Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην τέχνη ο άνθρωπος σα δύτης βυθίζεται και καμακώνει τ' άγνωστο κι ο ποιητής, αγωνίας θαλάμι, θανάτου κοχύλια σηκώνει που έχουνε της καρδιάς του το χρώμα φτιαγμένο μ' ελπίδες κι αλάτι απ' τα σωθικά του.

πλανόδιες γραφές τ' αργαλειού που λέγανε παλιά πλανερές σαν το γιοφύρι που πέφτει αν δεν σφαχτεί του πρωτομάστορα η κυρά

Ένας μοτοσικλετιστής ξυπνά στον πάγκο ενός νοσοκομείου και η αδιαφορία των υπευθύνων είναι το λιγότερο που έχει ν' αντιμετωπίσει. Μια θανατηφόρα συμφωνία επιτυγχάνεται στα 30.000 πόδια . Ένας σκληρός στρατιωτικός αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο εχθρό της ζωής του, τον εαυτό του. Τα δόντια ενός δολοφόνου κανίβαλου δεν είναι αρκετά μεγάλα για το τελευταίο του θύμα. Στο μεγάλο ξενοδοχείο της Αθήνας τα ποτά είναι πάντα κερασμένα για τους νεκρούς. Πέντε πρωτότυπες και πολύμορφες ιστορίες, βασισμένες στα επίσημα μονοπάτια της λογοτεχνίας τρόμου. Μέσα από τραγικές συμπτώσεις, επικίν...

Ο έρωτας ουρανόσταλτος άγγιξε τα σύνορα και τη διψασμένη καρδιά της Δάφνης. Χαιρέτησε τους ουρανούς της, χτίζοντας τη στέγη της κάτω από το φως. Ξανακράτησε σφιχτά στην παλάμη τα όνειρά της, αντικρίζοντας την άνοιξη που της χτύπησε την πόρτα. Κι όμως, ένας άνεμος μόνο έμεινε να κρατά στην καρδιά της φυλαγμένη, τη μάταιη προσμονή της. Η ώρα ήταν ολόπικρη, πλάι στη ρίζα που ήθελε να ζωντανέψει. Νυχτερίδες φτερούγισαν, σβήνοντας τα χνάρια τους στην άμμο. Εκείνος "Μίλησε", μα έφυγε... "Σαν δεν του φτάσαν τα πουλιά, σαν και δεν άκουσε τον ψίθυρο, σαν και δεν τον άγγιξε το...

Τους δράκους στη ζωή της, δεν τους έκανε ποτέ ζάφτι, γιατί κάθε φορά που την επισκέπτονταν απρόσκλητοι, ερχόντουσαν τα πάνω κάτω με ξέφρενους ρυθμούς... Κι εκεί στην άκρη του ξέφωτου την πρόφταιναν πάντα, άσχημο σημάδι, κι έτσι πελώριοι και δυνατοί όπως ήταν, της έγνεφαν κατάματα, αποτελειώνοντάς την. Μ' εκείνα τα μάτια που πέταγαν φλόγες κι εκείνο το στόμα που ξερνούσε πύρινη κόλαση, την πρόκαναν κάθε φορά, χωρίς τη δυνατότητα διαφυγής, έτσι μικρή και ευάλωτη που ήταν... Δεν ήθελε ή δεν ήξερε να τους κάνει συμμάχους, γιατί ήταν πάντα κακιωμένη μαζί τους και ήταν ζήτημα...

"Το όνομα μου είναι Παντελής. Είμαι η παράπλευρη απώλεια, ενός πολέμου που δε με αφορούσε. Με περιθωριοποιήσατε, γιατί οι γονείς μου ήταν διαφορετικοί. Με θεωρήσατε παράπλευρη απώλεια... Μη με κατηγορήσετε, λοιπόν, για τα εγκλήματα που πρόκειται να διαπράξω. Είναι τα παράπλευρα εγκλήματα μιας παράπλευρης απώλειας. Είμαι αυτός που θα εισβάλει στο σπίτι σας και θα καταστρέψει τον εφησυχασμό σας... Αυτός που θα εισβάλει στον υπολογιστή σας και θα μολύνει τα αρχεία σας... Αυτός που θα τρέμετε μη συναντήσετε... Γιατί υπάρχω παντού... Γιατί μπορώ να γίνω κάποιος που δε θα υποψ...

