Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιεχόμενα: - Εισαγωγή του μεταφραστή - Αντρέι Μαϊντάνσκι, "Η ανάβαση στο Ιδεατό" - Έβαλντ Ιλιένκοφ, "Η διαλεκτική του Ιδεατού" - Σημειώσεις για μερικούς αναφερόμενους συγγραφείς - Χρονολόγιο της ζωής του Ε.Β. Ιλιένκοφ

Περιεχόμενα - Βέρα Παύλου: Εισαγωγικό σημείωμα - Sigmund Freud, "Χαρακτήρας και πρωκτικός ερωτισμός (1908)" - Sandor Ferenczi, "Η οντογένεση του ενδιαφέροντος για το χρήμα" - Alain Gibeault, "Συμβολική του χρήματος και ψυχανάλυση" - Marilia Aisenstein, "Ορισμένες σκέψεις για το χρήμα και τη μεταβιβαστική νεύρωση σε αναφορά με τον άνθρωπο με τα ποντίκια" - Pierre Sullivan, "Το νόημα του χρήματος: S. Freud, K. Marx, T. Bernhard"

Αν η πορεία της γερμανικής ιστορίας στη νεωτερικότητα καθόρισε τις τύχες της ευρωπαϊκής ηπείρου στον 20ό αιώνα, η απροκατάληπτη μελέτη της αποτελεί επίκαιρο αίτημα και αναγκαία συνθήκη στον 21ο. Το αίτημα αυτό γίνεται ιδιαίτερα επίκαιρο σε μια συγκυρία κατά την οποία στη σημερινή γερμανική πολυπλοκότητα, από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική ηγεμονία της χώρας μέχρι την αυτοκριτική για τη ναζιστική περίοδο και την πλέον προχωρημένη «ευρωπαϊκή» αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, αντιπαρατίθεται από διάφορες πλευρές ένας λόγος που πλειοδοτεί σε όρους αναχρονισμού, προσφυγής σε ο...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Εισαγωγή του επιμελητή 2. Theodor W. Adorno, H Αναθεωρημένη ψυχανάλυση (1946) [μετάφραση: Ζήσης Σαρίκας] 3. Theodor W. Adorno, Κοινωνιολογία και ψυχολογία, I-II (1955) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης] 4. Επίμετρο 1: Talcott Parsons, Ψυχανάλυση και κοινωνική δομή (1954) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης] 5. Επίμετρο 2: Max Horkheimer, O Ernst Simmel και η φροϋδική φιλοσοφία (1948) [μετάφραση: Φώτης Τερζάκης]

"Στους χώρους της ψυχικής υγείας, η ψυχανάλυση δεν αντλεί το κύρος και την αυθεντία της από το πρόσωπο του αναλυτή αλλά από τον χώρο που προσφέρει στον ασθενή για να διερευνήσει την αλήθεια του. Αυτή η αλήθεια καταλαμβάνει μία ιδιαίτερη θέση, μιας και δεν αποκτάται ούτε με το τίμημα ψυχολογικών κατασκευών που φιλοδοξούν να δώσουν έναν κορεσμό και μια ικανοποίηση του ψυχικού, ούτε με τη διατύπωση κάποιου χρησμού του ασυνειδήτου που οφείλουμε να αποκωδικοποιήσουμε, ούτε με την κατασκευή συμβατικών πεδίων αλήθειας. Ο αναλυτής, αντιπαραβάλλοντας τα κεκτημένα της δικής του ανάλυ...

