Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κοινωνικές προσεγγίσεις πάνω στα μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Μια διεισδυτική ματιά στα κοινωνικά δρώμενα του σύγχρονου κόσμου.

Κοινωνικές προσεγγίσεις πάνω στα μεγάλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής. Ο συγγραφέας εκφράζει τις παρατηρήσεις, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του για τη ζωή, παρουσιάζοντας την πραγματικότητα, φιλτραρισμένη μέσα από τις εμπειρίες και τα προσωπικά του βιώματα. Με τρόπο εύληπτο και καλογραμμένο, εκλαϊκεύονται ιδέες και φιλοσοφικά πορίσματα, παρακινώντας τον αναγνώστη να συμμετέχει με τη σκέψη και τη φαντασία του. Μια διεισδυτική ματιά στα κοινωνικά δρώμενα του σύγχρονου κόσμου.

Μία δημοσιογράφος πηγαίνει από την Ρώμη στη μικρή πόλη Πεσκάρα με σκοπό να συναντήσει την ηλικιωμένη Μελίτα Φιέρα και να μάθει γιατί μοίρασε το ποσόν των 300.000 ευρώ στους φτωχούς της περιοχής της ενώ η ίδια, όπως ακουγόταν, ήταν σε χειρότερη μοίρα από αυτούς. Η συνέντευξη παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις εξαιτίας των όσων αποκαλύπτονται, με τη γριά Μελίτα να εξηγεί ότι τα συγκεκριμένα χρήματα ήταν πλέον άχρηστα αφού ήρθαν σε λάθος στιγμή. Η ίδια είναι ήδη πάμπλουτη και απόλυτα ευτυχισμένη. Όλα ξεκίνησαν από το πείσμα της να ζήσει, κάτι πολύ δύσκολο λόγω των συνθηκών π...

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε το πεπρωμένο μας. Έτσι λένε. Ο Edward John Trewlany θα τους έβγαζε ψεύτες... Εκείνος θα τιθάσευε τη μοίρα του. Τούτη η σκέψη στοί-χειωνε τον νου του, όταν περιπλανιόταν στους ωκεανούς. Όχι πως δίστασε ποτέ! Άφησε τη χώρα του την Αγγλία, εγκατέλειψε τα πάντα. Ήρθε στην Ελλάδα το 1823 και αγωνίστηκε κατά των κατακτητών. Συνδέθηκε στενά με ανθρώπους ευγενείς, πραγματικά ευφυείς όπως ο Σέλλευ, ο Βύρων, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Κι ο έρωτας σε ταραγμένες εποχές, αρχικά βασανιστικός, έπειτα ιερός, αγνός, λυτρωτικός. Για να κρατήσει κοντά του την αδε...

- Μα γιατί δε μου γράφεις ποιήματα; - Μα γιατί δε μ' έχεις πληγώσει ακόμα... Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ, δεν μπορεί να το χωρέσει ανθρώπινος νους. Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω, ούτε ν' αντέξω τόση αγάπη. Θεϊκή αγάπη, πάνω από τις δυνάμεις των θνητών ανθρώπων. Αναπάντεχη αγάπη. Να πεθάνω στην αγκαλιά σου θέλω. Δε θα σε αφήσω ποτέ ξανά!

Σε μια κλειστή κοινωνία, σ' ένα μαγευτικό χωριό του Λακωνικού κόλπου που οι Θεοί του Ολύμπου το επέλεξαν ως επίγειο παράδεισο, μια έκρηξη ζήλειας ήταν αρκετή για να αλλάξει τις ζωές όλων. Κι εκείνο το καταραμένο βράδυ, τελείωσαν όλα... Κανένα στόμα δεν τόλμησε να μιλήσει, κανένας δεν βρήκε τη δύναμη να πει την αλήθεια, μέχρι που οι "κραυγές" πάγωσαν τις καρδιές όλων, ακόμα και τη λίμνη των θαυμάτων! Ποιος όμως είναι αυτός που θα κρίνει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος; Ποιος είναι εκείνος που θ' αποδώσει δικαιοσύνη; Ποιος θα βρει τη δύναμη να το φωνάξει; Όλ...

