Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μπλε πολυκατοικία Ένα διαμέρισμα που το κατοίκησα με τον τρόπο που κατοικεί κανείς τα όνειρά του. Ένα κρεβάτι στο οποίο δεν ξάπλωσε ποτέ κανείς. Δυο μαξιλάρια στα οποία κανένα κεφάλι δεν έγειρε. Μια μπανιέρα που έμεινε στεγνή. Μια κουζίνα στην οποία δεν ψήθηκε ποτέ ούτε ένας καφές. Ένα σαλόνι στο οποίο κανείς ποτέ δεν δέχτηκε κανέναν. Τραπέζια και καρέκλες στα οποία δεν κάθισε να φάει ποτέ κανείς. Ένα κουδούνι στην πόρτα χωρίς όνομα. Παντζούρια κλειστά. Μικρές χαραμάδες. Λίγο φως. Λίγος αέρας. Ελάχιστος που κούνησε όμως δυνατά ό,τι χαρτιά κρεμόντουσαν στους τοίχ...

ΑΠΟΚΑΛYΨΗ, ΑΡΤΩ, ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ, ΒΟΡΙΔΗΣ, ΒΩΒΟΣ, ΓΗ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΙΑΣ, ΓΚΑΙΜΠΕΛΣ, ΓΚΑΛΑΧΕΡ, ΓΚΕΒΑΡΑ, ΓΚΕΤΣ, ΓΚΡΑΜΣΙ, ΓΚΡΑΣ, ΔΑΝΔΗΔΕΣ, ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ, ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2008, ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΕΝΟΙ, ΔΙΑΝΟΗΣΗ, ΔΙΑΣΗΜΟΙ, ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ, ΕΓΚΛΗΜΑ, ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ, ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΕΚΛΟΓΕΣ, ΕΛΛΗΝΑΣ, ΕΞΑΡΘΡΩΣΕΙΣ, ΕΞΟΥΣΙΑ, ΕΞΟΥΣΙΟΜΑΝΙΑ, ΖΙΝΤ, ΖΙΝΤΑΝ, ΖΟΥΛΟΥ, ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ, ΘΑΝΑΤΟΣ, ΙΝΔΙΑ, ΚΑΛΒΙΝΟ, ΚΑΜΥ, ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ, ΚΑΤΑΞΙΩΣΗ, ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΑΚΟΙ, ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ, ΚΕΝΝΕΝΤΥ, ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΚΟΜΦΟΡΜΙΣΜΟΣ, ΚΟΥΒΕΛΗΣ, ΚΡΑΒΑΝ, ΚΡΑΧ, KPOOYΛΙ, ΚΩΝΣΤΑΝTΟΠΟΥΛΟΣ, ΛΕΥΚΟΙ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ, ΜΑΚΡΗΣ, ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ, ΜΑΝΟΝΤΟΥ, ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ, ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ,...

Πολλοί αναρχικοί είναι καχύποπτοι απέναντι στην 'ψυχολογιοποίηση', και αναφέρονται πολύ ελάχιστα στην ψυχολογία πέραν του να ασκούν κριτική στον ατομικισμό της. Ωστόσο, στις ψυχολογικές υποθέσεις σχετικά με την εξουσία, την ιεραρχία, τη συνεργασία και παρόμοιες δυναμικές λανθάνει μια κριτική απέναντι στον κρατισμό και τον καπιταλισμό, και σκιαγραφούνται προ-εικονιστικές απόπειρες για την αλλαγή της κοινωνίας έτσι ώστε οι άνθρωποι να επιτυγχάνουν πιο εύκολα τόσο την αυτονομία όσο και την αμοιβαιότητα. Την ίδια στιγμή, ο προσωπικός και διαπροσωπικός αναβρασμός συχνά δυσχεραίν...

