Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η προσέγγιση της Βιβής Θεοδοσάτου θυμίζει ακριβώς αυτή την "αγνή" ματιά του ψυχαναλυτικού πληροφορημένου αναγνώστη, που βήμα με βήμα αναγνωρίζει κάτω από τα λεγόμενα και γραφόμενα τις υπόγειες δυνάμεις που διατρέχουν το δημιουργό κατά τη διάρκεια της δουλειάς του. Όσο και αν φαίνεται κάπως δύσκολο, η Βιβή Θεοδοσάτου κατάφερε να διατρέξει με σεβασμό το σύνολο έργο του γνωστού λογοτέχνη, όπως άλλωστε το έκανε και για το έργο της Ρέας Γαλανάκη, Γιώργου Χειμωνά, Γεωργίου Βιζυηνού και Μαργαρίτας Καραπάνου... Η δύναμη της ματιάς της και η ήρεμη προσέγγιση, χωρίς ιδεοληπτικούς προ...

Η Ινδή καθηγήτρια Gayatri Chajravorty Spivak έσπασε μια παράδοση 270 ετών, όταν εξελέγη πρώτη έγχρωμη γυναίκα καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Columbia στο τμήμα Παράλληλων Λογοτεχνιών. Σήμερα -διεθνώς αποδεκτή ως κορυφαία πολιτική φιλόσοφος- μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ διδασκαλίας, διαλέξεων και της δουλειάς της ως ακτιβίστριας στην πατρίδα της, τη Δυτική Καλκούτα, όπου έχει οργανώσει αυτοδιοικούμενες ομάδες εκπαίδευσης και παραγωγής ανάμεσα στα πιο υποβαθμισμένα τμήματα του πληθυσμού, και μάλιστα των γυναικών. Με το δοκίμιο "Can the subaltern speak?" έγινε παγκόσμια γνωσ...

Συχνά γινόμαστε μάρτυρες αμφισβήτησης της ψυχανάλυσης για τις παραδοχές της και την αποτελεσματικότητά της. Όμως, αφ’ ότου ο Freud εγκατέλειψε το "Project" και άρχισε να ασχολείται σταθερά με τη μελέτη του ‘ασυνειδήτου’, υπήρξαν όλες οι προϋποθέσεις για την επιτυχή θεραπεία τουλάχιστον των "νευρώσεων". Παρά ταύτα, ο ψυχαναλυτικός κόσμος επέμεινε στην ιατρικομορφική χρήση της ψυχανάλυσης και τον παραγκωνισμό τής καθοριστικά "μεταψυχολογικής" της διάστασης. Η ενδελεχής μελέτη της τελευταίας αναδεικνύει το γεγονός ότι αυτή δεν είναι ούτε τόσο δύσκολη στην κατανόησή της ούτε τό...

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση H ιστορία του Ιώβ χρησιμοποιείται συχνά ως παράδειγμα της τραγικής αναπαράστασης του ανθρώπινου πεπρωμένου, μολονότι η έννοια της τραγωδίας απουσιάζει από τη βιβλική θεώρηση του κόσμου. Ο αρχαίος θρύλος του Ιώβ θα μπορούσε να μείνει στα όρια της παραβολής, όπου οι αξίες της δικαιοσύνης και της ανταμοιβής ορίζουν τη βάση του αποκλειστικά λογικού σχήματος της ανθρώπινης ύπαρξης. "Ο δε κύριος ευλόγησεν τα έσχατα Ιώβ ή τα έμπροσθεν ην δε τα κτήνη αυτού πρόβατα μύρια τετρακισχίλια, κάμηλοι εξακισχίλιαι, ζεύγη βοών χίλια, όνοι θήλεοι νομάδες...

Ο Hayden White είναι μια cult φιγούρα στις ιστορικές σπουδές. Οι σοβαροφανείς και στερημένοι χιούμορ, ειρωνείας και αυτοσαρκασμού θα τον απέφευγαν, ακόμη κι αν κινδύνευαν από αυτοκίνητο, αλλάζοντας πεζοδρόμιο. Οι φίλοι του τον λατρεύουν, αν και ο ίδιος κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του για να το αποφύγει. Κάποτε σε μια παμπ, την ώρα που άρχιζε κάποιος να τον εκθειάζει, ο ΗW αισθάνθηκε τόσο άβολα, που σηκώθηκε να βοηθήσει το γκαρσόνι να μεταφέρει τα ποτά στο τραπέζι. Όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα, είχε σχεδιάσει να πάει ένα πρωί στην Ακρόπολη. Είδε στο δρόμο μια...

