Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό περιγράφει το οδοιπορικό μιας γυναίκας που έχασε τους δικούς της ανθρώπους, την στήριξη της οικογένειας και συνέχισε μόνη αντιμετωπίζοντας την απόρριψη των ανθρώπων και την ανέχεια. Ήρθε αντιμέτωπη με την στυγνή εκμετάλλευση, την κακοποίηση της ψυχής και του σώματος και βρήκε το κουράγιο να συγχωρεί και να προσφέρει απλόχερα αγάπη. Περιγράφει μια συνεχή προσπάθεια για επιβίωση και δείχνει πως η απερισκεψία της νιότης οδηγεί σε λανθασμένα μονοπάτια. Μέσα από το βίωμα της παρουσιάζει την ζοφερή πραγματικότητα των κακοποιημένων γυναικών, το καθημερινό μαρτ...

Σαν πρόλογος Θύμηση τώρα μακρινή... Το σούρουπο να λιποθυμάει μοσκοβολώντας γιασεμί, το βρόχινο τραγούδι, εσύ και το τρένο που περνούσε στις 10 το βράδυ ακριβώς. Έτσι στη μνήμη σε κρατώ κι’ εσύ θα μ’ έβρεις στη βροχή, στο σούρουπο και στον παλιό σταθμό, μ’ ένα τσαμπάκι στο χέρι γιασεμί. Άλλο λουλούδι δεν αφήνω στο βάζο να μυρίζει.

Η παρούσα ποιητική συλλογή πρόκειται για μια σειρά από μεταφορικές απεικονίσεις του νυχτερινού ουρανού με τη σελήνη και τα αστέρια σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Τα ποιήματα είναι διαρθρωμένα σε ένα σύνολο με χαλαρή συνεκτικότητα εν είδει παραμυθιού, όπως μαρτυρά άλλωστε και το τελευταίο χαϊκού της συλλογής.

Η Κλειώ Οι "Καλλικράτες" λάτρευαν, το πνεύμα το κορμί και με τη σμίλη έδιναν στο μάρμαρο ψυχή. Οι θεοπρόβλητοι ταγοί κι οι ακόλουθοι συνάμα σαν διάβαζαν Πληθωνικά, βγάζαν της Αίτνας λάβα. Πατούσανε τ’ αγάλματα, με τα ποδήματά τους και τους Ολύμπιους ναούς, έριχναν στη βρωμιά τους. Ιεροφάντες ξέχασε ο Δάντης για να βάλει στην κόλαση που έγραψε, με έμπνευση μεγάλη. Γι’ αυτή του την παράλειψη, το λάθος του βαρύ και του προσάπτω κόλαφο, με λύπη περισσή.

Σεπτέμβριος 1954. Ένα μικρό πετρελαιοφόρο αποπλέει από τον ναύσταθμο του Βασιλικού Ναυτικού στην Αμφιάλη. Άλλο ένα ταξίδι ρουτίνας για δέκα ναυτικούς, με τον καθένα τους να έχει τα δικά του βιώματα. Μέσα σε αυτούς και ο Παναγιώτης από τα Καμίνια του Πειραιά, ο έφεδρος μηχανικός που υπηρετεί τη θητεία του και ονειρεύεται μία καριέρα στην εμπορική ναυτιλία. Ο Χιώτης κυβερνήτης και το πλήρωμά του δεν σκέφτονται τίποτε άλλο παρά μόνο την αποστολή του καραβιού τους: να εφοδιάσουν τις δεξαμενές του στόλου στη Λέρο με κάποιες χιλιάδες λίτρα πετρελαίου. Μόνο που αυτή τη φορά μία αν...

Ξαπλωμένοι αργότερα στη ρίζα του πλάτανου κοιτάζαμε το κλωνάρι που ήμασταν πάνω του. «Ο Ελύτης ανέβασε την κοπέλα - γοργόνα του στη βάρκα και γυρίσανε στον ουρανό πέντε φορές. Έχω την αίσθηση πως και εμείς Άννα γυρίσαμε στον ουρανό πριν από λίγο και αυτό είναι αληθινό. Δεν πατούσαμε στη γη ας ήταν και μία μόνο φορά». Η Άννα γύρισε και πλάγιασε πάνω μου φιλώντας με. «Εγώ ταξίδεψα στον ουρανό όχι μία φορά αλλά πολλές, και εκεί βρίσκομαι ακόμα. Να το βλέπεις αυτό το συννεφάκι ανάμεσα από τα κλαδιά μαζί με ένα γαλάζιο κομμάτι του ουρανού; Εκεί βρίσκομαι ακόμα...

