Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα ποιήματα του Σπύρου Τζουβέλη που παρουσιάζονται στο βιβλίο του "Ποιήματα 1959-2006" σημαδεύουν τους σταθμούς μιας ζωής διαποτισμένης από την αγάπη της ποίησης. Μετά την εισαγωγική "Άνοιξη των Θεών" και την πρώιμη απογραφή της "Πέμπτης χορδής", οι "Κύκλοι και ημικύκλια" φθάνουν σε μια κορύφωση με τη διερεύνηση κατά βάθος της ανεξιχνίαστης δομής του προσώπου, του πάθους και του χρόνου. Ακολουθούν οι "Ομοιοκαταληξίες", απόπειρα επιστροφής σε παραδοσιακές ποιητικές φόρμες, που ωστόσο δεν εμποδίζουν την έκφραση της αγωνίας, της τρυφερότητας και του φόβου. Τέλος, το "...

Πενήντα χρόνια ποιητικής πορείας. Πενήντα χρόνια αναζητήσεις. Οκτώ ποιητικές συλλογές που είδαν, κατά καιρούς, το φως της δημοσιότητας· και ένα μέρος που δεν καταχωρίστηκε σε βιβλίο, συγκεντρώνονται στον τόμο "Ποιήματα 1952-2002". Ο ποιητής καταθέτει το λόγο μιας διαδρομής που έγινε τραγούδι. Παραδοσιακή και σύγχρονη ποίηση, με όλες τις ανησυχίες των χρόνων που σημάδεψαν τα βήματά μας...

Μια ζωή ποίηση. Η πορεία ενός ανθρώπου της μεταπολεμικής Ελλάδας με όλα τα γνωρίσματα του αγωνιστή που έβλεπε μπροστά. Ο στίχος καθάριος, ειλικρινής, δονεί την ύπαρξή του. Μοναδικό όπλο η ελπίδα και η πίστη στο συνάνθρωπο. Ο ποιητής αγωνιστής Νίκος Εμμανουηλίδης με τη συλλογή «Ποιήματα 1944-2002» αξιώθηκε να δει τυπωμένα τα πονήματα της καρδιάς του. Κινηματογραφική ασπρόμαυρη ταινία ο βίος και οι ανησυχίες του, μας ταξιδεύουν στα χρόνια της Κατοχής, της Αντίστασης, του Εμφυλίου, του Σήμερα. Μια ποίηση ανθρώπινη, ματωμένη, αισιόδοξη, μια «ζωή άγια», μια κραυγή στ' αυτ...

Η νέα εκδοτική σειρά "Αιώνια Ποίηση" που εγκαινίασαν οι εκδόσεις "Ιωλκός", ξεκίνησε με την επανέκδοση των ποιημάτων τού μεγάλου μας πεζογράφου Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ως γνωστόν, ο Παπαδιαμάντης έγραψε ελάχιστα ποιήματα. Κάποια από αυτά παρεμβάλλονται μέσα στα διηγήματά του σαν παλιοί λησμονημένοι στίχοι. Και κάποια άλλα, όπως τα υμνογραφικά, είναι ελεύθερες αποδόσεις από ψαλμούς και εκκλησιαστικούς ύμνους. Τα περισσότερα, όμως, είναι εμπνευσμένα από πανηγύρια και μοναστηριακά κτίσματα της Σκιάθου. Αν και ο ίδιος ποτέ δε θεώρησε τον εαυτό του ποιητή, εντούτοις αυ...

Δε βιάζομαι μαζί σου / να μιλήσω / μα ίσως πιο πολύ / δε θέλω / θέλω να χαίρομαι τη χάρη σου / την ομορφιά σου / θέλω να χαίρομαι / κάθε φορά που βλέπω / τη ματιά σου.

Η ποιήτρια μέσα από τις συνθέσεις της αντικατοπτρίζει με λυρικό τρόπο τη νοσταλγία, την αγάπη, την ομορφιά της φύσης, το φως της ψυχής, τη λατρεία για την πατρίδα. Οι στίχοι της δημιουργού ηρεμούν και δωρίζουν πνευματική ανάταση στον αναγνώστη με το γλωσσικό πλούτο και τη χαρμόσυνη ροή τους.

Ο Κ. Π. Καβάφης στις καλύτερες στιγμές του. Η νέα έκδοση των "Ποιημάτων" του στην σειρά "Αιώνια Ποίηση" των εκδόσεων Ιωλκός αποτελεί, για τους φιλότεχνους, απόκτημα σεβασμού προς τη γραφή και τις γλωσσικές προτιμήσεις του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Η παρούσα έκδοση των "Ποιημάτων" -πιστή στη γραφή και δομή των πρωτοτύπων- είναι απόρροια της ευαισθησίας και του θαυμασμού, των συντελεστών της έκδοσης, στο πρόσωπο και το έργο ενός μεγάλου δημιουργού, που έφερε την ελληνική ποίηση στα πέρατα του κόσμου. Η εικονογράφηση της έκδοσης του εξωφύλλου των "Ποιημάτων" είναι της Πανδώ...

