Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Θαύμα ο ερχομός σου· Άλλο θαύμα το χάδι σου· Θαύμα το όλον σου. Θαύμα ό,τι αισθάνομαι και δεν ξαίρεις· Όλα θάμματα. Τώρα σ' αγαπώ πιο πολύ. Μπροστά μου μήτε ο έρωτας τολμά να πει πόσο αγαπά. Δεν τολμά, γιατί στο μέγεθος της αγάπης τον ταπείνωσα. [...] Όσο για τις "Δύο αγάπης" , πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο σημαντικής λογοτεχνικής αξίας, όπου η ποιητική διάθεση του συγγραφέα, η οποία πολλές μα πάρα πολλές φορές αγγίζει το υπό πεζή τυπογραφική διάταξη ποίημα ή, πιο σωστά, αυτό που αποκαλούμε σήμερα ποιητική πρόζα, δένει αρμονικά με την ανεπιτήδευτη σοφία, ενώ η αθωότ...

Τέσσερις σύγχρονοι ποιητές, από την ίδια ισπανόφωνη χώρα, εμπνέονται όχι κάποιο ποίημα ή ποιήματα περιστασιακά από την Ελλάδα, αλλά ένα ολόκληρο ποιητικό βιβλίο ο καθένας. Η έκδοση αυτή αποτελεί κατάδειξη του συμβολικού γεγονότος ως προς το τι αντιπροσωπεύει γι' αυτούς τους ποιητές η χώρα μας και, κατ' επέκταση, της εκτίμησής τους για την Ελλάδα. Γι' αυτούς η χώρα μας αποτελεί πάντα μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης με την ιστορία και τον πολιτισμό της. Εκτός από την αδιαμφισβήτητη ποιητική της αξία, η διαφορετικότητα αυτής της μοναδικής ποιητικής ανθολογίας έγκειται και...

Η Ρουμπίνη Μιτσοτάκη, πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας - ποιήτρια, ταράζει το ποιητικό τοπίο με αυτή την πρώτη της ποιητική συλλογή. Ξεπηδούν από τις σελίδες του βιβλίου της ποιητικές εικόνες γεμάτες νοσταλγία, Θα 'ρθει μια μέρα που η πεταλούδα θα σταθεί στο λιβάδι με τις μαργαρίτες μετά τη βροχή μήνα Ιούλιο. λυρικοί στίχοι με ρομαντική διάθεση, Κοίτα ψηλά πόσο τυχαία είναι όλα τ' αστέρια, πάρε το δρόμο αυτό με μάτια κλειστά. καθώς και ερωτικές εικόνες που ταξιδεύουν τον αναγνώστη στο χρόνο και σε μυστηριακούς τόπους, με αποκαλυπτική διάθεση και γλυκές αναμνήσεις...

(...Ένα πράγμα προκύπτει από όσα έχουν αναφερθεί ανωτέρω: η ψυχή στον Όμηρο δεν είναι ακόμη αντικείμενο αυτού που σήμερα αποκαλούμε ψυχολογία, το πεδίο της είναι η εσχατολογία. Όταν μιλάμε για την ψυχή ως το υπόβαθρο για τα διανοητικά, συναισθηματικά φαινόμενα και τα φαινόμενα βούλησης, δεν εννοούμε την ψυχή όπως την εννοούμε σήμερα, ούτε εννοούμε το σώμα, αλλά κάτι άλλο, το τρίτο. Θα εξετάσουμε αυτό το τρίτο στα επόμενα κεφάλαια...) Όπως επισημάνθηκε πρόσφατα, αυτό το άρθρο ξεχάστηκε παντελώς (...) το άρθρο του Zielinski αναφέρεται από έναν μόνο συγγραφέα. Ο Victor Jarc...

Ο Γάλλος ο οποίος επερίμενε να ιδή εμπρός του ένα άγριο και αιματωμένον κουρσάρον είδεν έξαφνα ένα καθαρόν και περιποιημένον άνθρωπον ο οποίος τον εδέχθη με το μειδίαμα εις τα χείλη. Δεν εκράτησε λοιπόν την έκπληξίν του. - Ήλθα, ναύαρχε, είπε, να σας εκφράσω τον θαυμασμόν μου. Ήμιν πίσω από εκείνην την άκραν και είδα με τα μάτια μου το ηρωικόν σας κατόρθωμα. Ο Κατσώνης ύψωσε τα χέρια του προς τα ύψη. - Μας βοηθεί ο Θεός διότι αγωνιζόμεθα δια την πίστην του και δια την ελευθερίαν μας, είπε: Ημείς δεν κάμνομεν τίποτε. Όργανα του Υψίστου είμεθα εις τα χέρια του. - Εί...