Η κρητική παράδοση αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, στοιχείο που καταφαίνεται από τους σύγχρονους κρήτες οι οποίοι όχι μόνο διατηρούν τα παραδομένα σε αυτούς λαογραφικά στοιχεία του τόπου τους, αλλά και προσθέτουν σε αυτά νέα δεδομένα, συντελώντας με αυτόν τον τρόπο στην ενδυνάμωση και στην πολιτιστική εξέλιξη της μεγαλονήσου. Οι μαντινάδες, που ανήκουν στα δημοτικά τραγούδια της μεγαλονήσου, αποτελούν το κλασσικό λαϊκό ποιητικό είδος της Κρήτης με το οποίο οι κάτοικοι αυτού του νησιού εκφράζουν τις σκέψεις, τη ζωή και τις εν γένει αντιλήψεις και παραδόσεις τους.

Ενώ τα αστερόπτερα εξακολουθούν να εισβάλουν κάθε χρόνο στις ακτές μετά την αποδυνάμωση της μεγάλης παλίρροιας, και τρεις από τους ισχυρότερους σαμάνους του Ρουμπάν διαφωνούν με την πολιτική των αρχηγών τους κι αποστατούν, η πριγκίπισσα Ράιλις, πεπεισμένη ότι διαθέτει τις κατάλληλες γνώσεις, φτάνει στο Άστραντ με την πρόθεση να φορτίσει το κλειδί της παλίρροιας. Πολύ μακρύτερα, στον παγωμένο νότο, ένα πλάσμα της φωτιάς αφυπνίζεται από λήθαργο αιώνων. Αργά και ύπουλα ένα δίχτυ πλέκεται γύρω από τους λήθαργο πόλους δύναμης του Ρουμπάν. Δοκιμασμένες εντολές αποτυγχάνουν καταστ...

Η μεγάλη ανοιξιάτικη παλίρροια, που για αιώνες έπνιγε τα χαμηλά εδάφη του ανατολικού Ρουμπάν, αποδυναμώνεται σταθερά χωρίς να υπάρχει γι' αυτό εξήγηση στα ουράνια σώματα. Οι περισσότεροι δε νοιάζονται, αλλά κάποιοι σπουδασμένοι έχουν αρχίσει ν' ανησυχούν. Θρύλοι για μάχες του παρελθόντος με τα θανατηφόρα αστερόπτερα και για περίεργες συμφωνίες ανάμεσα στους Λαξευτές, τους παλιούς μάγους της Πέτρας, αρχίζουν ν' ακούγονται από στόμα σε στόμα. Ωστόσο, μέσα στην κατακτημένη πόλη του Μπέρυλ οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν πιο άμεσο κίνδυνο: ο νέος τους αφέντης επισκέπτεται το κάστρο...

Τα εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά που θέλαμε να προσδώσουμε στο λεξικό, για να λειτουργήσει πρωταρχικά ως βοήθημα στην εκμάθηση της ελληνικής ως ξένης γλώσσας, μας οδήγησαν στο να θέσουμε τους παρακάτω στόχους ως προς τη συγκρότηση και τη δομή του: Ο Άραβας μαθητής/σπουδαστής της ελληνικής γλώσσας: - να έχει στη διάθεσή του ένα ευρύ βασικό λεξιλόγιο, το οποίο να ανταποκρίνεται στις επικοινωνιακές και μαθησιακές του ανάγκες, - να έχει στη διάθεσή του την απόδοση της κυριολεκτικής σημασίας της λέξης, - να έχει άμεση πρόσβαση σε βασικές γραμματικές πληροφορίες για κάθε λέξ...

Ένα μυστικό βγαλμένο από της ψυχής τα πάθη, σφραγισμένο από εμπειρίες και βιώματα. Ορμώμενη από το μυστικό αυτό και τα παθόμενά της, η συγγραφέας γράφει τη "Λευκή τουλίπα σε μαύρο φόντο", που δίνει διέξοδο στο σκοτάδι του σύγχρονου κόσμου, οδηγώντας στην ελπίδα και στο φως.

