Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

(...Ο ήλιος σκάει μύτη πίσω από το βουνό και με χαιρετάει από μακριά ενώ η σελήνη μένει για λίγο και μετά αποχωρεί κάνοντάς μου νόημα ότι θα ξαναβρεθούμε το βράδυ. Το αεράκι, η ρυθμική, μονότονη βουή των κυμάτων και η απαλή επαφή με την άμμο με προτρέπουν να διώξω όλη την κακή ενέργεια και το παράπονο που έχω μαζέψει μέσα μου. Δίπλα μου χοροπηδάει το αφρόψαρο προσκαλώντας με σε αγώνα ταχύτητας. Οι συχνές ριπές αμμοθύελλας με τσιγκλάνε φιλικά γεμίζοντας τα ρουθούνια και τ' αυτιά μου με άμμο, αλλά δεν με διώχνουν... Γεια σου, ήλιε μου! Γεια σου, βασιλιά μου! Να είσαι πάντα κ...

(... Είπαμε ότι η αστρολογία ανεφύη την εποχή της γέννησης του Στωικισμού. Και πράγματι, θα δούμε ότι αυτό το δηλητηριώδες φυτό φύτρωσε στο ίδιο ελληνικό έδαφος από το οποίο πήραμε όλες τις επιστήμες και τις τέχνες. Γι' αυτό και οι πηγές της είναι ελληνικές, και όταν δεν υπάρχουν οι πρωτότυπες ελληνικές, τότε είναι λατινικές. Τόσο μεγάλο και πλήρες ήταν το σκοτάδι της λησμονιάς στο οποίο περιέπεσε η νεκρή αστρολογία, ώστε τον 19ο αιώνα που ανέστησαν σχεδόν ολόκληρο το θησαυρό της ελληνικής και ρωμαϊκής γραμματείας, τα δικά της κείμενα δεν είδαν το φως. Μόνο εντελώς πρόσφατα...

"Τα "Γράμματα σε μια γυναίκα" [...] προεκτείνουν και εμβαθύνουν το θέμα του χω-ρισμού που δεν οφείλεται σε κανένα αδιαμεσολάβητο γεγονός όπως ο θάνατος [...] Ο χωρισμός εδώ, εξίσου αμετάκλητος, παραμένει εσωτερικός, εξελίσσεται στη συνεί-δηση του αφηγητή, ο οποίος μεταφέρει, σχολιάζει και αναπτύσσει τα λόγια της γυναίκας [...]. Θα μπορούσαμε να πούμε πως τα γράμματα λιγότερο από σκέψεις του αφηγητή είναι η αντανάκλαση στη σκέψη του της σειράς των μονολόγων που ξετυλίγει μέσα της η γυναίκα που αποφάσισε να τον εγκαταλείψει. Δεν έχουμε χρονικό του χωρισμού [...] μιας...

Τα "Προσωπεία της Ρώμης" είναι ένα ποιητικό βιβλίο όπου, σαν σε μία μικρή ιστορική πλακέτα, ο ποιητής βάνει μπροστά στα μάτια μας την αυτοκρατορική Ρώμη. Η λέξη προσωπείο, μάσκα στα λατινικά εκείνης της εποχής, καθόριζε το πρόσωπο. Τώρα, το να φοράει κάποιος μάσκα σημαίνει το να προσπαθεί να είναι άλλος. Δεν πρόκειται για μια κοινή ποιητική συλλογή. Μέσα από τα ποιήματά της παρακολουθούμε όχι μόνο τα ποιητικά αλλά και πολιτικά δρώμενα της αυτοκρατορικής Ρώμης και, κυρίως, τα ερωτικά πάθη της αιώνιας πόλης στους γνωστούς ιστορικούς πρωταγωνιστές: Ιούλιο Καίσαρα, Πομπήιο, Βρο...

ΕΚΛΕΙΨΗ Μαχαιρώνεις τ' αστέρια. Καθώς αιμορραγούν, οι ευχές ξεψυχούν Δεν αλλάζει τίποτα. Μόνο τα όνειρα όσων πετούν κηλίδες στο σιντριβάνι τ' ουρανού.

"... Φουτουρισμός ως ένα ενιαίο συγκροτημένο ρεύμα δεν υπήρχε στη Ρωσία μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση. Με αυτό το όνομα χαρακτήριζαν οι κριτικοί όλες τις επαναστατικές καινοτομίες. Μοναδική συσπειρωμένη ιδεολογικά ομάδα φουτουριστών ήμασταν εμείς, οι ονομαζόμενοι (ανεπιτυχώς) "κυβο-φουτουριστές" (Β. Χλέμπνικοφ, Β. Μαγιακόφσκι, ο Ντ. Μπουρλιούκ, Α. Κρουτσιόνιχ, Β. Καμένσκι, Ν. Ασέγιεφ, Όσιπ Μπρικ, Σ. Τρετικόφ, Μπ. Κουσνέρ). Δεν είχαμε χρόνο να ασχοληθούμε με τη θεωρία της ποίησης, την εφαρμόζαμε στην πράξη..."

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Φόρτωνε με ασήμι τα χείλια της μπροστά στον καθρέφτη. Εκεί, μπορούσε να δει τα μάτια του πεντακάθαρα μπροστά στην ακμάζουσα σιωπή.

