Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ανέκαθεν οι λαοί τραγουδούσαν, αυτοσχεδίαζαν και απολάμβαναν το λόγο και τη μουσική, ανάλογα με το βηματισμό και το λύγισμα του κορμιού. Συναγωνίζονταν ποιοι θα στοιχειοθετήσουν καλύτερα τα λόγια και ποιοι θα βάλουν τους ήχους τής μουσικής. Έτσι γεννήθηκε το Δημοτικό Τραγούδι. Μέσ’ από τις στιχουργικές διηγήσεις περνούν μηνύματα, πόνοι και παράπονα, συνήθως, των απλών καθημερινών ανθρώπων, η ζωή των οποίων δε διαφέρει από εκείνων που σέρνονταν στα σκλαβοπάζαρα. Η ζωή, για πολλούς κρατούντες, δεν έχει καμία αξία. Πάνω απ’ όλα, βασιλεύει το κέρδος, ο εύκολος πλουτισμός, η...

Η συλλογή αποτελεί μια προσωπική καταβύθιση στην απόγνωση, μια μορφή βίας που μοιάζει να αυτοεπιβάλλεται, μια εμπύρετη καταγραφή του αδιεξόδου. Η ανά-δυση του συναισθήματος -ως μοναδική διέξοδος διαφυγής από την έλλειψη- και η αποτύπωση μιας προσπάθειας να διασώσει μια παραιτημένη ύπαρξη, που οδηγείται στην εξουθένωση. Δείγμα γραφής: Από το "ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΤΙΧΕΙΡΑΣ" Τι ακανόνιστες γραμμές στο δέρμα επιβάλλει η Στέρηση. Δεν είναι πια πληγή μα ζωγραφιά που ξεθυμαίνει. Δες μέχρι πού φτάνει το πείραμα της Αντοχής. Πρώτα γενέθλια πριν λίγες μέρες. Κι όμως· αδυνατώ να...

Ο τίτλος λέει πολλά. Γιατί στο τέταρτο κατά σειρά ποιητικό βιβλίο του, ο Χρήστος Ξανθάκης αφήνεται στον έρωτα του αυτοσχεδιασμού και παρασύρεται από το αίσθημα της ελευθερίας. Λιγότερο ροκ εν ρολ, περισσότερη τζαζ, λιγότερη συγκέντρωση, περισσότερη φυγή, λιγότερη επιμονή, περισσότερη χαλαρότητα. Είκοσι ποιήματα που μιλούν για το ναύτη Ιησού, το δισκοπώλη Τζο Στράμερ, τις γάτες (φυσικά τις γάτες!), τα μαύρα μάτια, τον πόνο, τα μυτερά παπούτσια και το θάνατο ενός αγαπημένου φίλου. Ένα βιβλίο που μοιάζει με μακρόσυρτο σόλο σε ένα μπαρ γεμάτο καπνούς, θορύβους και αναθυμιάσε...

"Ωσεί παρών" είναι ο τίτλος της πρώτης λογοτεχνικής προσπάθειας της Ζωής Ε. Ιωακειμίδου που παρουσιάζουν οι εκδόσεις "Ιωλκός" (2018). Ωσεί παρών ο γεννήτορας, ο δάσκαλος, ο σύντροφος, ο απόγονος, ο Άνθρωπος, ο Θεός. Η δημιουργός τού απευθύνεται σε Α΄ Πρόσωπο και με οικείο βλέμμα, ζεστασιά, τρυφερότητα του αποκαλύπτεται, του εξομολογείται, του εξηγείται... Στη δεύτερη ενότητα· "Ωσεί παρών" ο συνάνθρωπος, ο συμπολίτης, ο συναγωνιστής, η δημιουργός επικαιροποιεί και εξοστρακίζει τα παθογόνα στοιχεία με τα οποία όλοι μας δομούμε ψυχικά φράγματα, κυψελώνουμε πνευματικά απο...

