Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συλλογή "Φωτογραφικά γυμνάσματα", όπως άλλωστε υπονοεί και ο τίτλος της, αποτελεί μια σειρά από στιγμιότυπα της καθημερινότητας, τα οποία αποτυπώνει με φωτογραφική διάκριση ο δημιουργός, μετουσιώνοντας τις εικόνες σε ποιητικό λόγο. Ο Βαγγέλης Δρόσος στέκεται μπροστά στα θέματά του -με την όποια αποστασιοποίηση του εικονολήπτη- και χρησιμοποιεί τα εκφραστικά του μέσα ως φωτογραφικό φακό, για να καταγράψει με το δικό του βλέμμα οτιδήποτε ερεθίζει το δημιουργικό του αισθητήριο, γύρω του κι εντός του. Μέσα από την παρατήρηση των διαφορετικών εκφάνσεων της ανθρώπινης δραστηριό...

Αποτελούμενη από τέσσερις ενότητες, η συλλογή της ποιήτριας, εστιάζεται στο θορυβώδη, αλλά ταυτόχρονα άχρωμο, παλμό της Αθήνας και συνεχίζει με στίχους σύντομους, γεμάτους εικόνες από την καθημερινότητά μας. Η προσπάθεια της δημιουργού είναι ένα ευχάριστο μουσικό ψιθύρισμα στο αυτί του αναγνώστη.

Ο ποιητής μέσα από δύο ενότητες κινείται μεταξύ συναισθήματος και ρεαλισμού. Οι αγωνίες του είναι έκδηλες και ο σαρκασμός του πηγαίος.

Τι κάνουμε, όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι μ’ ένα όνειρό μας που δέησε να καρποφορήσει; Το ταξίδι του Αλεξάνδρου συνεχίζεται στην πόλη που όλα τα "θέλω" του συναντιούνται. Το Μανχάταν είναι το πάσο του για τον κόσμο του θάμπους και του θεάματος. Εκεί τον περιμένουν μοιραίες γνωριμίες, που θα συμπληρώσουν το παζλ της ζωής και θα νοηματοδοτήσουν περισσότερο την ύπαρξή του. Ο μικρός Μιγκέλ των δασών του Περού, η κυρία Γουάτσον που φυλάει τις οδυνηρές αναμνήσεις της, κουλουριασμένη σε μία πολυθρόνα μαζί με μία γάτα. Ο Τόμι, ο Ρίκο, η Ζανίνα, η Λεονόρα. Ο καθένας από α...

Ένα ταξίδι στη χαρά και στη λύπη, είναι το σημείο αναφοράς της συλλογής. Διάχυτα τα συναισθήματα της δημιουργού αναζητούν μια θέση στον ψυχικό κόσμο του αναγνώστη. Δείγμα γραφής: ΕΙΣΑΙ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ Πέταξα τα τριάκοντα αργύρια, μα δεν κρεμάστηκα. Επιστρέφω και ξέρω πως θα με δεχτείς και θα 'ναι ο μόσχος ο σιτευτός, η χαμογελαστή σου καλημέρα... Ένα πρωινό ηλιόλουστο κι ευλογημένο. Και θα 'ναι η συγχώρεσή σου εξιλέωση, λίγο νεράκι γάργαρο θα ξεπλυθώ και θα 'ναι όλα όπως παλιά, καλά κι ευλογημένα!

Ο αναγνώστης μέσα από το βιβλίο θα έρθει σε επαφή με τον ποιητή Βασίλη Τσακίρογλου. Με έναν ποιητή που κινείται στο φως και στην αλήθεια, υπογραμμίζοντας τη δύναμη που ασκεί η ποίηση μες στο σύμπλεγμα των τεχνών. Περιγραφικός, με μια λυρική πέννα γεμάτη τρυφερότητα, ξεσκεπάζει την ευαισθησία του και προσφέρει στον αναγνώστη ομορφιά, αρμονία, βαθιά σκέψη και στοχασμό. Μια ευγενική μορφή που κεντρίζει άμεσα το συναισθηματικό στοιχείο μέσα από διεργασίες ποιητικές.

Δείγμα γραφής: «ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ» Ακόμη και για «ψύλλου πήδημα» δύναται τις να γράψει «διήγημα»! Όμως, η ποίηση, μέλος ούσα και επωδός, δεν αρκείται εις λάκτισμα μόνο ποδός, αλλ' απαιτεί πτέρυγας ισχυράς και μεγάλας, για να παράξει Μουσική και Οκτάβας!

Στα τριάντα ποιήματα της συλλογής ακούγονται οι φωνές μιας νέας γενιάς ανθρώπων, οι οποίοι, προχωρώντας πέρα από την ελπίδα, πιστεύουν ότι η ευαισθησία, η αγωνιστικότητα -ατομική και συλλογική- η ομορφιά, η ποίηση θα αλλάξουν -στ' αλήθεια!- τον κόσμο. Ο ποιητής αναφέρει: "Είναι καιρός να καταλάβουμε ότι η απόσταση ανάμεσα στο τίποτα και το σπουδαίο είναι μονάχα μια λέξη: "Εμείς"". Δείγμα γραφής: Η ΝΥΧΤΑ Η νύχτα είναι το φως μου Σκοτεινό Ολόιδιο με τη Γαλήνη Η νύχτα είναι η φωνή μου Σιωπηλή Ολόιδια με την Ποίηση.

