Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι γνωστή η Οδύσσεια στους πάντας και στοις πάσι που αφηγείται τις σκηνές γοργά σε κάθε φάση τις τρομερές, αβάσταχτες, φρικτές περιπλανήσεις που άσχημη μοίρα Οδυσσεύ σ' έβαλε να τρυγήσεις. [...]

Η κατανόηση της κυβερνητικής ανάμειξης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη μελέτη της διεθνοποίησης του οργανωμένου εγκλήματος. Η ανάπτυξη παραγόντων των κυβερνήσεων στην οργάνωση του οικονομικού εγκλήματος πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το έγκλημα δεν αιωρείται. Το έγκλημα διεξάγεται μέσα στην κοινωνία και τα παράγωγά της: τα κόμματα, του θεσμούς, τις κυβερνήσεις, τα καθεστώτα. Η πορεία ανάπτυξης του οργανωμένου εγκλήματος και του οικονομικού εγκλήματος που συντελεί στην κάλυψη των κερδών του πρώτου ακολουθεί την πορεία εξέλιξης της διεθνούς οικονομίας. Μέσα από την παγκοσμ...

To βιβλίο αυτό αποτελεί ένα εγκώμιο για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Εκατόν εφτά ποιητές, ανάμεσα τους τρεις νομπελίστες και πολλοί από τους σημαντικότερους και πιο γνωστούς μιας ολόκληρης ηπείρου, εμπνέονται από την Ελλάδα και γράφουν ποιήματα για την Ιστορία της, τη μυθολογία της και τους απαράμιλλους δημιουργούς της σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και γνώσης. Αυτό γίνεται αδιάλειπτα, από την εποχή της Ισπανικής κατάκτησης της Αμερικής ίσαμε σήμερα.

"Όταν ανοίχτηκε η διαθήκη στο ελληνικό προξενείο (την είχε παραδώσει εκεί από τις 8 Ιουλίου 1923) μαθεύτηκε επιτέλους πώς ο Καβάφης ήταν περισσότερο από εύπορος, γιατί είχε στην κατοχή του, σε διάφορους τίτλους, περίπου δεκαπέντε χιλιάδες λίρες στερλίνες. Όχι λίγοι ξαφνιάστηκαν μαθαίνοντας πως το κεφάλαιο αυτό προοριζόταν για τον Αλέκο Σεγκόπουλο, που δεν είχε κανένα οικογενειακό δεσμό με τον Ποιητή, ενώ στις δυο ανιψιές του (μια από τις οποίες, όπως έλεγαν, ήταν πολύ πλούσια) άφησε μερικές εκατοντάδες στερλίνες. Μα οι στενοί του φίλοι ήξεραν πως ο Σεγκόπουλος ήταν ο πιστότ...

"Δι' αυτού τούτου δύναται να μάθη, τίνες εχρημάτισαν περιβόητοι ηγεμόνες, βασιλείς, πρίγκιπες, αρχιστράτηγοι, ήρωες και καθεξής. Τίνες σοφοί, τίνες φιλόσοφοι, τίνες ανδρείοι και γενναίοι· τίνες εστάθησαν περίφημοι διδάσκαλοι, τίνες συνέγρα-ψαν συγγράμματα , που δε ετυπώθησαν, εις ποίαν εποχήν, και ποία είναι ή καλητέρα έκδοσις· Ποίοι εφεύρον τας τέχνας και επι-στήμας· πότε και ποίος εστάθη ο εφευρέτης εκάστου πράγματος, οίον των γραμμάτων , του χαρτίου , του τυπου, της ηλεκτρικής, της πυρίτιδος κόνεως (μπαρουτιού) και τα παραπλήσια τούτων..."

Σε κάθε του βήμα ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης αναγνωρίζει κάτι το ελληνικό, πολλές φορές ταυτόσημο - είναι αλήθεια - με κάτι το ξεχασμένο. Υπενθυμίζει τότε στον αναγνώστη ότι εκεί είναι θαμμένη ή και ορατή ακόμα η πατρίδα ενός μεγάλου έλληνα ή ο τόπος μιας ένδοξης μάχης. Τα ερείπια του μακρινού χθες γίνονται μαρτυρίες για την Ελλάδα του αύριο. Σύγγραμμα κατ' εξοχήν ιστορικό ,περιλαμβάνει πληροφορίες για τη ναυμαχία της Ναυπάκτου, για την καταστροφή του Παρθενώνα, αλλά και μια σπάνια περιγραφή των θησαυρών του Αγίου Όρους. Ορλώφ, Πουκεβίλ και Μοροζίνι πάνε συνάμα με έθιμα και γλ...

[...] Στο "Δικαστήριο των θεών" αντλώντας υλικό απ' το Μεσαίωνα εκθέτει την επίδραση μιας αρρωστημένης αντίληψης σε διάφορες παραλλαγές που είχε δημιουργήσει ο ναζισμός στους οπαδούς του. Για τρίτη χρονιά βρισκόταν η Ελλάδα υπό τη γερμανική κατοχή, και στη χώρα επικρατούσαν η φτώχεια, η αθλιότητα και η πείνα. Σ' αυτό το έργο ο Φίμαν διηγείται το απάνθρωπο παιχνίδι των ναζί με τη ζωή ενός Έλληνα, ονόματι Αγαμέμνων, που ήταν ο μάγειρά τους στο σταθμό διαβιβάσεων. [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

... Στο "Βασιλιά Οιδίποδα" ο Φίμαν παίρνει το υλικό από την αρχαία Ελλάδα, την τραγωδία του Σοφοκλή, το μεταφέρει στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και το αφήνει να εξελιχθεί πάλι στην Ελλάδα, προβάλλοντας μέσα απ' αυτή την τραγωδία την ενοχή των Γερμανών στρατιωτών. Η υπόθεση του έργου αναφέρεται στο έτος 1944, όταν οι ναζί στρατιώτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Σε τέσσερις σχεδόν σελίδες ο Φίμαν εξιστορεί με σαρκασμό την οπισθοχώρηση αυτών των στρατιωτών και ονομάζει το έργο αυτό ειρωνικά "ένα ειδύλλιο"...