Κάθε μέρα (ολοσέλιδη) περιέχει τις απαραίτητες ημερολογιακές πληροφορίες κι ένα αντιπροσωπευτικό ποίημα. Ανθολογούνται ποίηματα από την αρχαιότητα έως τις ημέρες μας, από τον Αρχίλοχο στο Διονύσιο Σολωμό κι από τον Κ.Π. Καβάφη στον Τίτο Πατρίκιο.

Δείγμα γραφής: ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ Ρίζες στα πόδια, φτερά στις πλάτες, στο ράμφος το συκώτι. Σώμα καταδικασμένο με τελεσίδικες αποφάσεις θεών.

Προσδοκίες και αγώνας πολύς για επιτυχία, που άλλοτε είναι επαγγελματική κι άλλοτε είναι μόνο στην προσωπική ζωή. Συνήθως όχι και στους δυο τομείς, γιατί η επίτευξη της μιας γίνεται σε βάρος άλλης Αυτό συνέβη και με τους δύο φίλους, Θέμη και Αλέκο. Έρωτας, πάθη, απογοητεύσεις σκίαζαν τη χαρά της επαγγελματικής τους επιτυχίας. Και δυστυχώς, η θλίψη δεν ήταν μόνο δική τους, αλλά και όλων των δικών τους ανθρώπων, αφού η ζωή του καθενός επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής, άλλων μεν έμμεσα και άλλων άμεσα και καθοριστικά. Σε καμιά περίπτωση, όμως, ο πόνος και η δυστυχία δεν πρ...

Δύο φιλικά ζευγάρια, θέλοντας να αποδράσουν από την πόλη και να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο στην εξοχή, αποφασίζουν να εξερευνήσουν ένα σπήλαιο στη Μάνη με τη βοήθεια ενός εξειδικευμένου οδηγού. Στις υγρές και σκοτεινές διαδρομές της σπηλιάς, οι τρεις άντρες και οι δύο γυναίκες, εκτός από τις δύσκολες διαδρομές, θα διασταυρωθούν και θα αναμετρηθούν με τις αντοχές τους, τις ενοχές τους και τις απώλειές τους. Μια κατολίσθηση θα τους εγκλωβίσει στο σκοτάδι και στο φόβο του θανάτου. Όταν θα ξαναβγούν στο φως θα είναι διαφορετικά όμοιοι. Μια νουβέλα, όπου η αγωνία της π...

Ένας τόπος, ένας φυσικός τόπος, δεν ταυτίζεται με το τοπίο. Το τοπίο είναι μια μερικότητα του τόπου, μια επιφάνεια καρτ-ποστάλ. Το κοιτάς "απέξω", το κρίνεις και το αξιολογείς με κριτήρια "αντικειμενικά" (αισθητικά, οικονομικά, ιστορικά κ.ά). Όταν -και εφόσον- πάνω σ' αυτήν την αντι/κείμενη επιφάνεια, πάνω σ' αυτήν την οθόνη, εγγραφούν ή αναζωπυρωθούν βιώματα, μνήμες, προβολές, τότε και μόνον τότε το τοπίο (ή το "περιβάλλον") μετουσιώνεται σε τόπο. Οι τόποι είναι ζωντανές οντότητες, που κατοικούν πνεύματα, μικροί θεοί (δαίμονες αρχαιοελληνικά). Τα πνεύματα, λοιπόν, των Τ...

Το πολιτικό και κοινωνικό μυθιστόρημα "Ο χορός των Pokemon" επιχειρεί μία ρεαλιστική απεικόνιση της σύγχρονης κοινωνικής μας ζωής. Οι ήρωές του είναι πρόσωπα καθημερινά. Τα συναντάμε σε κάθε βήμα και είναι συνοδοιπόροι μας στις αγωνίες, στην απόγνωση, στις ελπίδες για συντροφικότητα, για αγάπη, αλλά και στις απογοητεύσεις της σύγχρονης ζωής. Είναι οι άνθρωποι που γαλουχήθηκαν μες στο εικονικό περιβάλλον μιας πλαστής ευημερίας, μιας κίβδηλης επιτυχίας κι ευτυχίας χωρίς αντίκρισμα. Ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, ο Σταύρος Καρτάλης, είναι ένας νέος άνδρας τριάντα δύο χρονών πα...

