Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Για να πραγματοποιηθεί μια γενική ανθολογία σύγχρονης Λατινοαμερικάνικης ποίησης, είναι απαραίτητος ο χρονολογικός περιορισμός. Ως τέτοιο διαχωριστικό χρονολογικά όριο, θεώρησα τη χρονιά γέννησης του Καίσαρα Βαλλιέχο το 1892, διότι αυτός ήταν που έφερε τη ριζική επανάσταση στην ισπανόφωνη ποίηση, σε μια γλώσσα τόσο ανοιχτή σε νοηματική, συγκινησιακή και εκφραστική πολλαπλότητα, και τόσο πρωτότυπη. Και το σημαντικότερο: είναι ακόμα αξεπέραστος σε πρωτοποριακό παλμό, στη Λατινική Αμερική όσο και στην Ισπανία. Η γνώμη αυτή δεν είναι μόνο δική μου, αλλά και της επίσημης κριτικ...

Μια ιστορία, ένας έρωτας στα χρόνια του διαδικτύου, μια αφορμή για ανακάλυψη ενός καινούργιου εαυτού. Στην αρχή, το όνειρο. Εκείνο το σύννεφο που θέλεις να σε ταξιδέψει στα απάτητα και που το φτιάχνεις όπως το επιθυμείς. Κλείνοντας την κουρτίνα στην πραγματικότητα, η δική σου ψευδαίσθηση μεταμορφώνεται στο πρόσωπο που λαχταράς. Το σκηνικό βοηθάει σε μια κατασκευασμένη ουτοπία. Τι όμορφα που γνέφουν τα λάθη στην αρχή. Ύστερα η αποκάλυψη. Το πάγωμα. Εκείνος ο μικρός θάνατος που σου υπενθυμίζει πως τελικά εδώ είναι που ζεις. Εδώ που ανασαίνεις. Εδώ που σκορπιέσαι. Ψέμα μου....

Η επιθυμία του εκδοτικού μας οίκου να εκδώσει ένα συλλεκτικό και συνθετικό corpus για τη ζωή και το έργο του Κώστα Καρυωτάκη, ώθησε το φιλόλογο και συγγραφέα Παναγιώτη Καρματζό (μετάλλιο Ανωτάτης Παιδείας της Αιγύπτου) να προχωρήσει σε μια επίπονη έρευνα, για να παρουσιάσει το πολυσέλιδο αυτό πόνημα, "Αναζητήσεις στη ζωή και στο έργο του Καρυωτάκη". Ένα πόνημα, που περιλαμβάνει εκτός από τη χρονογραφική προσέγγιση, τις τρεις αρχέτυπες ποιητικές συλλογές ("Ο πόνος του ανθρώπου και των πραμάτων", "Νηπενθή", "Ελεγεία και Σάτιρες") σε φωτομηχανική αναπαραγωγή, τις υπόλοιπες...

"Όταν ζεις στο χιόνι, η φωτιά είναι μέσα σου. Όταν ζεις στην έρημο και θέλεις νερό, η δροσιά είναι κάπου δίπλα σου, αλλά η όαση μέσα σου." Η αγάπη για ζωή σε κάνει να αντέχεις στις αντίξοες συνθήκες. Η αγάπη για ζωή σε απογειώνει. Η αγάπη για τον πλησίον σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Όποιος αγαπά νιώθει πλήρης, γιατί κατοικεί στη "χώρα των ποιητών". Έτσι, με ηρεμία, γλυκύτητα και εσωτερικότητα προσεγγίζει κάθε ανθρώπινη ψυχή που περιπλανάται στην "κοινωνική" έρημο ψάχνοντας για βαθιές ανάσες "οξυγόνου αγάπης", γαλήνης και σιωπής. Αγάπη λοιπόν, μία αξία ανεκτίμητη. Ότα...

... Οι συζητήσεις στις νότιες θάλασσες έχουν ένα μοναδικό μοτίβο: ο ωκεανός είναι πράγματι απέραντος, ο κόσμος όμως είναι στενόχωρος, και δε θα συζητάς για πολλή ώρα δίχως να ακούσεις το όνομα του Χέιζ του Παλικαρά, ενός ναυτικού ήρωα που οι άθλοι και η άδοξή του εξαφάνιση άφησαν την Ευρώπη ασυγκίνητη. Θα αναφερθεί το εμπόριο, η κόπρα, τα όστρακα, μπορεί και το βαμβάκι ή τα μανιτάρια, αλλά μ' έναν απόμακρο, ερασιτεχνικό τρόπο, σαν να μην ενδιαφέρει το θέμα τους ιδιαίτερα. Μέσα σ' όλα αυτά, τα ονόματα των καραβιών και των καπετάνιων τους θα πηγαινοέρχονται ταχιά σαν αλογόμυγ...

