Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο δρόμος της κριτικής δεν είναι στρωμένος με άνθη. Έχει δύσκολα περάσματα, εμπόδια, κακοτοπιές, που καθιστούν την ενασχόληση με την κριτική κάθε άλλο παρά εύκολη. Ιδιαίτερα σε μια χώρα όπως η δική μας στην οποία η κριτική αντιμετωπίζεται με αυξημένη δυσπιστία, ο κριτικός που θα θελήσει να κάνει σωστά τη δουλειά του (δηλαδή να κρίνει και να αξιολογεί τα λογοτεχνικά έργα κατά συνείδηση), θα κληθεί να καταβάλει ένα τίμημα. Διότι ακόμη και στην περίπτωση που η κριτική του είναι θετική, εάν διατυπώσει κάποιες (ελάχιστες) επιφυλάξεις για ορισμένα ασθενή, κατά τη γνώμη του, σημεία...

Στο πλάι των περίπλοκων οικονομικών δεικτών και των δυσνόητων τεχνοκρατικών λόγων, η λεγόμενη κρίση αναπτύσσεται ως μια βίαιη εφαρμογή νέων σχέσεων και νέων νοημάτων. Η στρατιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου και των φαινομένων του συνιστά, σήμερα, μία από τις σημαίνουσες εικόνες αυτής της εφαρμογής. Και διεκδικεί επειγόντως την εξοικείωσή μας με το ζοφερό της θέαμα· την εξοικείωσή μας με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Μας εκπαιδεύει, λοιπόν, να ζούμε με τις εκκλήσεις της και να βαδίζουμε δίπλα στις υλικές τις μορφές. Και κάπως έτσι, μετατρέπει τους καθημερινούς μας χώρους σε...

Πώς συμβάλλει στον λόγο για την πόλη μία έμφυλη προσέγγισή της; Με ποιους τρόπους η συγκρότηση και η ερμηνεία του αστικού χώρου ενσωματώνει και αναπαράγει αντιλήψεις για τη σεξουαλικότητα, το φύλο, το σώμα; Τι τμήμα της εικόνας παραβλέπουμε όταν ο χώρος και η χωρικότητα προσεγγίζονται μέσα από μονολιθικά κανάλια γνώσης και έρευνας; Στα κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτή τη συλλογή, ο Γιώργος Μαρνελάκης διερευνά ανοιχτές και περιεκτικές αναλυτικές κατηγορίες των φεμινιστικών και λεσβιακών/γκέι σπουδών, εκεί που συναντούν προσεγγίσεις του χώρου οι οποίες αντιμετωπίζουν τα...

Τα ποιήματα του παρόντος βιβλίου γράφτηκαν, στην πλειοψηφία τους, κατά τη διάρκεια των χρόνων παρουσίασης της εκπομπής μου "Οι Απαγορευμένοι του Τρίτου Ράιχ", στο Τρίτο Πρόγραμμα (ΕΡΑ 3), δηλαδή στο διάστημα 2001 - 2003. Όμως γενέθλιος τόπος τους δεν ήταν τόσο η φόρτιση εξαιτίας των σκληρών ιστορικών ντοκουμέντων που έφερε στο φως η εν λόγω ραδιοφωνική έρευνα όσο ο πικρός λυρισμός των συναντήσεών μου με επιζώντες του Ολοκαυτώματος, Ελλήνων και άλλων Ευρωπαίων Εβραίων κρατουμένων στα ναζιστικά στρατόπεδα εξόντωσης των "ανεπιθύμητων" του Τρίτου Ράιχ. Τους χρωστώ ένα μεγάλο ευ...

Γραμμένο γύρω στα 1953, ως προσχέδιο μιας ευρύτερης μελέτης που δεν ολοκληρώθηκε, "Το πρόβλημα των ειδών του λόγου" θα δημοσιευτεί για πρώτη φορά ολόκληρο το 1979, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του Μπαχτίν. Βέβαια, στη σύνολη θεωρητική παραγωγή του μπαχτινικού κύκλου η ενασχόληση με τα είδη του λόγου ήταν διαρκής και γρηγορούσα. Μια ενασχόληση, η οποία βλέπει τα είδη του λόγου ως "ιμάντες μεταβίβασης", όπως γράφει ο Μπαχτίν, ως "μεντεσέδες" θα λέγαμε, που μπορούν να διασυνδέσουν το υποκειμενικό με το αντικειμενικό, τη μορφή με το περιεχόμενο, τη γλώσσα με την κοινωνία, την...