Πόσο καλά γνωρίζουμε τους άλλους; Πόσο καλά γνωρίζουμε τον εαυτό μας; Πώς μπορεί η ισορροπία να κατακτηθεί; Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον, υποστηρίζοντάς τον συναισθηματικά και ψυχικά; Αν αντέχεις τη γύμνια της ψυχής,ψάξε βαθιά τον εαυτό σου. Αυτός ο εαυτός που νομίζεις πως έχασες είναι εκεί. Ακολούθησέ τον. Άκου την καρδιά σου. Άκου τη φωνή της ψυχής σου. Άκου τον εαυτό σου. Μην αδειάζεις, μην στερεύεις την ψυχή σου. Μην την αφήνεις ορφανή και μόνη στο απέραντο κενό. Γέμισέ την με ζεστασιά. Γέμισέ την με αγάπη. Πλημμύρισέ την με συναισθήματα. Κ...

Η Σοφία, μετά τον θάνατο των γονιών της και τον γάμο της αδελφής της, μένει μόνη της. Την καθημερινότητά της την μοιράζεται με τον Νίκο, τον πιο κοντινό της άνθρωπο. Τον καλύτερό της φίλο από τα παιδικά της χρόνια. Και ξαφνικά έρχεται ο έρωτας σαν μουσική, σαν τραγούδι, σαν όνειρο. Η βαθειά ερωτική φωνή του Στάθη, μέσα από το μικρόφωνο του SPACE FM, οι μουσικές του επιλογές και η έκκλησή του, για συμμετοχή των ακροατών του σε φιλανθρωπική πρωτοβουλία του σταθμού, συγκινούν την Σοφία και την ωθούν να τηλεφωνήσει στον σταθμό και να μιλήσει με τον Στάθη. Η συμπάθεια είναι αμο...

Όταν σβήσουν όλα μα όλα τα φώτα και βυθιστούμε όλοι μα όλοι στο σκοτάδι τότε ίσως μάθουμε απ' την αρχή πολλά απ' όσα έχουμε ξεχάσει. Πώς να ψηλαφίζουμε πώς ν' αφουγκραζόμαστε πώς να περπατάμε διστακτικά έτοιμοι να ζητήσουμε συγγνώμη σε κάθε μας βήμα πώς να κοιτάμε με μάτια ορθάνοιχτα. Αυτό που μας κάνει να γράφουμε είναι αυτό που μας σκιάζει, αυτό που γράφουμε καλύτερα με σβησμένα τα φώτα. Αυτό το σκοτάδι μας βοηθάει να δούμε καθαρά.

... Οι άνθρωποι δεν έχουν μνήμη· λησμονούν. Αν κάποτε μετρήσουν τη ζωή τους με την απουσία σου, θα ξέρεις: υπήρξες και λείπεις.

Ένα δυνατό μυθιστόρημα με σκοτεινή πλοκή και μεγάλες ανατροπές. Μια ιστορία, όπου ο μύθος χάνεται μέσα στην πραγματικότητα σαν ρεαλιστικό παραμύθι. Όταν άρχισαν μια νύχτα του χειμώνα στο παγωμένο Ελσίνκι, τότε που μια ολόγυμνη γυναίκα έτρεχε, ουρλιάζοντας στους έρημους δρόμους. Ζούσε σ' ένα απόμακρο σπίτι, που το τύλιγαν οι σκιές και ο εφιάλτης από τις φωνές που έρχονταν σχεδόν καθημερινά από το υπόγειο... Η Δανάη δεν ήταν πια η ίδια. Πολύ βαθιά μέσα της ένιωθε μια αόρατη δύναμη να την σπρώχνει βασανιστικά να επισκεφθεί τη στοιχειωμένη κοιλάδα... Πήγε... για να χαθεί σ...

