Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Να, λοιπόν, μία από τις μεγάλες ιστορίες των καιρών μας που δεν έχει ειπωθεί: η ιστορία της ομάδας των αρχηγών του στρατού, στους οποίους εναποτέθηκε η απόβαση στην υπό ναζιστική κατοχή Ευρώπη και η απελευθέρωσή της. Ήταν σύμμαχοι αλλά συχνά κι ανταγωνιστές, που πάλευαν αναμεταξύ τους για εξουσία κι υπεροχή. Θεωρητικά πολεμούσαν τους Γερμανούς, αλλά ορισμένες από τις σκληρότερες μάχες δόθηκαν ανάμεσά τους. Κεντρικός ήρωας ο Αμερικανός Ανώτατος Διοικητής, Ντουάιτ Ντέιβιντ Αϊζενχάουερ -ειλικρινής, αναποφάσιστος, προσπαθώντας εναγωνίως να κρατήσει τους Συμμάχους ενωμένους. Απ...

Στην παρούσα έκδοση "Όρθρος", ο αναγνώστης γίνεται μάρτυς της εξελικτικής πορείας και της ωρίμανσης ενός ποιητή μέσα στο εκπληκτικό χρονικό διάστημα μιας δεκαετίας που χωρίζει, αλλά και γεφυρώνει, την εφηβεία με την πρώτη νεότητα. Αυτός είναι ο θεμέλιος λίθος για το μετέπειτα έργο του, όπου εγκαταλείπει τον προσωπικό προβληματισμό και την προσωπική δοκιμασία για να περάσει, χάρη στο δώρο της εξωστρέφειας, στον ευρύτερα ανθρώπινο και κοινωνικό προβληματισμό, πράγμα που τον οδηγεί στην εναντίωση μπροστά σε κάθε μορφής αδικία, βαρβαρότητα και υποκρισία και τον βάζει στην πρώτη...

Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1945, η τύχη του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. Είχε απλώς εξαφανιστεί και αγνοείτο για τέσσερις μήνες. Στο Hugh Trevor-Roper, αξιωματικό των Μυστικών Υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας, ανατέθηκε η επίλυση του μυστηρίου. Η εξαιρετική του έρευνα τελικώς όχι μόνο απέδειξε ότι ο Χίτλερ, ο "Άγγελος της Καταστροφής", είχε αυτοκτονήσει στο Βερολίνο, αλλά είχε ως καρπό κι ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία ιστορίας που γράφτηκαν ποτέ. Το βιβλίο "Χίτλερ - Οι τελευταίες μέρες 1945" αφηγείται την εξωπραγματική ιστ...

Χιόνια, χιόνια, χιόνια! Κρύο φαρμάκι! Τα δέντρα ξεγυμνωμένα απ' τα φύλλα τους μοιάζουν σαν ψηλόλιγνοι γίγαντες! Όλοι οι χωρικοί κλειδαμπαρωμένοι μέσα στα σπίτια τους! Τα τζάκια καίνε ασταμάτητα. Αραιά και που θα συναντούσες κανέναν άνθρωπο στο δρόμο. Αλλά και πού να βρεις κι αυτόν τον κάποιον; Έχει μείνει και κανένας πια στο χωριό; Ρήμαξε ο τόπος στην επαρχία! Δυο-τρεις τσομπαναραίοι απομένουν ακόμα, και άλλοι πέντε έξι γέροι, που κάνουν τον έσχατο αγώνα της ζωής, πολεμώντας δυο φοβερούς εχθρούς: τη μοναξιά και τα γεράματα! Καρτερούν υπομονετικά το καλοκαίρι για να ανοίξουν...