Ο Νίκος Ναυρίδης, ήταν η πρόταση για το φεστιβάλ Αισχυλείων 2013, που ανέλαβε να δημιουργήσει μια εικαστική εγκατάσταση στο παλιό ελαιουργείο της Ελευσίνας. Ο χώρος του ελαιουργείου, είτε ως θέση γεωγραφική, ανάμεσα στο βιομηχανικό λιμάνι, τη θάλασσα, το τελεστήριο των αρχαίων μυστών και τις ανενεργές βιομηχανίες, άλλοτε κραταιές, σήμερα θύματα τόσο μιας οικονομικής συγκυρίας όσο και της ιστορίας τους, είτε ως μεταβιομηχανικός τόπος με πολιτιστική αναφορά, γίνεται ο καμβάς που ο εικαστικός καλλιτέχνης καλείται να δημιουργήσει το έργο του.

"Η μηχανή του Κράτους, σε όλες τις δυτικές κοινωνίες, γίνεται όλο και πιο κρατικίστικη, δηλαδή γίνεται όλο και πιο αυταρχική· και θα γίνεται όλο και πιο αυταρχική, για ένα σεβαστό διάστημα ή λιγότερο, με τη βαθύτατη συμφωνία της πλειοψηφίας, αυτή που αποκαλούμε συχνά "σιωπηρή" πλειοψηφία· και η σιωπηρή πλειοψηφία μοιράζεται εξίσου στα αριστερά και στα δεξιά. [...] Επομένως, κατά την άποψή μου, θα μεταβαίνουμε σε όλο και περισσότερο αυταρχικές μορφές του Κράτους, γιατί όλος ο κόσμος αποζητά τον αυταρχισμό. [...] Ο σύγχρονος καπιταλισμός παραπαίει εμφανώς, λειτουργεί προσπαθώ...

Do.co.mo.do. επιτροπή εργασίας για την τεκμηρίωση και διατήρηση κτιρίων, τόπων και συνόλων του μοντέρνου κινήματος - το do.co.mo.do. είναι ένας διεθνής μη-κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1988 και σήμερα έχει 55 εθνικές ομάδες - η Ελληνική ομάδα do.co.mo.do. ιδρύθηκε το 1990. Τα Τετράδια του Μοντέρνου είναι ένας κύκλος παρεμβάσεων που κινείται με πρωτοβουλία της Ελληνικής ομάδας do.co.mo.do. και έχει τοποθετήσει στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τη μοντέρνα αρχιτεκτονική Η νεωτερικότητα των ιδεών και των αρχών που είχαν προτείνει οι αρχιτέκτονες στον μεσοπόλεμο και...

Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στο νέο βιβλίο του Νίκου Δασκαλοθανάση έχουν γραφτεί σε άτακτα χρονικά διαστήματα, τα περισσότερα την τελευταία επταετία. Τρία είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά: κατά πρώτον, έχουν γραφτεί από τον ίδιο άνθρωπο (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), κατά δεύτερο, αφορούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο την ιστορία της τέχνης και, κατά τρίτο, ενώ αρκετά από αυτά προορίζονταν να δημοσιευθούν τελικώς έμειναν (με δύο εξαιρέσεις) αδημοσίευτα (ορισμένα μάλιστα δεν έφτασαν καν στο ακροατήριο παρότι αυτός ήταν ο αρχικός τους προορισμός). Ατύχησαν, με δυο λόγια....

Είναι ευκολότερο να φανταστούμε το τέλος του κόσμου, παρά το τέλος του καπιταλισμού. Από το 1989 και έπειτα, ο καπιταλισμός έχει επιτυχημένα αυτοπαρουσιαστεί ως το μόνο ρεαλιστικό πολιτικοοικονομικό σύστημα - μια κατάσταση την οποία η τραπεζική κρίση του 2008 ενίσχυσε αντί να υπονομεύσει. Το βιβλίο αναλύει την ανάπτυξη και τα κύρια στοιχεία αυτού του καπιταλιστικού ρεαλισμού ως ένα βιωμένο ιδεολογικό πλαίσιο. Χρησιμοποιώντας παραδείγματα από την πολιτική, το σινεμά, τη λογοτεχνία, την εργασία και την εκπαίδευση, υποστηρίζει πως αυτός ο καπιταλιστικός ρεαλισμός που χρωματίζε...