Η άγνοια αλλά και η τολμηρή επιθυμία του ναυτικού να μάθει την άγρια πανίδα και φορές να συναπαντηθεί μαζί της στις χώρες που προσέγγιζε το πλοίο, αλλά πάντα με ψυχικές συνέπειες, κι ευτυχώς ανώδυνες σωματικές, τα δρώμενα με τους συναδέλφους τους ναύτες στα πλοία και, στα λιμάνια προ πάντων, κυριαρχούν στα 14 αφηγήματα του πρωταγωνιστή - συγγραφέα.

Στο πόνημα αυτό δίνεται η απαραίτητη ύλη που απαιτείται να γνωρίζουν οι ασχολούμενοι με τη Ναυτιλία και κυρίως οι πλοίαρχοι, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της. Στα γραφόμενά του ο συγγραφέας δίνει με απλό και κατανοητό τρόπο τις επιστημονικές του γνώσεις στο θέμα αλλά και αυτές που απέκτησε κατά την πολυετή διδακτική του πείρα στις παραγωγικές σχολές Α.Ε.Ν., του Εμπορικού Ναυτικού και στο Κ.Ε.Σ.Ε.Ν. στου Ρέντη Πειραιά. Στο ανά χείρας βιβλίο, ο συγγραφέας δίνει πλήρως τη σημαντική και αποτελεσματική βοήθεια της Μετεωρολογικής Επιστήμης στον άνισο αγώνα των ναυτικών...

Μοναδική μου ελπίδα είσαι εσύ, είσαι εσύ! Είσαι ψυχής μου καταιγίδα που με μεθάς γλυκό κρασί. Χριστέ μου, Μη φεύγεις σαν τον άνεμο και τρέχω να σε φθάσω. Μη κρύβεσαι στο σύννεφο δεν θέλω να σε χάσω. Χριστέ μου, Μη φεύγεις σαν τον άνεμο, στάσου να σ' αγκαλιάσω. Το πιο ωραίο όνειρο άσε να δοκιμάσω. Χριστέ μου, Μοναδική μου ελπίδα είσαι εσύ, είσαι εσύ, Είσαι της νύχτας μου αχτίδα και η βροχή μου η χρυσή.

[...] Ξεκινώντας από τους αρχαίους Έλληνες ποιητές -οι πιο πολλοί από γερμανικής γλώσσας αντίστοιχες ανθολογίες- περνώ στους Λατίνους και κάποιους εκκλησιαστικούς πατέρες κι έπειτα στους Σχολαστικιστές και Μυστικιστές, στην πρώιμη, μέση κι ύστερη Αναγέννηση, στη Διαφώτιση, στα Ρεύματα Ορμής και Θυέλλης, γνωστά ως χρόνια (Sturm und Drang), στο Γερμανικό Κλασικισμό και στα σημαντικά Επαναστατικά Ρεύματα της Κεντρικής Ευρώπης, όπου και κλείνει ο πρώτος τόμος (Αρχαία Ελλάδα-1799), ο δε δεύτερος τόμος περιλαμβάνει ποιητές της Ε.Ε. που γεννήθηκαν μετά το 1800 έως 1899 και φέρει τ...

[...] Ξεκινώντας από τους αρχαίους Έλληνες ποιητές -οι πιο πολλοί από γερμανικής γλώσσας αντίστοιχες ανθολογίες- περνώ στους Λατίνους και κάποιους εκκλησιαστικούς πατέρες κι έπειτα στους Σχολαστικιστές και Μυστικιστές, στην πρώιμη, μέση κι ύστερη Αναγέννηση, στη Διαφώτιση, στα Ρεύματα Ορμής και Θυέλλης, γνωστά ως χρόνια (Sturm und Drang), στο Γερμανικό Κλασικισμό και στα σημαντικά Επαναστατικά Ρεύματα της Κεντρικής Ευρώπης, όπου και κλείνει ο πρώτος τόμος (Αρχαία Ελλάδα-1799), ο δε δεύτερος τόμος περιλαμβάνει ποιητές της Ε.Ε. που γεννήθηκαν μετά το 1800 έως 1899 και φέρει τ...

[...] Ξεκινώντας από τους αρχαίους Έλληνες ποιητές -οι πιο πολλοί από γερμανικής γλώσσας αντίστοιχες ανθολογίες- περνώ στους Λατίνους και κάποιους εκκλησιαστικούς πατέρες κι έπειτα στους Σχολαστικιστές και Μυστικιστές, στην πρώιμη, μέση κι ύστερη Αναγέννηση, στη Διαφώτιση, στα Ρεύματα Ορμής και Θυέλλης, γνωστά ως χρόνια (Sturm und Drang), στο Γερμανικό Κλασικισμό και στα σημαντικά Επαναστατικά Ρεύματα της Κεντρικής Ευρώπης, όπου και κλείνει ο πρώτος τόμος (Αρχαία Ελλάδα-1799), ο δε δεύτερος τόμος περιλαμβάνει ποιητές της Ε.Ε. που γεννήθηκαν μετά το 1800 έως 1899 και φέρει τ...