Στα διηγήματα αυτά: - Θα χαρείτε την αγωνιστική προσπάθεια των ανθρώπων και την ιδεολογία τους για τη ζωή. - Θα ζήσετε τις ηρωικές πράξεις των πρωταγωνιστών. - Θα αντλήσετε ψυχική δύναμη και θα ωραιοποιήσετε τον ψυχικό σας κόσμο. - Διαβάζοντας τα θα σας ξεκουράσουν, θα σας χαλαρώσουν και θα σας αποφορτώσουν από το άγχος σας. - Θα αναπτύξουν το καλλιτεχνικό σας συναίσθημα κι αν βρείτε σ' αυτά συμφορές θα σας προφυλάξουν από παρόμοια στη ζωή σας συμβάντα. - Θα χαρείτε για τον ελληνικό λόγο που 'χει ηχητική αρμονία, πλούτο από φωνητικές ανταύγειες και διανθίσματα ευωδιασ...

Πάνω απ' την παιδική σου αφελή άγνοια/ ανάδυσα το φως μιας πικρής μακρινής, μικρής αναζήτησης/ καθρέφτισα το ίδιο το φτωχό, απλό κατά βάθος εγώ μου,/ μα οι αχτίδες της λες και έκαψαν τη φωλιά κι αυτής της αγάπης μας. (από τη σελ. 34 του βιβλίου)

Το βιβλίο "Στρατιώτης των SS - Μνήμες πολέμου και συνειδήσεις 1942-1945" είναι η προσωπική αφήγηση της ζωής του συγγραφέα κατά τα χρόνια του πολέμου, τα οποία πέρασε πρώτα ως μαθητής και μετά ως μέλος των Waffen-SS, στα οποία κατετάγη στην αρχή του 1943 και σε ηλικία δεκαεπτά ετών. Επί ενάμιση χρόνο ο συγγραφέας πολέμησε ως πολυβολητής στο 11ο Ορεινό Σύνταγμα της 6ης Μεραρχίας SS-Nord. Το μεγαλύτερο μέρος της θητείας του το πέρασε στις αρκτικές και υποαρκτικές περιοχές της Σοβιετικής Καρελίας και της Φινλανδίας, ενώ αργότερα πολέμησε στα δυτικά σύνορα του Γ΄ Ράιχ. Το βιβλί...

Ο έρωτας είναι ο πυρήνας μας. Ένας φυσικός άξονας οξύμωρος, τεθλασμένος και καμπτός, γύρω από τον οποίο περιπλέκεται η προσωπική μυθολογία του καθένα μας, η συναισθηματική του εμπλοκή, η αλήθεια, το ψέμα του. Ένας ακραίος έρωτας για να βιωθεί πλατύτερα και βαθύτερα αναλύεται -δίχως να εξαντλείται- σε φως και σκοτάδι. Στο βιβλίο "C-Minor" της Χαριτίνης Ξύδη γίνεται μια διερεύνηση της αιώνιας και διττής εικόνας του έρωτα, της έλξης, της σαγήνης, του πόθου, της ομίχλης και της σκιάς του, καθώς οι δύο εραστές συναντιούνται άλλοτε στις δίνες του, άλλοτε στις επάλξεις του, στον...

"Καταιγίδα" Πάρε ό,τι θέλεις να κρατήσεις/ τι θ' αφήσεις πίσω μην μου λες/ πάνω μας ξεσπάει η καταιγίδα/ γέμισε η νύχτα μ' αστραπές./ Μην βιαστείς να φύγεις, θα σε κρύψω/ μεσ' στην αγκαλιά μου μην βραχείς/ κράτα με σφιχτά, να ξαστερώσει/ τ' άστρο να φανεί της χαραυγής. (από τη σελ. 34 του βιβλίου)

"Του Θεού το παιδί" Σαν θα 'ρθει την Αυγή,/ του Θεού το παιδί,/ θα μας βρει,/ με την όψη χλωμή/ και τη θλίψη στα μάτια.../ Μα, θα είναι παιδί/ ροδισμένο κλαδί./ Ηλιαχτίδες θα λάμψουν/ στα ουράνια παλάτια!/ Θ' ακουστούν τιτιβίσματα,/ στα βουβά σκαλοπάτια,/ και θ' ανθίσουν χαμόγελα/ στα θλιμμένα μας μάτια! [...] (από τη σελίδα 18 του βιβλίου)

