Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

..."Έφιππος επί του ίππου μου Mουνσίμπαση, και ακολουθούμενος υπό του ετέρου μου ίππου Kουσούλ προυχώρουν εν τη λεωφόρω μόνος...", "προωρισμένος ίνα κολυμβήσω εις κινδύνους", γράφει ο Ποταγός, φροντίζοντας εγκαίρως να ξεκαθαρίσει ότι "οι κίνδυνοι περιγραφόμενοι δεν έχουσι σκοπόν να τέρψωσιν αναγνώστας· διότι δεν διεκινδύνευσα χάριν τούτου, αλλά ίνα ανερευνήσω τας αληθείας" περιδιαβαίνοντας "τας κεντρικάς της Ασίας χώρας και, ει δυνατόν", "προς τας περιγραφάς των αρχαίων μας Γεωγράφων" να τις σχετίσει... Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και ο Φώτης Κόντογλου, "ο καινούργιος Ο...

Σε κάθε του βήμα ο Κωνσταντίνος Φρεαρίτης αναγνωρίζει κάτι το ελληνικό, πολλές φορές ταυτόσημο - είναι αλήθεια - με κάτι το ξεχασμένο. Υπενθυμίζει τότε στον αναγνώστη ότι εκεί είναι θαμμένη ή και ορατή ακόμα η πατρίδα ενός μεγάλου έλληνα ή ο τόπος μιας ένδοξης μάχης. Τα ερείπια του μακρινού χθες γίνονται μαρτυρίες για την Ελλάδα του αύριο. Σύγγραμμα κατ' εξοχήν ιστορικό ,περιλαμβάνει πληροφορίες για τη ναυμαχία της Ναυπάκτου, για την καταστροφή του Παρθενώνα, αλλά και μια σπάνια περιγραφή των θησαυρών του Αγίου Όρους. Ορλώφ, Πουκεβίλ και Μοροζίνι πάνε συνάμα με έθιμα και γλ...

Η "πλαστική άνοιξη" κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την προοπτική υλοποίησης του ονείρου. Ο ρυθμός γρήγορος, σταράτος, ο στίχος αιωρείται άνετα ανάμεσα στο διφορούμενο και την πρόθεση, ο λόγος σίγουρος και άνετος με πινελιές ειρωνίας και προσδοκούμενης τέρψης. αβρίλ ιδρώτας ποτίζει σαλεμένα λουλούδια. άρωμα σκοντάφτει σε ευχετήριες λίστες. κεφάλι σκύβε...

Όταν άρχισε να καθιερώνεται στην Ισπανία η περίφημη Γενιά του '27, με πολλούς από τους ποιητές της να δοκιμάζουν μια καινούρια αισθητική και τεχνική στα ποιήματά τους, η κριτική καταμαρτύρησε στον Ματσάδο ότι μένει πίσω με τον παραδοσιακό τρόπο γραφής του. Σήμερα, μερικοί από τους ποιητές της περίφημης αυτής γενιάς, η οποία αριθμούσε κάπου δεκατέσσερα γνωστά, τότε, ονόματα, είναι εντελώς ξεχασμένοι. Άλλοι επιζούν χάρη σε κάποιες συλλογές τους, και άλλοι μόνο χάρη σε μερικά ποιήματά τους. Από αυτούς μόνο τα "Ποιητικά Άπαντα" του Γκαρθία Λόρκα, συνεχίζουν να επανεκδίδονται ακ...

Περιλαμβάνονται οι συλλογές: "Η ημισέληνος", "Λυρικές προσφορές", "Ο κηπουρός", "Παρασυρμένα πουλιά", "Η συγκομιδή των καρπών", "Ο φυγάς". Σε πολύ λίγες περιπτώσεις -μετρημένες- παρακολουθώντας ολόκληρη την παγκόσμια σύγχρονη ποίηση, ξυπνούν μέσα μας τόσο παρθένα και πρωτόγνωρα συναισθήματα σαν αυτά που ανασύρει στην επιφάνεια της ψυχής μας το έργο του Ταγκόρ, αφού από τους στίχους του εκπορεύεται μια ουράνια γαλήνη, μια ευφρόσυνη ανθοφορία αλλά και μια ευρύστερνη ταπεινοφροσύνη. Και πράγματι, κάτι το υπέροχα υγιές, το μειλίχιον και το βαθύτατα σεπτό, υπάρχει μέσα σε...

Ναι! με τα ποιήματα της Βαλμόρ θαυμάζει κανείς, μένει κάνεις κατάπληκτος, με τη σημασία, με τη σπουδαιότητα, με τη βαθύτητα, με την οικουμενικότητα, επιτέλους, την οποία μπορεί να πάρη αυτό το αίσθημα της Αγάπης. Αρχίζει κατ' ευθείαν από την καρδιά, δεν υποπτεύεται καν το δέρμα και την αίσθηση και τελειώνει παράφορα - στο θάνατο, θα έγραφα, αν απ' αυτόν τον θάνατο δεν την ανάρπαζε, κάθε τόσο, ο Θεός. Η αγάπη είναι για τη Γαλλίδα ποιήτρια, κάτι, μέσα στην ανθρώπινη ζωή, το αμίμητο, το ασύγκριτο, το απροσπέραστο. Τίποτε δεν ημπορεί να μετρηθή μαζύ μ' αυτήν. Από τη στιγμή...

