Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η καθημερινότητα απλών ανθρώπων, που έζησαν σε μια εποχή πολύ δύσκολη κι έδωσαν μεγάλο αγώνα για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη ζωή τους, αποτυπώνεται ανάγλυφα στις είκοσι τέσσερις ιστορίες του βιβλίου. Ο αναγνώστης γίνεται συνοδοιπόρος αυτού του ταξιδιού, βλέποντας να ξεδιπλώνονται μπροστά του εικόνες ανεξίτηλα χαραγμένος στη μνήμη του, οι οποίες συνοδεύονται πάντα από τη γλυκιά μελωδία αγαπημένων στίχων.

Διηγήματα βγαλμένα από τη ζωή , που παρουσιάζουν με παραστατικό τρόπο εμπειρίες και γνώσεις από τη ζωή των ναυτικών και αναδεικνύουν κοινωνικά προβλήματα, στηλιτεύοντας την αναλγησία των ισχυρών και την κοινωνική αδικία. Ταξίδια περιήγησης, που ξυπνούν λησμονημένες αναμνήσεις, γεμάτα παραστατικές εικόνες από τη ζωή των Ελλήνων ναυτικών, αναδύοντας τη μυρωδιά της νοσταλγίας για μια εποχή θαμμένη στη σκόνη του χρόνου. Ο αναγνώστης, συνοδοιπόρος σ' αυτόν τον περίπλου, αντικρίζει να ξεδιπλώνονται μπροστά του σκέψεις και βιώματα, σε τόπους αλαργινούς, γευόμενος τη γλυκιά σ...

Τα οξύμωρα και οδυνηρά πάθη του καιρού μας αποτυπώνονται ανάγλυφα στο έργο αυτό μ' έναν ποιητικό λόγο ευαίσθητο και λυρικό, διορατικό κα συνάμα αντικειμενικό. Ο συγγραφέας, λαμπαδηφόρος του αθάνατου ελληνικού πνεύματος, έρχεται να αφυπνίσει συνειδήσεις, κρούοντας των κώδωνα του κινδύνου για την επερχόμενη κρίση, που ως Δαμόκλειος σπάθη απειλεί την ανθρωπότητα. "Η μοίρα της μεγάλης προόδου" μας προειδοποιεί για τα δεινά που μπορεί να επέλθουν από τον άπληστο άνθρωπο, που έχοντας απαρνηθεί τη σοφία και τη γνώση, στο όνομα της δήθεν προόδου, οδηγεί την ανθρωπότητα στην...

Η Ιουλιέττα του φθινοπώρου είναι η αφήγηση της ηρωίδας του βιβλίου τούτου, που από καλοκαιρινό κορίτσι που ήταν, βρέθηκε νέα κοπέλα ακόμα να βιώνει ένα φθινόπωρο, εξαιτίας της ιστορίας που έζησε με δυο συμβολικούς Αλέξανδρους. Μέσα από την περιπέτειά της γράφει και το φιλοσοφικό της πιστεύω, μαζί με την αναζήτησή της για το ψυχικό διαμάντι της μετάνοιας και της συγχώρεσης, που τα θεωρεί εφικτά και απαραίτητα στη συνέχεια της ζωής της...

"Είναι μοναδική η ποιητική διάσταση της ποίησης του Κώστα Νησιώτη γιατί πάει να καλύψει πολλές από τις πτυχές της πολύπλοκης ψυχοσύνθεσης του σημερινού ανθρώπου που δεν ξέρει πια τι είναι ο εαυτός του και τι η πληροφόρηση περί του εαυτού του". Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ

Ένα μυστικό βγαλμένο από της ψυχής τα πάθη, σφραγισμένο από εμπειρίες και βιώματα. Ορμώμενη από το μυστικό αυτό και τα παθόμενά της, η συγγραφέας γράφει τη "Λευκή τουλίπα σε μαύρο φόντο", που δίνει διέξοδο στο σκοτάδι του σύγχρονου κόσμου, οδηγώντας στην ελπίδα και στο φως.

Απώλεια και εξομολόγηση. Αναμνήσεις που ξεκλειδώνουν το ερμάρι των πιο πολύτιμων εικόνων της ψυχής. Σκέψεις, διηγήσεις και όνειρα που συνδέουν με μια λεπτή -σχεδόν διάφανη- κλωστή, τη φαντασία και την αλληγορία με την πραγματικότητα. Μικρά και μεγάλα κομμάτια από τις υποστάσεις του εαυτού και του είναι, που όλα μαζί συνθέτουν το πολύχρωμο βιτρό μιας ζωής. Υποστάσεις ίδιες, μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικές, ξένες αλλά την ίδια στιγμή δικές μας. Γράφει και εξομολογείται σ' αυτό που τον πήρε απ' το χέρι και του άλλαξε τη ζωή, στη δύναμη που μετέβαλε τη ροπή των πραγμάτων. Αφή...

