Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο τίτλος λέει πολλά. Γιατί στο τέταρτο κατά σειρά ποιητικό βιβλίο του, ο Χρήστος Ξανθάκης αφήνεται στον έρωτα του αυτοσχεδιασμού και παρασύρεται από το αίσθημα της ελευθερίας. Λιγότερο ροκ εν ρολ, περισσότερη τζαζ, λιγότερη συγκέντρωση, περισσότερη φυγή, λιγότερη επιμονή, περισσότερη χαλαρότητα. Είκοσι ποιήματα που μιλούν για το ναύτη Ιησού, το δισκοπώλη Τζο Στράμερ, τις γάτες (φυσικά τις γάτες!), τα μαύρα μάτια, τον πόνο, τα μυτερά παπούτσια και το θάνατο ενός αγαπημένου φίλου. Ένα βιβλίο που μοιάζει με μακρόσυρτο σόλο σε ένα μπαρ γεμάτο καπνούς, θορύβους και αναθυμιάσε...

Στα είκοσι ένα ποιήματα του βιβλίου διακρίνεται η θρησκευτική ευλάβεια των στίχων του ποιητή. Με λαμπερά αισθήματα και με σεβασμό στη Χριστιανοσύνη ο δημιουργός αγκαλιάζει τον αναγνώστη και του προσφέρει συγκινησιακές στιγμές. Δείγμα γραφής: Η ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ Πάνω απ' το πέλαγος του σκυροδέματος πάνω από εργοτάξια, γεφύρια και δρόμους πάνω από πράσινη απεραντοσύνη πάνω από ποτάμια και βάλτους πάνω από τρικυμισμένες θάλασσες πάνω από λιμάνια και κατάρτια πλοίων αντηχεί μυστικά ένας ύμνος. Ώρα του όρθρου και στιχολογείται στη Χώρα με θυμίαμα, η ΤΙΜΙΩΤ...

Με αφορμή το θάνατο, το έργο καταπιάνεται με το ρόλο της μοίρας, που εν προκειμένω αποτελεί συνώνυμο της τυχαιότητας, και την περιοδικότητα που εκφράζεται μέσω της ατελούς ομοιοκαταληξίας, και υποδηλώνει τη διαιώνιση και συνέχεια του κάθε είδους. Δείγμα γραφής: ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ Κλεισμένα μέσα σε μπουκάλι, Ναυαγισμένα όνειρα συλλέγω απ' την ακτή. Αρχίζοντας να τα θυμάμαι πάλι, Τα πιο απλά αποτελούν τη μεγαλύτερη πληγή.

Η ποιήτρια πραγματεύεται διαχρονικά ερωτήματα όπως η αναζήτηση της ευτυχίας και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής. Στα πενήντα ένα ποιήματα της συλλογής της, ο αναγνώστης γίνεται κοινωνός των σκέψεων και των συναισθημάτων της, των προβληματισμών για όσα συμβαίνουν στη σύγχρονη εποχή, των θαυμάτων που τη γεμίζουν ελπίδα για το αύριο.

Με θάρρος, ειλικρίνεια κι έναν πλούσιο εσωτερικό συναισθηματικό λόγο η ποιήτρια προσεγγίζει με ιδιαίτερη πνοή κι ένταση τ' ανθρώπινα και διαχρονικά αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου. Δείγμα γραφής: ΟΙ ΝΑΥΑΓΟΙ Βρέθηκαν σε κάποια παραλία ναυαγοί και καρτερούσαν το ναυαγοσώστη ως την αυγή με υπομονή. Μα εκείνο που τελικά τους έσωσε ήταν η επιθυμία και η πίστη για μια καλύτερη ζωή.

"Το έβδομο ανακοινωθέν" είναι ένα φανταστικό δοκίμιο και παράλληλα μια φανταστική αυτοβιογραφία ένα μυθιστόρημα. Ακροβατεί μεταξύ ιστορικών γεγονότων και μυθοπλασίας. Τρομοκράτες, παρακρατικοί, στρατηγοί, φύλακες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δικαστές ζουν, παρελαύνουν στις σελίδες του βιβλίου. Χτυπούν, βρίζουν και καθοδηγούν. Κλείνουν το μάτι και με τη μυθική τους διάσταση εισβάλλουν στο μυαλό και τη φαντασία του αναγνώστη. Το έβδομο" ανακοινωθέν εξεδόθη στο όνομα των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες το διέψευσαν. Αργότερα αποδείχθηκε ότι ο συγγραφέας του...

Μέσ’ από τις σελίδες του βιβλίου ξεδιπλώνεται η δραματική ιστορία της Ηλέκτρας. Παρόμοια με εκατομμύρια ιστορίες γυναικών που βίωσαν και βιώνουν την αναίτια κακοποίηση από έναν σύζυγο-τύραννο. Η ανοχή μεγάλη. Όμως, όταν η κακοπάθηση εξαντλεί την αντοχή της, ορθώνεται και διεκδικεί όλα αυτά που της έκλεψε ο Άντρας. Γιατί μόνο αν ξεπεράσεις τα όριά σου, μόνο τότε μαθαίνεις μέχρι πού μπορείς να φτάσεις. Ένας ύμνος στη γυναικεία δύναμη και στην ελευθερία του ατόμου. Γιατί η ελευθερία δεν είναι δικαίωμα. Είναι φύση!