Ήμασταν άλλοι παιδιά και άλλοι μεγαλύτεροι, όταν από βιβλιοπωλείο της οδού 3ης Σεπτεμβρίου 91, φεύγοντας και ο τελευταίος βραδινός πελάτης, κλείναμε την πόρτα και, διψασμένοι για ποίηση, διαβάζαμε, διαβάζαμε, ποιήματα μεγάλα σαν πέτρες σε λιμάνια, όπου και τα γερανοφόρα ακόμη παραιτήθηκαν από το να τις σηκώσουν, ποιήματα "δύστροπα", επίσης, που έπρεπε με κόπο να σπάσεις το κέλυφος τους για να φτάσεις στον πυρήνα, αλλά και ποιήματα "φτωχά", που οι πολλοί τα προσπερνούσαν όπως τους σταθμούς όπου δεν σταματάνε πια τα τραίνα. Εμείς, πάντως, πρέπει να ομολογήσουμε πώς δίναμε...

Ήδη από τις πρώτες του δημοσιεύσεις, ο Γέητς εντάσσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων μεταφυσικών ποιητών της αγγλικής γλώσσας. Ξεκινώντας από τον Μπλέηκ, τον Σβέντενμποργκ και τους νεοπλατωνιστές, ο ποιητής θα περιπλανηθεί σε μια σειρά από μυστικά τοπία, αντλώντας σκέψεις και εικόνες, από διαφορετικές κουλτούρες, μυθολογίες και παραδόσεις. Και αν στα πρώτα του κείμενα, ο συγκρητισμός αυτός γίνεται ορατός ως ένας μωσαϊκός συνδυασμός, όπου οι διαφορετικές επιρροές είναι εμφανείς ταυτόχρονα, στην περίοδο της ωριμότητάς του θα καταφέρει να αποδώσει, με του...

Η ανά χείρας μελέτη εκδόθηκε το 1890, αποτελώντας την τελευταία μονογραφία που εξέδωσε ο συγγραφέας στη διάρκεια της ζωής του. Ο Πασπάτης αποδεικνύεται (και) με το έργο αυτό πρωτοπόρος της ιστορικής έρευνας, καθώς αναλαμβάνει το καθήκον να ανασυνθέσει την ιστορία της Αλώσεως μέσα από την κριτική ανάγνωση ολόκληρης της υφιστάμενης σχετικής βιβλιογραφίας, συμπεριλαμβανομένων και των χειρογράφων αυτοπτών μαρτύρων της πολιορκίας και κατάκτησης της Πόλης από τους Οθωμανούς. Εντοπίζει τα αντιφατικά στοιχεία και τις αποκλίνουσες κρίσεις σχετικά με την Άλωση και προσπαθεί να συμπλ...

Ο συγγραφέας στο παρόν βιβλίο καταθέτει μια δραματική μαρτυρία ψυχής για το τραγικό γεγονός του ναυαγίου του Σαμίνα Εξπρές. Όντας ο ίδιος επιβάτης και ναυαγός εκείνο το βραδύ της 26ης του Σεπτεμβρίου του 2000 υπήρχε μαρτυράς ενός από τα πιο σκοτεινά γεγονότα που σημάδεψαν την ελληνική ακτοπλοΐα καθώς και τις ψυχές των επιβαινόντων που έζησαν αυτό το γεγονός όπως και εκείνες των ανθρώπων που έχασαν κάποιον δικό τους το φοβερό εκείνο βραδύ. Παράλληλα συμπληρώνει το χρονικό με αφηγήσεις άλλων ναυαγών που επέζησαν του ναυαγίου καθώς και με μαρτυρίες ανθρώπων και φορέων της δρα...

Εδώ και περισσότερο από μισόν αιώνα, ένα βράδυ, παρέα με δύο φίλους, ο μεταφραστής μοιράστηκε μια μοναδική εμπειρία: την ανατολή του ήλιου από την Ακρόπολη. Αυτοί ήταν οι δημοσιογράφοι Νίκος Μακρίδης και Γιάννης Κουνάδης, και οι δύο εκλιπόντες, ο πρώτος το 2014 και ο δεύτερος πριν πολλά χρόνια, κιόλας. Εκεί άκουσε για πρώτη φορά να απαγγέλλεται από τον Νίκο Μακρίδη ένα απόσπασμα από την Προσευχή στην Ακρόπολη του Ερνέστου Ρενάν. Σε αυτό το γεγονός αναφέρεται με περισσότερες λεπτομέρειες στο βιβλίο του Χρονικό των Εξαρχείων, αλλά και στην αφιέρωση της παρούσας μετάφρασης στο...