Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην τέχνη ο άνθρωπος σα δύτης βυθίζεται και καμακώνει τ' άγνωστο κι ο ποιητής, αγωνίας θαλάμι, θανάτου κοχύλια σηκώνει που έχουνε της καρδιάς του το χρώμα φτιαγμένο μ' ελπίδες κι αλάτι απ' τα σωθικά του.

Ταξίδια περιήγησης που ξυπνούν λησμονημένες αναμνήσεις και αναδύουν τη μυρωδιά της νοσταλγίας για μια εποχή θαμμένη στη σκόνη του χρόνου. Το αγέρι που φυσά οδηγεί τον αναγνώστη σε ταξίδια που γεννούν τη γλυκιά γεύση της αναπόλησης με κοινό παρανομαστή το όνειρο γαι ένα καλύτερο μέλλον.

Όσοι δεν αυτοκτονούν γίνονται ένα κομμάτι πέτρας, ένας βράχος που πια δεν μπορεί να γίνει κρίνος ευαίσθητος. Μπορούν όμως και ζουν και ο σκοπός τους αλλάζει πάλι. Βουνό να γίνουν, το ψηλότερο απ' όλα. Το πιο αγέρωχο, το πιο δυνατό, το πιο σοφό απ' όλα. Και μετά πάνω τους ας γεννηθούν χιλιάδες κρίνα και πεύκα και έλατα και πλατάνια και ας το γεμίσουν με την ομορφιά και το δέος τους.

Ανάπαυλα, περισυλλογή, μια αναδρομή στο μέχρι τώρα έργο, μια summa media, δοκίμια για την τέχνη, τους αρχαίους καιρούς, το κενό στην ανθρώπινη επικοινωνία, για τις μυστηριώδεις λέξεις, για μια μέρα χαρμολύπης, για ένα ερωτικό κάλεσμα, για την ουτοπία... Κι ένα πέταγμα σε άλλους τόπους, στην Αραβική Χερσόνησο, "σε γη αμμώδη και πετραία", στο σουλτανάτο του Ομάν, στη μεριά του πλανήτη όπου γεννιέται το φως, εκεί όπου για κάποιον, ο ζωοδότης ο ήλιος, πάνω σε ολόχρυσο φλεγόμενο τέθριππο, ανατέλλει διπλός.

[...] Είναι φανερό ότι ο συγγραφέας σκοπό έχει να παρουσιάσει τεκμηριωμένα την ουσιαστική συμβολή του χωριού μας στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα. Φωνές από τα περασμένα, πρόσωπα που αγαπήσαμε, συμπολίτες μας που υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, αλλά υπομνηματίζουν τη ζωή του τόπου μας, κάλεσαν τον συγγραφέα να εκφράσει το δημιουργικό του πόθο. [...] Αλέξανδρος Χρ. Παλιούρας

Το χαμσίνι είναι ο άνεμος από την έρημο. Η σκόνη που μεταφέρει, μουδιάζει τις αισθήσεις. Η όραση θολώνει. Η ακοή εξασθενίζει. Η γεύση σκονίζεται. Τα πάντα εκμηδενίζονται στο κίτρινο πέπλο της άμμου... Το ένστικτο αφυπνίζεται... Δεν κινείσαι... Περιμένεις... Θα περάσει... Η αναμονή είναι η σοφία για την επιβίωση... Ένα κορίτσι γεννιέται... κι αρχίζει την ανάβαση της συνειδητοποίησης... Η Ευδοκία ψάχνει την ταυτότητά της μέσα από αναμνήσεις και νεκρούς... Έρχεται αντιμέτωπη με το θάνατο. Εκβιάζεται και εκβιάζει για να επιβιώσει. Ταξιδεύει. Μυείται σε αρχαίες θρησκείες και...