Πόσο εφικτή είναι μια αναπαράσταση; Πόσο τα υπολείμματα του πραγματικού, οι αφηγήσεις και τα ιστορικά τεκμήρια επηρεάζουν τη διαχείριση της μνήμης; Όποιες κι αν είναι οι απαντήσεις, 24 καλλιτέχνες δημιουργούν με τόλμη, ειλικρίνεια και ελευθερία τη διαδρομή που θα οδηγήσει σ' αυτές. Έργα: Νίκος Αλεξίου, Άννα Ανταλουδάκη, Μπάμπης Βενετόπουλος, Μωρίς Γκανης, Σίμης Γκατένιο, Γιάννης Γρηγοριάδης, Ειρήνη Ευσταθίου, Θοδωρής Ζαφειρόπουλος, Γιάννης Θεοδωρόπουλος, Απόστολος Καραστεργίου, Γιώργος Λάππας, Δέσποινα Μεϊμάρογλου, Κυριάκος Μορταράκος, Κώστας Μπασάνος, Δημήτρης Ξόν...

Εξετάζοντας την ταξική πάλη και τα χαρακτηριστικά που αυτή λαμβάνει στον 21ο αιώνα, είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε από το σημείο που οφείλει να συνιστά την εναρκτήρια πρόταση κάθε πολιτικής ανάλυσης της εποχής μας και αποτελεί τον ζωτικό πυρήνα του ιδιαίτερου-μοναδικού ιστορικού της χαρακτήρα: ότι αυτό που διακυβεύεται στην παγκόσμια κοινωνική σύγκρουση του 21ου αιώνα δεν είναι η ιστορικά μεταβαλλόμενη και αναπτυσσόμενη μορφή της Ανθρώπινης κοινωνίας αλλά η φυσική επιβίωση του ανθρώπινου είδους, δεν είναι η μία ή η άλλη ιστορικά συγκροτημένη μορφή κοινωνικής πραγματικό...

Ο χρόνος του κεφαλαίου κυριαρχεί επάνω μας, αλλά παράγουμε μια εναλλακτική χρονικότητα που εκφράζει έναν αγώνα ενάντια στην κυρίαρχη χρονικότητα. Αυτός ο χρόνος φτάνει πέραν του κεφαλαίου στη μορφή των ρήξεων και των εμπειριών που απορρίπτουν την αφηρημένη χρονικότητα και προωθούν έναν τρόπο οργάνωσης του χρόνου που ενισχύει τη αξία χρήσης του. Ο κοινός χρόνος, όντας χρόνος της αυτονομίας, είναι ένας τρόπος οργάνωσης που δεν βασίζεται στην αφαίρεση των συγκεκριμένων διαδικασιών της παραγωγής της ζωής, αλλά στην επικοινωνία της ετερογένειας αυτών των διαδικασιών. Το κεφάλαιο...

Θωρούμε ότι καμία θεωρία δεν μπορεί να είναι ανατρεπτική αν δεν ακολουθείται από μια ανατρεπτική πρακτική. Συνεπώς αυτό το κείμενο πρέπει να θεωρηθεί σαν μια προσωρινή αποστασιοποίηση από την πρακτική, ώστε να αποκτηθεί μια κριτική ματιά απέναντί της, πριν να ξαναβυθιστούμε σε αυτήν. Αντίστοιχα, η πρακτική αυτή θα είναι έγκυρη μόνο αν στοχεύει στην ανατροπή του κυρίαρχου συστήματος. Σε αυτό ακριβώς είναι απαραίτητη η θεωρία, δηλαδή στην προσπάθειά του να ορισθούν τα ελάχιστα απαραίτητα χαρακτηριστικά ώστε η ρήξη και η ανατροπή στην οποία στοχεύουμε να γίνουν πραγματικότητ...

Το Physical Computing διερευνά συστήματα που αποτελούν εναλλακτικές διατάξεις αμφίδρομης επικοινωνίας μεταξύ χρήστη και υπολογιστή, θέτοντας σε λειτουργία ένα σύστημα που διαμορφώνεται από μικροϋπολογιστές, αισθητήρες, κάμερες, υπό την καθοδήγηση ενός προγράμματος. Τα φυσικά αντικείμενα τοποθετούνται και δρουν σε ένα είδος ενδιάμεσου περιβάλλοντος όπου επιτυγχάνεται η ζεύξη του φυσικού χώρου -που είναι το αντικείμενο της αρχιτεκτονικής- και της πληροφορίας.

Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι οι ατομικές τιμωρίες των αμαρτωλών στην Κόλαση, όπως αυτές απεικονίζονται στην ορθόδοξη εικονογραφία. Στις παλαιότερες παραστάσεις του είδους, η τιμωρία των αμαρτωλών αποδιδόταν συνοπτικά, δίχως να παρέχονται στοιχεία ή κάποιες ενδείξεις για την αμαρτία την οποία διέπραξαν. Αργότερα, κυρίως στους αιώνες της τουρκοκρατίας, παρατηρείται μια ρεαλιστικότερη απόδοση των ποινών, καθώς νέοι εικονογραφικοί τύποι εμφανίζονται, προβάλλοντας τα επαγγελματικά σύμβολα του τιμωρημένου και τονίζοντας το μέλος του σώματος που διέπραξε το αμάρτημα. Στι...

Πώς καθορίζονται και επανακαθορίζονται τα όρια ανάμεσα στον κόσμο της λογικής και στον κόσμο της τρέλας; Ποια υπήρξε η πορεία της ψυχικής νόσου και του ψυχικού ασθενή στον χρόνο; Μέσα στο πλαίσιο ποιων ιστορικών συνθηκών ανεγέρθηκαν ξαφνικά άσυλα και ιδρύματα εγκλεισμού στα οποία στοιβάχθηκαν όσοι/ες θεωρήθηκαν "ψυχικά ασθενείς" και εντός των οποίων εντοπίστηκαν και ταξινομήθηκαν συγκεκριμένες καταστάσεις και ανθρώπινες συμπεριφορές ως "ψυχικές διαταραχές"; Ποια υπήρξαν τα ιστορικά a priori που οδήγησαν στην κατηγοριοποίηση κάποιων ανθρώπων ως "ψυχικά ασθενών", στο στιγματι...

Ήδη από το 1784 ο Kant έθεσε το ερώτημα "Τι είναι διαφωτισμός;", στρέφοντας την προσοχή του σε εκείνη τη διάσταση του χρόνου που αναδεικνύει πάντοτε το νέο, το μοντέρνο-δηλαδή, στο παρόν. Η απάντηση που έδωσε και η οποία έκτοτε κατέστη κυρίαρχη υπογράφει και επικυρώνει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του ανθρώπου. Ωστόσο, οι Stirner, Nietzsche και Foucault υπήρξαν πολύ καχύποπτοι, για να μην προσέξουν έναν άλλο γεγονός που έλαβε χώρα ταυτόχρονα με τη γέννηση του ανθρώπου: τον θάνατο του Θεού· και πολύ διορατικοί, για να μην δουν ότι η καντιανή απάντηση έμοιαζε με το απονενοημέ...

Ένα από τα πλεονεκτήματα αυτού του κειμένου έγκειται στην πρωτοτυπία των σχολίων του Foucault αναφορικά με τα μέχρι τότε δημοσιευμένα έργα του, τα οποία τοποθετεί στο εσωτερικό της αεικίνητης πορείας του από τη φαινομενολογία προς την κριτική του μαρξισμού. Στην πορεία της συνομιλίας ο Foucault συζητά ιδιαιτέρως την "υποκειμενιστική" πρόσληψη της φαινομενολογίας στη Γαλλία, αποσαφηνίζει τη σχέση του με τον δομισμό, ορίζει με ακρίβεια το διακύβευμα της κριτικής του στους μηχανισμούς εξουσίας, καταπιάνεται με την "πολιτικοποίηση των ανθρωπίνων σχέσεων", η οποία επιζητεί να αν...