Οι λαοί των Βαλκανίων, Χριστιανοί Ορθόδοξοι στην πλειονότητά τους, έμειναν πέντε αιώνες κάτω απ' τον τουρκικό ζυγό. Τον 19ο αιώνα, ύστερα από αιματηρούς αγώνες που εξαφάνισαν σχεδόν το μισό τους πληθυσμό οργανώθηκαν σε εθνικά κράτη. Το πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα απελευθέρωσαν σχεδόν όλα τα υπόλοιπα εδάφη τους, και τα κράτη αυτά απέκτησαν μια μορφή που φαινόταν οριστική. Η πολυδιάστατη πραγματικότητά τους και οι αντιφάσεις των Ευρωπαϊκών συμφερόντων ονομάστηκαν "Βαλκανιοποίηση". Από τότε ο όρος αυτός έγινε συνώνυμος της πλοκής και της ίντριγκας. Ύστερα από μεγάλες θυσίες...

Ο Καζαντζάκης είναι σήμερα Παγκόσμιος Στοχαστής και Συγγραφέας. Η "Διεθνής Εταιρεία Φίλων Ν. Καζαντζάκη" (μη κερδοσκοπικό Σωματείο που εδρεύει στη Γενεύη) έχει σήμερα αντιπροσώπους και τμήματα σε 93 χώρες του Κόσμου, και στις Πέντε Ηπείρους. Είναι ο καλύτερος Πρεσβευτής της Ελλάδας και της Κρήτης στον πλανήτη μας. Όμως είναι και ο πιο κατατρεγμένος. Μια λαθεμένη άποψη, που ιδιαίτερα υπάρχει στην Ελλάδα, είναι ότι αφορίστηκε. Εντούτοις ο Καζαντζάκης ήταν Ένθεος και δεν ξέφυγε από το γράμμα της Αγίας Γραφής, αυτό υπερασπίζεται και η παρούσα έκδοση. Αποσπάσματα από την Αγία Γ...

Ξεκινήσανε με την εξαδέλφη της πηδώντας από βραχάκι σε βραχάκι για τη θάλασσα. Το σπίτι της θείας της ήτανε δίπλα στην ακρογιαλιά. Πείραζε η μία την άλλη. Κυνηγιόνταντε, οι κοτσίδες της χοροπηδούσανε στη ράχη της πολύτιμες, βαριές, το πιο ακριβό της στολίδι. Συχνά, τη βάζανε να λύνει τα μαλλιά της για να τα θαυμάζουνε, που την τυλίγανε ως τις κλειδώσεις των ποδιών της. Τα σήκωνε στους ώμους αστραφτερό μανδύα, γεμάτη αιδημοσύνη. Δεν της άρεσε η έκφραση του θαυμασμού των άλλων. Το λεπτό θεσπέσιο σώμα της στραφτάλιζε σαν μεσημεριάτικη θάλασσα ιδρωμένο, αρμυρό και μπρούντζινο....

Στους μουσικούς ιριδισμούς της ποίησης μελωδεί η καρδιά σου και γλυκαίνει η ψυχή σου. Ανθίζουν τα ωραία συναισθήματά σου. Γεύεσαι τις χαρές της αισθητικής και οικειώνεσαι με ό,τι ωραίο, μεγαλόπρεπο και ηρωικό υπάρχει στη ζωή. Με την ποίηση θεμελιώνεις στη συνείδησή σου αρετές, αξίες και υψηλούς στόχους. Συντρίβεις την οργή και τις κακίες που πάνε να μπουν στην ψυχή σου κι απελευθερώνεις την καρδιά σου για υψηλές δημιουργίες. Η ποίηση σώζει πατρίδες, εμπνέει αγάπη, πίστη, έχει μαγική πνοή και θεία κατάφαση. Η ποίηση είναι η μαγική των ανθρώπων γλώσσα.

