Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Περιέχει τις ενότητες δοκιμίων: "Μυστικοί χώροι", "Πορεία αγωνίας", "Πνευματικοί δημιουργοί και δημιουργήματα" και "Η Ελλάδα στην Ευρώπη".

Δείγμα γραφής: 1. Μα από τη ζεστασιά μου τα μέταλλα της ψυχής σου θα βγάλουν χρυσές ανταύγειες Ο μαγνήτης μου θα σαρώσει τα ρινίσματα των δισταγμών σου Τι κι αν η αράχνη υφαίνει στους πόρους των αυτιών Το πηγάδι το ακούς ριγεί Ραγίζει ο θάνατος όταν οι άνθρωποι αγκαλιαστούν Μα τους φευγάτους πως ν' αγκαλιάσεις μόνο να ψιθυρίζεις μπορείς Γι' αυτό παραμιλώ Ή γράφω ποιήματα όπως αλλιώς λένε

Σε τούτο τον τόμο συγκέντρωσα μερικά μελετήματά μου από εκείνα που έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί σε διάφορα περιοδικά και κυρίως στο περιοδικό "Ευθύνη". Είναι μελετήματα κοινωνικού προβληματισμού που γράφτηκαν με αφορμή είτε ερεθισμούς που προήλθαν από γεγονότα της καθημερινής ζωής, εδώ στο στενό ελλαδικό χώρο ή ακόμη και σε διεθνή κλίμακα όπως είναι π.χ. η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, είτε ερεθισμούς που μου προκάλεσε η κατά τα τελευταία έτη φοίτησή μου στη Θεολογική Σχολή τον Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία πήρα και εξακολουθώ να παίρνω πλούσια γνώση με την οποία...

[...] Στο μυθιστόρημα ο Ουναμούνο έφτασε σε μεγάλη πρωτοτυπία και βάθος. Καθώς του λείπει η εμπιστοσύνη στο λογική, η διπλή απαίτησή του για λογοτεχνική δημιουργία και γνώση του ανθρώπου, βρήκε περισσότερη ικανοποίηση στο μυθιστόρημα, όπως και στη νουβέλα. Αντίκρυ στο ρεαλιστικό ή το νατουραλιστικό μυθιστόρημα που κυριαρχούσε στην εποχή του, ο Ουναμούνο γράφει μυθιστόρημα που θα μπορούσαμε να πούμε υποκειμενικό, βασισμένο στη φαντασία και που αποτελεί μίαν επιχείρηση πρόκλησης στη ζωή και στον άνθρωπο, συνάμα όμως και προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας του θανάτου κα...

"Ο στοχασμός και ο λόγος" έρχεται, κατά κάποιον τρόπο, να συνεχίσει τις "Ομιλίες της γυμνής ψυχής", τη σειρά τα δοκίμια τα τυπωμένα στα 1946. Τα εφτά χρόνια που πέρασαν από τότε σημαδεύτηκαν, ανάμεσα στ' άλλα, και σε κάποια γραψίματα, που αμεσότερα εκφράζουν το περπάτημα μέσα στον εσωτερικό χώρο. Όσα βρίσκονται πιο σιμά, χρονολογικά θέλω να πω, προς τις "Ομιλίες της γυμνής ψυχής", δένονται μαζί τους στενότερα κατά το ήθος. Όσα πάλι πλησιάζουν την παρούσα στιγμή επισημαίνουν τη μεταλλαγή. Ο αναγνώστης, που θα θελήσει να σκύψει στα κείμενα τούτα με προσοχή, θα το νιώσει.

[...] Στον παρόντα τόμο Γ' έχουν περιληφθεί κατά σειρά οι εξής κριτικές μου μελέτες: Ι. "Η γυναίκα της Ζακύνθου" του Διονύσιου Σολωμού, ΙΙ."Η ποίηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου", ΙΙΙ. "Η συμβολιστική και η πρώτη μοντέρνα περίοδος της ποίησης του Κώστα Στεργιόπουλου", ΙV. "Τα τραγικά ποιήματα από τις "Δώδεκα παραλλαγές στο γιοφύρι της Άρτας" της Έφης Αιλιανού" και V. "Το "Χρώμα από σμαράγδι" του Πάνου Καραβία". [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Το βιβλίο αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, είναι το τρίτο -και τελευταίο ελπίζω- του είδους που προηγήθηκε με τα "Ατάκτως ερριμμένα" και τα "Απλά εστί της αληθείας έπη". Και στα τρία αυτά βιβλία, οι σκέψεις που εκτίθενται είναι "σκέψεις έξω από συναισθηματισμούς, απλωμένες σκόρπια στις σελίδες, συστάσεις κυρίως προς τον εαυτόν μου, θέματα "ατάκτως ερριμμένα", με μόνο συνδετικό κρίκο την πατρότητά τους" καθώς έγραφα στην αρχή του πρώτου βιβλίου. Ο τίτλος δεν είναι πρωτότυπος. Θα μπορούσε να έχει συναντηθεί και ως συμπληρωματική φράση σε οποιοδήποτε γραπτό, σε όποια σκέψη, στ...