Το ερπετό με τις διπλές φτερούγες, που είχαν τόσο οδυνηρά χαράξει στο μέτωπό της, μαρτυρούσε πράξεις φρικτές, πράξεις που δικαιολογούσαν το θάνατο. Είχαν φανεί τόσο δειλοί! Η επιθυμία τους ήταν να τη σκοτώσουν. Αλλά, μη τολμώντας να παραβούν τις προσταγές του προφήτη, την είχαν σημαδέψει έτσι ώστε να εξασφαλίσουν το θάνατό της. Είναι η απόκληρη ιέρεια θύμα των περιστάσεων ή είναι πράγματι τόσο επικίνδυνη όσο μαρτυρά το σημάδι της; Nα προσέχεις τη γητειά της Δύσης! Μ' αυτή την προειδοποίηση ξεκινάει ο Κένταλ το ταξίδι του για το μακρινό βασίλειο της Βαλένια, όταν η επ...

Πώς μπορεί ο σύγχρονος αναγνώστης να προσεγγίσει με ευκολία και να ευχαριστηθεί ένα επικό ποίημα, που δημιουργήθηκε πριν περίπου 2750 χρόνια; Το αρχαίο κείμενο είναι απλησίαστο για τους μη ειδικούς, ενώ και οι, κατά λέξη, πεζές μεταφράσεις που κυκλοφορούν είναι πολύ αποστεωμένες, χωρίς ρυθμό και μέτρο, χωρίς το ξάφνιασμα της ποίησης. Αυτό ξεπερνά η συγκεκριμένη ποιητική απόδοση, σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, το πιο νεοελληνικό ποιητικό μέτρο. Η Ασπίς Ηρακλέους, είναι ένα από τα κατορθώματα του αρχαίου ήρωα Ηρακλή, ο οποίος σκοτώνει σε μονομαχία το ληστή Κύκνο. Ο Ησίοδος,...

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε η σημαντικότερη πολιτική προσωπικότητα της Ελλάδας του εικοστού αιώνα. Η μορφή που άσκησε τεράστια επίδραση τόσο στους σύγχρονούς του όσο και στους μεταγενέστερους πολικούς άνδρες της Ελλάδας. Γι' αυτή την αξεπέραστη φυσιογνωμία, του πολιτικού και όχι μόνο κόσμου, έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία και μελέτες, τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους επισκέπτες. Στο παρόν βιβλίο εξετάζεται μια περίοδος της πολιτικής του σταδιοδρομίας, που λίγο πολύ είναι παραμελημένη. Αφορά την περίοδο της τελευταίας πρωθυπουργίας του κατά τα έτη 1928-1932 και ερευνώνται...

Όταν σβήσουν όλα μα όλα τα φώτα και βυθιστούμε όλοι μα όλοι στο σκοτάδι τότε ίσως μάθουμε απ' την αρχή πολλά απ' όσα έχουμε ξεχάσει. Πώς να ψηλαφίζουμε πώς ν' αφουγκραζόμαστε πώς να περπατάμε διστακτικά έτοιμοι να ζητήσουμε συγγνώμη σε κάθε μας βήμα πώς να κοιτάμε με μάτια ορθάνοιχτα. Αυτό που μας κάνει να γράφουμε είναι αυτό που μας σκιάζει, αυτό που γράφουμε καλύτερα με σβησμένα τα φώτα. Αυτό το σκοτάδι μας βοηθάει να δούμε καθαρά.

Το βιβλίο "Ένα Σαββατοκύριακο στο εξοχικό της Ερσίλιας", είναι μια σύγχρονη κοινωνική νουβέλα. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης θα δει να προβάλλουν, με γλαφυρότητα και απλότητα, προβλήματα της τρέχουσας και καθημερινής ζωής. Προβλήματα σοβαρά, ωστόσο απλά στη λύση τους. Θα πεισθεί, μέσα από την αφήγηση, ότι μια άλλη αντίληψη θα μπορούσε να βελτιώσει τις άσχημες συνθήκες ζωής στη μεγάλη πόλη. Το κείμενο, με τη ζεστή και ενδιαφέρουσα πλοκή του, θα αγγίξει τον αναγνώστη. Θα διοχετεύσει σ' αυτόν στιγμές συγκίνησης και νοσταλγίας. Ακόμη το συναισθηματικό και ερωτι...

