Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Άντρας σωστός γεννήθηκε κι όχι παιδί ο Δίας και παίρνει συνεργό κρυφά του Ωκεανού την κόρη, τη Μήτι, που ένα φάρμακο στον Κρόνο παραδίνει κι αυτός εξεγελάστηκε και παρευθύς το πίνει, πρώτα την πέτρα και μετά ξερνώντας τα παιδιά του. Με τούτα ο Δίας αρχινά πόλεμο με τον Κρόνο..."

... Χωρίς να είναι ένα καθ' εαυτό ιστορικό κείμενο καλύπτει μια πτυχή της ελληνικής πραγματικότητας, σε μια εποχή που οι αναφο-ρές έρχονται να συμπληρώσουν η μία την άλλη, προσθέτοντας με την εκπληκτική χειροποίητη εικονογράφηση του Tavy Notton μια άλλη αισθητική του συγκεκριμένου Θεσσαλικού χώρου...

... Οι παμπάλαιες αυτές εκκλησίες, τα σεβαστά τούτα μοναστήρια, αποτελούν την κοσμηματοθήκη, όπου έχει εναποτεθεί και λάμπει το ωραιότερο κειμήλιο: η Χριστιανική Πίστη. Γι' αυτό αιώνια θα αποτελούν την υδρία των δοξασιών και τις επάλξεις του χριστιανισμού...

Με την παρούσα έκδοση, έρχεται στο προσκήνιο ένας από τους πλέον αξιόλογους "ξεχασμένους" Έλληνες διανοουμένους του περασμένου αιώνα, δίνοντας στο αναγνωστικό κοινό ένα έργο του, που η πρόσφατη αναζωπύρωση των εθνικών ζητημάτων στην Ευρώπη, αλλά και οι προβληματισμοί για μια μη-εθνικιστική "πολυπολιτισμική κοινωνία", καθιστούν αντικειμενικά επίκαιρο.

"Η πρώτη Πυθία ωνομάζετο Δάφνη κατά τόν Παυσανίαν, η διασημοτέρα δ' εξ αυτών εκαλείτο Φημονόη, τουτέστι φωνή του πνεύματος και μετά ταύτην πλείσται των Πυθιών έφερον το επιφανές τούτο όνομα."

Εις την πατρίδα μας - και του Απολλωνίου πατρίδα - καμμία. έως τώρα εργασία δι' αυτόν δεν έχει γίνει· ολίγα λόγια εις το Πανεπιστήμιον εις την Ιστορίαν της Φιλοσοφίας, ολίγα λόγια εις τας Εγκυκλοπαιδείας (και όχι όλα ορθά), αυτό ήτο το παν. Ο πολύς κόσμος τον αγνοεί όλως διόλου, ολίγοι έχουν αμυδράν δι' αυτόν ιδέαν και ελάχιστοι έχουν ίσως διαβάσει την βιογραφίαν του και τα σχόλια των θαυμαστών και επικριτών του.

Ο Αυτοκράτορας Αδριανός είχε μια επιβλητική έπαυλη στο Τίβολι, που τα ερείπιά της σώζονται. Σ' αυτήν αγωνίστηκε να διαιωνίσει τις Αναμνήσεις του από την Ελλάδα. Ανέγειρε οικοδομήματα, στα οποία έδωσε τα ονόματα της Ποικίλης Στοάς και του Λυκείου. Γύρω της φύτεψε το Άλσος μιας Ακαδημίας και μετέφερε τον ρουν ενός ιδεατού Πηνειού δια μέσου της ευχάριστης κοιλάδας των Τεμπών σε απομίμηση. Ο ταξιδιώτης που ήρθε στην Ελλάδα κατασκευάζει στη μνήμη του μια τέτοια έπαυλη σαν αυτή. Την εφοδιάζει με τα όμορφα τοπία που κάποτε επισκέφθηκε σε τούτη τη χώρα. Την αναζωογονεί με τα διάφαν...

"Ο θάνατος των θεών ή η ιστορία του Ιουλιανού του παραβάτου" δεν είναι μόνον ιστορική μυθιστορία. Είναι συγχρόνως και ύμνος προς την δύναμιν ην δύναται ισχυρά θέλησις να αρυσθή εκ της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και ιστορίας. Τον Ιουλιανόν κατεδίκασε και απεκήρυξεν η χριστιανική θρησκεία ονομάσασα αυτόν "παραβάτην" και "αποστάτην", διότι, γοητευθείς εκ του μεγαλείου των Αρχαίων Ελλήνων, επεχείρησε να αναστήση την θρησκεία των πλήττων τον Χριστιανισμόν, αλλ' η ιστορία τον ανακηρύσσει μέγαν στρατηγόν, ακολουθήσαντα τα ίχνη αυτού του Μεγάλου Αλεξάνδρου.[...]

Ο Frazer είναι ο διασημότερος εθνολόγος της εποχής μας. Θεωρείται ο πατέρας της εθνολογίας, λαογραφίας, κοινωνικής ανθρωπολογίας, και θρησκειολογίας, σε παγκοσμιο επίπεδο. Γεννήθηκε στη Σκωτία και σπούδασε στη Γλασκώβη και το Καίμπριτζ. Το έργο του, σημαντικό από κάθε άποψη, αποτελεί μια θεωρία για την εξέλιξη της ανθρώπινης σκέψης από το στάδιο της μαγείας στο στάδιο της θρησκείας και τελικά στο στάδιο της επιστήμης. Ο Frazer επηρέασε τη σύγχρονη σκέψη, τόσο στην επιστήμη όσο και στη λογοτεχνία. Ο Φρόυντ, ο Στρως, ο Έλιοτ -"Έρημη Χώρα"-, ο Ελιάντ, ο Βινκενστάιν, και από το...

Αυτή η μελέτη θα γίνει σαφέστερη αν της αποδώσουμε ευθύς εξαρχής έναν στόχο μεταφυσικό: αποτελεί μια πρώτη προσέγγιση στη φιλοσοφία της ανάπαυσης. Θα δούμε όμως πολύ σύντομα ότι η φιλοσοφία της ανάπαυσης δεν είναι μια φιλοσοφία για κάθε είδους ανάπαυση. Δεν μπορεί ο φιλόσοφος να αναζητά ήρεμα την αταραξία. Πρέπει να έχει μεταφυσικές αποδείξεις για να δεχτεί την ανάπαυση ως ένα δικαίωμα της σκέψης, πρέπει να έχει ποικίλες εμπειρίες και επιχειρήματα για να δεχτεί την ανάπαυση ως ένα από τα στοιχεία του γίγνεσθαι. Ο αναγνώστης λοιπόν θα πρέπει να συγχωρήσει τον έντονο χαρακτήρ...

Ο προσεχτικός αναγνώστης εύκολα θα διακρίνει τους δύο διαφορετικούς κόσμους που εκπροσωπούν οι δύο περιηγητές. Η Ανατολή και η Δύση, σχεδόν αντιμέτωπες στην απαρχή της ιδεολογικής τους αντιπαράθεσης, με δύο ικανότατους εκπροσώπους. Ποιο το αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης; Ποιος θα επικρατήσει, ο αριστοκρατικός ανατολίτης ή ο ορθολογιστής δυτικός; Ας κρίνει ο αναγνώστης