Σωρός αναμνήσεις, θύμισες η ζωή μου, παλιά έπιπλα, πέρασε η εποχή τους λέει τώρα, άλλα "παίζουν". Καινούρια σελίδα, σε μια ζωή που κατηφορίζει. Κι όμως, όλα αυτά έχουν ψυχή, μιλάνε, μπορείς να τα ακούσεις, αν τα αγαπάς. Οι σκέψεις σαν πυγολαμπίδες πλημμυρίζουν από συναισθήματα ακι αρώματα τον αναγνώστη, γεννώντας προσδοκίες, ελπίδες, όνειρα...

Η ζωή σου... είναι στιγμές. Μια στιγμή ... μπορεί να είναι όλη σου η ζωή. Και δεν την διαλέγεις εσύ. Ούτε κι εγώ τη διάλεξα. Οι Θεοί! Αυτοί που ορίζουν τα μελλούμενα. Αυτοί διάλεξαν για μένα τη στιγμή. Θαρρείς και ζήλεψαν. Θαρρείς και θύμωσαν! Εκεί που με κανάκευαν, έσκυψαν και φύσηξαν όλοι μαζί. Μου έστειλαν έναν τυφώνα. Μου έστειλαν μια στιγμή, που άλλαξε τη ζωή μου. Μια καταιγίδα! Που όταν τέλειωσε, αν τέλειωσε ποτέ, τίποτα πια δεν ήταν ίδιο... Σιμπολέτ! Ένα σύνθημα... Ένα ταξίδι στον αγώνα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ένας ύμνος στη ζωή!

Εκατόν εξήντα χιλιάδες (160.000) ηλικιωμένα άτομα υπολογίζεται ότι πάσχουν στην Ελλάδα από τη νόσο Αλτσχάιμερ, αριθμός που αυξάνει ανησυχητικά κάθε χρόνο. Η νόσος αυτή δεν είναι επώδυνη για τους ασθενείς, ίσως μάλιστα να είναι και λυτρωτική για τους ίδιους, μπορεί όμως να γίνει εξοντωτική για τους οικείους τους, που έχουν αναλάβει την περίθαλψη και τη φροντίδα τους. Επομένως, οι πραγματικοί πάσχοντες δεν είναι μόνο εκατόν εξήντα χιλιάδες, αλλά τουλάχιστον τριπλάσιοι. Το βιβλίο αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με την ιατρική πλευρά της νόσου, αλλά κυρίως, με τις κοινωνικές...

αν ο άνθρωπος που ψάχνει την αλήθεια έλεγε λίγη οι κάλυκες θα 'ταν στα λουλούδια κι όχι στα χώματα κι από κάτω οι ψυχές

Από την εποχή του σπηλαίου μέχρι σήμερα, με λαθεμένη επιλογή του, ο άνθρωπος πορεύεται πάνω στο τεντωμένο βιωματικό του νήμα. Μέσα σε μία φύση που απλόχερα του προσφέρει τόσα αγαθά... Ψυχικά, πνευματικά, υλικά. Άμα στο διάβα του, καθημερινά, πριν ξεμυτίσει από τη σπηλιά, το σπίτι, φρόντιζε να κοιταχθεί στο ξάστερο νερό μιας λακκούβας, σ' ένα καθρέπτη... Άμα με χαμόγελο καλημέριζε τον εαυτό του, προσπαθώντας να τον γνωρίζει όλο και καλύτερα... Άμα αγκάλιαζε την απλότητα της πλουσιοπάροχης φύσης, κατά πως εκείνη του προσφέρεται... Τότες... η αυτογνωσία και η αγάπη του γ...

Ιστορίες με αβέβαιο μητρώο, στριμωγμένες ανάμεσα σε όνειρα, διαψεύσεις, μεγάλα εσωτερικά ταξίδια και αλάνες της παιδικής ηλικίας. Ήρωες που απαιτούν να καθορίσουν οι ίδιοι τη ζωή τους, που αποφασίζουν να γίνουν οπαδοί της αυτονομίας τους, και τολμούν να ονειρευτούν ξανά μέσα από τις κλειστές έναστρες παραστάσεις των άλλων... ακόμα κι αν αυτές διαρκούν για μια μονάχα νύχτα. Οι πρωταγωνιστές της ζωής μας είναι οι άνθρωποι που στη μεγάλη λεωφόρο ζουν δίπλα μας. Σαν σκιές περνούν και μας κοιτάζουν βαριεστημένα, άχαρα και καχύποπτα, μα άλλοτε πλήρεις από υποσχέσεις. Εμείς δεν...

Εικόνες του παρελθόντος και του παρόντος στα πλαίσια του Αλεξανδρινού τοπίου, το οποίο συνεχώς αλλάζει, διατηρώντας πάντοτε τη σφραγίδα της "Ανοικτής Πολιτείας". Μέσα από το διαχρονικό οδοιπορικό του συγγραφέα σκιαγραφούνται πρόσωπα και καταστάσεις που έζησε ή άκουσε ο ίδιος στην πόλη που γεννήθηκε και έζησε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του, χωρίς να την αποχαιρετήσει μέχρι σήμερα. Με το βλέμμα ενός αλεξανδρινού "Πολίτη του κόσμου", ο αναγνώστης περιηγείται στους δρόμους και στις γειτονιές της "Ακυβέρνητης πολιτείας", ξυπνώντας τις μνήμες που αναδύουν τη μυρωδιά της νοστ...