Ο βασιλιάς Φίλιππος Β', με κάθε μέσο, προσπαθεί να ενώσει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει ενάντια στην Περσία. Ο Λάμπης (φανταστικό πρόσωπο) βιώνει τις αγριότητες της εμφύλιας διαμάχης ολιγαρχικών και δημοκρατικών, αναζητεί τον ιδανικό ηγέτη περιπλανώμενος στην Ελλάδα, στην Ασία και στην Αίγυπτο και τελικά βρίσκει το νόημα της ζωής και του θανάτου. Η Στρατονίκη (φανταστικό πρόσωπο) χρησιμοποιεί τα ερωτικά της θέλγητρα και τα παιδιά της για να εισχωρήσει στα κέντρα αποφάσεων της Ελλάδας, της Ασίας και της Αιγύπτου και να ικανοποιήσει τη φιλοδοξία της για εξουσία. Ένας χ...

Στίχοι γραμμένοι από καρδιάς, ψιθυρίζοντας και γλυκολαλώντας τα βαθιά μου αισθήματα που πηγάζουν απ' τον πόθο, την αγάπη, τον έρωτα, τον πόνο! Που και που ένα διάλειμμα χιουμοριστικό, ξαλαφρώνει τα ματιά και γεμίζει τα χείλη με ζεστό σαν τον ήλιο χαμόγελο, φωτίζει την πληγωμένη ψυχή και αναθαρρεύει την καρδιά να συνεχίζει να χτυπά και να αισθάνεται τον πόθο, την αγάπη, τον έρωτα, τον πόνο! "Ξανά στα μάτια σου τα όνειρα θα βάλω, μέσα στα πέπλα, τα νυχτερινά, τα επώδυνα! Κι όταν ξυπνήσεις το πρωί, στρωμένα θα 'χω, όλα εκείνα τ' ακριβά τα ρούχα τα επώνυμα!"

"Ο καρπός δεν πεθαίνει, όταν στο χώμα πέσει. Ζωή καινούργιου δέντρου θα φέρει. Ο θάνατος, θάνατος δεν είναι, ζωή φέρνει. Αυτό ο Θεός μας το δείχνει κάθε στιγμή. Αυτό μας έδειξε με τη Σταύρωσή του και την Ανάστασή του. Τη ζωή έφερε πάλι. Και οι παλαιότεροι αυτό ήξεραν και πίστευαν. Δες το μύθο της Θεάς Δήμητρας. Μετά το θάνατο της φύσης για έξι μήνες, ζωή έρχεται πάλι για άλλους έξι μήνες. Και κάθε φορά το ίδιο. Ήταν πονόψυχη η Θεά για τους ανθρώπους, γι’ αυτό επέτρεπε να χαίρεται η φύση μαζί με τη δική της χαρά. Και μαζί οι άνθρωποι... Αυτό ίσως ήταν και το Ιερό μυστικό...

Όταν ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, που αρνείται επίμονα ν' αποκαλύψει το όνομά του, δέχεται την πρόταση του μυστηριώδους νεαρού συγγραφέα Σταυρόπουλου να αναλάβει την πατρότητα ενός μυθιστορήματος με τον φαινομενικά αθώο τίτλο "Λουίζα", αγνοώντας το γεγονός πως ο εκδότης του βρέθηκε δολοφονημένος, δεν μπορεί να φανταστεί τις συνέπειες. Δεν θα περάσει πολύς καιρός και θα συνειδητοποιήσει πως η πράξη του θα είναι η αιτία να περιληφθεί αμετάκλητα στη λίστα με τα μέλη μιας επικίνδυνης τρομοκρατικής οργάνωσης με σκοπό, καθώς φαίνεται, ούτε λίγο ούτε πολύ την καταστροφή του πολιτ...

