Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο πατέρας δυνάστης, ηδονοθήρας, ανήθικος. Η μητέρα θρησκόληπτη, υπερβατική, υποταγμένη. Τα τρία παιδιά, σκορπισμένα εδώ και εκεί, προσπαθούν να ξορκίσουν τα βαριά οικογενειακά μυστικά που κανείς δεν θέλει να αντικρίσει κατάματα. Το σεληνιακό τοπίο της Σαντορίνης συντηρεί τις σχέσεις σε υψηλές θερμοκρασίες. Χρόνια μετά ο πατέρας τούς καλεί να περάσουν το Πάσχα στο οικογενειακό σπίτι, στην Οία. Εκείνοι έρχονται στο νησί, χωρίς να φαντάζονται ότι το επόμενο δεκαήμερο θα ζήσουν τα συγκλονιστικότερα ίσως γεγονότα της ζωής τους. Οι ψυχές ανάβουν, παλιά και νέα φαντάσματα κάνουν τ...

Στο πατρικό σπίτι με τους σκεπασμένους καφρέφτες, μόνοι τους ο Μιχαήλ και η Ελένη προσπαθούν να ζήσουν. Πάνε δεκατρία χρόνια που η Αντιγόνη έφυγε και οι μέρες είναι βουτηγμένες στη σιωπή και την αρρώστια. Ώσπου μια μέρα έρχεται ο έρωτας κι όλα αλλάζουν. Η Ελένη όμως είναι ο τελευταίος άνθρωπος στη γη που θα μπορούσε να αγαπηθεί. Το αγόρι με το σημαδεμένο πρόσωπο, η Λεονώρα, ο νεαρός ποδηλάτης, ο Δημήτριος συμμετέχουν στο παιχνίδι ενός παράξενου, δίχως όρια πάθους. Ο "Έρως φαρμακοποιός" θα αφηγηθεί μια μαγική ιστορία, δωρίζοντας στο τέλος την πιο μεγάλη, την πιο εξαίσια α...

"Πάντα μου πίστευα πως θα έκλεινα τα πενήντα μου χρόνια ανάμεσα σε πενήντα φίλους και να που είχα βρεθεί ολομόναχος. [...] Mέσα στο σπίτι υπήρχε ένα άσπρο χρησιμοποιημένο κερί, παρατημένο ίσως από κάποιον προηγούμενο νοικάρη. Tο έβαλα στο ποτήρι και το άναψα. Kοιτώντας τη θάλασσα μπροστά μου έκανα μια ευχή και το 'σβησα. [...] Eίχα όμως κι άλλες δυο τρεις ευχές, το άναψα λοιπόν κι άλλες δυο τρεις φορές και το 'σβησα. Σκέφτηκα τι ευχή είχα ακόμα να κάνω και έκπληκτος διαπίστωσα πως δεν είχα άλλες. Eίχαν σχεδόν όλες πραγματοποιηθεί. Tότε άρχισα να τις θυμάμαι μία μία και ν' α...

O κύριος Eπισκοπάκης ζει συμβατικά. Πανικόβλητος στέκει πάντα απ' έξω και από εκεί παρατηρεί, χωρίς να αποτολμά να μπει στη ζωή και να τη βιώσει. Στα πενήντα περίπου χρόνια του συναντά όμως τον έρωτα. Eμπλέκεται εκών άκων στο παιγνίδι, ερωτεύεται με πάθος, αλλά, εντέλει, αποσύρεται. Προκρίνει την επιστροφή στην ασήμαντη καθημερινότητά του. Για να καλύψει την εμπλοκή του, να ξαναβρεί την πρότερη τάξη, δεν διστάζει να μεθοδεύσει και να οργανώσει το θάνατο της γυναίκας που αγάπησε. Η τιμωρία του όμως θα είναι τρομακτική.

