Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δείγμα γραφής: ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ Ρίζες στα πόδια, φτερά στις πλάτες, στο ράμφος το συκώτι. Σώμα καταδικασμένο με τελεσίδικες αποφάσεις θεών.

Οι ποιητικές δημιουργίες του Ισίδωρου Ιωάν. Καρδερίνη, οι οποίες περιλαμβάνονται στην παρούσα συλλογή, αποτελούν μια πρόσκληση σε χώρους και χρόνους τελείως διαφορετικούς από αυτούς μιας στείρας πραγματικότητας και σύγχρονης καθημερινότητας. Άλλοτε αισιόδοξη και άλλοτε με δόσεις πεσιμισμού, «Η φωτογραφία της καρδιάς μου» δονείται από την ποίηση των αναμνήσεων, νοτίζεται από τη ζωογόνο θαλασσινή αύρα και μας γεμίζει μουσικότητα και μοναδικούς κελαηδισμούς που ξεκουράζουν τον αναγνώστη. Μια φωνή-σπονδή στην αθωότητα, χρωματισμένη από την ελληνικότητα αλλοτινών καιρών και τη ν...

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μία προσπάθεια, που εντείνεται συνεχώς, να αφηγηθούμε την προϊστορία του επιστημονικού κλάδου των Διεθνών Σχέσεων στην Ελλάδα μέσα από μία διαδικασία αναστοχαστικής ανακάλυψης και αναδημοσίευσης των πρώιμων διεθνολογικών ψηγμάτων ή κειμένων λιγότερο ή περισσότερο γνωστών νεοελλήνων κοινωνικών στοχαστών. Ο κοινωνικός φιλόσοφος Γεώργιος Σκληρός αποτελεί μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση, εφόσο έγραψε το 1915 στο Κάιρο της Αιγύπτου και δημοσίευσε δύο χρόνια μετά, το 1917, στην Αλεξάνδρεια, μία αυτοτελή μελέτη με τον άκρως διεθνολογικό και πρωτοπορ...

Μια επαρχιακή πόλη. Κάπου στην Ελλάδα. Μικρό το μέρος, μικροί οι καιροί, και τα μυαλά του κόσμου ακόμα πιο μικρά. Και η Ροζαλία. Ένα κορίτσι ανυποψίαστο, που μπαίνει στη ζωή με την καρδιά γεμάτη εμπιστοσύνη και αγάπη. Μέχρι που θα γνωρίσει την ανθρώπινη κτηνωδία στην πιο χυδαία της μορφή. Έκπληξη. Τραύμα ανίατο. Απελπισία. Αποδιωγμένη από τους δικούς της παλεύει να βρει πατήματα για να σταθεί όρθια, κουβαλώντας βαθιά μέσα της ένα φοβερό μυστικό. Βάρος ασήκωτο. Κανείς δεν πρέπει να το μάθει. Σε κανέναν δεν μπορεί να το εμπιστευθεί. Μόνο στον Θεό... Ο Θεός, αν μη τι άλλο,...

Μια επαρχιακή πόλη. Κάπου στην Ελλάδα. Μικρό το μέρος, μικροί οι καιροί, και τα μυαλά του κόσμου ακόμα πιο μικρά. Και η Ροζαλία. Ένα κορίτσι ανυποψίαστο, που μπαίνει στη ζωή με την καρδιά γεμάτη εμπιστοσύνη και αγάπη. Μέχρι που θα γνωρίσει την ανθρώπινη κτηνωδία στην πιο χυδαία της μορφή. Έκπληξη. Τραύμα ανίατο. Απελπισία. Αποδιωγμένη από τους δικούς της παλεύει να βρει πατήματα για να σταθεί όρθια, κουβαλώντας βαθιά μέσα της ένα φοβερό μυστικό. Βάρος ασήκωτο. Κανείς δεν πρέπει να το μάθει. Σε κανέναν δεν μπορεί να το εμπιστευθεί. Μόνο στον Θεό... Ο Θεός, αν μη τι άλλο, είν...