...Δυο αδέλφια αντεραστές, παραδομένοι στη λάγνα γοητεία μιας αιθέριας γυναίκας. Ανάμεσά τους ο έφηβος Θεός να ξετυλίγει ένα πολύχρωμο κουβάρι από αισθήματα και πάθη. Οι ήρωες του μυθιστορήματος, παρασυρμένοι απ' την ορμή του πόθου, μπλέκονται δουλικά στα πλάνα δίχτυα του έρωτα. Μια ιστορία που ακροβατεί συμβολικά σε συγκυρίες ορόσημα, σε ισημερίες και ηλιοστάσια, που αλληγορούν δυο ενάντιους οδηγούς, το φως και το σκοτάδι. Καρπός του ιδιότυπου ερωτικού τριγώνου ο μικρός Ορφέας που μας ταξιδεύει, στα μυστικά μονοπάτια της δικής του ιστορίας. Στην πορεία του έχει δυο...

Όλους τους είχε φυλακίσει στην καρδιά του. Για όλους είχε να πει ένα καλό λόγο, καθώς είχαν εγκλωβιστεί στα γρανάζια της απόγνωσης και της ερωτικής προδοσίας. Γυναίκες που δεν απάτησαν, αλλά εγκατέλειψαν τους "βιαστές" τους, και άντρες που δάκρυσαν στην αγκαλιά μιας πόρνης... προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Έρωτες της μιας βραδιάς, συναντιούνται στο σταυροδρόμι της αλήθειας, γεμάτοι τύψεις και ενοχές, ζητώντας απαντήσεις... από το πεπρωμένο τους. Μπες στο club, πιες το ποτό σου και άκου αυτά... που εσύ ίσως ντρέπεσαι να ομολογήσεις. Δεν είναι ντροπή να πεις ότι...

Τα εκπαιδευτικά χαρακτηριστικά που θέλαμε να προσδώσουμε στο λεξικό, για να λειτουργήσει πρωταρχικά ως βοήθημα στην εκμάθηση της ελληνικής ως ξένης γλώσσας, μας οδήγησαν στο να θέσουμε τους παρακάτω στόχους ως προς τη συγκρότηση και τη δομή του: Ο Άραβας μαθητής/σπουδαστής της ελληνικής γλώσσας: - να έχει στη διάθεσή του ένα ευρύ βασικό λεξιλόγιο, το οποίο να ανταποκρίνεται στις επικοινωνιακές και μαθησιακές του ανάγκες, - να έχει στη διάθεσή του την απόδοση της κυριολεκτικής σημασίας της λέξης, - να έχει άμεση πρόσβαση σε βασικές γραμματικές πληροφορίες για κάθε λέξ...

Η κρητική παράδοση αποτελεί ένα ζωντανό οργανισμό, στοιχείο που καταφαίνεται από τους σύγχρονους κρήτες οι οποίοι όχι μόνο διατηρούν τα παραδομένα σε αυτούς λαογραφικά στοιχεία του τόπου τους, αλλά και προσθέτουν σε αυτά νέα δεδομένα, συντελώντας με αυτόν τον τρόπο στην ενδυνάμωση και στην πολιτιστική εξέλιξη της μεγαλονήσου. Οι μαντινάδες, που ανήκουν στα δημοτικά τραγούδια της μεγαλονήσου, αποτελούν το κλασσικό λαϊκό ποιητικό είδος της Κρήτης με το οποίο οι κάτοικοι αυτού του νησιού εκφράζουν τις σκέψεις, τη ζωή και τις εν γένει αντιλήψεις και παραδόσεις τους.

... Οι άνθρωποι δεν έχουν μνήμη· λησμονούν. Αν κάποτε μετρήσουν τη ζωή τους με την απουσία σου, θα ξέρεις: υπήρξες και λείπεις.