Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη γλώσσα μας και στην παράδοση του λαού μας, καθώς και όλων των λαών της γης, πολλές φορές οι μεγάλες "αλήθειες" διατυπώνουν με ολιγόλογες και ξεκάθαρες φράσεις. Έχουν τη μορφή αποφθεγμάτων για να εντυπώνονται βαθιά στη μνήμη και να μεταδίδονται αναλλοίωτα από γενιά σε γενιά σαν μια απαραβίαστη, πνευματική παρακαταθήκη. Είναι καρποί της πείρας, της οξυδέρκειας και της σκέψης, ανθρώπων που ή έμειναν κρυμμένοι στη σκιά της ανωνυμίας ή τοποθετήθηκαν από το λαό στις μακρινές περιοχές των θρύλων. Ένα απόσταγμα σοφίας σ' ένα διαρκές ταξίδι στο χρόνο και στις ψυχές των ανθρώπ...

Στοχαστικά δοκίμια, που αποτυπώνουν ανάγλυφα τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, σε μια πολυτελή σκληρόδετη έκδοση, διανθισμένη με έγχρωμους πίνακες σε μαλακό παστέλ του συγγραφέα.

Ο αστυνόμος φτάνει στη Σαντορίνη με τη φίλη του Άντα, για να περάσουν ευχάριστες διακοπές στο ξενοδοχείο ενός φίλου τους. Οι μέρες περνούν όμορφα και όλοι απολαμβάνουν τις διακοπές τους με μπάνια, βόλτες, περιηγήσεις και νυχτερινή διασκέδαση μέχρι πρωίας. Παράλληλα όμως ο Άκης δε χάνει την ευκαιρία να φλερτάρει στα κρυφά με μια μυστηριώδη κοπέλα που συναντάει τυχαία στο ξενοδοχείο και τον εντυπωσιάζει αφάνταστα. Αλλά ένα πρωινό, μια τρομερή και ανατριχιαστική κραυγή θα σκίσει τον αέρα και θα αναστατώσει όλο το ξενοδοχείο. "Φόνος, Φόνος, είναι νεκρή!" Σε λίγο ο Άκης θα σταθε...

Όταν το παράξενο συναντάει το απίστευτο, τότε οι αστυνομικές ιστορίες βρίσκονται στα καλύτερά τους. Ο αστυνόμος Άκης Γριφίδης αφήνει το όπλο και τις χειροπέδες και πιάνει τη γραφίδα και το χαρτί, αφηγούμενος με απαράμιλλο τρόπο τις αστυνομικές περιπέτειές του, που θα σοκάρουν και θα εκπλήξουν τον αναγνώστη. Ο ίδιος αυτοσυστήνεται: "Το όνομά μου είναι Άκης Γριφίδης... Είμαι επιθεωρητής της ελληνικής αστυνομίας... Εδώ θα βρείτε μερικές πραγματικές ιστορίες, όπως τις έζησα κατά τη διάρκεια της μέχρι σήμερα καριέρας μου... Προσωπικά, πιστεύω ότι όλες έχουν το δικό τους ενδια...

Λέξεις και εικόνες, που καλλιεργούν τον προβληματισμό του αναγνώστη.

Στη δίγλωσση ποιητική συλλογή (ελληνικά και αγγλικά) του Ανδρέα Γεωργαλλίδη με γενικό τίτλο ελάχιστα περισσότερο άδειο / barely more empty (εκδ. Ίαμβος), ο ποιητής στο εισαγωγικό του σημείωμα μεταξύ των άλλων αναφέρει: "Αυτό το βιβλίο αποτελείται από μετρημένες λέξεις, οι οποίες δεν κατόρθωσαν να συναντηθούν σε στίχους ενός ποιήματος, στίχους που να μιλούν αληθινά για τον εαυτό τους. Συνεπώς, οι αντι-στίχοι του βιβλίου αυτού, δεν φιλοδοξούν την κατανόησή τους και δεν διεκδικούν καμιά φιλοξενία στον χώρο του νοήματος. Αφού λοιπόν ο αναγνώστης αναγνωρίσει αυτήν την ανυποχώρητ...

"Εκείνο το καλοκαίρι ο αστυνόμος Άκης Γριφίδης βρισκόταν σε διακοπές στην Κρήτη. Κάποια μέρα, αποφάσισε να γνωρίσει τις κρυμμένες ομορφιές του νησιού κι έτσι ο δρόμος του τον έφερε σ' ένα απομονωμένο χωριό. Όλα φαίνονταν ειδυλλιακά, μέχρι την ώρα που επέστρεψε στο δωμάτιο του μικρού ξενοδοχείου του. Μπαίνοντας, κατάλαβε ότι κάποιος παρείσακτος είχε μπει εκεί πιο πριν και μάλιστα του είχε αφήσει ένα περίεργο μήνυμα: "Τρεις νεκροί άντρες σε περιμένουμε στο κτήμα του Κουρκουνάκη... Αν θες να μάθεις όλη την αλήθεια, έλα αύριο το μεσημέρι..." Αρχικά, ο Γριφίδης δεν έδωσε σημα...