Με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σεπτέμβριο του 1945, η τύχη του Αδόλφου Χίτλερ παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο. Είχε απλώς εξαφανιστεί και αγνοείτο για τέσσερις μήνες. Στο Hugh Trevor-Roper, αξιωματικό των Μυστικών Υπηρεσιών της Μεγάλης Βρετανίας, ανατέθηκε η επίλυση του μυστηρίου. Η εξαιρετική του έρευνα τελικώς όχι μόνο απέδειξε ότι ο Χίτλερ, ο "Άγγελος της Καταστροφής", είχε αυτοκτονήσει στο Βερολίνο, αλλά είχε ως καρπό κι ένα από τα πιο συναρπαστικά βιβλία ιστορίας που γράφτηκαν ποτέ. Το βιβλίο "Χίτλερ - Οι τελευταίες μέρες 1945" αφηγείται την εξωπραγματική ιστ...

Η ποίηση της συλλογής είναι βιωματική, νευραλγική, μια εσωτερική διαδρομή της δημιουργού. Ολισθήσεις στο χρόνο, επιστροφή στο ά-χρονο, πένθος για τη ματαίωση μιας συνάντησης κι επανασύσταση του φαινομενικά χαμένου ή εκείνου που ανακλήθηκε. Η ποιήτρια προσπαθεί να τακτοποιήσει συναισθήματα κι απώλειες. Η μνήμη είναι ενεργή δαμάζοντας πτυχές του ασυνείδητου, από τη γνώση του εγκαταλελειμμένου κόσμου μας έως τη συναρμολόγηση μιας πραγματικότητας, που μπορεί κανείς να ζει και να ελπίζει οδεύοντας στην ανθρώπινη γνώση μέσα από τη διαφάνεια.

Η ποιήτρια μέσα από τις συνθέσεις της καταγράφει με λυρικό τρόπο την αγάπη, το φως της ψυχής, τη λατρεία για τον τόπο, την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Οι στίχοι της καταπραΰνουν τα δυσάρεστα συναισθήματα και τις αμφιβολίες και χρωματίζουν ένα μονοπάτι ελπίδας στον αναγνώστη. Δείγμα γραφής: ΜΑΘΕ Μην αφήνεις ποτέ Την ψυχή σου να λυγίζει, Μάθε τη να 'χει αντοχές Και με αισιοδοξία τα βάσανα Και τις αναποδιές Πίσω σου να τ' αφήνεις. Μάθε μπροστά να προχωρείς Και τη ζωή σου να χαρείς...

Τα υπερατλαντικά ταξίδια με τις εκάστοτε συνθήκες αποτελούν ένα σταθμό ζωής. Ζώντας η ποιήτρια μέσα στη λαμαρίνα επί αρκετούς μήνες και για κάποια χρόνια, ως απλή παρατηρήτρια και με κάποιο ανέκδηλο στοχασμό, ένιωσε να ενσωματώνεται στο μικρόκοσμο του καραβιού και λάτρεψε τη θάλασσα σε όλες τις μορφές της. Ξεκίνησε να γράφει τις πρώτες εμπνεύσεις της με αφορμή τους θαλασσινούς και τη θάλασσα, έχοντας την πεποίθηση πως εκείνη την παρακίνησε για το μακροχρόνιο ποιητικό ταξίδι που αποτελεί μέγιστη συναισθηματική εμπειρία. Το "Χρώμα θαλασσινό" περιλαμβάνει εμπειρίες μοναδ...

Στην Αμερική ο Αλέξανδρος γνώρισε το διωγμό στα δεκαοκτώ του όταν ένα παγωμένο βράδυ του Νοέμβρη βρέθηκε στο δρόμο. Μετά από βάναυσες δυσκολίες θα κατάφερνε, όχι μόνο να βγει αλώβητος, αλλά και να πετύχει. Μια μοιραία γνωριμία τον έσπρωξε στον κόσμο της μουσικής. Εκεί θα τον περίμεναν απίστευτες διαδρομές που θα του αποδείκνυαν ότι ήταν ένας ευλογημένος άνθρωπος, που στις πιο αντίξοες στιγμές του, μπορούσε να βρίσκει από μηχανής θεούς που θα του συμπαραστέκονταν, αναπληρώνοντας το κενό ενός ανύπαρκτου πατέρα. Μετά από χρόνια, πριν τα 30 του, κι ένα χρόνο μετά από τον ξαφν...

Αυτήν τη φορά δεν εμφιλοχώρησε ο χαλκευτής Φοβήτορας. Στην καμπή της νύχτας έστερξε η Θεία Πασιθέη να βιώσεις στο διηνεκές νηπενθής αυτό που τόσο λαχταρούσες. Την περιδίνηση της γλυκιάς μέθης που γέρνει τα βλέφαρα κι αποκαλύπτει το θύρωμα του άπλετου φωτός.

Η ποιητική συλλογή του εκλιπόντος Κύρου Β. Τερζίδη, με τίτλο "Ψυχή μου ανάστα", αποτελείται από ποιήματα που έγραψε ως επί το πλείστον μεταξύ των ετών 1990-2000.