Η φιλοσοφία του Henri Bergson (1859-1941), η οποία για πολύ καιρό είχε τεθεί στο περιθώριο, είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρη παρά ποτέ. Και τούτο, επειδή εμπεριέχει μία σταθερά, που επιτρέπει στον γάλλο φιλόσοφο να διαχειριστεί εντελώς πρωτότυπα πλήθος εννοιακών διπόλων, αλλά και βασικές έννοιες της φιλοσοφίας του, όπως ζωτική ορμή, συνείδηση, διάρκεια, εμπειρία, εξέλιξη, συμπάθεια, ενόραση κα. Η σταθερά αυτή συνοψίζεται στην ιδέα της δημιουργικής/βουλητικής προσπάθειας. Υπό το πρίσμα αυτής της ιδέας, στο πρώτο μέρος του βιβλίου διακρίνονται ριζικά τρεις μορφές συνείδησης:...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος στην ελληνική έκδοση του Κώστα Δουζίνα Εισαγωγή του Κλάουντιο Καρνιέρι - Η πρακτική της αμφιβολίας - Σύγκρουση στη Μόσχα - Άφιξη στην Ανατολή - Στο εμπόλεμο Βιετνάμ - Το τέλος ενός αρχηγού - Εξερευνώντας την Ευρώπη - Ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους - Άλμπουμ

Ο Hayden White είναι μια cult φιγούρα στις ιστορικές σπουδές. Οι σοβαροφανείς και στερημένοι χιούμορ, ειρωνείας και αυτοσαρκασμού θα τον απέφευγαν, ακόμη κι αν κινδύνευαν από αυτοκίνητο, αλλάζοντας πεζοδρόμιο. Οι φίλοι του τον λατρεύουν, αν και ο ίδιος κάνει οτιδήποτε περνάει από το χέρι του για να το αποφύγει. Κάποτε σε μια παμπ, την ώρα που άρχιζε κάποιος να τον εκθειάζει, ο ΗW αισθάνθηκε τόσο άβολα, που σηκώθηκε να βοηθήσει το γκαρσόνι να μεταφέρει τα ποτά στο τραπέζι. Όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Αθήνα, είχε σχεδιάσει να πάει ένα πρωί στην Ακρόπολη. Είδε στο δρόμο μια...

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Εισαγωγή - Προς συζήτηση: Με ποιόν τρόπο μπορεί κανείς να εκφράζει σήμερα κρίσεις για τον Παράκελσο; - Ο Παράκελσος και η σύγχρονη ιατρική - Διερευνώντας τον ιδιαίτερο τρόπο της επιστημονικής σκέψης του Παράκελσου (και των Παρακελσιανών) - Παρατηρήσεις για την έννοια και το ρόλο της εμπειρίας στον Παράκελσο: Μέρος Α. Η "όραση", η θεωρία και ο τρόπος της εμπειρίας Μέρος Β. Οι "βαθμίδες" της εμπειρίας και το αόρατο - Η έννοια της αρρώστιας στον Παράκελσο. Η καινοτομία της και η επίδρασή της στους μεταγενέστερους - Ο Παράκελσος, το "ετοιμόρροπο" του ανθρ...

Τα κείμενα του Εμίλ Ντυρκάιμ που συγκεντρώθηκαν σε αυτό το βιβλίο αναπτύσσουν και εν μέρει στηρίζουν την ιδέα ότι οι συλλογικές αναπαραστάσεις αποτελούν τον πυρήνα του ανθρώπινου πολιτισμού. Πράγματι, οι συλλογικές αναπαραστάσεις περιέχουν τα -γνωστικά, ηθικά και αισθητικά- νοητικά σχήματα που είναι συνυφασμένα στους "τρόπους ενέργειας" μιας κοινωνίας. Στα πέντε κείμενα του βιβλίου φαίνονται τόσο οι όροι με τους οποίους τίθεται προγραμματικά το ερευνητικό έργο του συγγραφέα γύρω από τη συλλογική σκέψη, όσο και η πορεία του [...] Ποιητικά μιλώντας, αυτό το έργο, το οποίο είδ...