Συνταγές μαγειρικής της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας. Συνταγές με αγνά υλικά της μεσογειακής διατροφής για υγεία και μακροζωία.

Τι είχαν ακούσει αυτές οι πετσέτες θαλάσσης! Όλα μας τα όνειρα, τους προβληματισμούς μας, τα πιστεύω μας. Πάνω τους μπερδεύονταν τα κομμάτια μας, καθώς στη βιασύνη μας να ξαπλώσουμε, τα μισά πόδια και χέρια βρίσκονταν στην πετσέτα του άλλου, όπου με μια φωνή βάζαμε τα όριά μας. Όμως, μαζί με τα κύτταρα ακολουθούσαν και οι ιδέες μας, οι επιθυμίες μας, τα προβλήματά μας. Κι έτσι, σ' εκείνες τις πετσέτες θαλάσσης κάναμε κατάθεση ψυχής, καθώς πάνω τους ζωγραφίζονταν ο εαυτός μας, το είναι μας. Και όταν τις μαζεύαμε για να πάρουμε τον ανήφορο της επιστροφής, σ' αυτές ακόμα ζούσε...

Ο Θεός που όλα τα βλέπει, όλα τα γνωρίζει και για όλα φροντίζει, ενώ ήταν έτοιμος να ξαποστείλει τους πρωτόπλαστους στη γη, πήρε ξανά χώμα και νερό και έπλασε ένα νέο άνθρωπο, γένους θηλυκού, στον οποίο έδωσε το όνομα "πεθερά". Έκανε όμως ένα λάθος. Από τη βιασύνη Του να ξεφορτωθεί τους πρωτόπλαστους, δεν πήρε υλικά από το πλευρό κανενός και γι' αυτόν το λόγο είναι δύσκολο να υπάρχει επικοινωνία του ζευγαριού με το δημιούργημα αυτό. Από τότε μέχρι σήμερα η "πεθερά" επιτελεί πιστά την αποστολή της, σπέρνοντας ζιζάνια και διχόνοιες, κάθε φορά που της δίνεται η ευκαιρία. Έκτο...

Λένε πως η ποίηση είναι η φωτογραφία της ψυχής. Κι αν είναι έτσι, μ' αυτό το βιβλίο πρώτη φορά φωτογράφισα τη δική μου. Λένε ακόμα πως όταν ο Θεός ή μια ανώτερη δύναμη σού παίρνει κάτι σημαντικό, φροντίζει να το αντικαταστήσει. Εμένα μου πήρε τη μάνα μου, αλλά να, που δίχως να το καταλάβω, μου έστειλε μια πηγή έμπνευσης να συντροφεύει τη μόνιμη θλίψη και να καλύψει το κενό. Τα λόγια σ' αυτές τις σελίδες δεν είναι μάταια. Στέλνουν το μήνυμα εκεί ψηλά, στη μάνα μου, πως κάνω αυτό που ήθελε πάντα. Συνεχίζω να μάχομαι. Και αφιερώνονται στη γυναίκα που με εμπνέει καθημερινά,...

Τα γέλια, τα γλέντια και οι χαρές ήταν μέρος της καθημερινής ζωής στα μεγάλα αρχοντικά. Ακόμα κι όταν καραδοκούσε ο θάνατος, ο κόσμος της Σμύρνης και των παραλίων της Μικράς Ασίας, τον δεχόταν, τον μαλάκωνε και συνέχιζε τη ζωή του. Μέχρι τη στιγμή που ο άνεμος φύσηξε κι αναζωπύρωσε έχθρες και μίση, εθνικιστικά πάθη κι εκείνη τη μεγάλη καταστροφική φωτιά του 1922. Σαν τα φύλλα του φθινοπώρου παρασύρθηκαν οι ξεριζωμένοι, έγιναν πρόσφυγες από τόπο σε τόπο, πέρασαν από το μαχαίρι του εχθρού στη χλεύη και την εκμετάλλευση του συμπατριώτη, για ν’ ανορθώσουν τελικά το κεφάλι...