Δεν βλέπομεν τίποτε... Και όμως... Εις τα πλάγια ενός λόφου περισσότερον απομακρυσμένου, του οποίου η κορυφή περνά την Καστρίτσαν, εν μικρόν σημείον καπνού κοκκινίζει, έπειτα εν άλλο... Ολίγα δευτερόλεπτα περνούν και διασχίζουν ήχοι την καθαράν ατμόσφαιραν· ο θόρυβος του θανάτου φθάνει μέχρις ημών... Αι οβίδες σκάζουν προ των οφθαλμών μας προτού σκάσουν εις τα αυτιά μας. Κάποιος μου δίδει εξηγήσεις: Τα ελληνικά αποσπάσματα, ερχόμενα αναμφιβόλως από το Μέτσοβον, το οποίον κατέχεται ήδη, κατέλαβον τους λόφους τους περιστοιχίζοντας την Καστρίτσαν... Ο Τουρκικός στρατός, βοη...

Οι σχέσεις μεταξύ των ελληνικών αποικιών και των μητροπόλεών τους έλκουν την προσοχή όχι μόνο εξαιτίας του εγγενούς ενδιαφέροντος για την αποικιακή δραστηριότητα, αλλά και εξαιτίας του ιδιαίτερου χαρακτήρα των ελληνικών αποικιών. Η ελληνική αποικία και η μητρόπολή της διατηρούσαν στενότερο δεσμό απ' ό,τι οι ελληνικές πόλεις-κράτη γενικά, κι όμως κατά κανόνα η αποικία αποτελούσε μια ξεχωριστή πόλη-κράτος, παρέχοντας έτσι το πλαίσιο για μια μεγάλη ποικιλία μορφών συσχετισμού. Ο Δρ Graham εξετάζει τις μορφές αυτές που έλαβαν χώρα κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ του 8ου κα...

Ο Θωμάς Τσαλαπάτης με βάση τα θεωρητικά κείμενά του που έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας στις εφημερίδες αλλά και στα πιο έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά της χώρας θεωρείται ήδη ένας από τους πιο σημαντικούς, αν όχι ο σημαντικότερος, κριτικός της γενιάς εκείνης που εμφανίστηκε στην ποίησή μας λίγο πριν ή λίγο μετά τις αρχές της δεκαετίας του 2000, κάνοντας πράγματι ιδιαίτερη αίσθηση αλλά και κομίζοντας μιαν άλλη φρεσκάδα με τα δικά της γνωρίσματα. Ο Θωμάς Τσαλαπάτης με την πρώτη του αυτή συλλογή, έρχεται να συμπληρώσει και στην ποίηση με τον πιο αποφασιστικό τρό...

Η συλλογή, που απαρτίζεται από εικοσιτέσσερα ποιήματα, όσα και τα γράμματα του αλφαβήτου, είναι γραμμένη με αυτοκριτική διάθεση σε τόνους αυτοσαρκασμού και ειρωνείας προδιαθέτοντας τον αναγνώστη να ακολουθήσει τους στίχους που, ενίοτε δοσμένοι σε επιγραμματική μορφή και ενίοτε ριμάροντας, τον ταξιδεύουν από τις ζεστές παραλίες στο υπερκείμενο του διαδικτύου, σε στενές σχέσεις και απρόσωπες επαφές. Ζζζζ ζητείται νόημα προς αγορά ή ενοικίαση δεκτά καινουργή ή μεταχειρισμένα σε οποιαδήποτε κατάσταση ανεξαρτήτως κόστους @πληροφορίες εντός

"... Κάτι το "ασύλληπτο" πλανάται σε αυτό το βιβλίο. Κάτι μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας, που δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι αλήθεια η προϊόν φαντασίας ή και -γιατί όχι- φαντασιοπληξίας. Και δεν χρειάζεται να τα καταλάβει κανείς όλα αυτά, αφού εκείνο που τον κερδίζει ως αναγνώστη είναι η μαγεία που του ανασύρουν αρχετυπικά σύμβολα σπάνιας επινοήσεως, είναι αυτό το αναπάντεχα θελκτικό που του προκαλούν ακραίες καταστάσεις, αλλά και η έως σημείου "βαρβαρότητας" αντιπαλότητα των δύο φύλων..." Γιώργος Μαρκόπουλος