Ο Μαρκ Μπλοκ γράφει αυτό το ιδιόμορφο και ίσως εκτός της ειδικότητάς του άρθρο με την καρδιά του και το υποστηρίζει με όλες τις συμβάσεις που εγγυώνται την επιστημονική του θεμελίωση: με το σύστημα των σημειώσεων, με την προσπάθειά του να εξαντλήσει όλα τα σχετικά αναγνώσματα, με την αναφορά στη λόγια βιβλιογραφία που δεν κατόρθωσε να διαβάσει και να κρίνει. Οι υποσημειώσεις μετατρέπουν τον μονόλογό του σε διάλογο με τους άλλους επιστήμονες ενώ γενικότερα ο επιστημονικός εξοπλισμός του άρθρου φανερώνει την επιθυμία του Μπλοκ να υπερβεί τον ρόλο του μάρτυρα και να γράψει ως...

Πολλοί σήμερα μιλούν για το τέλος της ψυχανάλυσης, με την ίδια ευκολία που μιλούσαν κάποιοι για το τέλος της ιστορίας, του πραγματικού ή της πολιτικής. Διαψεύστηκαν. Και τα τρία επανέρχονται δριμύτερα. Ο Lacan το ήξερε: "Το έχω αναγγείλει", υποστήριζε σε μία από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, "το πραγματικό θα αποκτήσει και πάλι το πλεονέκτημα. Και θα είμαστε όπως πάντα χαμένοι". Στον ορίζοντα αυτής της πίστης θα εγγράψει και την εμπειρία της ψυχανάλυσης. Μια εμπειρία, που μέσα απ’ το μετεωρισμό του σημείου της, θα κλονίσει συθέμελα όλο το σύμπαν των σημαινόντων, αυτόν...

Το βιβλίο του Bolognini διατηρεί ατόφια την κλινική του επικαιρότητα και αποτελεί μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες θεωρητικές αναλύσεις της έννοιας της ενσυναίσθησης. Θα συμβουλεύαμε τους αναγνώστες να το διαβάσουν έχοντας υπόψη τους δύο άξονες οι οποίοι αποτελούν, κατά τη γνώμη μας, βασικό υπόστρωμα των απόψεων του συγγραφέα: α) Αυτό που αισθάνεται ο ασθενής δεν είναι καθ’ εαυτό τεκμήριο αυθεντικότητας της εμπειρίας του: τα συναισθήματα απατούν, δεν είναι ελεύθερα και πολλές φορές επικαλύπτουν το αληθινό βίωμα. Η ενσυναισθητική γνώση είναι, συνακόλουθα, διαδικασία πολύπλοκη...

Τα θεραπευτικά μοντέλα που μια κοινωνία χρησιμοποιεί είναι πιστός της καθρέφτης. Η κρίση του ιατρικού θεραπευτικού μοντέλου στον εικοστό αιώνα -που ξεκίνησε ίσως με την ψυχανάλυση και οδηγήθηκε από το αντιψυχιατρικό κίνημα στις απώτατες συνέπειές της- πρέπει να διαβάζεται ως ομόλογη με τις ανανεούμενες κρίσεις του καπιταλισμού και τη συνεχή αναγέννηση των μεγάλων επαναστατικών κινημάτων σε όλη τη διάρκεια του αιώνα. Αυτό που μας έκανε να δούμε δεν είναι μια νέα εκδοχή της παλαιάς αντιμαχίας σώμα-ψυχή, αλλά η αναπαραγωγή της αντιμαχίας τεχνική-πολιτική μέσα στις ίδιες τις θε...

Η εισαγωγική αυτή προσέγγιση του Barthes, επικεντρωμένη στον γλωσσολογικό ορισμό της γλώσσας και της ομιλίας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία στο πέρασμα στις σημειολογικές -ή μάλλον, ορθότερα, σημειωτικές- προοπτικές. Όπως ο ίδιος αναφέρει, παραπέμποντας εξάλλου στην κοινωνιολογική προσέγγιση των συστημάτων επικοινωνίας, υπάρχουν συστήματα αντικειμένων, εικόνων και συμπεριφορών που δεν έχουν ακόμη (δηλαδή, στην εποχή του) μελετηθεί υπό σημειολογική μεθοδολογία. Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός ότι κάνει την πρόβλεψη, πως το σημειολογικό πέρασμα θα επιφέρει αναγκαστικά τροποπο...