Ο Χέγκελ έχει απορριφτεί ως αντιδραστικός και έτσι το έμβλημα του επαναστατικού εγελιανισμού το διεκδικούσε μέχρι σήμερα ο μαρξισμός. Καμία όμως από αυτές τις διανοητικές εικόνες δεν επαρκεί για τη συνείδησή μας. Η δική μας αντίληψη για τον αναρχισμό ως την έκφραση, ή καλύτερα την πιο αληθινή έκφραση, του εγελιανισμού είναι καταλληλότερη για τη σημερινή εποχή, εντούτοις αποτελεί μια άποψη που δεν απέκτησε ποτέ δημοτικότητα. [...] Ενδεχομένως, φυσικά, το εν λόγω έργο να μοιάζει -και να είναι υπό μία ορισμένη έννοια- πολεμικό απέναντι στους κύριους τρόπους ερμηνείας του Χέ...

Οι δημιουργοί που παρουσιάζονται στις σελίδες της έκδοσης πραγματοποίησαν κατά την περίοδο 1984-1994 τις πρώτες εξορμήσεις τους αφήνοντας τα πρώτα ίχνη του γκραφίτι στον ελλαδικό χώρο, όντας σε συγχρονισμό με το ξεκίνημα του γκραφίτι σε άλλες πόλεις στην Ευρώπη, στην Αμερική και στον κόσμο. Ο τίτλος της έκδοσης μιλάει για «ιστορία». Αυτή δεν νοείται τόσο με την αυστηρή επιστημονική έννοια της ιστοριογραφίας ή της ιστορίας της τέχνης. Πρόκειται για ιστορία μέσα από προσωπικές των δημιουργών κατά τη χρονική περίοδο 1984-1994. Όταν μιλάμε για ιστορία του γκραφίτι, ναι με...

Μέσω ποιων ιστορικών μεταβολών, το ίδιο το ανθρώπινο σώμα έχει μετατραπεί σε κατ' εξοχήν φορέα συνόρου, στον ίδιο τον "mot de passe" που θα εξασφαλίσει -ή δεν θα εξασφαλίσει- σε κάθε άτομο την είσοδο και ενσωμάτωσή του στις σύγχρονες κοινωνίες του ελέγχου; Και, τελικά, αυτός ο κόσμος που συνηθίζεται να αναπαριστάται ως "ένας κόσμος χωρίς σύνορα" από ποιους/ες, και για ποιους/ες, έχει δομηθεί; Ποιο είναι το τίμημα που καλούνται καθημερινά να πληρώσουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες για να μπορεί αυτός ο άλλος κόσμος να είναι εφικτός για όσους και όσες έχουν υποκειμενοποιη...

Τι ήταν η beat γενιά στην Αμερική και πώς οραματίστηκε τη λογοτεχνία και τον κόσμο; Ποια ήταν η σχέση των ποιητών-ταξιδευτών της με τους νέους της αθηναϊκής "Παράγκας" και της "μακράς δεκαετίας του '60" που ζυμώθηκαν με τον ρομαντισμό του παρισινού Μάη και τη διαμαρτυρία των κινημάτων αμφισβήτησης; Το βιβλίο αυτό μελετά τη διαμόρφωση της beat ποίησης στην Ελλάδα μέσα στο πλαίσιο της ελληνικής και διεθνούς πολιτικής πραγματικότητας και περιγράφει τη διάδραση ανάμεσα στις αμερικανικές και τοπικές διαστάσεις της beat κουλτούρας. Κυρίως, όμως, αποτελεί μια ανάγνωση της ποίησ...

Το βιβλίο καταγράφει τον βίο Αφγανών μεταναστών και προσφύγων ενός αυθαίρετου, αυτοοργανωμένου καταυλισμού σε μια περιοχή μεγάλου οικονομικού ενδιαφέροντος, κοντά στο λιμάνι της Πάτρας, για διάστημα δέκα μηνών, Οκτώβριος 2007-Ιούλιος 2008. Σε αντίστιξη καταγράφονται οι στάσεις των κατοίκων της πόλεως, των αρχών, των συμφερόντων και των ΜΜΕ έναντι του καταυλισμού, οι συνεχείς μεθοδεύσεις εκπορθήσεώς του. Η παραγκούπολη -ένα κεφάλαιο του αέναου έπους των μεταναστεύσεων- μεταβάλλεται σε μαγικό καθρέπτη αποκαλυπτικό της πραγματικής εικόνας της πόλεως και των τοπικών αρχών. Σε έ...