"Στους χώρους της ψυχικής υγείας, η ψυχανάλυση δεν αντλεί το κύρος και την αυθεντία της από το πρόσωπο του αναλυτή αλλά από τον χώρο που προσφέρει στον ασθενή για να διερευνήσει την αλήθεια του. Αυτή η αλήθεια καταλαμβάνει μία ιδιαίτερη θέση, μιας και δεν αποκτάται ούτε με το τίμημα ψυχολογικών κατασκευών που φιλοδοξούν να δώσουν έναν κορεσμό και μια ικανοποίηση του ψυχικού, ούτε με τη διατύπωση κάποιου χρησμού του ασυνειδήτου που οφείλουμε να αποκωδικοποιήσουμε, ούτε με την κατασκευή συμβατικών πεδίων αλήθειας. Ο αναλυτής, αντιπαραβάλλοντας τα κεκτημένα της δικής του ανάλυ...

Είναι δυνατόν ένα τέρας να συμπρωταγωνιστεί σε ένα σατυρικό δράμα; Είναι δυνατόν ένας κύκλωπας να συνδέεται ερωτικά με έναν γέρο σάτυρο και να τον βλέπει σαν τον ωραίο Γανυμήδη; Όταν τα όρια μεταξύ των ειδών καθίστανται συγκεχυμένα υπό την επήρεια του κρασιού, οι ορμές με την αχαλίνωτη σεξουαλικότητα των ακόλουθων του Διονύσου και οι σεξουαλικές επιθυμίες του Πολύφημου απελευθερώνονται. Έτσι, το κοινό μπορεί να γελάσει ελεύθερα, έξω από κάθε σύμβαση. Βρισκόμαστε στο νησί του Κύκλωπα και η ηθική του πολιτισμού θολώνει, λόγω των σατύρων και του Πολύφημου. Οι σάτυροι δεν "πιάν...

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί να θέσει σε μια εισαγωγική συζήτηση στοιχεία ιστορίας, θεωρίας και παιδαγωγικής της δημιουργικής γραφής. Στοιχεία ιστορίας, γιατί μόνο η διαδρομή μπορεί να φωτίσει το θεμελιακό ερώτημα τι εξουσιοδοτεί έναν άνθρωπο να διδάξει σ’ ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα πού βρίσκεται η πηγή και ο τρόπος της λογοτεχνικής γραφής. Στοιχεία θεωρίας, γιατί η διδακτική της λογοτεχνίας, και ιδιαίτερα της συγγραφής, δεν είναι ποτέ αθώα· οφείλει να γνωρίζει, να ελέγχει ή και να ανανεώνει τις αναπόφευκτα υποκείμενες θεωρητικές παραδοχές της, άρα και τον εαυτό της. Στοιχεία πα...

Τα κείμενα του Εμίλ Ντυρκάιμ που συγκεντρώθηκαν σε αυτό το βιβλίο αναπτύσσουν και εν μέρει στηρίζουν την ιδέα ότι οι συλλογικές αναπαραστάσεις αποτελούν τον πυρήνα του ανθρώπινου πολιτισμού. Πράγματι, οι συλλογικές αναπαραστάσεις περιέχουν τα -γνωστικά, ηθικά και αισθητικά- νοητικά σχήματα που είναι συνυφασμένα στους "τρόπους ενέργειας" μιας κοινωνίας. Στα πέντε κείμενα του βιβλίου φαίνονται τόσο οι όροι με τους οποίους τίθεται προγραμματικά το ερευνητικό έργο του συγγραφέα γύρω από τη συλλογική σκέψη, όσο και η πορεία του [...] Ποιητικά μιλώντας, αυτό το έργο, το οποίο είδ...

Η ψυχανάλυση εξακολουθεί να ενοχλεί και να συναρπάζει ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης σκέψης γύρω από το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Τα τελευταία χρόνια, η ενόχληση αναβλύζει από πλείστες πηγές. Φεμινιστές, φεμινίστριες, ομοφυλόφιλοι και λεσβίες συγγραφείς έχουν αμφισβητήσει την κανονιστική αρσενικότητα, την αρσενική προκατάληψη, την υποτίμηση της γυναίκας, την ομοφοβία και τον ετεροσεξισμό που απαντούν σε πολλά ψυχαναλυτικά κείμενα, καθώς και την ψυχαναλυτική κλινική πρακτική και πολιτική που εφαρμόζονται σε αυτά τα πεδία. Έχουν επίσης επικεντρωθεί στην υποτιθέμενη ουσιοκ...