"Δεν υπάρχει άλλο βιβλίο που να ασχολείται με τη Θεοδώρα τόσο εκτεταμένα και διεισδυτικά... όπως αυτό. Το έργο αξίζει τον κόπο, επειδή η Θεοδώρα είμαι μία μορφή με ιστορική σημασία και μεγάλο ενδιαφέρον. Ίσως είναι η μοναδική γυναίκα του Βυζαντίου για την οποία οι πηγές λένε αρκετά για να κάνουν έστω και ένα μικρό βιβλίο εφικτό." Warren Treadgold, συγγραφέας του "A Concise History of Byzantium" Ακόμη και με τα σύγχρονα δεδομένα, η αυτοκράτειρα Θεοδώρα είχε μια αξιοσημείωτη άνοδο στην εξουσία. Γεννημένη στη χαμηλότερη κοινωνική τάξη της βυζαντινής κοινωνίας, εργάστηκε...

Η Μαρία Συμεών Ζωγράφου, γεννήθηκε από μικρασιάτες γονείς και το μικρόβιο της μαγειρικής πέρασε στο γονίδιό της. Όπως χαρακτηριστικά λέει και η ίδια: "Παράλληλα με το σχολείο, καθημερινά με τη γιαγιά μου μαγειρεύαμε μαζί. Η γιαγιά μου ήτανε από τη Σμύρνη. Η άλλη γιαγιά από την Κωνσταντινούπολη και έτσι σιγά σιγά άρχι-σα να μαθαίνω. Όταν έφτιαχνα κάποιο φαγητό καμάρωνα..." Όμως πήρε άντρα Μαρμαριώτη και έτσι, μετακομίζοντας στο νότιο άκρο της Εύβοιας, το μεράκι και η πείρα της μπολιάστηκαν με την ντόπια μαγειρική με καταπληκτικά αποτελέσματα. Στο εστιατόριο της, πάνω στο...

Ήδη από τις πρώτες του δημοσιεύσεις, ο Γέητς εντάσσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων μεταφυσικών ποιητών της αγγλικής γλώσσας. Ξεκινώντας από τον Μπλέηκ, τον Σβέντενμποργκ και τους νεοπλατωνιστές, ο ποιητής θα περιπλανηθεί σε μια σειρά από μυστικά τοπία, αντλώντας σκέψεις και εικόνες, από διαφορετικές κουλτούρες, μυθολογίες και παραδόσεις. Και αν στα πρώτα του κείμενα, ο συγκρητισμός αυτός γίνεται ορατός ως ένας μωσαϊκός συνδυασμός, όπου οι διαφορετικές επιρροές είναι εμφανείς ταυτόχρονα, στην περίοδο της ωριμότητάς του θα καταφέρει να αποδώσει, με του...

Το βιβλίο του D. Ogden ξεκινάει την ιστορία της νεκρομαντείας με την ιστόρηση και κριτική ανάλυση της πρώτης γνωστής νεκρομαντικής επίκλησης στη λογοτεχνία του Δυτικού κόσμου: εκείνης του Οδυσσέα, με τη βοήθεια της Κίρκης, στην Οδύσσεια. Εκεί, κάπου δώθε απ' τον Ωκεανό (το μέρος δεν ονομάζεται), "μεταξύ ζωής και θανάτου" ο ομηρικός ήρωας συναντιέται με τον Τειρεσία, το φημισμένο προφήτη του αρχαίου κόσμου. Έτσι ξεκινάει μια παράδοση που έδωσε τα "τέσσερα μεγάλα" νεκρομαντεία, αρκετά δευτερεύοντα ή ηρωομαντεία και ως και πλανόδιους νεκρομάντεις. Εκείνο που πραγματικά εκπ...

Εύλογα θα διερωτηθεί κανείς: δεν έχουμε αρκετές μεταφράσεις των ποιημάτων του Ε. Α. Πόε; Σε τι ωφελεί ακόμα μία; Πρόσφατα, ο φίλος μου ποιητής Μάκης Τζιλιάνος, ο οποίος γνωρίζει τις μεταφραστικές εντρυφήσεις μου, μου έδωσε να διαβάσω δύο διαφορετικές μεταφράσεις ποιημάτων του Ε. Α. Πόε στη γλώσσα μας. Χωρίς αυτές να είναι οι μόνες, απ' ότι ανακάλυψα μετά. Και οι δύο είναι παλιές, τη μία την είχα διαβάσει πριν ακόμα διαβάσω τα ποιήματα του Πόε στο πρωτότυπο, πολύ παλιά, αλλά δε θυμόμουν λεπτομέρειες. Η ένσταση του φίλου μου, που έγινε και δική μου, ήταν ότι και οι δύο...

Σε ό,τι αφορά τις ιστορίες, γεννιέται ένα εύλογο ερώτημα: ποιες είναι οι λογοτεχνικές τους αξιώσεις, μπορούμε να τις αποκαλέσουμε λογοτεχνία; Η απάντηση δίχαζε στο παρελθόν τους μελετητές του μεγάλου σε όγκο προφορικού υλικού που καταγραφόταν. Παρ' ό,τι η χάρη και οι αποχρώσεις του προφορικού λόγου χρειάζονται πολλή δεξιοτεχνία για να περάσουν στον γραφτό χωρίς μεγάλη πολλές φορές απώλεια, η απάντηση είναι καταφατική, και, κατά έναν τρόπο, αυταπόδεικτη: η αξία τους διαφέρει ανάλογα με το ταλέντο του αφηγητή. Όπως δηλαδή συμβαίνει και με τον συγγραφέα της γραπτής λογοτεχνική...

