Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι είναι ζωή; Πως δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε; Υπάρχει ζωή στο διάστημα και ποιες είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες αυτή θα μπορούσε να δημιουργηθεί και στη συνέχεια να εξελιχθεί σε νοήμονα όντα; Υπάρχουν εξωγήινα όντα και πολιτισμοί και σε ποιο σημείο εξέλιξης έχουν φτάσει; Ποιες είναι οι πιθανές απειλές από το διάστημα και πόσο κινδυνεύουμε από αυτές; Αποτελούν αυτές οι απειλές πιθανή αιτία καταστροφής του πλανήτη μας ή θα προλάβουμε να δώσουμε το τέλος μόνοι μας; Αυτά και αλλά πολλά ερωτήματα και ερωτηματικά θέτει και λύνει ο γνωστός Καθηγητής αστροφυσικής Χρίσ...

...Έτσι, μόλο που δεν χρησιμοποιήσαμε καμιά πληροφορία από τους χριστιανούς συγγραφείς, από κανέναν μεταγενέστερο της χριστιανικής περιόδου συγγραφέα, μπορούμε να σκιαγραφήσουμε μια εικόνα σύμφυτη με το τι πραγματικά ήταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, να δείξουμε την μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά τους. Μπορώ επίσης να ισχυριστώ πως οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν κατανόησαν την μεγαλοπρέπεια και την σπουδαιότητα του θρησκευτικού ιδανικού της Αρχαίας Ελλάδας. Μα αυτό είναι όλο; Για να κατανοήσουμε βαθιά την ουσία των Μυστηρίων, ο αναγνώστης του μικρού αυτού βιβλίου θα πρέπει όχι μονάχ...

Το παραμύθι αυτό της αλεπούς προέρχεται από την ελεύθερη απόδοση σε δακτυλικά εξάμετρα ενός γνωστού παλιού ποιήματος της νοτίου Γερμανίας και το οποίο ο Γκαίτε συνέθεσε σε στίχους ως άσκηση ποιητικού ύφους. Το έργο τούτο δημοσιεύτηκε το 1793, τότε που η Γαλλική Επανάσταση συγκλόνιζε εκ θεμελιων τον κόσμο. Αν και ο Γκαίτε φαίνεται ότι ασχολήθηκε με το θέμα τούτο αντιδρών - προς ανεύρεση της ψυχικής του γαλήνης - στα φοβερά εκείνα γεγονότα, εν τούτοις η αλληγορία του παλαιού μύθου όπου η αλεπού συμβολίζει την πληβειακή αστική τάξη που θριαμβεύει επί της φεουδαρχίας και των ε...

..."Τα Χρονικά του Μορέως" -ως επεκράτησε να ονομάζονται κατά συνθήκην- είναι σειρά κειμένων του 14ου αιώνος, αναφερομένων εις την εξέλιξην του φραγκικού πριγκιπάτου της Πελοποννήσου, του ιδρυθέντος μετά την Δ΄ Σταυροφορίαν, ούτινος αφηγούνται την ιστορίαν χρονογραφικώς, κατά το μεσαιωνικόν σύστημα... ... Ο μισελληνισμός του συγγραφέα του Χρονικού είναι σχεδόν εξοργιστικός ακόμη. Η εμπάθειά του ωστόσο αυτή μας σώζει και πολύτιμα ιστορικά στοιχεία, όπως π.χ. τις βάσεις του νεοελληνικού αρματολισμού, τους παραδοσιακούς μας τρόπους του αντάρτικου και του κλεφτοπόλεμου κατά κά...

Ναι! με τα ποιήματα της Βαλμόρ θαυμάζει κανείς, μένει κάνεις κατάπληκτος, με τη σημασία, με τη σπουδαιότητα, με τη βαθύτητα, με την οικουμενικότητα, επιτέλους, την οποία μπορεί να πάρη αυτό το αίσθημα της Αγάπης. Αρχίζει κατ' ευθείαν από την καρδιά, δεν υποπτεύεται καν το δέρμα και την αίσθηση και τελειώνει παράφορα - στο θάνατο, θα έγραφα, αν απ' αυτόν τον θάνατο δεν την ανάρπαζε, κάθε τόσο, ο Θεός. Η αγάπη είναι για τη Γαλλίδα ποιήτρια, κάτι, μέσα στην ανθρώπινη ζωή, το αμίμητο, το ασύγκριτο, το απροσπέραστο. Τίποτε δεν ημπορεί να μετρηθή μαζύ μ' αυτήν. Από τη στιγμή...