Το βιβλίο του Bolognini διατηρεί ατόφια την κλινική του επικαιρότητα και αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες θεωρητικές αναλύσεις της έννοιας της ενσυναίσθησης. Θα συμβουλεύαμε τους αναγνώστες να το διαβάσουν έχοντας υπόψη τους δύο άξονες οι οποίοι αποτελούν, κατά τη γνώμη μας, βασικό υπόστρωμα των απόψεων του συγγραφέα: α) Αυτό που αισθάνεται ο ασθενής δεν είναι καθ’ εαυτό τεκμήριο αυθεντικότητας της εμπειρίας του: τα συναισθήματα απατούν, δεν είναι ελεύθερα και πολλές φορές επικαλύπτουν το αληθινό βίωμα. Η ενσυναισθητική γνώση είναι, συνακόλουθα, διαδικασία πολύπλοκη...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος στην ελληνική έκδοση του Κώστα Δουζίνα Εισαγωγή του Κλάουντιο Καρνιέρι - Η πρακτική της αμφιβολίας - Σύγκρουση στη Μόσχα - Άφιξη στην Ανατολή - Στο εμπόλεμο Βιετνάμ - Το τέλος ενός αρχηγού - Εξερευνώντας την Ευρώπη - Ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους - Άλμπουμ

Τα θεραπευτικά μοντέλα που μια κοινωνία χρησιμοποιεί είναι πιστός της καθρέφτης. Η κρίση του ιατρικού θεραπευτικού μοντέλου στον εικοστό αιώνα -που ξεκίνησε ίσως με την ψυχανάλυση και οδηγήθηκε από το αντιψυχιατρικό κίνημα στις απώτατες συνέπειές της- πρέπει να διαβάζεται ως ομόλογη με τις ανανεούμενες κρίσεις του καπιταλισμού και τη συνεχή αναγέννηση των μεγάλων επαναστατικών κινημάτων σε όλη τη διάρκεια του αιώνα. Αυτό που μας έκανε να δούμε δεν είναι μια νέα εκδοχή της παλαιάς αντιμαχίας σώμα-ψυχή, αλλά η αναπαραγωγή της αντιμαχίας τεχνική-πολιτική μέσα στις ίδιες τις θε...

Διαψεύδοντας κάθε ορθολογικό σχεδιασμό, το ασυνείδητο παραμένει ενεργό μέσα στο ψυχιατρικό ίδρυμα. Αρχαϊκό πάθος, μακάβρια απόλαυση, το ανυπόφορο με τη μεταβίβαση του ψυχωτικού προκύπτει από την άμεση φανέρωση, απτή και απρόσκλητη, της ενόρμησης θανάτου. Μήπως άραγε το θεραπευτικό ίδρυμα είναι μία από τις μορφές της δυσφορίας που ο Freud εντοπίζει στον πολιτισμό; Το ίδρυμα βασίζεται στην επιστροφή του ίδιου. Θεμελιωμένο πάνω σε μια σχέση αιωνιότητας, ένα είδος μελαγχολικής μηχανής, η σκιά αυτού που λείπει από τον καθένα πέφτει πάνω στην οργάνωση του ιδρύματος. "Είμαι αυτ...

Περιεχόμενα: - Εισαγωγή του μεταφραστή - Αντρέι Μαϊντάνσκι, "Η ανάβαση στο Ιδεατό" - Έβαλντ Ιλιένκοφ, "Η διαλεκτική του Ιδεατού" - Σημειώσεις για μερικούς αναφερόμενους συγγραφείς - Χρονολόγιο της ζωής του Ε.Β. Ιλιένκοφ

Είναι γεγραμμένες στις συνειδήσεις όλων των ασχολούμενων με την ιστορία της ψυχανάλυσης οι έντονες διαφωνίες και αμφισβητήσεις που είχε ο Σαντόρ Φερέντσι (Sandor Ferenczi) και στη συνέχεια ο Όττο Ρανκ (Otto Rank) με τον Σίγκμουντ Φροϋντ (Sigmund Freud). Σ’ αυτό τον Τόμο, όπου αυτοί οι δύο σημαντικοί πυλώνες της ψυχαναλυτικής σκέψης έγραψαν από κοινού, δεν υπάρχει καμία άμεση αναφορά αυτών των διαφορών τους. Παρουσιάζοντας την συνεργασία τους στο ψυχαναλυτικό συνέδριο του Βερολίνου το 1922 θέτουν ορισμένα θεμελιώδη ερωτήματα για την ψυχανάλυση, την σχέση θεωρίας και πράξης κ...