Το φως δεν έχει γεύσεις, θα σκεφτείς. Σωστά. Ούτε όμως η αξία των ανθρώπων υπολογίζεται με συναρτήσεις. Ούτε τα όργια ξεκινούν με μόλις δυο στάλες νερό πάνω σε πέτρα. Ούτε τα χρώματα που βλέπουμε προδίδουν την αλήθεια, ούτε ο πηλός ονειρεύεται το μέλλον του, ούτε οι πόλεις χτίζονται η μια μέσα στην άλλη. Αν δεν ποθείς να νιώσεις, να σκεφτείς και να ονειρευτείς, άφησε τούτο εδώ το περίεργο βιβλίο πίσω στο ράφι του. Αλλιώς ρίξου μέσα του και ζήσε δεκατέσσερις ζωές σε μία.

...Δυο αδέλφια αντεραστές, παραδομένοι στη λάγνα γοητεία μιας αιθέριας γυναίκας. Ανάμεσά τους ο έφηβος Θεός να ξετυλίγει ένα πολύχρωμο κουβάρι από αισθήματα και πάθη. Οι ήρωες του μυθιστορήματος, παρασυρμένοι απ' την ορμή του πόθου, μπλέκονται δουλικά στα πλάνα δίχτυα του έρωτα. Μια ιστορία που ακροβατεί συμβολικά σε συγκυρίες ορόσημα, σε ισημερίες και ηλιοστάσια, που αλληγορούν δυο ενάντιους οδηγούς, το φως και το σκοτάδι. Καρπός του ιδιότυπου ερωτικού τριγώνου ο μικρός Ορφέας που μας ταξιδεύει, στα μυστικά μονοπάτια της δικής του ιστορίας. Στην πορεία του έχει δυο...

Η ζωή της Αναστασίας, ήταν βγαλμένη μέσα από ένα μαγευτικό παραμύθι, γεμάτη βασιλόπουλα, πλούτη, έρωτες και πάθη... Όταν η γενιά της αναζητούσε ένα καλύτερο αύριο μέσα από υποσχέσεις και όρκους πίστης, αυτή είχε το δικαίωμα της επιλογής και απολάμβανε το νέκταρ της επιτυχίας και την "υπόκλιση" των media στο πρόσωπό της! Η σύλληψη της αδερφής της, τη σόκαρε. Η αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας του πατέρα της, τη φόρτωσε ενοχές και η μαρτυρία για τη δολοφονία της μητέρας της, την γκρέμισαν από το θρόνο της. Έγινε αποδέκτης ύβρεων και απειλών, αναγκάστηκε να παζαρέψει κα...

Δύο νεαροί Έλληνες υπαξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού πηγαίνουν στη Γαλλία την περίοδο του μεσοπολέμου, παίρνοντας μέρος σε αποστολή για παραλαβή Υποβρυχίων. Στην Τουλόν θα γνωρίσουν δύο Γαλλίδες, τις μελλοντικές τους συζύγους. Τις παντρεύονται και τις φέρνουν στην Ελλάδα, όπου θα ζήσουν διάφορες περιπέτειες, αντιμετωπίζοντας πολλές αντιξοότητες, τη δίνη του πολέμου και τα προσωπικά τους πάθη... «...Οι καιροί ήταν χαλεποί. Κάθε μέρα που περνούσε λιγόστευαν οι πιθανότητες να είναι και την επομένη ζωντανές...» Το βιβλίο βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα που διαδραματίζοντα...

Στενά ανέτειλε ο ήλιος της ζωής της Λαβίνια. Από πολύ νωρίς γεύτηκε τη μίζερη επίδραση της μοίρας. Πάνω στην εφηβεία, βρέθηκε αυτοεξόριστη σε μια πόλη άξενη, όταν το ψέμα κάηκε, κάτω από το εκτυφλωτικό φως της αλήθειας! Ένα ψέμα ολέθριο, που το κουβαλούσε σαν μόνη αποσκευή, στο ταξίδι της ξενιτιάς της, με τη μοναξιά να στήνει τον ιστό της, γύρω από τη ζωή και τα όνειρά της. Μόλις, όμως, άρχισε να συνηθίζει την καινούργια πραγματικότητα, βρέθηκε ξανά παγιδευμένη από τη μοίρα. Κάποιοι την επιφόρτισαν να παραδώσει εν αγνοία της, ένα επικίνδυνο πακέτο στο Νόρθλαντ Χάους, στα...

