Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από ένα χρόνο τώρα ήθελα να ξανατυπώσω την "Πολιτική" μου, που από καιρό είχε εξαντληθεί. Δε μου δόθηκε από τότε καιρός να ασχοληθώ, χωρίς πολλές ενδιάμεσες διακοπές, με αυτό το θέμα. Έτσι μόνο τώρα τελείωσα το ξαναδιάβασμα του κειμένου μου και μπορώ να το εμπιστευθώ στον εκδότη μου. Διαπίστωσα με κάποια, το ομολογώ, ικανοποίηση, ότι ελάχιστες και ασήμαντες μόνο συμπληρώσεις έπρεπε να κάνω. Το πλούτισα με μερικές παραπομπές που βοηθούν τον αναγνώστη και με τη μνημόνευση μερικών έργων της τελευταίας δεκαετίας που θα τον βοηθούσαν στην κατανόηση των θεμάτων που πραγματεύεται...

Ο "απόλυτος" διαχωρισμός της πολιτικής θεωρίας από την πολιτική πράξη, αποτελεί μια ευρύτατα διαδεδομένη πεποίθηση στο Δυτικό κόσμο. Η αντιπαράθεση, μάλιστα, κι ο τονισμός των αντιφατικών στοιχείων που υπάρχουν στις έννοιες ή στις εικόνες της θεωρίας και της πράξεως γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να αποτελεί "λαϊκό credo" η διαφοροποίησή τους, που ασπάζονται, όχι μόνο το ενδιαφερόμενο κοινό, ο τύπος, τα κόμματα, οι πολιτικοί και οι πολίτες, αλλά και πολλοί, ειδικοί πολιτολόγοι, ακόμα. Λίγοι είναι εκείνοι που δέχονται ότι η πολιτική, θεωρία και πράξη, συνιστούν τα ακραία σ...

Γνωρίζω πως αυτή η εργασία έχει δειγματοληπτική μονάχα αξία: ο "χρόνος" και ο "χώρος" του βιβλίου ήταν απαρχής περιορισμένος. Το θέμα είναι τεράστιο, η αρχαία Ελλάδα ανεξάντλητη και οι νεοέλληνες ποιητές με τις αρχαιοελληνικές αναφορές πολλοί. Λόγου χάρη, πρώτος και κυριότερος ο Κωστής Παλαμάς. Η χορηγία του εκδοτικού οίκου "Οι Εκδόσεις των Φίλων", που μου εδόθη για δύο χρόνια (1980-82) για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου, μου πρόσφερε την ευκαιρία να ασχοληθώ με το θέμα, που ιδιαίτερα αγαπώ: την εντόπιση των αρχαιοελληνικών αναφορών σε νεοέλληνες ποιητές μας. Γιατί από το 19...

Κάθε βιβλίο πρέπει αφ' εαυτού να δικαιολογείται. Δεν θα έπρεπε να συντρέχει η ανάγκη να εξηγήσεις γιατί το δίνεις στη δημοσιότητα. Τούτη όμως τη φορά φοβούμαι πως, αν δεν εξηγήσω την απόφασή μου να δώσω στη δημοσιότητα αυτές τις λίγες μεταφράσεις των ξένων ποιητικών κειμένων, καθώς και αποσπασμάτων του Ευρυπίδη, μπορεί να μου αποδοθούν κίνητρα που μου ήταν εντελώς ξένα. Κατά τη διαδρομή της ζωής μου δεν έπαψα ποτέ να διαβάζω, έστω και στα κλεφτά, στις λίγες μου ελεύθερες ώρες, κάθε εποχής ποίηση, στις γλώσσες εκείνες όπου μπορούσα να την αισθανθώ. Διαβάζοντας έτσι, όποτ...

[...] Η επιλογή των ποιημάτων έγινε από την δέκατη έκδοση των "Poesias Completas" της Espasa - Calpe του 1963. Δημοσιεύονται στον τόμο αυτό με την σειρά που κρατούν στον τόμο των ποιητικών απάντων του Ματσάδο, επισημαίνοντας κατά κάποιο τρόπο και την ποιητική του πορεία. Κριτήριο της επιλογής ήταν ή έγνοια να προσφέρω στους "Ελληνες τα ποιήματα εκείνα που είναι τα πιο χαρακτηριστικά του ποιητή, και είτε είναι πλέον προσιτά σ' έμας,είτε μου φάνηκαν αμάραντα από την κάψα των αναθεωρητικών καιρών που ζούμε. Τα ποιήματα που διάλεξα αποδόθηκαν σ' ελεύθερο στίχο για ν' αποφευ...