Ο έρωτας ουρανόσταλτος άγγιξε τα σύνορα και τη διψασμένη καρδιά της Δάφνης. Χαιρέτησε τους ουρανούς της, χτίζοντας τη στέγη της κάτω από το φως. Ξανακράτησε σφιχτά στην παλάμη τα όνειρά της, αντικρίζοντας την άνοιξη που της χτύπησε την πόρτα. Κι όμως, ένας άνεμος μόνο έμεινε να κρατά στην καρδιά της φυλαγμένη, τη μάταιη προσμονή της. Η ώρα ήταν ολόπικρη, πλάι στη ρίζα που ήθελε να ζωντανέψει. Νυχτερίδες φτερούγισαν, σβήνοντας τα χνάρια τους στην άμμο. Εκείνος "Μίλησε", μα έφυγε... "Σαν δεν του φτάσαν τα πουλιά, σαν και δεν άκουσε τον ψίθυρο, σαν και δεν τον άγγιξε το...

Ένα όμορφο πρωινό, ο Σίμος θα βγει κατά λάθος από το σώμα του. Η ψυχή του θα εγκαταλείψει τη γη και θα κατευθυνθεί προς τη Σελήνη, όπου θα περιπλανηθεί σε αχανείς, ζοφερές εκτάσεις. Τι ακριβώς συνέβει; Μήπως είναι πια νεκρός, καταδικασμένος να ζει για πάντα στην αιώνια φυλακή του Άδη; Ο Σίμος αρνείται να το πιστέψει, όσο και αν τα γεγονότα και οι καταστάσεις δείχνουν το αντίθετο. Ένα μόνο τον απασχολεί: το πώς θα κατορθώσει, με κάθε τρόπο, να επιστρέψει το συντομότερο δυνατόν στη γη... Στην πορεία του προς τη λύτρωση, θα εξερευνήσει, μαζί με τον αναγνώστη και τους άλλ...

Ένα δυνατό μυθιστόρημα με σκοτεινή πλοκή και μεγάλες ανατροπές. Μια ιστορία, όπου ο μύθος χάνεται μέσα στην πραγματικότητα σαν ρεαλιστικό παραμύθι. Όταν άρχισαν μια νύχτα του χειμώνα στο παγωμένο Ελσίνκι, τότε που μια ολόγυμνη γυναίκα έτρεχε, ουρλιάζοντας στους έρημους δρόμους. Ζούσε σ' ένα απόμακρο σπίτι, που το τύλιγαν οι σκιές και ο εφιάλτης από τις φωνές που έρχονταν σχεδόν καθημερινά από το υπόγειο... Η Δανάη δεν ήταν πια η ίδια. Πολύ βαθιά μέσα της ένιωθε μια αόρατη δύναμη να την σπρώχνει βασανιστικά να επισκεφθεί τη στοιχειωμένη κοιλάδα... Πήγε... για να χαθεί σ...

Αισθήματα -βουτήματα- Σκέψεις -μπουκιές σε μπολ-. Γλυφό νερό το στόμα σου. Το βλέμμα, σε ματώνει. Πώς μια στιγμή, μετάλλαξε Το πρωινό -σε δείλι- -σε δείλι μες σε μια στιγμή- που, μονομιάς νυχτώνει. Άδηλα, δόλια δειλινά Όπως παλιά θυμητικά. -στημένο φονικό-. Με μια ματιά, πρωθύστερα -μέσα στη σάλα βόλι- πριν την ηχώ της τουφεκιάς το: -"Άντε Γεια!" Σκοτώνει.

Μικρές ιστορίες αγάπης! Μικρές ιστορίες της καρδιάς, γραμμένες από καρδιάς. Μέσα τους η αγάπη. Το ξέσπασμα και η κραυγή της εσώτατης ουσίας μας, που χτυπιέται ανάμεσα σε δύο πόλους. Ο ένας, η αμάχη στην απέραντη πολύβουη πολιτεία που ονειρεύεται τη λύτρωσή της από το μόχθο και τη δραπέτευσή της από την άσαρκη απαντοχή μάταιων ελπίδων. Ο άλλος πόλος, η ποίηση, το όνειρο, το ελεύθερο πέταγμα στη φαντασία. Μέχρι που να ροδίσει η ανατολή κι ένα μαγνάδι να χωρίσει από δω την άμαχη και από κει τη φαντασία. Ανάμεσα τους η αγάπη! Μέσα από αυτή θα περάσουν στρατί... στρατί......

- Μα γιατί δε μου γράφεις ποιήματα; - Μα γιατί δε μ' έχεις πληγώσει ακόμα... Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ, δεν μπορεί να το χωρέσει ανθρώπινος νους. Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω, ούτε ν' αντέξω τόση αγάπη. Θεϊκή αγάπη, πάνω από τις δυνάμεις των θνητών ανθρώπων. Αναπάντεχη αγάπη. Να πεθάνω στην αγκαλιά σου θέλω. Δε θα σε αφήσω ποτέ ξανά!