Αν σας πω μια ιστορία, θα μου δώσετε αγάπη; Δεν υπάρχει; Μόνο σούπα; Εντάξει. Ο γερός βγάζει από την τσέπη του έναν χάρτη και τον απλώνει στο πάτωμα. Πηδάει πάνω στον χάρτη. Πολιτεία: Τόπος με κάστρα, δράκους, μαγικά φίλτρα. Ιδανικό μέρος για ιππότες, πριγκιποπούλες και βοσκούς. Άρχοντας της πολιτείας: Ο βασιλιάς. Κύριο χαρακτηριστικό: Ο γαλάζιος ουρανός. "Εγώ είμαι ο βασιλιάς σας. Όλοι το ξέρετε. Αποφάσισα να σας κάνω ένα δώρο, γιατί είμαι μεγαλόψυχος, μεγαλοδύναμος και μεγαλόκαρδος. Μεγάλος γενικά. Θα καταργήσω όλους τους φόρους. Για να το κάνω όμως αυτό, θα πρέπει ο κ...

ΚΟΥΤΣΟ ΠΑΓΚΑΚΙ Οι γρατζουνιές του τραπεζιού που περιθάλπω τώρα με μπογιά ξέρω, δεν έγιναν από μαχαίρι που έκοβε φρέσκο ψωμί. Από τραχείς αγκώνες τα σημάδια έμειναν που στήριζαν κεφάλια σκεφτικά. Τώρα που στο δρόμο μας το μέλλον Σφίγγα στέκεται και απειλεί κατανόηση εγώ θα βρω στου μπαλκονιού το ξύλινο, αιωνόβιο παγκάκι με το τραυματισμένο του, κουτσό ποδάρι. Με σεβασμό θα σκύψω το κεφάλι για ν' αφουγκραστώ ξύλο να τρίζει κακοπαθημένο των γενεών μας τρίσβαθο το στεναγμό.

Ένα ολοκληρωμένο κείμενο μοιάζει με έντομο φυλακισμένο μέσα σε κεχριμπάρι. Δεν αφήνει πολλά περιθώρια ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί διαφορετικά, ως προς το πώς θα μπορούσε να έχει αποδράσει από τη ροή που τελικά του δόθηκε. Όταν όμως ένα κείμενο δεν έχει γραφτεί, ή βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της δημιουργίας, οι πιθανότητες που απλώνονται μπροστά του είναι, πολύ σωστά, άπειρες. Ωστόσο, από καταβολής κόσμου οι συγγραφείς γράφουν τα ίδια πράγματα με διαφορετικό τρόπο. Γράφουν για τη μήτρα και το θάνατο, για τον έρωτα και την απώλεια, για το καλό και το κακό, για...

...Είνε δε βέβαιον, ότι αρχομένης της παρελθούσης ΙΘ' εκατονταετηρίδος ήλθεν εις εμπιστευτικός διαπραγματεύσεις μετά της νεοσυστάτου Ιονίου Πολιτείας, ζητούν την εις αυτό παραχώρησιν της Κερκύρας αντί χρηματικής αποζημιώσεως. Τα σχετικά περίεργα έγγραφα των απορρήτων τούτων ενεργειών των ιπποτών της Μάλτας εσώζοντο παρά τω κλεινώ της Κερκύρας ιστοριοδίφη Ανδρ. Μουστοξύδη...

Η εργασία "Ο Κάρλες Ρίμπα και η νεοελληνική λογοτεχνία", η οποία τιμήθηκε με το Βραβείο Δοκιμίου Josep Vallverdu το 2011, εκπονήθηκε με αφορμή τον εντοπισμό, στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο της Αθήνας (Ε.Α.Ι.Α.), επτά ανέκδοτων επιστολών του Κάρλες Ρίμπα και μίας της συζύγου του, Κλεμεντίνα Αρδερίου, οι οποίες απευθύνονταν στη σπουδαία ελληνίδα ισπανίστρια Ιουλία Ιατρίδη. Εκκινώντας από την εν λόγω αλληλογραφία (και από τις επιστολές της Ιατρίδη προς τον Ρίμπα που εντοπίστηκαν στο Εθνικό Αρχείο της Καταλονίας), ο συγγραφέας επιχειρεί να ρίξει φως στους λόγους π...

Όμως αυτό που δεν μπορεί να κάνει ένα σώμα υποταγμένο στους νόμους των αναγκών μπορεί να το πετύχουμε την όγδοη ημέρα της εβδομάδος, πετυχαίνοντας να ξαναδημιουργήσουμε τον κόσμο με τον τρόπο της ποίησης. Όταν έστω και ένας άνθρωπος γκρεμίσει το κάτεργο που φυλακίζει την ψυχή του και τη φαντασία του, τότε η ποίηση εξακολουθητικά θα είναι ανατρεπτική και θα υπονομεύει το καθηλωμένο μας εγώ, που δεν τολμάει να σκεφτεί ότι διαθέτει την ορμή ενός Αλφειού. Που δεν τολμάει να κυλήσει ορμητικά παρασέρνοντας την όποια μικρότητα για να συναντήσει κάποτε την ωραία Αρέθουσα των ονείρω...

Η "Ψωλιάς" γράφτηκε τον περασμένο αιώνα όπως μαρτυρεί το κείμενο αλλά και μια υστερότερη ανατύπωση που χρονολογεί την πρώτη έκδοση το 1878. Δε βρέθηκε η πρώτη έκδοση· η αχρονολόγητη (μεταπολεμική βέβαια) παραχωρήθηκε, πρόθυμα κ' ευγενικά όπως πάντα, από τον Μάνο Χαριτάτο. Ο ποιήσας είναι εφτανήσιος λόγιος (αφθονούν λέξεις της εφτανησιωτικής λαλιάς) που ξέρει γράμματα και μαστορεύει και το στίχο καλούτσικα· αλλά παρασύρεται, φλυαρεί κ' έτσι το ποίημα δεν έχει τη δροσιά των δημοτικών Γαμοτράγουδων. Ωστόσο τα μικρά ποιήματα είναι πιο κοντά στη δημοτική παράδοση, ενώ το τελευτ...