Το βιβλίο "Ένα Σαββατοκύριακο στο εξοχικό της Ερσίλιας", είναι μια σύγχρονη κοινωνική νουβέλα. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης θα δει να προβάλλουν, με γλαφυρότητα και απλότητα, προβλήματα της τρέχουσας και καθημερινής ζωής. Προβλήματα σοβαρά, ωστόσο απλά στη λύση τους. Θα πεισθεί, μέσα από την αφήγηση, ότι μια άλλη αντίληψη θα μπορούσε να βελτιώσει τις άσχημες συνθήκες ζωής στη μεγάλη πόλη. Το κείμενο, με τη ζεστή και ενδιαφέρουσα πλοκή του, θα αγγίξει τον αναγνώστη. Θα διοχετεύσει σ' αυτόν στιγμές συγκίνησης και νοσταλγίας. Ακόμη το συναισθηματικό και ερωτι...

Η ειρήνη είναι αγαθό ανεκτίμητο, γιατί προσφέρει στον άνθρωπο ησυχία, ευημερία και ασφάλεια. Οι σοφοί όμως λένε πως ο πόλεμος είναι αυτός που σπρώχνει το κάρο της προόδου προς τα εμπρός, γιατί φέρνει τα πάνω κάτω, δημιουργώντας άπειρες αλλαγές. Αυτός γράφει την ιστορία. Το τίμημα όμως είναι βαρύ, γιατί το πληρώνουμε με πόνο, δάκρυ και αίμα...

...Έχασα αρκετό χρόνο. Όχι όμως τόσο, ώστε να μην ξεκινήσω καν ή να γυρίσω, τρέχοντας στο κλουβί μου. Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι έρχεται μια στιγμή στη ζωή σου μαγική; Που αλλάζουν όλα και βλέπεις πράγματα που δεν μπορούσες να φανταστείς για τον εαυτό σου και βλέπεις τα λάθη σου και τις χαζομάρες σου και συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να περιμένεις άλλο, ότι δεν μπορείς ν' αφήνεις τη ζωή σου στο έλεος των γύρω σου και δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω πια; Δεν μπορείς να ξαναγίνεις αυτός που ήσουνα! Γιατί όσο βολικός και καλός να ήσουν για τους άλλους, για σένα ήσουν ο χειρότερος δ...

Άλλοι ανθίζουν οτο νερό και πίνουν όσο θέλουν κι οι άτυχοι στο βράχο διψούν και περιμένουν, καθένας και μια ομορφιά κι ο θάνατος για όλους, άλλοι απ' το νερό που στέρεψε κι άλλοι από την προσμονή του. Έτσι, άθελά μου φύτρωσα εκεί που η τύχη μ' έσπειρε, όπως δεν άρμοζε, άνθισα, στη δίψα και στη γύμνια και στον ανθό μου πάνω μαρμάρωσε η ψυχή μου στ' όνειρο με τη "χτενισιά της θύελλας", με μια "γεύση τρικυμίας στα χείλη", "με την απόφαση μιας πίκρας παντοτινής". Η ζωή μου έφυγε, μαράθηκε, ξεράθηκε κι έγινε σκόνη μέσα από τις μυλόπετρες του θέλω και του πρέπε...

Όλους τους είχε φυλακίσει στην καρδιά του. Για όλους είχε να πει ένα καλό λόγο, καθώς είχαν εγκλωβιστεί στα γρανάζια της απόγνωσης και της ερωτικής προδοσίας. Γυναίκες που δεν απάτησαν, αλλά εγκατέλειψαν τους "βιαστές" τους, και άντρες που δάκρυσαν στην αγκαλιά μιας πόρνης... προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Έρωτες της μιας βραδιάς, συναντιούνται στο σταυροδρόμι της αλήθειας, γεμάτοι τύψεις και ενοχές, ζητώντας απαντήσεις... από το πεπρωμένο τους. Μπες στο club, πιες το ποτό σου και άκου αυτά... που εσύ ίσως ντρέπεσαι να ομολογήσεις. Δεν είναι ντροπή να πεις ότι...

Με έντονα λυρική διάθεση παρουσιάζεται ο έρωτας και η ποιότητα ζωής σε δύο εντελώς διαφορετικές εποχές, του χθες και του σήμερα. Με τρόπο μοναδικό κάθε στίχος των ποιημάτων της συλλογής αυτής στάζει στις ψυχές των ευαίσθητων συνανθρώπων μας ένα ψυχικό χαμόγελο, με βαθύ νόημα της ζωντανής υπάρξεώς μας. Τα ποιήματα αυτά αποτελούν μια περιπλάνηση στις στράτες του κόσμου, μια κοινωνική ανατομία, παρουσιάζοντας έννοιες όπως η τιμή, η αφοσίωση και ο έρωτας, που στην σημερινή εποχή αποτελούν συχνά παρελθόν.