"Παιδιά ειρήνης" Άστεγοι άγγελοι στον ουρανό/ Για τη δοξολογία της αγάπης/ Στο πεζούλι ο θεραπευτής/ Βελονιάζει αγκάθια λεγεώνας/ Από το δίσεχτο χρονικό/ Και τη θυσία στο μανδύα/ Με την απόκριση της διαταγής./ Η έξοδος από τους διωγμούς/ Με συμπληγάδες φωνογράφου/ Για της τρίαινας τα ζαφείρια/ Ο δισκοβόλος γυρεύει το στάδιο/ Από τη χώρα των αγαλμάτων/ Η μελωδία στα μανουάλια/ Για την πιατέλα της φυλακής. [...] (από τη σελ. 9 του βιβλίου)

Η παρούσα συλλογή ποιημάτων χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο με τίτλο "Εφηβεία" αποτελείται από οκτώ ποιήματα που γράφτηκαν την περίοδο 1990-1993. Το δεύτερο με τίτλο "Έρωτας" είναι συγκομιδή της περιόδου 2002-2003 και το τρίτο με τον τίτλο "Εμπειρίες" της περιόδου 2003-2004. Ουσιαστικά η έκδοση αποτελεί μία πορεία ζωής, ένα προσωπικό ημερολόγιο σε μορφή ποιημάτων.

"Η κραυγή" Πίσω του ήταν σε αποθέωση η δύση./ Τα σύννεφα ήταν κόκκινα, απειλητικά./ Στο ποτάμι τα νερά κόκκινα./ Η γέφυρα κόκκινη. Όλα κόκκινα./ Τότε μέσα στην έρημη κοιλάδα/ χωρίς δέντρα παρηγοριάς/ νιώθοντας μια αόρατη απειλή,/ αντιλάλησε με απόγνωση/ η κραυγή του. (από τη σελ. 25 του βιβλίου)

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου έμελλε να είναι βραχύβια. Η μονογραφία αυτή δεν επιχειρεί να αποτελεί ακόμη μία ιστορική παρουσίαση της ελληνιστικής εποχής. Αντίθετα, εδώ δίνεται έμφαση στους λόγους της αποσύνθεσης του κράτους του Αλέξανδρου. Η μελέτη του Σπύρου Δ. Συρόπουλου ξεκινά με τους πραγματικούς λόγους που ώθησαν τον Φίλιππο και στη συνέχεια τον Αλέξανδρο να στραφούν στην κατάκτηση της Ανατολής -λόγοι που λίγο έχουν να κάνουν με τη ρομαντική άποψη της προσωπικής εμπάθειας και εμμονής του Αλεξάνδρου με την κατάκτηση ολόκληρου του γνωστού κόσμου. Ουσιαστικό ρόλ...

Στη ζωή όλα μπορούν να συμβούν. Το όνειρο διεκδικεί το μερτικό του αφού μορφοποιείται και παίζει το ρόλο ισορροπιστή ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό. Η συγγραφέας Φαίδρα Ζαμπαθά - Παγουλάτου στις ιστορίες της "Στοίχημα ζωής" δίνει μια γεύση ζωής και θανάτου, αγάπης και έρωτα, μοναξιάς κι απαντοχής. Σε μια ανθρώπινη, ποιητική και ζεστή ατμόσφαιρα ξετυλίγεται το κουβάρι με πόνο, θλίψη αλλά και με πίστη κι αισιοδοξία.

"Για το άνθισμα της λευτεριάς" Αόρατα της λευτεριάς/ τα χρυσοποίκιλτα δεσμά,/ δεν σε ματώνουν, δεν πονούν,/ όταν ισόβια σου κρατούν/ δέσμια την καρδιά σου!/ Το όραμα της οδηγός,/ στους ώμους άβαρος σταυρός/ μες τη ζωή το βάσταγμά της,/ η απουσία της εφιάλτης,/ τρομοκρατεί τα όνειρά σου./ Ίσιωμα ο Γολγοθάς σου μοιάζει,/ ο θάνατος δεν σε τρομάζει./ Του αιμάτου σου κάθε ρανίδα/ σαν αυγινή δροσοσταλίδα,/ κρατά αμάραντο το άνθισμά της. [...] (από τη σελ. 9 του βιβλίου)