Η συλλογή αποτελείται από 3 ενότητες. Πλημμυρισμένη από συναίσθημα, ισορροπία, αλλά και αφαιρετικότητα συνδυάζει τόσο τον ελεύθερο όσο και τον έμμετρο στίχο. Ο ποιητής είναι άμεσος, διεισδυτικός και στοχαστικός. Κατορθώνει να επιβεβαιώσει την παλιότερη κρίση του Δημ. Σιατόπουλου για το έργο του: «ο Κώστας Ερανιώτης φανερώνει καθαρό στοχασμό, υψηλή φαντασία και διαρκή αναστροφή με την πνευματική και ιστορική παράδοση του τόπου μας». Δείγμα γραφής: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Δεν έμεινε γης, / το χώμα λιγόστεψε ακόμη και στα νεκροταφεία. / Το δάκρυ εξατμίζεται στην τσιμεντένια...

Κάποια μπαλαντέρ της παναθρώπινης τράπουλας συναντούν τις ντάμες, τους ρηγάδες και τους βαλέδες μιας προσωπικής ιστορίας. Στη μοιρασιά μιας πρωτοχρονιάτικης παρτίδας, η Τύχη θ' ανακατέψει με τον τρόπο της τα φύλλα, ώστε κάποια απ' αυτά να βρεθούν λίγο πιο πάνω ή λίγο πιο κάτω από κάποια άλλα. Ανάλογα με το αν κάποιος βλέπει μισοάδειο ή μισογεμάτο το ποτήρι, τελειώνει ή κι αν θέλετε αρχίζει τούτο το δράμα... Η "Τράπουλα" (θεατρικό τετράπρακτο) του Σπύρου Κοντογιάννη, με τις απρόβλεπτες εναλλαγές και τις διαρκείς ανατροπές της ξαφνιάζει, καθώς η πρωτοτυπία τής σκηνικής δο...

Το βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε το 1931 και είναι το έργο που πρόσφερε στον Κούρτσιο Μαλαπάρτε μια φήμη ευρωπαϊκών διαστάσεων, αν και την εποχή εκείνη, έβλαψε την ξεχωριστή θέση που κατείχε ο συγγραφέας στους κόλπους του φασιστικού καθεστώτος. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια ωμή ακτινογραφία της επαναστατικής και αντεπαναστατικής Ευρώπης του Μεσοπολέμου, καθώς επιχειρείται μια λεπτομερής και ψυχρή ανατομία σημαντικών στιγμών του 20ού αιώνα (Οκτωβριανή Επανάσταση, η άνοδος του ναζισμού και η κατάληψη της εξουσίας από το Μουσολίνι). Γραμμένη με το ιδιαίτερο ύφος του Μαλα...

Το βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε το 1931 και είναι το έργο που πρόσφερε στον Κούρτσιο Μαλαπάρτε μια φήμη ευρωπαϊκών διαστάσεων, αν και την εποχή εκείνη, έβλαψε την ξεχωριστή θέση που κατείχε ο συγγραφέας στους κόλπους του φασιστικού καθεστώτος. Ταυτόχρονα όμως αποτελεί και μια ωμή ακτινογραφία της επαναστατικής και αντεπαναστατικής Ευρώπης του Μεσοπολέμου, καθώς επιχειρείται μια λεπτομερής και ψυχρή ανατομία σημαντικών στιγμών του 20ού αιώνα (Οκτωβριανή Επανάσταση, η άνοδος του ναζισμού και η κατάληψη της εξουσίας από το Μουσολίνι). Γραμμένη με το ιδιαίτερο ύφος του Μαλα...

Περαπατούσαν τα μικρά καλοκαίρια με τα όνειρά τους ακυβέρνητα... Κάτω απ΄τα δέντρα, ή τα σύρματα του ηλεκτρικού σημάδευαν πουλιά· τον ύπνο του απογεύματος σκότωναν με τις μικρές τους πέτρες. Μια συμμορία του απογεύματος, πολύ μακριά απ΄τον έρωτα, το θάνατο και το φόβο... Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας την ίδια τη ζωή, ως πρώτη ύλη, μαζεύοντας χρώματα και φως απ’ τη Μακεδονία· ονόματα απ΄την ανθρώπινη θάλασσα των πόλεων συνθέτει ένα βιβλίο που μυρίζει αύριο. ΄Ενα βιβλίο των "ανοιχτών παραθύρων"...