... Πρώτος ο ορφισμός δίδαξε ότι ο άνθρωπος ξεπλήρωνε, μέσα από την αθλιότητα της ύπαρξης, το αμάρτημα των "μακρινών προγόνων", ότι η σάρκα έπρεπε να θανατωθεί για ν' απελευθερώσει την ψυχή και να της επιτρέψει να φθάσει στην αληθινή ζωή, την αιώνια ζωή ότι ο άνθρωπος δεν θα μπορούσε να μετουσιώσει την αλλαγή της ύπαρξής του, με τις δικές του δυνάμεις, αλλά αν φωτισθεί και καθοδηγηθεί από τον μυστηριακό θεό. Κατέστησε οικεία την αντίληψη για τον θεό που υποφέρει και θνήσκει, και η ανάστασή του αποτελεί για τους μυημένους την εγγύηση προς την αθανασία. Τις ιδέες αυτές, ας το...

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το πέμπτον κατά σειρά βιβλίον, εκ των λεχθέντων του Αναστασίου Βαλαδώρου, που κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά γι' αυτούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουργικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα τέσσερα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά-σιγά ότ...

Ο εκδοτικός μας οίκος εξέδωσε πρόσφατα τη σύνθετη και πρωτότυπη εργασία "153 και 1 ποιήματα - Καβάφης, καβαφική ποίηση και Απουάνοι" με εισαγωγή και επιμέλεια του αλεξανδρινού Παναγιώτη Καρματζού, φιλόλογου-συγγραφέα, όπου ο αναγνώστης ενημερώνεται, εκτός του ποιητικού έργου του Καβάφη, και για την κίνηση των Απουάνων. Η "λανθάνουσα" και αντικομφορμιστική αυτή κίνηση, έχοντας ως πρότυπο την αντίστοιχη ιταλική "οι φίλοι της Άπουας", αποτέλεσε με την εκτύπωση του σπανιότατου εντύπου "Τέχνη και Ρουτίνα, φυλλάδα πρώτη", όπως την χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, το πρώτο ουσιαστικά μανι...

"...Το γεγονός αυτό ενισχύει την πιθανή άποψη, ότι ο θάνατος του Γιώργη Νικολή στις 27/2/1929 δεν ήταν ατύχημα, αλλά δολοφονία, κατά πάσα πιθανότητα με δηλητήριο, γι' αυτό και η ληξιαρχική πράξη θανάτου αναφέρει σαν αιτία τη θλάση των σπλάχνων, για να περιπλέξει και να δυσχεράνει έτσι την ενδεχόμενη διενέργεια της αντίστοιχης νεκροψίας για δηλητηρίαση. Κι αυτό, διότι το ''σύστημα'' ήλεγχε τα χρόνια εκείνα, κατά τον ένα ή άλλο τρόπο και τις θέσεις του νεκροτομείου Αθηνών..."

Ο J. Heller μετά την φρίκη και την παράνοια που έζησε ως βομβαρδιστής της αμερικανικής αεροπορίας κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, έγραψε με το μοναδικό του χιούμορ το μεγαλύτερο αντιπολεμικό μυθιστόρημα όλων των εποχών, μια μοναδική σάτιρα, περιγράφοντας κατ' επέκταση την τρέλα της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο Hasluck καταγράφει περιπτώσεις μεταβίβασης ιερών τόπων από τη μία θρησκεία στην άλλη, με ταυτόχρονη μεταβίβαση παραδόσεων μετά την αλλαγή χρήσης, ανακαλύπτει κοινές ή παράλληλες πεποιθήσεις και δεισιδαιμονίες, αναλύει ευσεβείς μύθους και καταρρίπτει σαθρές παραδόσεις (π.χ. ο φερόμενος ως τάφος του αγίου Πολυκάρπου στη Σμύρνη, ο δήθεν στυλίτης του Ολυμπιείου της Αθήνας, ο δρακοκτόνος ιππότης της Ρόδου), καταμετρά τις νομαδικές φυλές της Μικράς Ασίας, με τις αποκλίνουσες από το ορθόδοξο Ισλάμ δοξασίες τους, και ακόμη περισσότερο ενδιαφέρεται για το λαϊκό Ισλάμ και την πληθώ...