Το «Νιλουφέρ» ήταν το ατμόπλοιο που μετέφερε τους κατοίκους από τα παράλια της Προποντίδας και της Βιθυνίας -Κίος, Τρίγλια, Ελιγμοί, Μουδανιά- και το μόχθο τους -λάδι, σταφύλια, σύκα, μεταξωτά- στην αρχόντισσα Πόλη. Ήταν, όμως και το καΐκι που έμελλε να σεργιανίσει τα ξεριζωμένα σώματά τους στις νέες –αφιλόξενες γι’ αυτούς- πατρίδες μετά την Καταστροφή· τις ψυχές τους τις είχαν θυμίαμα και καντήλι που σιγόκαιγε φωτίζοντας τα άγια χώματα των χαμένων πατρίδων. Είναι το πλοίο που εκτίθεται μισοβουλιαγμένο και τσακισμένο σ’ έναν όρμο του Κορινθιακού Κόλπου, για να πιστοποιεί...

Το διάσημο ζευγάρι ελλήνων, ο Άνθιμος με την Γκλέντα-Ίρις, και το γιο τους ξεκινούν τις καλοκαιρινές διακοπές τους. Πρώτος σταθμός το μαγευτικό νησί των Κυθήρων κι εν συνεχεία το λιμάνι της Πορτογαλίας, τη Λισαβόνα. Όμως ... Μεσ' από μια νέα σκληρή πραγματικότητα που ανέτειλε εισβάλλοντας ξαφνικά στη ζωή του μικρού Ιάσονα, ο ίδιος προσπαθεί επίπονα για χρόνια μεγαλώνοντας, να ανακτήσει τις ισορροπίες του και να συνεχίσει κανονικά στη δυσοίωνη καθημερινότητά του... Άραγε, τι θα συμβεί μια νύχτα Πρωτοχρονιάς, που θα λειτουργήσει λυτρωτικά στον ψυχισμό του και θα τον απε...

"Του Θεού το παιδί" Σαν θα 'ρθει την Αυγή,/ του Θεού το παιδί,/ θα μας βρει,/ με την όψη χλωμή/ και τη θλίψη στα μάτια.../ Μα, θα είναι παιδί/ ροδισμένο κλαδί./ Ηλιαχτίδες θα λάμψουν/ στα ουράνια παλάτια!/ Θ' ακουστούν τιτιβίσματα,/ στα βουβά σκαλοπάτια,/ και θ' ανθίσουν χαμόγελα/ στα θλιμμένα μας μάτια! [...] (από τη σελίδα 18 του βιβλίου)

Η δημιουργός Ειρήνη Χαβρεδάκη παρουσιάζει μικρά κομμάτια της πραγματικότητας που ξεδιπλώνουν την ύπαρξή τους μέσα στο χρόνο, συνθέτουν, ενώνουν τις μικρές-μεγάλες στιγμές της ζωής σε μια άδηλη, άχρονη ενότητα του Κόσμου όπου το ένα εμπεριέχει το όλον και το όλον αγκαλιάζει την κάθε στιγμή.

Η ποιήτρια Βούλα Μέγα μας προσκαλεί σ' ένα ταξίδι στις αγαπημένες της πολιτείες, του χθες, του σήμερα και του αύριο, τοπία μαγικά και ονειρεμένα, με ψυχή, όραμα, ενέργεια. Προσπαθεί ν' ανιχνεύσει τις όχθες τους και την ψυχή τους, να πιάσει το σφυγμό τους, να συλλάβει κάτι από την πεμπτουσία τους, το φως τους, τον πόθο τους να αναμετρηθούν με το χρόνο, να αντισταθούν στη φθορά και να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, τις υποσχέσεις τους για το μέλλον. Από την Επίδαυρο και την Αγκόρ ως το Τόκιο και το Σαν Φρανσίσκο, πέρα και πάνω από μία απλή εικονογράφηση, η Βούλα Μέγα επιχειρεί έ...

Τα έντομα, από τους αρχαιότερους οντογονικά οργανισμούς, έχουν στενά συνδεθεί με το ανθρώπινο είδος τόσο για καλό όσο και για κακό. Χωρίς τα έντομα που γονιμοποιούν τα φυτά, δε θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η τροφή των ανθρώπων. Αντιθέτως, άλλα έντομα μεταδίδουν επιδημικά νοσήματα με τεράστιους αριθμούς θυμάτων. Όμως εδώ «Το άπειρο πλήθος των εντόμων» εξετάζεται από τη γλωσσική, τη γραμματολογική και τη λαογραφική πλευρά. Η γλώσσα μας έχει από τον κόσμο των εντόμων μεγάλο ονοματολογικό πλούτο, αλλά και πλήθος παράγωγων λέξεων και μεταφορικών χρήσεων. Μεγάλος πλούτος σχετικός...