[...] Ο αναγνώστης του βιβλίου αυτού -μεταφράστηκε η δεύτερη μορφή του- θα γνωρίσει τον τρόπο εργασίας του αγίου Ιωάννη του Σταυρού - που το σκήνωμά του αναπαύεται σ' ένα ναό της Σεγκόβια ως σήμερα. Πρώτα συνέθετε ένα μακρόστιχο, απλό στην μορφή και στα νοήματα αλλά ερωτικά βαθύ στον θείο του συμβολισμό, ποίημα. Κατόπι, από στροφή σε στροφή, άρχιζε να σχολιάζει το ποίημα αυτό ανεβαίνοντας, από μυστική κλίμακα, προς την καρδιά του ουρανού όπου συναντιέται, ενώνεται και συμβιώνει η ψυχή μυστικά με τον Θεό. Το "Πνευματικό Άσμα" μοιάζει να έχει την πηγή του στο "Άσμα Ασμάτων...

"Δέξου το· γιατί κι' εγώ όσο και συ το έχω ανάγκη". Μια φράση από τον "Οιδίποδα επί Κολωνώ" του Σοφοκλή, ένας τίτλος-προτροπή ή παράκληση του υπογράφοντος προς τον εαυτό του και στον αναγνώστη, στον καθένα μας και στην καθεμιά, να μη λησμονούμε ή αποφεύγουμε να κάνουμε πράξη όσα απ' αυτά που περιέχονται στις ακόλουθες σελίδες γράφουμε, δείχνουμε και λέμε ότι πιστεύουμε. Μ.Π.

[...]Τα κείμενα του τόμου αυτού συγκροτούν την ποιητική θεωρία του Χουρμούζιου. Όχι τόσο για τον θεωρητικό τους χαρακτήρα -δεν διατυπώνει ο ίδιος μια δική του προσωπική θεωρία για την ποίηση, όσο θεωρεί την ποίηση, κι από την θέση του θεωρού τη συνάπτει ως πνευματικό φαινόμενο με την εποχή μας και τη διερευνά κάτω από το δικό της, ανήσυχο φως των αναθεωρήσεων. [...] (από τον πρόλογο του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου)

[...] Στη διεκδίκηση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ένα κόσμο που αντιστέκεται (Σαρτρ) και μας κατακλύζει ένας περίεργος φόβος πως, αναζητώντας την, πάμε να παραβιάσουμε, να αρπάξουμε από τον Θεό το μεγάλο του μυστικό. Γιατί, ή δεν είμαστε ελεύθεροι και ο παντοδύναμος Θεός είναι υπεύθυνος του κακού (Καμύ), ή είμαστε ελεύθεροι και τότε ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος. Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου είναι μ' έναν περίεργο, αδρό τρόπο, άρρηκτα συνδεδεμένο με το πρόβλημα περί Θεού. [...] Με τα κείμενα του τόμου αυτού αισθάνομαι να προτείνω ένα είδος παι...

Το τεύχος αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, ένα ακόμα στη σειρά του είδους του, πήρε για τίτλο μια φράση που σχετίζεται πάλι με την αλήθεια: "Ου ψεύδεϊ τέγξω λόγον". Η φράση είναι από τους "Επινίκους" του Πινδάρου, όπου στον Τέταρτο Ολυμπιακό επαινεί τον Ψαύμι τον Σικελό, που νίκησε στην 81η και 82η Ολυμπιάδες (456 και 452 π.Χ.) στο αγώνισμα της απήνης, της άμαξας δηλαδή που συρόταν από ημιόνους. "Δεν θα μολύνω με ψέμα τον λόγο" λοιπόν, υπόσχομαι και εγώ ταπεινά στα μικρά κείμενα που ακολουθούν, σεβόμενος πάντα την αλήθεια, την απαρασάλευτη, την ακλόνητη αυτή πραγματικότη...

Με την προσπάθεια οι σκέψεις; που ακολουθούν να έχουν διατυπωθεί και αιτιολογηθεί σύμφωνα με την Σοφόκλεια ρήση: "Ορθή μεν η γλώσσ' εστίν ασφαλής δ' ο νους", παρουσιάζεται και αυτός ο νέος μικρός τόμος, πέμπτος στη σειρά του είδους που προηγήθηκε, με προλεγόμενα σχετικά με το περιεχόμενο του βιβλίου, ώστε να μην χρειάζεται να επαναληφθούν εδώ, ως παρόμοιου χαρακτήρα με εκείνα. Ένα μόνο θα προστεθεί: η διατύπωση των σκέψεων αυτών, που βγαίνουν από την καθημερινή εμπειρία της ζωής, (ίσως και όχι μόνο...), αποτελεί το έναυσμα προς τον κάθε αναγνώστη, για να τις διασταυρώσει μ...