Ο Hasluck καταγράφει περιπτώσεις μεταβίβασης ιερών τόπων από τη μία θρησκεία στην άλλη, με ταυτόχρονη μεταβίβαση παραδόσεων μετά την αλλαγή χρήσης, ανακαλύπτει κοινές ή παράλληλες πεποιθήσεις και δεισιδαιμονίες, αναλύει ευσεβείς μύθους και καταρρίπτει σαθρές παραδόσεις (π.χ. ο φερόμενος ως τάφος του αγίου Πολυκάρπου στη Σμύρνη, ο δήθεν στυλίτης του Ολυμπιείου της Αθήνας, ο δρακοκτόνος ιππότης της Ρόδου), καταμετρά τις νομαδικές φυλές της Μικράς Ασίας, με τις αποκλίνουσες από το ορθόδοξο Ισλάμ δοξασίες τους, και ακόμη περισσότερο ενδιαφέρεται για το λαϊκό Ισλάμ και την πληθώ...

Στην μαγική ποίηση του Όσκαρ Χαν, ο υμεναίος του θανάτου σαν προέκταση της ερωτικής έλξης, παίρνει την μορφή μιας αναγκαίας ανακύκλισης: όλα συμβαίνουν μέσα σε ένα μυστικό, προδιαγεγραμμένο σχέδιο εγγενές στην ίδια τη φύση των όντων, ακόμα και στους γλαδίολους, που με την γύρη και τους σπόρους μένουν για να ανανεώσουν στο διηνεκές αυτό που καταργεί το φιλί τού θανάτου. Οι ανησυχίες αυτής της ποίησης είναι επίσης φιλοσοφικές ("Το σώμα ρωτάει την ψυχή"), μεταφυσικές ("Μια νύχτα στο Καφέ Μπερλιόζ"), πολιτικές και, ασφαλώς, οντολογικές και ερωτικές. Στον τόμο αυτό συμπεριλαμβάν...

("... Οι Ρωμιοί της Αθήνας έχουν τις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου... Οι έφηβοι, πάλι, είναι πιο όμορφοι κι απ' τις νεράιδες του δάσους... Το καλύτερο μέλι της οικουμένης το φτιάχνουν οι ευλογημένες μέλισσες της Αθήνας... Τα σύνορα της πόλης είναι κατάφυτα με λογής-λογής λουλούδια... Μόνο ένας Θεός γνωρίζει τον ακριβή αριθμό που 'χουνε οι ονειρεμένοι μπαχτσέδες, τα μποστάνια κι οι αμπελώνες της... ... Μακάρι, όσο θα υπάρχει ο κόσμος, η πόλη της Αθήνας να 'ναι ακμαία και όμορφη!..."

... Σήμερον η αύξησις του παγκοσμίου πλούτου επέφερε τον πολλαπλασιασμόν των Τραπεζών· αι Τράπεζαι συγκεντρώνουν κεφάλαια μέγιστα, τα οποία δεν συμφέρει να μένουν νεκρά· παρέχονται λοιπόν ευκόλως εις τους μη έχοντας ίδια κεφάλαια. Τοιουτοτρόπως ο κύκλος των συναλλαγών ηύξησε τεραστίως και δεν είναι εύκολος ο συναγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων με τα ιδικά των περιωρισμένα κεφάλαια και των διαχειριζομένων ξένα χρήματα. Εξ άλλου, αι σχέσεις μεταξύ ζητήσεως και καταναλώσεως μετεβλήθησαν ένεκα των ευκολιών της συνεννοήσεως και της συγκοινωνίας, και δεν έχει όσην άλλοτε σημασίαν...