1. Μια πρόσκληση για τον επίσημο χορό του δημάρχου που βρέθηκε ανεξήγητα στην άθλια παράγκα του περιθωριακού ρακοσυλλέκτη, ήταν η αφορμή ν' αγνοήσει αυτός για πρώτη φορά το μήνυμα της μοίρας του. Ήταν όμως και η τελευταία. 2. Το ποτάμι με τα κατάμαυρα νερά έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ζωή τριών ανθρώπων, τίποτα όμως δε θα γινόταν αν δε μεσολαβούσαν δύο φόνοι κι ένας παράφορος έρωτας δύο νέων για την ίδια γυναίκα. 3. Τον κούκλο τον αγόρασε με χίλιες στερήσεις για να τον δώσει το εγγονάκι του. Ωστόσο, δεν ήταν γραφτό να τον χαρίσει ο ίδιος, όπως τόσο καιρό ονειρευόταν....

Γίνεται άραγε να μυρίσει κανείς την απώλεια; Mα φυσικά γίνεται, αφού η απώλεια είναι ένα συναίσθημα, που σε αυτό το βιβλίο είναι ένα λουλούδι! Η απώλεια, η αγάπη, η χαρά, το μίσος είναι ξεχωριστά λουλούδια, είναι το αποτέλεσμα της ένωσης της Αμυγδαλής, ενός δέντρου που στα έγκατα της γης κυοφορεί έναν πολύτιμο σπόρο... την Ψυχή. Τα συναισθήματα είναι οι βλαστοί της Ψυχής. Χωρίς την ψυχή δεν υπάρχει συναίσθημα και χωρίς το συναίσθημα δεν θα μπορούσε να υπάρξει η ψυχή. Η σχέση είναι αμφίδρομη. Κι όμως υπάρχει ένα πλάσμα σε αυτή την ιστορία που περιμένει να το γνωρίσε...

... "Μάλιστα κύριοι, δυστυχώς!" συνέχισε ο διευθυντής. "Όσοι οραματίζονται την υποδούλωση της ελεύθερης συνείδησης, δε θέλουν να γίνουν δικτάτορες, βασιζόμενοι στη δύναμη και στο χρήμα, ούτε βασιλιάδες, στηριζόμενοι στις λαμπερές και πολύχρωμες εικόνες των σύγχρονων παραμυθιών. Θέλουν να γίνουν Θεοί, δημιουργώντας μια σύγχρονη γη της επαγγελίας, περίτεχνα σκηνοθετημένη, που θα φαντάζουν όλα εκ των προτέρων τακτοποιημένα. Μια κοινωνία στην οποία θα λείπει, όμως, η αντίθεση, η τυχαία εναλλαγή, η έκπληξη του απροσδόκητου, το ρίσκο της επιλογής. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα μονο...

Γράφοντας στην ηθοποιό Marie Prescott, η οποία υποδύθηκε τη Βέρα στο θεατρικό Η ΒΕΡΑ Η ΟΙ ΝΙΧΙΛΙΣΤΕΣ, ο Oscar Wilde εξηγεί τα κίνητρα που τον προέτρεψαν: "Στο έργο αυτό προσπάθησα να εκφράσω την τιτάνια κραυγή των λαών για ελευθερία, που στη σημερινή Ευρώπη απειλεί θρόνους και αποσταθεροποιεί κυβερνήσεις από την Ισπανία ως τη Ρωσσία και από τις βόρειες ως τις νότιες θάλασσες. Όμως η Βέρα δεν είναι ένα πολιτικό θεατρικό, αλλά ένα έργο πάθους. Δεν ασχολείται με θεωρίες διακυβέρνησης, αλλά με τους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες. Η σύγχρονη Νιχιλιστική Ρωσία, με τον τρόμο...

Τα περισσότερα απογεύματα τα περνούσαμε μαζί, άλλοτε στο μικρό μου διαμέρισμα, διαβάζοντας λογοτεχνικά βιβλία και ποιήματα, άλλοτε επιχειρώντας έναν περίπατο στους έρημους δρόμους ή διασκεδάζοντας το χρόνο μας σε μια αίθουσα κινηματογράφου. Συχνά, αγκαλισμένοι σφιχτά, πλάθαμε με τη φαντασία μας όνειρα για ένα ευτυχισμένο μέλλον. Πόσο θυμάμαι νοσταλγικά τις στιγμές εκείνες που ένιωθα τη ζεστασιά από το κορμί της να "ταξιδεύει" στην καρδιά μου. Απασχολούσα τη σκέψη μου, θέλοντας να ξεχωρίσω μέσα μου τι ακριβώς αγαπούσα σ' εκείνην. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου της, την απαλ...