"... Η ποίηση του Μαρκόπουλου στις τρεις πρώτες συλλογές του εδράστηκε στα πρόσφατα δραματικά ιστορικά συμβάντα της χώρας μας και στα βιώματα της καταθλιπτικής κοινωνικής παθογένειας που πυροδοτήθηκε από αυτά. Τη μεταβατική αυτή περίοδο την γνώρισε προσωπικά, εξ απαλών ονύχων στην κυριολεξία, και την απέδωσε εικονοποιητικά με τον ιδιόμορφο καταγγελτικό τρόπο του -κάτι μεταξύ παράπονου, διαμαρτυρίας και ξεσπάσματος ψυχής- στα πρώτα αυτά συνθέματά του. Με γερά τα θεμέλιά του στις μεταπολεμικές γενιές, εύλογα η ποίησή του εμπνέεται από την ηθική τους, κατεξοχήν δε την απόδοση...

Ο Σταμάτης Φίφης με αυτό το έκτο βιβλίο του, γράφει με ώριμο, μεστό στίχο, διατηρώντας την αρχική του φρεσκάδα. Η καθαρότητα του λόγου του συνυπάρχει με τον υποβόσκοντα υπαινιγμό, η αυτογνωσία ταξιδεύει χέρι-χέρι με τη στιχουργική βεβαιότητα: Χωρίς αναμονές δημιουργώ. Στολισμένος με τα χρώματα της ειρήνης, είμαι ο ποιητής που στοιχειοθετώ την προσωπική μου απελευθέρωση μέρα με τη μέρα. ενώ δεν λείπει και η εκφραστική ρίμα που παίζει νοσταλγικά με το ρυθμό και τις λέξεις: Ζήτησα λέξεις να σου πω που είχα επιθυμήσει. Βρήκα μόνο το "σ' αγαπώ" και όχι τελειωμέν...

Η "πλαστική άνοιξη" κινείται στο υπερρεαλιστικό φάσμα με άνεση, αποδίδοντας εικόνες από μνήμες του παρελθόντος με μια νέα οπτική που καλείται να αποτινάξει την προυπάρχουσα φρίκη και τον σκιώδη τρόμο του είναι, με σκοπό να τονώσει την ελπίδα και την προοπτική υλοποίησης του ονείρου. Ο ρυθμός γρήγορος, σταράτος, ο στίχος αιωρείται άνετα ανάμεσα στο διφορούμενο και την πρόθεση, ο λόγος σίγουρος και άνετος με πινελιές ειρωνίας και προσδοκούμενης τέρψης. αβρίλ ιδρώτας ποτίζει σαλεμένα λουλούδια. άρωμα σκοντάφτει σε ευχετήριες λίστες. κεφάλι σκύβε...

Ο Νικολό Μακιαβέλλι με τον "Ηγεμόνα" του αναδεικνύεται στο στερέωμα της παγκόσμιας λογοτεχνίας ως συγγραφέας πρώτου μεγέθους. Αντί με τον καιρό να ελαττωθεί το κύρος αυτού του έργου και να σβήσει ή το πολύ να κλασικίσει, συνεχίζει με την ίδια ένταση την ανοδική πορεία του μέσα στο χρόνο. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ιδέες και τα πολιτικά πάθη που πραγματεύτηκε με ευκρίνεια και εκπληκτική διορατικότητα τότε ο Μακιαβέλλι, μεταγγίζοντας την πείρα του ως πολίτης και συγγραφέας-λειτουργός της Φλωρεντινής Δημοκρατίας για τους Ιταλούς του καιρού του, διατηρούν την εγκυρότητά τους ακέ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί την πρώτη ορθή δημοσίευση του αρχικού δακτυλογραφημένου κειμένου του Ουάιλντ, 120 χρόνια μετά την ημέρα υποβολής του. Το κείμενο του μυθιστορήματος που εμφανίζεται στο βιβλίο αυτό, ακολουθεί το αρχικό, διορθωμένο από τον Ουάιλντ γραπτό: αντιπροσωπεύει το μυθιστόρημα όπως το είχε οραματιστεί ο συγγραφέας την άνοιξη του 1890, πριν αρχίσει ο επιμελητής Στόνταρτ να επεμβαίνει λογοκρίνοντας με το μολύβι του το πρωτότυπο κείμενο που του έδωσε τη μορφή με την οποία έκτοτε κυκλοφορεί σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, και πριν από τη κατοπινή "αυτο-λογοκρ...