1941. Τα χιτλερικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Ελλάδα, οι βάρβαροι της κεντρικής Ευρώπης δε σταματούν στις Θερμοπύλες, περνούν από τους Δελφούς, υψώνουν τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό στην Ακρόπολη της Αθήνας... Η παγκόσμια σύρραξη συνεπαίρνει στη δίνη της μια Ελλάδα με άθικτη ιστορική μνήμη και συνείδηση - ο τρισχιλιόχρονος πολιτισμός της δεν έχει ακόμη αρχίσει να χάνει τις ρίζες του, τη συνοχή του. Αποχαμένοι κι ανήμποροι, σαν προϊστορικά ζώα που από κάποια σαδιστική ιδιοτροπία της φύσης έχουν μείνει ανεξέλικτα σε μια άκρη της γης, οι Έλληνες βλέπουν να γεννιούνται κ...

Ο συγγραφέας διερευνά με βάση την ελληνική και παγκόσμια εμπειρία τα μυστικά της Ηγεσίας, λίγο πριν, λίγο μετά την κατάκτηση της εξουσίας. Τα κεφάλαια του βιβλίου είναι αποκαλυπτικά: "Στην κόψη του νήματος". "Οι εκατό ημέρες". "Η σεναριακή σκέψη με τα τρία σενάρια". "Είναι η ψυχολογία, Πρόεδρε". Μ' έναν ακροβάτη στο εξώφυλλο του βιβλίου, ο Μίμης Ανδρουλάκης αυτοπαρουσιάζεται σαν υψοφοβικός και εξομολογείται τον ίλιγγο και το θαυμασμό που νιώθει όταν βλέπει ακροβάτες στο σκοινί· τον ίδιο ίλιγγο, και ίσως μεγαλύτερο θαυμασμό, νιώθει και όταν βλέπει τον "Πρόεδρο" να τεντών...

Ο πόλεμος μεταξύ των δύο διεκδικητών της εξουσίας (του ανήλικου Ιωάννη Παλαιολόγου και του Ιωάννη Καντακουζηνού) έχει μετατραπεί σε "ταξική" σύγκρουση μεταξύ των μεγαλογαιοκτημόνων και των λαϊκών τάξεων. Η Θεσσαλονίκη για ένα διάστημα οκτώ περίπου χρόνων κυβερνάται από τις φτωχές λαϊκές τάξεις και τους Ζηλωτές, η αφήγηση όμως αρχίζει μετά την ήττα των Ζηλωτών και την επικράτηση του Καντακουζηνού. Χρόνος: ο δέκατος τέταρτος αιώνας. Τόπος: η Θεσσαλονίκη. Θέμα του μυθιστορήματος ωστόσο είναι ο εμφύλιος σπαραγμός και οι επιπτώσεις του στη ζωή των αφανών "ηρώων", εν προκειμένω τ...

Για σένα που απορείς, για σένα που θυμώνεις μαζί μου, θα ήθελα να πω ότι μπορεί να είναι κι έτσι όπως το λες. Mπορεί να υπήρξα άβουλη. Ίσως και αθώα. Ίσως να είμαι πράγματι μια γυναίκα μπαρόκ. Mπορεί να πίστεψα αβασάνιστα τις κοινότοπες συνταγές ευτυχίας, απλώς επειδή ήθελα απελπισμένα να πιστέψω. Δε μετανιώνω για ό,τι πρόσφερα, ούτε και για τα άλλα μετανιώνω. Kάθε πράξη έχει κι ένα τίμημα. H Στέλα όμως έχει δίκιο. Eγώ η ίδια χάλκεψα τις αλυσίδες μου, ο Aντρέας δεν έφταιξε σε τίποτα. Nαι. Ξέρω πως ίσως έπρεπε να είχα σκίσει μόνη μου τη σελίδα της ζωής μου που γράφει "πρόλογ...

"Απόψε θα σου ορκιστώ πως σ' αγαπάω" τραγουδούσαν ο Πάνος και η Άννα στα τέλη της δεκαετίας του '80. "Ταξίδευαν", ερωτεύονταν, γεύονταν μαζί τη ζωή και ξανάφτιαχναν τα όνειρα τους. Ένα ζευγάρι των sixties που, όπως όλοι οι συνομήλικοί τους, είδαν τα τείχη της Ιερουσαλήμ να γκρεμίζονται μπροστά τους και τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας να ξεραίνονται, αλλά αυτοί... εκεί. Μαζί. Παρέα με τα θερινά τα σινεμά και τα παγωτά ξυλάκι, με τους ήχους των Μπητλς και των Φόρμιγξ, με τον Μπομπ Ντύλαν και το Νέο Κύμα αργότερα, με τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση, τον 9.84 και την ελ...