Κοστούμια, γραβάτες, laptop, εταιρικά αυτοκίνητα, αεροπλάνα, ταξίδια, meetings, εκπαιδεύσεις, ανακοινώσεις, εξαγορές - καλώς ήρθατε στον κόσμο των πολυεθνικών! Πώς είναι, αλήθεια, αυτές οι εταιρείες από τα μέσα; Είναι όντως αποτελεσματικές; Υπηρετούν τους πελάτες τους ή τους παίρνουν ομήρους; Τι σημασία έχει η πορεία της εταιρικής μετοχής; Από τι υλικό είναι φτιαγμένοι οι managers; Υπάρχει κάτι που λέγεται "εταιρική ηθική"; Πώς η πίεση για πωλήσεις αλλάζει χαρακτήρες και συμπεριφορές; Οι πολλές συσκέψεις σημαίνουν ότι υπάρχει δημοκρατία; Πώς καλλιεργείται ο εταιρικός πατ...

"Το μέλημα μας είναι η έκδοση αυτή να καταγράψει με τον απλούστερο τρόπο ένα εγχείρημα που βασίστηκε και βασίζεται στη δημιουργία εφήμερων έργων από ευτελή υλικά του άμεσου περιβάλλοντος, με πνεύμα οικονομίας στην έκφραση και τα μέσα. Έργα ειδικά σχεδιασμένα και προσαρμοσμένα στη φυσική και αρχιτεκτονική δομή του τόπου, ένας τρόπος να αναδειχθεί ο εφήμερος χαρακτήρας των αγαθών, το εύθραυστο της ύλης και της φύσης. Τα έργα αυτά, εστιάζοντας απρόσμενα την προσοχή των πεζοπόρων στο τοπίο, έγιναν αφορμή ν’ ανοίξει ένας διάλογος μεταξύ καλλιτέχνη, θεατή και φύσης. Απομυθοποιημ...

Όσοι ασχολούμαστε κριτικά με τις υποθέσεις των στρατιωτικών εφαρμογών έχουμε συχνά την τάση να στεκόμαστε με δέος μπροστά στις δυνατότητες των στρατιωτικών μηχανών, δημιουργώντας έτσι μία ακλόνητη και αρραγή εικόνα για τις ικανότητές τους. Η παρουσία της τεχνολογίας στη συζήτηση για τις στρατιωτικές υποθέσεις είναι πρωταγωνιστική. Τούτο μετατρέπει σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα του πολέμου και ευρύτερα των εφαρμογών της δημόσιας ασφάλειας σε μία υπόθεση αμιγώς τεχνολογικής διευθέτησης, όπου τα εκάστοτε τεχνικά μέσα αρκούν από μόνα τους για να επιβάλουν τα σχέδια των μηχανών κατα...

Ο τοκετός είναι ένα έντονα κοινωνικό όπως και χωρικό φαινόμενο, παντού και πάντοτε πολιτισμικά και τοπικά προσδιορισμένο. Η κοινωνική φύση της φροντίδας της αναπαραγωγής έχει μελετηθεί εκτενώς τις τελευταίες δεκαετίες από την ανθρωπολογία, την κοινωνιολογία, το φεμινιστικό κίνημα, και από τη μαιευτική και την ιατρική επιστήμη. Αντίθετα, η αλληλεπίδραση των διαδικασιών του τοκετού και της διαχείρισής του με το περιβάλλον στο οποίο συμβαίνει, αν και αναγνωρίζεται ως σημαντική τα τελευταία χρόνια, είναι προς το παρόν μόνο περιφερειακή. Το βιβλίο εστιάζει σε αυτό ακριβώς το θέ...

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει την πρώτη δημοσίευση στην ελληνική γλώσσα του άρθρου του Peter Eisenman "Το τέλος του κλασικότροπου: το τέλος της αρχής, το τέλος του τέλους" που δημοσιεύτηκε το 1984. Το κείμενο αυτό θεωρείται ένα από τα βασικά δοκίμια της αρχιτεκτονικής τής δεκαετίας του 1980, καθώς δημιούργησε συνθήκες μετατόπισης από τους δεσμούς της με τη μορφή και τη λειτουργία προς την έννοια. Παρουσιάζει τις ερμηνείες του συγγραφέα σχετικά με τις σχέσεις που ανέπτυξε η αρχιτεκτονική του Μοντερνισμού με τις διαφορετικές εκφάνσεις του κλασικού στοιχείου, καθώς και τις προ...