιγραφάς των αρχαίων μας Γεωγράφων" να τις σχετίσει... Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Φώτης Κόντογλου, "ο καινούργιος Ο...

"... Επειδή και να ήκουσα, από κάποιους φιλομαθείς, ταύτης της υπερτάτης, και αρίστης Ζωγραφίας, οπού τους εφάνη να είπα, ότι όποιος δεν ηξεύρη καλά να σχεδιάζη, δεν ηξεύρη καλώς να χρωματίζη, ούτε καλώς να συνθέτη, τουτέστιν, να σχηματίζη, ή διά να ειπούμεν, να ημπορή να ακολουθήση το νόημα της Ζωγραφιάς, και επεθυμούσαν ότι επάνω εις ταύταις ταις τρεις περίστασαις, να τους φανερώσω κάποιαν εξήγησιν. Όμως εγώ διά να τους ευχαριστήσω, επαρακινήθηκα, διά να ειπώ εκείνο οπού ηξεύρω, και οπού είναι αναγκαίον..."

Εις τον Δημιουργό υπάρχουν τα στοιχεία, αλλά τι αποτελούν τα στοιχεία στον Δημιουργό; Πληρότητα ιδεών. Επομένως τα στοιχεία στον δημιουργό είναι νόες και μάλιστα Θείοι Νόες. Εκφερόμενα τα στοιχεία εκ του δημιουργού, εκφέρονται εις τον λεγόμενον νοητόν κόσμο, και προβάλλονται στην ψυχή. Τα στοιχεία είναι το σώμα της ψυχής αλλά και το σώμα του Ουρανού. Το μεν Πυρ εκπροσωπεί: την νοεράν και θείαν και ακμαίαν και άχραντον Δύναμη του πυρός. Ο Αήρ ως νους και αυτός εκπροσωπεί: την συνεκτική και ζωοποιόν του αέρος Αιτίαν. Το Ύδωρ: την γόνιμον και θαλλεράν του ύδατος Ύπαρξιν. Τέλος...

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το δέκατον τέταρτον κατά σειρά Βιβλίον, εκ των λεχθέντων τον Αναστασίου Βαλαδώρου, πού κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά προς αυ-τούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουρ-γικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά...

("... Οι Ρωμιοί της Αθήνας έχουν τις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου... Οι έφηβοι, πάλι, είναι πιο όμορφοι κι απ' τις νεράιδες του δάσους... Το καλύτερο μέλι της οικουμένης το φτιάχνουν οι ευλογημένες μέλισσες της Αθήνας... Τα σύνορα της πόλης είναι κατάφυτα με λογής-λογής λουλούδια... Μόνο ένας Θεός γνωρίζει τον ακριβή αριθμό που 'χουνε οι ονειρεμένοι μπαχτσέδες, τα μποστάνια κι οι αμπελώνες της... ... Μακάρι, όσο θα υπάρχει ο κόσμος, η πόλη της Αθήνας να 'ναι ακμαία και όμορφη!..."

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το Δωδέκατον κατά σειρά Βιβλίον, εκ των λεχθέντων τον Αναστασίου Βαλαδώρου, πού κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά γι' αυτούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουργικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά-σιγά ότι...