Η Ρένα είναι μια γυναίκα από αυτές που συναντά κανείς εύκολα, αρκεί να κοιτάξει δίπλα του. Είναι παντρεμένη με το Θάνο από σχετικά μικρή ηλικία, έχει μία κανονική δουλειά και δύο όμορφα κορίτσια. Όλα στη ζωή της φαίνεται να κυλούν ομαλά, αλλά κάτι την τρώει βαθιά μέσα της και δεν τολμά να το παραδεχτεί ούτε στον εαυτό της. Με αφορμή κάποιο περιστατικό, η καλά κρυμμένη δυσθυμία της φουντώνει, αναδύεται στην επιφάνεια, και η Ρένα ξεκινάει ένα εσωτερικό ταξίδι, που θα διαταράξει αναπόφευκτα τις ισορροπίες με το Θάνο, αλλά και τα παιδιά. Ο καθένας προσπαθεί -άλλοτε ά...

"Το σώμα της, στιλπνό απ' το νερό, μόλις κυλίστηκε στην άμμο, απόκτησε τη θαμπή έκφραση του παλιού καθρέφτη, όπου όλα φαίνονται χωρίς να 'ναι κατ' ανάγκην ορατά. Και η γραμμή της χαράδρας που χωρίζει τα δύο ημισφαίρια μαύρισε σαν από έκλειψη ηλίου. Κυλιόταν πάνω στην άμμο, τα στήθια της τρεμόπαιζαν σαν κύματα, ώσπου τα σκέπασε με τα φτερά του ένας τεράστιος γλάρος. Από τη συνουσία της με το πουλί, εκείνη βγήκε κερδισμένη, γιατί της έμειναν κάτι φτερά που την ομόρφαιναν σαν άγγελο κι ο αφαλός της παρέμενε σκοτεινός, τρύπα επικοινωνίας με το σκοτάδι του Άδη, όπου ο θείος μου...

Δείγμα γραφής: ΑΦΕΛΕΙΑ Άχρονος ο χρόνος της αγάπης. Ασυνέχεια στη συνέχεια το πάθος. Ανεπάρκεια στην επάρκεια της γνώσης. Απάνρθωπος ο άνθρωπος.

Δείγμα γραφής: Ο Ζωγράφος Έστεκε πέρα εκεί στην άκρη Ένας ζωγράφος Και στόλιζε τον πίνακα Με χρώμα όλο πάθος. Γύρω παιδιά κοιτάζανε Και γέλαγαν κρυφά Κι όλα τους γυρεύανε Μια μαύρη πινελιά.

Η ποιήτρια πραγματεύεται διαχρονικά ερωτήματα όπως η αναζήτηση της ευτυχίας και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής. Στα πενήντα ένα ποιήματα της συλλογής της, ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός των σκέψεων και των συναισθημάτων της, των προβληματισμών για όσα συμβαίνουν στη σύγχρονη εποχή, των θαυμάτων που τη γεμίζουν ελπίδα για το αύριο.

Wabi Sabi - Ωδή στην ατέλεια. Η τάση Wabi Sabi, προερχόμενη από την Ιαπωνία, φέρνει στο επίκεντρο την ασυμμετρία και τη μη αρμονία. Την παροδικότητα. Μνημονεύει το εφήμερο της ζωής. Τίποτα δε μένει αναλλοίωτο. Ό, τι ζει αλλάζει, φθείρεται. Φθορά σημαίνει ζωή. Αντικείμενα φθαρμένα, ελαττωματικά, ατελή, ενώνονται μεσ' από το φακό ενός φωτογράφου, ο οποίος αναδεικνύει την ομορφιά της ιδιαιτερότητάς τους. Προκειμένου να προετοιμάσει την επόμενη έκθεσή του με τίτλο "Wabi Sabi", περιφέρεται στο Μοναστηράκι φωτογραφίζοντας αντικείμενα από παλαιοπωλεία, προσπαθώντας να α...