«Γι' αυτό, λοιπόν, κάθε φορά που στη ζωή της δε θα μπορεί με τίποτα να διαχειριστεί το συναίσθημά της με σύνεση, που δε θα μπορεί να αποδεχτεί τα γεγονότα που την πληγώνουν, εκείνη θ' ανοίγει μια τρύπα στον τοίχο του χρόνου και θα δραπετεύει σ' άλλους χρόνους, σ' άλλους καιρούς, για να βρίσκεται παρούσα εκεί, στο ίδιο σταθερά σημείο, στην οδό Παπαμάρκου και στον αριθμό 9...» Όταν η ζωή σε καλεί να πας μπροστά, ν' αρπάξεις τη σάλπιγγα και να σαλπίσεις, ακόμα και αν δεν το μπορείς, ακόμα και αν δεν το θέλεις και ύστερα επιτακτικά σε καλεί να χορέψεις στο ρυθμό της και πάλι...

Στην οδό Αισχύλου, δρόμο της Αμμοχώστου, άλλως Βαρώσι ή Βαρώσια, δεκαετία του 1950, συνυπάρχουν το άντρο της φοβερής στρατιωτικής αστυνομίας των Άγγλων και το σπίτι μιας οικογένειας αγωνιστών. Πτυχές του Κυπριακού Αγώνα (1955-59) αναδεικνύονται μέσα από τη δράση των ηρώων, με επίκεντρο την πόλη. Το τελευταίο τραγούδι μιας γενιάς νέων, απογόνων Αχαιών και Ιώνων, Ελλήνων ακριτικής γης, με ασύλληπτο ήθος και πνεύμα, αδιανόητο στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης... "...Ερατώ μου ναι, ο έρωτας είναι η στιγμή! Αυτό που ζούμε μερικά δευτερόλεπτα στο τώρα, το απροσδιόριστο...

Όταν ο Σάββας, επιτυχημένος διαφημιστής, απολύεται κακήν κακώς από τη δουλειά του, δε φαντάζεται το απίστευτο συμπαντικό μπλέξιμο στο οποίο θα βρεθεί ανακατεμένος. Όλα θα ξεκινήσουν την επόμενη κιόλας μέρα όταν το πρώην αφεντικό του βρεθεί νεκρό, δίπλα στην προκήρυξη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης. Ο Σάββας, φοβούμενος πιθανή σύλληψή του, διαφεύγει από την Αθήνα. για να βρει καταφύγιο στο αγρόκτημα της γιαγιάς του. Χρειάζεται χρόνο, για ν' αποδείξει την αθωότητα του... Μετά το δείπνο, μπροστά στο αναμμένο τζάκι, η γιαγιά θα διηγηθεί ένα παραμύθι. Ο πρώην Κύκνος. Ο κεντρικό...

Μικρές ιστορίες αγάπης! Μικρές ιστορίες της καρδιάς, γραμμένες από καρδιάς. Μέσα τους η αγάπη. Το ξέσπασμα και η κραυγή της εσώτατης ουσίας μας, που χτυπιέται ανάμεσα σε δύο πόλους. Ο ένας, η αμάχη στην απέραντη πολύβουη πολιτεία που ονειρεύεται τη λύτρωσή της από το μόχθο και τη δραπέτευσή της από την άσαρκη απαντοχή μάταιων ελπίδων. Ο άλλος πόλος, η ποίηση, το όνειρο, το ελεύθερο πέταγμα στη φαντασία. Μέχρι που να ροδίσει η ανατολή κι ένα μαγνάδι να χωρίσει από δω την άμαχη και από κει τη φαντασία. Ανάμεσα τους η αγάπη! Μέσα από αυτή θα περάσουν στρατί... στρατί......