Η παρουσία της Χρυσής Αυγής στο ελληνικό πολιτικό και ευρύτερα κοινωνικό τοπίο αποτέλεσε τους τελευταίους μήνες αντικείμενο πολλών αναλύσεων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συζήτηση περί Χρυσής Αυγής εξαντλήθηκε. Αντίθετα, είναι μια συζήτηση σε εκκρεμότητα, πολύ περισσότερο με δεδομένο ότι το υπό ανάλυση φαινόμενο είναι ακόμα εν τω γίγνεσθαι, άρα ρευστό και μεταβαλλόμενο, όπως ρευστά και μεταβαλλόμενα είναι και τα ευρύτερα συμφραζόμενα εντός οποίων εντάσσεται η παρουσία της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα. Οι συγγραφείς των δύο κειμένων του βιβλίου συμπλέουν σε μια μη συγκυριακή...

Τον Σεπτέμβριο του 2003 έκλεισαν 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μεταμαρξιστή φιλοσόφου Theodor Wiesegrund-Adorno, στοχαστή ο οποίος σημάδεψε ανεξίτηλα το πνευματικό τοπίο του 20ού αιώνα. Ήδη στη Γερμανία το 2003 έχει κηρυχτεί "έτος Adorno ". Στο πλαίσιο αυτής της αναμνηστικής επετείου δεν θα ήταν άσκοπο ένα μικρό αφιέρωμα στη σκέψη και στο έργο του. Περιλάβαμε τρία κυρίως κείμενα. Το πρώτο, ένα μικρό αντιπροσωπευτικό γραπτό του ίδιου, επιγράφεται "Θέσεις πάνω στη θρησκεία και τη φιλοσοφία σήμερα" και συγκαταλέγεται στα "αμερικανικά" κείμενα του φιλοσόφου που γράφτηκα...

Η μηχανή και το δίκτυο συνιστούν δύο αντίθετες δομές οργάνωσης, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί σε διαφορετικές περιπτώσεις για την απόδοση, σημασιών αναφορικά με την έννοια της χωρικότητας. Ακριβώς, όμως, εξ αιτίας των διαφορών τους, η μηχανή και το δίκτυο μπορούν να αποτελέσουν δύο συμπληρωματικές δομές, ενταγμένες σε ένα σύνθετο πρότυπο. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο διερευνάται στην παρούσα έρευνα. Αρχικά εντοπίζονται και αξιολογούνται οι διαφορές και οι αναλογίες μεταξύ μηχανής και δικτύου ως τεχνολογικά επιτεύγματα και ακόλουθα ως προς την προσαρμογή τους στην απόδοση της έννο...

Η έκφραση προηγμένη τεχνουργία [Τεχνουργία: σχηματισμός δια τεχνικών μέσων, περίτεχνη δημιουργία] αντί της προηγμένης τεχνικής ή τεχνολογίας χρησιμοποιείται για να υποδηλωθεί η διαφορά -σχεδόν η αποκοπή- των σύγχρονων τεχνητών συστημάτων τόσο από τη (δυτική) τεχνική όσο και από τη φιλοσοφική της βάση. Τα συστήματα αυτά φαίνεται να επικαλύπτουν τις προηγηθείσες μηχανικές-τεχνικές μεθόδους όπως και τις συνθετικές αναπαραστατικές μεθόδους. Μέσω της προηγμένης τεχνουργίας θεωρούμε τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό, τις πτυχές του, τις διαδικασίες και, ιδίως, τους όρους του, όπως εμφ...

Τα παράλογα και τα περίεργα γεγονότα είναι λιγότερο έντονα απ' όσο περιμένουμε, και πιο σπάνιο απ' όσο φοβόμαστε. Αυτό φυσικά δεν συμβαίνει στο SOAP OPERA. Μια ιστορία που αναμιγνύει τις θεωρίες συνομωσίας, την jazz, την ίντριγκα, το αλκοόλ, τα αιλουροειδή, τις πολεμικές τέχνες, τις εγκεφαλικές κυμάνσεις, τον καπνό, την electronica, την κριτική της πολιτικής οικονομίας, τις δερματοπάθειες, τον πόθο, το πάθος, την εκδίκηση, την αναταραχή του σώματος, και τα κινηματογραφικά πλάνα που κόβουν την ανάσα με τη διακριτική προσθήκη ψυχοτρόπων, αίματος και ταμπάσκο.