Η ποίηση του Καρντούτσι εκφράζει την κατάφαση της ζωής, το φως, τη χαρά, το τραγούδι. Μ' αυτό δεν θέλω να πω ότι δεν εκφράζει και συναισθήματα θλίψης, όταν όμως συμβαίνει αυτό γίνεται στον τόνο των αρχαίων δασκάλων του, με γνώση του μέτρου, του σκοπού και της κατάληξης της ζωής. Το δε κλασικό ελληνο-ρωμαϊκό παρελθόν και η προσήλωσή του σε αυτό, μαζί με την αγάπη του στη ζωή, την φιλοπατρία και την επαναστατική του συνείδηση, δίνουν ορμή και ένταση στην ποίησή του. Επίσης, απετέλεσε ένα νέο ξύπνημα στον καιρό του, μια νέα αναγέννηση, αφού η άλλη πνίγηκε από τον παπικό καθολ...

Η Δανάη - Ουρανία Σκεύη, με αυτή, την έκτη πλέον, ποιητική συλλογή της, βαίνει με μεστή ωριμότητα λόγου σε λυρικά μονοπάτια μέσα από νοσταλγικές διαδρομές και ονειροπόλες περιπλανήσεις. Και περπάτησα μόνη μέχρι βαθιά σ' αυτό το μωβ τώρα και μετά σκέφτηκα να γυρίσω. (Γίνεται;) Νάταν αυτό το τυρκουάζ πετραδάκι στη γωνία; Ο χειρισμός της γραφής είναι άνετος και έμπειρος, προσδίνοντας στο στίχο δύναμη και ευελιξία, επιτρέποντάς της να κινείται με σιγουριά και χάρη τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα που επίσης χειρίζεται ως μητρική. Time has found us...

(...Πέντε δε ως σαφώς αποδεικνύεται, υπήρξαν οι τρόποι, δι' ων διενοήθη ο Ρήγας να παρασκευάση την εκ νεκρών ανάστασιν του γένους, η δια καταλλήλων δημοσιευμάτων διαφώτισις των υποδούλων Ελλήνων περί του πάλαι μεγαλείου της πατρίδος και υπέκκαυσις της φιλοπατρίας αυτών, η σύστασις πολυκλάδου επαναστατικής εταιρείας, η σύμπραξις μετά του Πασβάνογλου, η συνεννόησις μετά της Γαλλίας και η έκδοσις εν τη κρισίμω ώρα επαναστατικής προκηρύξεως προκαλούσης τον συναγερμόν του έθνους και διδούσης το σύνθημα της εθνικής αναστάσεως. Ο Ρήγας επιδιδόμενος εις την έκδοσιν βιβλίων διαφω...

Το βιβλίο αυτό είναι το χρονικό ενός πλανόδιου γατιού και η συνύπαρξή του μ' έναν ανθρώπινο φίλο. Απευθύνεται πρωτίστως στους ζωόφιλους, αλλά οποιοσδήποτε αναγνώστης της λογοτεχνίας θα χαρεί την αλήθεια του λόγου του καθώς αυτός ξεχειλίζει από ανθρώπινη συγκίνηση και λεκτική ευρηματικότητα. Η ιστόρηση διανθίζεται και με παραβολές άλλων γεγονότων, όπως η προπολεμική Κεφαλλονιά, η μετακατοχική Αθήνα, η κήρυξη της δικτατορίας το 1967, σκηνές από τη Νέα Υόρκη και από την Ουάσιγκτον, κ.λο., και δένεται με την ιστορία άλλων μερών, προσώπων και κατοικίδιων, αποκτώντας επιπρόσθετο...

Το 1842 που ο Ουγκώ ήταν μόνο σαράντα ετών, έγραψε σχετικά με το έργο του: "Κατά που την φαντάζομαι, η εργασία που έχω μπροστά μου είναι όπως μια θάλασσα - μια απέραντη απλωσιά από μισοϊδωμένες ιδέες, νέα γραψίματα, σχέδια, προσχέδια, μόλις μισοϊδωμένες τραγωδίες, κωμωδίες, ιστορία, ποίηση, φιλοσοφία, σοσιαλισμός, νατουραλισμός, ένα σύνολο από ασαφή έργα όπου χάνεται η σκέψη μου κι από τα οποία δεν ξέρω αν θα επιστρέψει ποτέ πια. Αν πεθάνω και δεν τα έχω τελειώσει, τα παιδιά μου θα ανακαλύψουν έναν σημαντικό αριθμό από αυτά αρχινημένα ή μισοτελειωμένα, στίχους, ποιήματα, κ....