Ο Τζο ο Τρομερός, που κρατάτε στα χέρια σας, έκανε το πρώτο του "ντου" πριν από σαράντα εφτά χρόνια σαν ήρωας ταινίας. Σήμερα ξαναχτυπάει από άλλο πόστο. Αντί να 'ναι ντυμένος με την κινηματογραφική emulsion, τώρα φοράει ρούχα καμωμένα από τυπωμένο χαρτί. Είναι όμως ο ίδιος: αστείος, απλοϊκός, καταφερτζής, πονηρούλης, γκαφατζής κι ονειροπόλος. Κρατάει ακόμα την παλιά "αθωότητα" του ελληνικού κινηματογράφου σ' εκείνες τις ημέρες της "δόξας" του, όταν "εν αγνοία" του πάσχιζε να δώσει στους κουρασμένους της εποχής ένα μικρό κομμάτι απ' τη χαμένη ελπίδα. Το ίδιο επιχειρεί και τ...

Το καλοκαίρι του 327 π.Χ. ο Αλέξανδρος, έχοντας καταλύσει την Περσική Αυτοκρατορία και κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος τού τότε γνωστού κόσμου, θυσίασε στην Αθηνά και ξεκίνησε την τελευταία του εκστρατεία: την κατάκτηση της Ινδικής. Κοντά στην πόλη Τάξιλα συνάντησε ένα σοφό Ινδό, τον Κάλανο, ο οποίος αποφάσισε να τον ακολουθήσει και να γίνει η σκιά του. Ο Κάλανος παρακολούθησε νηφάλια τα συνταρακτικά γεγονότα στην Ινδική: τις μάχες, τις νίκες, την άρνηση του στρατεύματος να συνεχίσει, τις ίντριγκες, την πλεύση στον ποταμό Ινδό, το βαρύτατο τραυματισμό του Αλέξανδρου στην ακρ...

Υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο; Και αν ναι, θα ισχύουν οι πιστωτικές κάρτες; Αρχέγονα ερωτήματα που ο Αρκάς αναλαμβάνει να απαντήσει στην καινούργια του σειρά "Η ζωή μετά". Ο ήρωάς του πεθαίνει νέος, όπως όλοι οι καλοί, και, βέβαια, όπως όλοι οι καλοί, πηγαίνει στον παράδεισο. Όμως η ζωή εκεί δεν είναι παραδεισένια. Οι άλλοι τρόφιμοι είναι περίεργοι και ο υπεύθυνος Άγγελος έχει πολύ σατανικό χιούμορ. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ένας χαμηλόβαθμος Διάβολος έρχεται συχνά και του ταράζει τη μεταθανάτια γαλήνη. Τι κάνει, λοιπόν; Ο Άγγελος συμβουλεύει υπομονή,...

Τι κάνει μια νεαρή και γεμάτη ερωτικούς χυμούς γάτα σε ένα σπίτι όπου τα μόνα αρσενικά είναι ένας ευνουχισμένος γάτος και μια παλιά φωτογραφία; Φυσικά, υποφέρει. Αυτό ακριβώς κάνει και η Λουκρητία, η φοβερή γάτα του Αρκά, αντιμετωπίζοντας τη σκληρή της μοίρα -το μόνο σκληρό πράγμα μέσα στο σπίτι- πότε με κρίσεις καταστρεπτικού θυμού και πότε με κρίσεις καταστρεπτικότερου χιούμορ. Σε κάθε περίπτωση, όμως, "ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος": γιατί ο Καστράτο, ο γάτος του σπιτιού, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες της και πολύ περισσότερο αδυνατεί να τις καταλάβει. Αυτ...