Οι Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ κυκλοφορεί το θεατρικό ιστορικό χρονικό του συγγραφέα και ηθοποιό Αχιλλέα Τσουράκη, "Η Στάση του Νίκα". Ένα πολυπρόσωπο, εξαίρετο έργο (βραβευμένο στα "Δημήτρια" του έτους 1969), γεμάτο με σκηνές δράσης, έντασης, παλατιανής - ίντριγκας αλλά και ανθρωπιάς, με πυκνό ύφος και άφθονο χιούμορ των καθημερινών πρωταγωνιστικών ανθρώπινων τύπων του, μέσα στο οποίο ο συγγραφέας μας καλεί να "ζήσουμε" από κοντά τις ώρες εκείνων των δραματικών ημερών. Τότε, ο λαός της Βασιλεύουσας, χρησιμοποιώντας ως σύνθημα την αγωνιστική ιαχή του ιπποδρόμου "Νίκα", απαίτησε από τον...

Η δημιουργός αφήνοντας την ψυχή της λεύτερη και ανοιχτούς τους πνευματικούς της ορίζοντες δια«γράφει» με τις λέξεις τα πιο όμορφα ταξίδια. Με την άκρατη διεισδυτικότητα στην απόδοση των συναισθημάτων και των νοημάτων σμιλεύει με τα αιχμηρά εργαλεία του γραπτού λόγου της και χαράσσει τα σημεία ελλιμενισμού της ανθρώπινης ύπαρξης στο αρχιπέλαγος της ζωής. Δείγμα γραφής: Ταξίδια Πάλι ταξίδια αρχινώ. Θεέ μου, πού θα με βγάνεις; Χαμήλωσέ μου τα φτερά, χαμήλωσε τα ύψη. Δεν την παλεύω την ψυχή.

Στις σελίδες του βιβλίου "ανεβαίνει" ο κόσμος του Θεάτρου, ο τόσο συναρπαστικός, που αιχμαλώτισε απ’ την πρώτη στιγμή την ψυχή του συγγραφέα. Το πραγματικό Θέατρο, που ευτυχώς, έστω και ως μειοψηφία, υπάρχει- και όπως έλεγε ο σπουδαίος Μινωτής "είναι η παρηγοριά του ανθρώπου". Όταν μπήκαμε στη μεγάλη αίθουσα, κόντεψα να λιποθυμήσω. Τι πολυτέλεια, Θεέ μου! Μπροστά η τεράστια σκηνή με την πελώρια βελούδινη κουρτίνα ριχτή, να κρύβει το σκηνικό... Άνοιξα το πρόγραμμα που πήραμε μπαίνοντας και το διάβασα γεμάτος περιέργεια. Στο εξώφυλλό του έγραφε: ΘΙΑΣΟΣ ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛ...

Η αλήθεια είναι σημαντικό μέρος της κληρονομιάς κάθε καλλιεργημένου ανθρώπου. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στην πορεία του για την κατάκτηση της αλήθειας, είναι η δυσκολία επιλογής του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει. Αντιμέτωπος με τον λαβύρινθο της ζωής ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος που θα τον οδηγήσει προς την έξοδο, στο φως, στη ρίζα της πρώτης κίνησης. Σκέπτεται, δανείζεται τρόπους από τους προηγούμενους, αναλύει και αναπτύσσει την σκέψη του και επιχειρεί με τον λόγο να περάσει από τη σφαίρα των αφανών στα φαινόμενα. Επειδή όμως η αλήθεια δεν είνα...