Τα κείμενα των τριών αυτών τόμων, με τίτλους "Αγωνιώδης θητεία", "Αυτοψία της εποχής" και "Η μαρτυρία του ανθρώπου" εγράφτηκαν και πρωτοδημοσιεύτηκαν πριν από την Δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967 - μια περίοδο με σοβαρές πολιτικές, ηθικές, κοινωνικές, ιδεολογικές και πνευματικές συνέπειες για την Ελλάδα. Κοιταγμένα υστέρα από τόσα χρόνια, αποκτούν τον χαραχτήρα μιας ιδεολογικής καί πνευματικής "μυθολογίας" της προδικτατορικής νεοελληνικής περιόδου ζωής, αλλά και μιας προσωπικής μαρτυρίας, αφού εγράφτηκαν μέσα στην μάχη μιας συνείδησης με την εποχή της. Από τότε, πολλά πρά...

[...]Τα συναχθέντα εδώ κριτικά κείμενα είναι ώσει προοίμια λυρών (δόκιμα ή αδόκιμα, αδιάφορο), ήτοι σαν πρόλογοι στο έργο και δη από κύκλο ποιητών που ιδιαίτερα αγάπησα. Υπάρχουν, βεβαιώτατα και άλλοι. Οπωσδήποτε από της απόψεως αυτής, ο αναγνώστης οφείλει να θεωρήση, ότι ο τόμος αυτός των κριτικών κειμένων κινείται επί της ίδιας γραμμής, επί της οποίας εκινήθη και ο προηγηθείς με τον τίτλο "Δάφνες και Τιμές", Αθήνα 1989. Και είναι συνέχεια εκείνου. [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Το μυθιστόρημα αυτό σχεδιάστηκε το καλοκαίρι του 1955 στη Βηρυττό και προβλεπόταν να τελειώσει σε δύο χρόνια, όμως χρειάστηκαν άλλα σαράντα περίπου χρόνια για να ολοκληρωθεί. Μια τόσο παρατεταμένη περίοδο εκτέλεσης χρειάζεται την επεξήγησή της. Πάντως, η αρχική μορφή του περιεχομένου και η δομή του έργου παρέμειναν αμετάβλητα, ίσως επειδή ο σχεδιασμός του ήταν συνειδητός και τηρήθηκε στο ακέραιο.[...] (Από τη σημειώση του βιβλίου)

Όσοι από εμάς παρακολουθήσαμε μόλις τελείωσε ο μεγάλος πόλεμος, τον ευρωπαϊκό στοχασμό στα νέα τότε φανερώματά του, θαρρώ πως απομένουμε με τη σφραγίδα του εντυπωμένη στο λογισμό μας, στη συνείδηση που έχουμε του κόσμου. Όμως η πρόταση τούτη βλέπω αμέσως πως χρειάζεται αποσαφήνιση. Πρέπει να διατυπωθεί έτσι: Εμείς όσοι, όχι από συμβατική ή επαγγελματική περιέργεια, όχι από φιλοδοξία για ενημέρωση, αλλά από εσωτερική και ιστορική ανάγκη, παρακολουθήσαμε... Στην επανασύνδεσή μας με την ευρωπαϊκή σκέψη, ύστερα από το τρομερό χάσμα που άνοιξε ο σεισμός, μας έσπρωχνε ο κόμπος απ...

Είναι μερικές συναισθηματικές καταστάσεις ή φορτισμένες ιδέες, που έρχονται, σαν την ηχώ των αυλών στους κορυβαντιώντες ή σαν τις Καβαφικές "ιδανικές φωνές κι αγαπημένες", "μες στην σκέψη μας και τις ακούει το μυαλό μας". Αυτές οι καταστάσεις και ιδέες κατορθώνουν, μέσα στην παραζάλη των προσωπικών μας αναστατώσεων και στην αναμπουμπούλα των γύρων μας, να μένουν ζωντανές και να έχουν την ίδια ένταση. Μας επισκέπτονται "όταν τα βάθη της νυκτός μας περιζώνει/ άκρα θαλάσσης ουρανού και γης ειρήνη". Ίσως να ζήσαμε σε μίαν άλλη εποχή, ίσως ακόμη η ωριμότητα να μας έκανε πιο απ...

Δείγμα γραφής: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ; Κι να πρέπει να πεις κάποτε τι ήταν στ' αλήθεια εκείνο το σφίξιμο των δακτύλων σου πάνω στο σώμα της Τι ήταν στ' αλήθεια όλο εκείνο το βράδυ με τις ανταλλαγές των λόγων τι ήταν στ' αλήθεια η επιθυμία η σφοδρή να τρέξεις και να στριμωχτείς μέσα στα χέρια της τι ήταν αλήθεια εκείνο το άρωμα που σε βύθιζε πιο βαθιά μέσα στο σώμα της Τι ήταν στ' αλήθεια εκείνη η γεύση απ' το κρασί που κατέβαινε μέχρι τα νεφρά σου φλογισμένο απ' τις ματιές και τις κινήσεις των χειλιών της Αν θα πρέπει να μιλήσεις για όλα αυτά κι άλλ...