Τα συναισθήματα που ένιωσε η Δέσποινα όταν τους είδε ένα κουβάρι στο διπλό κρεβάτι -η αηδία, η ντροπή-, της έδιναν την αίσθηση ότι η ίδια ήταν βρόμικη. Επειδή μόνο και μόνο ανήκε στο ανθρώπινο είδος. Ήθελε να μπει σε μία μπανιέρα να τρίβεται με το σφουγγάρι και το σαπούνι με τις ώρες. Και να ξεπλένεται με άφθονο νερό να φύγει η μπόχα... Σε άλλο χρόνο, ο Παύλος βρήκε τη Λέλα καθισμένη στο κρεβάτι τους να κλαίει, είχε ντυθεί. Δεν είχε τη δύναμη να τον κοιτάξει ή ν' αρθρώσει κάποιες λέξεις. Σήκωσε το περίστροφο, της έριξε τρεις φορές. Την ώρα που περνούσε την πόρτα της α...

Ο Θέμος Βασιλάκης, νέος, γέρος και ψυχωμένος, επιστρέφοντας απ' τα Δρεστενά στο χωριό του, την ορεινή Φροξυλιά το 1947, έπεσε σε ενέδρα αγνώστων στη θέση τραμπαλούλα και σκοτώθηκε απ' αυτούς επί τόπου! Ποιος ή ποιοι, όμως, έστησαν τη θανατερή παγίδα στον ανύποπτο Θέμο με το τραγικό αυτό αποτέλεσμα; Για να του στήσουν τη φάκα μακριά απ' το χωριό εκεί, στην ξέφωτη τραμπαλούλα, πρέπει να ήξεραν ότι είχε πάει στα Δρεστενά ή και σε άλλο χωριό μακρύτερο και, έτοιμοι, τον περίμεναν να επιστρέψει... Ποιος, όμως, εκτός απ' τους δικούς του, γνώριζε ότι θα πήγαινε στα Δρεστεν...

Ο έρωτας, το φως, η ζωή · γράφονται με ωμέγα, επομένως το αλφάβητο ξεκινά από το τέλος για να καταλήξει στο άλφα της αγάπης. Κάθε κεφαλαίου ξεκινήματος προηγείται μια τελεία, της οποίας η ακολουθία αποτελείται από κόμματα, ερωτηματικά και θαυμαστικά μικρών στάσεων από αναπνοές φωνηέντων εν αναμονή αρραβώνα με τα σύμφωνα, ώστε να εκκινήσει το αλφάβητο ζωής με όσο οξυγόνο χρειάζεται για τη διέλευση από τη διάσταση των φαντασιώσεων σε αυτήν της πραγματικότητας. Έρωτας μεσάζων για κατανόηση του έρωτα αλφαβήτου.

Το διάσημο ζευγάρι ελλήνων, ο Άνθιμος με την Γκλέντα-Ίρις, και το γιο τους ξεκινούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Πρώτος σταθμός το μαγευτικό νησί των Κυθήρων κι εν συνεχεία το λιμάνι της Πορτογαλίας, τη Λισαβόνα. Όμως ... Μεσ' από μια νέα σκληρή πραγματικότητα που ανέτειλε εισβάλλοντας ξαφνικά στη ζωή του μικρού Ιάσονα, ο ίδιος προσπαθεί επίπονα για χρόνια μεγαλώνοντας, να ανακτήσει τις ισορροπίες του και να συνεχίσει κανονικά στη δυσοίωνη καθημερινότητά του... Άραγε, τι θα συμβεί μια νύχτα Πρωτοχρονιάς, που θα λειτουργήσει λυτρωτικά στον ψυχισμό του και θα τον απε...