Η ψηφιακή έκδοση των ποιημάτων του Κ. Π. Καβάφη αποτελεί, για τους φιλότεχνους, απόκτημα σεβασμού προς τη γραφή και τις γλωσσικές προτιμήσεις του μεγάλου Έλληνα ποιητή. Η παρούσα έκδοση -πιστή στη γραφή και δομή των πρωτοτύπων- είναι απόρροια της ευαισθησίας και του θαυμασμού, των συντελεστών της έκδοσης, στο πρόσωπο και το έργο ενός μεγάλου δημιουργού, που έφερε την ελληνική ποίηση στα πέρατα του κόσμου.

Η ανθολογία των ποιημάτων του Βασίλη Βασιλικού, σε επιμέλεια-ανθολόγηση Θανάση Θ. Νιάρχου, αποτελείται από δύο ενότητες: Τα εφηβικά [1948-1951], Ποιήματα της αυτοεξορίας [1967-1973]. Εντός των 184 σελίδων της, ο αναγνώστης θα διαπιστώσει την αυθεντική ποιητικότητα του λόγου του διακεκριμένου συγγραφέα, Βασίλη Βασιλικού, την κοινωνική, ιστορική χροιά των στίχων του καθώς και την πολιτική προέκτασή τους. Βιώματα, αναμνήσεις, φόβοι, εκρήξεις, κατηγορώ, σχέσεις, ιστορίες, στιγμές καθορίζουν τον ποιητή κατά τη συγγραφή κι οργώνουν τις μνήμες. *** Κι είναι πια τα ποιήματα...

Αμφιβάλλεις, αναγνώστη φίλε μου, ότι τα υλικά του πλουτίζειν, επί της ουσίας, είναι το προσωπικό μας γίγνεσθαι; Ότι στην πορεία προς τον πλουτισμό χρειάζεται όχι μόνο ανάπτυξη στόχων, αλλά και κανόνων; Σκέφθηκες ότι κάθε συμπεριφορά μας ανταποκρίνεται σε κάποια ανάγκη που εδράζει μέσα μας, δηλαδή να προωθήσω τον εαυτό μου προς τον πλούτο ή τη φτώχεια, είναι μια ανάγκη που μπορεί να σε φορτίζει με ενοχή ή να σ' απελευθερώνει; Σημείωσε, αν θέλεις, ότι η αντίληψη ότι ο πλούτος ανήκει σε όλους είναι μια πάγια θέση, αρκεί να τον διεκδικήσεις όπως αρμόζει. Ποιος μπορε...

Η "Πλατεία Ηρώων" του Αχιλλέα Τσουράκη είναι ένα έργο χωρίς υπόθεση. Αναφέρεται στη διαδρομή των προσώπων της γνωστής "γειτονιάς" της Αθήνας στη διάρκεια μίας ημέρας και πραγματεύεται τη μίζερη ζωή τους και την προσπάθεια που κάνουν να κερδίσουν το μεροκάματο, άλλοι με τον ιδρώτα τους κι άλλοι πάλι με χίλιους τρόπους... Παλεύουν νύχτα-μέρα να δώσουν λύση στα προβλήματα που τους ταλανίζουν. Δεν είναι εύκολη η ζωή τους μέσα στον πνιγηρό χώρο της πλατείας με τα δημόσια ουρητήρια (χαβούζα), γι' αυτό και ο καθένας χωριστά -πότε με το όνειρο πότε με το τραγούδι ή την κομπίνα- π...

Η συλλογή επιχειρεί ένα εσωτερικό ταξίδι αναζητώντας τις απαντήσεις στα αιώνια ερωτήματα για τη ζωή, τον έρωτα και το θάνατο - μα πιο πολύ για τον ίδιο τον άνθρωπο. Η θάλασσα συγκρίθηκε με την ψυχή του ανθρώπου. Ποια είναι αλήθεια βαθύτερη; Ποιος τάχα την ορίζει; Κι αν είναι μόνο ο καιρός που αλλάζει τη μορφή της, τι γίνεται στα βάθη της; Ποιος κατοικεί εντός της; Δείγμα γραφής: Πλασμένοι από θάλασσα Πλασμένοι από θάλασσα είμαστε. Πότε γλυκιά και ήμερη και πότε ανταριασμένη. Κι εκεί που σκοτεινιάζουμε, πάλι χαμογελάμε.

"Μεταξύ ουρανού και γης" Καβαλάρης σε πυρόξανθη χαίτη,/ νικητής κατά κράτος/ σε μάχη αστρική/ στο ένα εκατομμύριο μίλια./ Μετρώ τους ταραγμένους δείκτες/ ώρες υπόλοιπες είκοσι πέντε/ και λεπτά σαράντα τρία./ Τότε θα ξημερώνει στις Κυκλάδες.../ Λίγο με παρηγορεί/ ότι λογάριασα το θάνατο/ με το γήινο τρόπο,/ που καταλύεται. [...] (από τη σελ. 9 του βιβλίου)