... Σήμερον η αύξησις του παγκοσμίου πλούτου επέφερε τον πολλαπλασιασμόν των Τραπεζών· αι Τράπεζαι συγκεντρώνουν κεφάλαια μέγιστα, τα οποία δεν συμφέρει να μένουν νεκρά· παρέχονται λοιπόν ευκόλως εις τους μη έχοντας ίδια κεφάλαια. Τοιουτοτρόπως ο κύκλος των συναλλαγών ηύξησε τεραστίως και δεν είναι εύκολος ο συναγωνισμός μεταξύ των εργαζομένων με τα ιδικά των περιωρισμένα κεφάλαια και των διαχειριζομένων ξένα χρήματα. Εξ άλλου, αι σχέσεις μεταξύ ζητήσεως και καταναλώσεως μετεβλήθησαν ένεκα των ευκολιών της συνεννοήσεως και της συγκοινωνίας, και δεν έχει όσην άλλοτε σημασίαν...

Ο J. Heller μετά την φρίκη και την παράνοια που έζησε ως βομβαρδιστής της αμερικανικής αεροπορίας κατά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, έγραψε με το μοναδικό του χιούμορ το μεγαλύτερο αντιπολεμικό μυθιστόρημα όλων των εποχών, μια μοναδική σάτιρα, περιγράφοντας κατ' επέκταση την τρέλα της σύγχρονης κοινωνίας.

Ο Hasluck καταγράφει περιπτώσεις μεταβίβασης ιερών τόπων από τη μία θρησκεία στην άλλη, με ταυτόχρονη μεταβίβαση παραδόσεων μετά την αλλαγή χρήσης, ανακαλύπτει κοινές ή παράλληλες πεποιθήσεις και δεισιδαιμονίες, αναλύει ευσεβείς μύθους και καταρρίπτει σαθρές παραδόσεις (π.χ. ο φερόμενος ως τάφος του αγίου Πολυκάρπου στη Σμύρνη, ο δήθεν στυλίτης του Ολυμπιείου της Αθήνας, ο δρακοκτόνος ιππότης της Ρόδου), καταμετρά τις νομαδικές φυλές της Μικράς Ασίας, με τις αποκλίνουσες από το ορθόδοξο Ισλάμ δοξασίες τους, και ακόμη περισσότερο ενδιαφέρεται για το λαϊκό Ισλάμ και την πληθώ...

Ο Hasluck καταγράφει περιπτώσεις μεταβίβασης ιερών τόπων από τη μία θρησκεία στην άλλη, με ταυτόχρονη μεταβίβαση παραδόσεων μετά την αλλαγή χρήσης, ανακαλύπτει κοινές ή παράλληλες πεποιθήσεις και δεισιδαιμονίες, αναλύει ευσεβείς μύθους και καταρρίπτει σαθρές παραδόσεις (π.χ. ο φερόμενος ως τάφος του αγίου Πολυκάρπου στη Σμύρνη, ο δήθεν στυλίτης του Ολυμπιείου της Αθήνας, ο δρακοκτόνος ιππότης της Ρόδου), καταμετρά τις νομαδικές φυλές της Μικράς Ασίας, με τις αποκλίνουσες από το ορθόδοξο Ισλάμ δοξασίες τους, και ακόμη περισσότερο ενδιαφέρεται για το λαϊκό Ισλάμ και την πληθώ...

Στην μαγική ποίηση του Όσκαρ Χαν, ο υμεναίος του θανάτου σαν προέκταση της ερωτικής έλξης, παίρνει την μορφή μιας αναγκαίας ανακύκλισης: όλα συμβαίνουν μέσα σε ένα μυστικό, προδιαγεγραμμένο σχέδιο εγγενές στην ίδια τη φύση των όντων, ακόμα και στους γλαδίολους, που με την γύρη και τους σπόρους μένουν για να ανανεώσουν στο διηνεκές αυτό που καταργεί το φιλί τού θανάτου. Οι ανησυχίες αυτής της ποίησης είναι επίσης φιλοσοφικές ("Το σώμα ρωτάει την ψυχή"), μεταφυσικές ("Μια νύχτα στο Καφέ Μπερλιόζ"), πολιτικές και, ασφαλώς, οντολογικές και ερωτικές. Στον τόμο αυτό συμπεριλαμβάν...

("... Οι Ρωμιοί της Αθήνας έχουν τις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου... Οι έφηβοι, πάλι, είναι πιο όμορφοι κι απ' τις νεράιδες του δάσους... Το καλύτερο μέλι της οικουμένης το φτιάχνουν οι ευλογημένες μέλισσες της Αθήνας... Τα σύνορα της πόλης είναι κατάφυτα με λογής-λογής λουλούδια... Μόνο ένας Θεός γνωρίζει τον ακριβή αριθμό που 'χουνε οι ονειρεμένοι μπαχτσέδες, τα μποστάνια κι οι αμπελώνες της... ... Μακάρι, όσο θα υπάρχει ο κόσμος, η πόλη της Αθήνας να 'ναι ακμαία και όμορφη!..."