Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσω ποιων ιστορικών μεταβολών, το ίδιο το ανθρώπινο σώμα έχει μετατραπεί σε κατ' εξοχήν φορέα συνόρου, στον ίδιο τον "mot de passe" που θα εξασφαλίσει -ή δεν θα εξασφαλίσει- σε κάθε άτομο την είσοδο και ενσωμάτωσή του στις σύγχρονες κοινωνίες του ελέγχου; Και, τελικά, αυτός ο κόσμος που συνηθίζεται να αναπαριστάται ως "ένας κόσμος χωρίς σύνορα" από ποιους/ες, και για ποιους/ες, έχει δομηθεί; Ποιο είναι το τίμημα που καλούνται καθημερινά να πληρώσουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες για να μπορεί αυτός ο άλλος κόσμος να είναι εφικτός για όσους και όσες έχουν υποκειμενοποιη...

Στο βιβλίο αυτό διερευνάται η επανάσταση, τόσο στο επίπεδο της θεωρίας όσο και σε αυτό της ιστορίας, υπό το φως της έννοιας της δικαιοσύνης. Η σύνδεση επανάστασης και δικαιοσύνης στο επίπεδο ενός θεμελιακού ορισμού βρίσκεται σίγουρα "πέρα" από τον Μαρξ. Συγχρόνως όμως παραμένει εντός μιας μαρξιστικής προβληματικής και ενός μαρξιστικού θεωρητικού πλαισίου. Και τούτο διότι παρόλο που η θεώρηση της επανάστασης που αρθρώνεται εδώ εισάγει έννοιες και προσδιορισμούς που δεν έχουν αναπτυχθεί συστηματικά από τον Μαρξ, η συνολική ανάλυση αποσκοπεί να επικυρώσει μία από τις πλέον βα...

Το Physical Computing διερευνά συστήματα που αποτελούν εναλλακτικές διατάξεις αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ χρήστη και υπολογιστή, θέτοντας σε λειτουργία ένα σύστημα που διαμορφώνεται από μικροϋπολογιστές, αισθητήρες, κάμερες, υπό την καθοδήγηση ενός προγράμματος. Τα φυσικά αντικείμενα τοποθετούνται και δρουν σε ένα είδος ενδιάμεσου περιβάλλοντος όπου επιτυγχάνεται η ζεύξη του φυσικού χώρου -που είναι το αντικείμενο της αρχιτεκτονικής- και της πληροφορίας.

Πριν από 40 χρόνια ο μεγάλος αρχιτέκτονας Le Corbusier έφυγε ήρεμος στα νερά της Μεσογείου με το πρόσωπα στραμμένα στον ήλιο, Νέοι 'Ελληνες αρχιτέκτονες ταξίδεψαν δύο φορές στο έργο του και αναζήτησαν το νόημα της αρχιτεκτονικής όπως το είχε κάνει εκείνος στο ταξίδι της Ανατολής, Σε άλλα στάθηκαν για λίγο απ' έξω, σε άλλα δούλεψαν για αρκετές ώρες, και σε άλλα έμειναν για μια ή για δύο μέρες, Το υλικό που έφεραν μαζί τους αναδεικνύει ακόμα και άγνωστες πτυχές του πλούσιου έργου του. Σαράντα χρόνια μετά από το θάνατό του ο Le Corbusier έχει την δύναμη να μας τραβά ξανά κοντά...

Η μελέτη αυτή έχει σαν σκοπό της να είναι μια εισαγωγή στη μεταμοντέρνα υπόσταση τεχνών όπως ο κινηματογράφος, τα κόμικς, η λογοτεχνία και τα διάφορα υβρίδια των τεχνών αυτών, που δημιουργούνται από τη συνεχή αλληλεπίδρασή τους. Ειδικότερα, η μελέτη επικεντρώνεται στην έννοια της "πραγματικότητας" και στην προβληματική τής αντιπροσώπευσής της σε επιλεγμένα έργα των προαναφερόμενων τεχνών. Ταυτόχρονα, στοχεύει να αποδείξει ότι τα έργα αυτά παραλληλίζονται με τις θεωρίες περί μεταμοντερνισμού, χορεύοντας στην κόψη του ξυραφιού, στο όριο μεταξύ ενθουσιασμού και κριτικής.

Η ενδυμασία είναι μέρος της ψυχοσωματικής έκφρασης κάθε ατόμου χωριστά, αλλά και του κοινωνικού συνόλου στο οποίο ανήκει. Η ενδυματολογική ποικιλία (π.χ. εκκλησιαστικά ή ιστορικά ενδύματα) εξυπηρετεί συγκεκριμένες ανθρώπινες ανάγκες, που αφορούν σε θρησκευτικές (λειτουργικού τύπου), παραδοσιακές και καθημερινές περιστάσεις. Τα υφάσματα τα οποία χρησιμοποιούνται για την κατασκευή αυτών των ενδυμάτων, συνδυάζουν ποικιλία υλικών. Τα υλικά αυτά, όπως είναι οι συνθετικές ή οι φυσικές ίνες, οι μεταλλικές ίνες, το χαρτί (που χρησιμοποιείται για την δημιουργία ανάγλυφης επιφάνε...