Η γραφή των κειμένων του αφηγηματογράφου αποτυπώνει τη ζωή που ρέει γεμάτη επεισόδια και πράξεις ανθρωπισμού και ανωτερότητας. Γιατί πράγματι, σ' αυτά τα δώδεκα αφηγήματα ο Γιώργος Π. Μπαλόγλου ασχολείται κυρίως μ' εκείνες τις ανθρώπινες υπάρξεις, που έχουν έναν ιδιαίτερο πλούτο ψυχής. Ο καθηγητής, ο καλλιτέχνης, ο επιτηρητής, ο εργάτης της νύχτας, ο ταξιτζής. «Η προέκταση» ίσως είναι η προβολή-προέκταση του δικού μας «εγώ». Ο καθένας μπορεί ν' αναγνωρίσει τον εαυτό του να κινείται ή να αιωρείται μέσα στο πλαίσιο αυτών των ιστοριών της ανεπανάληπτης καθημερινότητας.

Υπάρχουν ερωτήματα -κατά το συγγραφέα- που φαντάζουν παράλογα: Μπορούμε ν’ αναδιαμορφώνουμε την πραγματικότητα, ελέγχοντας τις αναμνήσεις; Γίνεται να αιχμαλωτιστεί το φεγγάρι; Επηρεάζει ο καιρός το χαρακτήρα ή το αντίστροφο; Έχει νόημα να φτιάχνεις παγοδρόμιο σε ηφαιστειακό κρατήρα; Τι δρα πιο καταλυτικά - το αίμα ενός ινδάλματος, που θυσιάζεται σε εξέγερση φυλακών ή αυτό που χάνεις κάθε νύχτα από τα κουνούπια; Δεκατρείς φανταστικές ιστορίες. Φανταστικές, όχι γιατί δε θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, αλλά γιατί δε θα επιτρέπαμε να συμβούν. Αυτό που τις συνδέει, είναι η σ...

Πρόκειται για εξομολογήσεις δώδεκα δημιουργών που συστεγάζονται στις εκδόσεις Ιωλκός. Οι δημιουργοί, οι ποιητές δηλαδή, καλούνται να απαντήσουν δύο ερωτήματα. Το πρώτο πραγματεύεται: «Τι είναι ποίηση;» και το δεύτερο τους ζητά: «Μπορείτε να τοποθετηθείτε επί του τελευταίου ποιητικού σας έργου;». Μέσα από τις απαντήσεις τους οι δημιουργοί αναπτύσσουν την τέχνη της σύνθεσης. Προβάλλουν τα ερεθίσματά τους, πετούν τα λογοτεχνικά προσωπεία, τα ξαναφορούν, ξεγυμνώνονται, εκθέτουν τους εαυτούς τους. Οι προσεγγίσεις των δημιουργών για την ποίηση ποικίλλουν. Η διαφορετικότητα στη...

D. D. Το αποβατικό κουνιέται και είμαστε έτοιμοι για την εμπλολή. Οι πρώτες ριπές έρχονται από τη στεριά. Είμαστε μούσκεμα και το σιδερένιο πάτωμα γεμάτο εμετούς. Τα όπλα μας είναι ολοκαίνουργια, ο εξοπλισμός ασήκωτος. Ένας στρατιώτης προσεύχεται. Στο πρόσωπο του έχει σχηματιστεί ο τρόμος. Το αποβατικό φτάνει στη στεριά. Οι σφαίρες σαν βροχή, οι πρώτοι νεκροί, διάτρητα σώματα. Πέφτω στη θάλασσα από τη δεξιά πλευρά του αποβατικού. Γεύομαι το θαλασσινό νερό και το αμερικάνικο αίμα. Βγαίνοντας από τη θάλασσα αντικρίζω το χειρότερο θέαμα, μια από τις εκατομμύρια σ...

«Η παρτίδα» της Κατερίνας Κατράκη είναι η πατρίδα του κοινού και τετριμμένου, που ιδωμένο με τα μάτια του καινούργιου, κάνει την καθημερινότητα ποιητική και ανθρώπινη. Μια καθημερινότητα συνυφασμένη όχι με τη φθορά, ως συνήθως, αλλά με το ερέθισμα για νέα δημιουργία. Δείγμα γραφής: Ποτέ Ποτέ δεν είναι αρκετή η παύση ανάμεσα σε λέξεις που πονούν.