Σπουργίτι είσαι και φαίνεσαι. Το μικρό σπουργίτι αρνείται με πείσμα το είδος του, γιατί, όπως υποστηρίζει, το να είσαι μικρό σπουργίτι δεν έχει κανένα μέλλον? το πολύ που μπορεί να γίνεις είναι μεγάλο σπουργίτι. Και μεγάλο σπουργίτι είναι ο πατέρας του, Το πιο λαμπρό παράδειγμα προς αποφυγή. Άλλο ένα άλμπουμ των Χαμηλών Πτήσεων του Αρκά, στο οποίο ο μικρός φτερωτός σατράπης ίπταται μαζί με τον ταλαίπωρο πατέρα του πάνω από ζοφερά αστικά τοπία, φιλονικώντας αδιάκοπα για να επιβάλει τις απόψεις του. Απόψεις που σίγουρα έχουν ενδιαφέρον, αφού "από πουλί και από τρελό...

Δουλειά δεν είχε ο Διάβολος... Δηλαδή είχε δουλειά, αλλά δεν του άρεσε. Είχε βαρεθεί πια την Κόλαση και ήθελε να μετατεθεί στον Παράδεισο. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Για να μπεις στον Παράδεισο, χρειάζονται εξετάσεις, και μάλιστα δύσκολες εξετάσεις. Ο Άγγελος συνάδελφός του τον ενθαρρύνει: "Προσπάθησε, που ξέρεις; Μπορεί να σπάσει ο διάβολος το ποδάρι του και να μπεις". Κι αν δεν μπει; Ε, τότε θα επιστρέψει στην Κόλαση Και μαζί του θα πάμε και εμείς για να μας ξεναγήσει. Γιατί αυτό, το δεύτερο άλμπουμ της σειράς "Η Ζωή Μετά" του Αρκά, τελειώνει μ...

Ένας ισοβίτης με 622 χρόνια ποινή; Συμβαίνουν κι αυτά. Ακόμη κι αν πρόκειται για τα καλύτερα χρόνια της ζωής. Και πόσο θα' χουν φτάσει τα νοίκια όταν βγει!... Γιατί, φυσικά, ελπίζει σε μιαν αύξηση του μέσου όρου μακροβιότητας. Αλλά αυτό δεν είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να του συμβεί. Χειρότερο κι απ' την απομόνωση, όπου το πλέξιμο δεν είναι ακατόρθωτο (και το κέντημα άθλος). Χειρότερο απ' τη μαγειρική της φυλακής, αιτία πλήθους εξεγέρσεων... Τι μπορεί να είναι χειρότερο; Ο Μοντεχρήστος! Σύμβουλος μοναξιάς, επαγγελματίας της απόγνωσης, μαυρίζει με το χιούμορ του την...

Τίμα τον πατέρα σου… Η βιβλική Εντολή είναι απόλυτα γνωστή στο μικρό σπουργίτι, γιατί όλη τη μέχρι τώρα ζωή του αγωνίζεται με αφοσίωση για να την παραβεί μέχρι κεραίας. Εν τω μεταξύ, όμως, μεγαλώνει και μαζί του μεγαλώνουν οι φιλοδοξίες και τα όνειρά του. Ο πατέρας του πια δεν του φτάνει για να εκφράσει όλο το μέγεθος της επιθετικότητάς, της περιφρόνησης και του χλευασμού του. Έτσι, λοιπόν, εγκαταλείπει την ταλαίπωρη και εξουθενωμένη πατρική εστία και ανοίγει φτερά για να μάθει τον κόσμο, παρόλο που ξέρει ότι ο κόσμος είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως. Αυτά και άλλα...

Ένα θάνατο τον έχουμε κι αυτό είναι απολύτως σίγουρο. Εκείνο όμως που δεν είναι σίγουρο είναι το πώς θα είναι τα πράγματα μετά. Θα βρεθούμε σε χλοερούς παραδείσους, παρέα με τους σπουδαίους ανθρώπους του παρελθόντος, όπως τον Σωκράτη, τον Μότσαρτ και τον Αϊνστάιν, ή θα καιγόμαστε στην κόλαση με τον Ιούδα και τον Κάιν; Θα ακούμε αγγέλους να μας διηγούνται από πρώτο χέρι υπέροχες ιστορίες από τη Βίβλο ή θα ακούμε διαβόλους να μας περιγράφουν με τι φριχτά τεχνάσματα παίρνουν τις ψυχές των ανθρώπων; Ο Αρκάς, σ' αυτό το τρίτο άλμπουμ της σειράς, "Η Ζωή Μετά", εξετάζει...