Η Αθήνα είναι η πόλη-μανιφέστο της συγχρονικότητάς μας: μια πόλη θορυβώδης, με ατμοσφαιρική ρύπανση, μια πόλη εκτεταμένη και αποσπασματική. Απέναντι στις πόλεις της κουλτούρας και του ορθού λόγου προβάλλεται ως πόλη του μύθου και του χάους. Απέναντι στις πόλεις της τάξης, του μέτρου, ενσαρκώνει το υπέρμετρο και την απουσία κανονισμού. Επίσης, μοιάζει να είναι η πρέσβειρα στην Ευρώπη των αενάοκ επεκτεινόμενων μεγαλουπόλεων της Ασίας και της Νότιας Αμερικής, από το Σάο Πάουλο έως την Καλκούτα, από το Τόκυο έως το Μεξικό. Το 1997, δεκατέσσερις ομάδες αρχιτεκτόνων ανταποκρίθ...

Μέρα με τη μέρα, η διεθνής βιβλιογραφία σχετικά με το Σώμα -τα τραύματα και τις εμμονές του- τείνει να γίνει τεράστια. Η διαστροφή, οι σκηνές σκληρού σεξ ή γύμνιας, η ωμή βία, η κουλτούρα του θανάτου, η κρίση στο θέμα της ταυτότητας των φύλων, το αντιαισθητικό και η αρρώστια... συνεχίζουν να απασχολούν τους κριτικούς τέχνης, τους καλλιτέχνες, τους συγγραφείς και το κοινό τους. Όμως, στην ελληνική κοινωνία τις δεκαετίες του '80 και του '90, η εικαστική πραγματικότητα άργησε να αντιληφθεί αυτή την τάση. Με την είσοδο της νέας χιλιετίας, κάποια σκιρτήματα μιας τέτοιας κατεύθυν...

Οι Λουδίτες -πολλοί από αυτούς υφαντές, λαναράδες και φινιριστές μαλλιού, αλλά και τεχνίτες στον επαγγελματικό κλάδο του βαμβακιού που απέκτησε ιδιαίτερη σημασία στην Αγγλία στα τέλη του 18ου αιώνα- ήταν, όπως οι Πρόσχαροι Άνδρες του Ρομπέν των Δασών, θύματα της προόδου ή αυτού που θεωρούνταν πρόοδος. Έχοντας δουλέψει επί αιώνες έξω από τα φτωχικά τους σπίτια και σε μικρά μαγαζιά χωριών με μηχανές που, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν καθόλου απλές, μπορούσαν να δουλευτούν από έναν και μόνο άνθρωπο, πιθανώς και με τη βοήθεια παιδιών, είδαν ξαφνικά να παρεισφρέουν (ή να απειλούν...

"Το μέλημα μας είναι η έκδοση αυτή να καταγράψει με τον απλούστερο τρόπο ένα εγχείρημα που βασίστηκε και βασίζεται στη δημιουργία εφήμερων έργων από ευτελή υλικά του άμεσου περιβάλλοντος, με πνεύμα οικονομίας στην έκφραση και τα μέσα. Έργα ειδικά σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στη φυσική και αρχιτεκτονική δομή του τόπου, ένας τρόπος να αναδειχθεί ο εφήμερος χαρακτήρας των αγαθών, το εύθραυστο της ύλης και της φύσης. Τα έργα αυτά, εστιάζοντας απρόσμενα την προσοχή των πεζοπόρων στο τοπίο, έγιναν αφορμή ν’ ανοίξει ένας διάλογος μεταξύ καλλιτέχνη, θεατή και φύσης. Απομυθοποιημ...

Οι ιστορίες του μετρό διασταυρώνονται με τη μυθολογία του αυτοκινητόδρομου σε ένα αφήγημα όπου η Ιστορία ερωτοτροπεί με το Μύθο, για να γεννήσει το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Λος Άντζελες, υπερπόλεις που αποτέλεσαν εσαεί το αλεξικέραυνο της φαντασίας του δυτικού κόσμου. Η συναρπαστική τους κοσμογονία από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα, ανασυντίθεται σε μια προσπάθεια ερμηνείας του μητροπολιτικού σοκ. Συναρμολογείται, βήμα βήμα, με πραγματολογικό υλικό και φανταστικές αφηγήσεις, μια σημειολογία και μια μυθοποιητική των δύο σημαντικότερων αστικών μέσων μεταφ...

Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία της έκθεσης του Χ. Κ. Προβολή, που πραγματοποιήθηκε στην Gallerie 3, στην Αθήνα, τον Ιανουάριο του 2003.

Η καθημερινή ζωή αποτελεί διαχρονική θεματική επιλογή, πλαίσιο και πεδίο δράσης ή εργαλείο για την καλλιτεχνική εργασία. Αλήθεια όμως, εάν η καθημερινότητα απασχολεί πολλούς καλλιτέχνες, πώς αυτοί τη διαχειρίζονται - και δη στην Ελλάδα; Η μελέτη αυτή αποπειράται να προσεγγίσει την ελληνική εικαστική παραγωγή στα μεταπολεμικά χρόνια, μέσα από τη συγκεκριμένη θεματική οπτική και επιλογή, η οποία καταδεικνύει πολύ περισσότερα στοιχεία για την ερμηνεία και την ιστορία της ελληνικής τέχνης από όσα φαινομενικά θα μπορούσε κανείς να υποψιάζεται. Μέσα από παραδείγματα καλλιτεχνών...

Σε επιστολή του στην "Ελευθεροτυπία" στις 9.4.2006, ο μουσικοσυνθέτης Μικης Θεοδωράκης, απαντώντας σε μια δυσμενή κριτική, αναρωτήθηκε μεταξύ άλλων τα εξής: "Τι θα γίνει φερ' ειπείν, αν σ' αυτή τη χωματερή που καταντήσαμε την πατρίδα μας (ο κριτικός) σκάψει λίγο πιο κάτω και συναντήσει το άλιωτο σώμα του εκτελεσμένου; Που ίσως να ήταν απ' την ίδια πόλη, τη δική του. Ίσως κι απ' την ίδια γειτονιά. Μόνο που αυτός παρασύρθηκε από το "γιγαντισμό μιας ιδεολογικής κατασκευής", ας πούμε τον κομμουνισμό, ας πούμε τον εθνικισμό, ας πούμε τον πατριωτισμό (γιατί τέτοιες "κατασκευές...

Ο δρόμος της κριτικής δεν είναι στρωμένος με άνθη. Έχει δύσκολα περάσματα, εμπόδια, κακοτοπιές, που καθιστούν την ενασχόληση με την κριτική κάθε άλλο παρά εύκολη. Ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η δική μας στην οποία η κριτική αντιμετωπίζεται με αυξημένη δυσπιστία, ο κριτικός που θα θελήσει να κάνει σωστά τη δουλειά του (δηλαδή να κρίνει και να αξιολογεί τα λογοτεχνικά έργα κατά συνείδηση), θα κληθεί να καταβάλει ένα τίμημα. Διότι ακόμη και στην περίπτωση που η κριτική του είναι θετική, εάν διατυπώσει κάποιες (ελάχιστες) επιφυλάξεις για ορισμένα ασθενή, κατά τη γνώμη του, σημεία...

Σαν να βγαίνω από μια βαθιά, υπόγεια σήραγγα που βγαίνει στη γη σε ένα οροπέδιο της ελληνικής επαρχίας, ανοίγω τα μάτια και στέκομαι να κοιτάω τη ζωγραφική του Γιάννη Καστρίτση. Πιο σωστό, θα ήταν να πω ότι βρίσκομαι αντιμέτωπος με ένα ολόκληρο σύμπαν, πυκνό και στέρεο όσο ένα κουκούτσι σε έναν καρπό, ταυτόχρονα, όμως απέραντο και αχανές σαν ένας μολυβένιος ορίζοντας. Και λέω "σύμπαν", γιατί πέραν από τη ζωγραφική, ο Γιάννης Καστρίτσης είναι ένας σημαντικός γλύπτης, που παίρνει στα χέρια του το ξύλο και του δίνει ζωή, με ένα τρόπο βαθύτατα συγκινητικό, γιατί οι μορφές που ζ...

Λαμβάνοντας ως αφετηριακή αρχή την κονστρουκτιβιστική έννοια της αυτοαναφορικότητας, θα επιχειρήσουμε, στη συνέχεια, να εξετάσουμε το πρόβλημα της αναστοχαστικότητας που καταλαμβάνει μια ιδιαιτέρως σημαντική θέση στη μοντέρνα λογοτεχνία. Με άλλα λόγια, το θέμα του παρόντος δοκιμίου είναι να κατανοήσουμε σε τι μπορεί να συνίσταται μια μορφή λογοτεχνίας, η οποία λαμβάνει ως αντικείμενο τον ίδιο τον εαυτό της. Πρόκειται για μια μορφή λογοτεχνίας που στοχάζεται πάνω στις πιθανές συνθήκες της δημιουργίας της, που διαπραγματεύεται, σε γενικές γραμμές, τις συνθήκες υπό τις οποίες...