Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό το μικρό σε έκταση αλλά πυκνό σε σημασίες δοκίμιο σηματοδοτεί μια μεγάλη στροφή στο έργο του Φρόυντ. Γραμμένο λίγο μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και επηρεασμένο, ενδεχομένως, από τις δυνάμεις καταστροφής που αυτός αποδέσμευσε, θα εγκαταλείψει την καθιερωμένη μέχρι τότε ψυχαναλυτική αντίληψη ότι τα ψυχικά φαινόμενα κυριαρχούνται από την παντοδυναμία της αρχής της ευχαρίστησης, εισάγοντας μια έννοια περισσότερο πρωτόγονη, περισσότερο καθοριστική, περισσότερο ζοφερή, την ενόρμηση του θανάτου. Ο Φρόυντ μελετά φαινόμενα όπως αυτό της ψυχαναγκαστικής επανάληψης κ...

Στα τέλη του 20ού αιώνα ο μαρξιστής θεωρητικός Fredric Jameson απομακρύνεται από τις μελέτες του για το μεταμοντέρνο και θέτει υπό εξέταση το καυτό πολιτικό και θεωρητικό ζήτημα της λεγόμενης "παγκοσμιοποίησης". Η εξέταση αυτή θα θέσει υπό διερώτηση τις αντινομίες και τις αντιφάσεις του φαινομένου αναδεικνύοντας την ιστορική μετατόπιση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε πέντε συναφή επίπεδα: το τεχνολογικό, το πολιτικό, το πολιτισμικό, το οικονομικό και το κοινωνικό. Γράφοντας σε μία συγκυρία όπου ακόμη δεν είχε διαφανεί η τρέχουσα παγκόσμια οικονομική και πολιτική κρίση, ο...

Τα εννέα κείμενα που αποτελούν τον παρόντα τόμο προέρχονται από τις αντίστοιχες ανακοινώσεις στο Συνέδριο στη μνήμη του Στάθη Δαμιανάκου με τίτλο "Αγροτική κοινωνία-λαϊκός πολιτισμός", που έγινε στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από 25 έως 27 Μαΐου του 2005. Η επιστημονική επιτροπή του Συνεδρίου, μετά την έκδοση των πρακτικών σε ψηφιακή μορφή, αποφάσισε να προχωρήσει στην έκδοση δύο συλλογικών τόμων, έναν για την αγροτική κοινωνία και έναν για τον λαϊκό πολιτισμό, όπου θα δημοσιεύονταν ορισμένες εισηγήσεις με βάση ένα συγκεκριμένο σκεπτικό και συγκεκριμένους θεματικούς άξον...

"Άγρια σκυλιά επιτίθενται στον σκηνοθέτη, ένας άντρας αναρριχάται στους τοίχους του ανακτόρου, παραπέμποντας στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου, ένα πιάνο με ουρά τυλίγεται στις φλόγες, ένα αγέρωχο άλογο περιδιαβαίνει τη σκηνή, οθόνες τηλεόρασης πέφτουν από ψηλά, ένα λευκό ύφασμα καλύπτει τους θεατές... Οι εικόνες αυτές ανήκουν στην παράσταση "Κόλαση", το πρώτο μέρος από την τριλογία της "Θείας Κωμωδίας" του Δάντη, που ανέβασε η Societas Raffaello Sanzio στην απαιτητική σκηνή της Cour d'honneur du Palais des Papes, στο πλαίσιο του διεθνούς Φεστιβάλ της Αβινιόν στη Γαλλία, το κα...

Από τον Hieronymus Bosch έως τον Blake, το όραμα ουσιαστικά απουσιάζει από τη δυτική τέχνη. Την ίδια περίοδο επιβιώνει στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή παράδοση και, φυσικά, σε μια σειρά από εξωδυτικές τέχνες της Ασίας, της Αφρικής, της Αμερικής και της Ωκεανίας. Η τέχνη της νεωτερικότητας κατά κανόνα κράτησε αποστάσεις από το οραματικό στοιχείο, ίσως γιατί αυτό υπονόμευε τον κυρίαρχο πλέον ορθό λόγο ή το απόλυτα άθεο και υλιστικό αίτημα της πορείας "προς τα μπρος". Παρόλα αυτά οι εξαιρέσεις του σουρεαλισμού, του Chagall, του Kandinsky, του Klee, του Artaud ή (πιο πρόσφατα)...

Ζούμε σε έναν πνευματικό πολιτισμό και βιώνουμε μια κοινή εμπειρία, όπου τα σημεία έπαψαν να κρύβουν κάτι και σημαίνουν απλώς ότι δεν υπάρχει τίποτα πίσω τους: κανένας Θεός, καμιά ιδεολογία, καμιά έγκυρη και έσχατη κρίση, μόνο η προσομοίωση του πραγματικού και η αέναη επαναφορά της. Μέσα σ' αυτή την καινούργια σχέση του ατόμου με τις εικόνες, τα σύμβολα και τα σημεία δεν έχουμε πλέον αναπαράσταση, δηλαδή μία, έστω ουτοπική, ισοδυναμία του σημείου με το πραγματικό, αλλά άρνηση του σημείου ως αξίας που αναφέρεται στο πραγματικό. Τούτη η προσομοίωση προηγείται του πρωτοτύπου,...

Στο βιβλίο αυτό του Ernest Hemingway βρίσκουν έκφραση η βαθιά χαρά και η απόλαυση για το ίδιο το γεγονός της ζωής. Το κυνήγι στις αφρικανικές πεδιάδες κάτω από τον ανελέητο ήλιο, αποτελεί ένα συγκλονιστικό μέρος αυτής της απόλαυσης. Στη διάρκεια όμως των αδιάκοπων περιπλανήσεών του ανακαλύπτει ο συγγραφέας κάτι περισσότερο από την ηδονή του κυνηγιού. Είναι η αίσθηση της πρωινής δροσιάς πάνω στο γρασίδι, είναι το σχήμα, το χρώμα και η οσμή της γης, η συντροφιά των φίλων... Αυτό που καταλαβαίνουν όλοι, στο τέλος κάθε μέρας, είναι ότι ο χρόνος έχει σταματήσει να μετράει το ίδι...

Στο βιβλίο αυτό του Έρνεστ Χέμινγουαίη βρίσκουν έκφραση η βαθιά χαρά και η απόλαυση για το ίδιο το γεγονός της ζωής. Το κυνήγι στις αφρικανικές πεδιάδες, κάτω από τον ανελέητο ήλιο, αποτελεί ένα συγκλονιστικό μέρος αυτής της απόλαυσης. Στη διάρκεια όμως των αδιάκοπων περιπλανήσεών του ο συγγραφέας ανακαλύπτει κάτι περισσότερο από την ηδονή του κυνηγιού. Είναι η αίσθηση της πρωινής δροσιάς πάνω στο γρασίδι, είναι το σχήμα, το χρώμα και η οσμή της γης, η συντροφιά των φίλων... Αυτό που καταλαβαίνουν όλοι στο τέλος κάθε ημέρας είναι ότι ο χρόνος έχει σταματήσει να μετράει το ί...