Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μοιάζει ατελείωτη η δημοσιογραφική -και η άλλη- πορεία του ανθρώπου που έγραψε αυτό το βιβλίο. Η «άλλη» που ξεκίνησε, στη σκοτεινή και φοβερή καταχνιά της Κατοχής, από το Σανατόριο-Φυλακή «Σωτηρία» και η δημοσιογραφική που ξεκίνησε πριν από 786 μήνες περίπου, την Άνοιξη του 1947, από το «Ριζοσπάστη» του Κ. Καραγεώργη. Ότι αυτή η πορεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, απλώς δείχνει ότι υπήρξε χαλκέντερη η μανιάτικη και μακεδονική φύτρα του. Ότι η δημοσιογραφική πορεία του, συνεχίζεται χωρίς διακοπή, χωρίς «ταξίδια» σε άλλους γειτονικούς χώρους, με παράδοξα, ενίοτε και δύσκολ...

Η δημοσιογράφος Μαρία Γαρουφαλή σε μια καλαίσθητη έκδοση συγκέντρωσε 63 νέα ποιήματά της, τα οποία πλουτίζουν τη σύγχρονη ποίηση με την ερωτική τους θεματολογία. Η ποιήτρια τραγουδά τον έρωτα σε όλες του τις εκφάνσεις μ’ έναν τρόπο γοητευτικό, όμορφο, προσωπικό. Εκείνο που εντυπωσιάζει στην ποίησή της Μαρίας Γαρουφαλή είναι ο άμεσος λιτός τρόπος, με τον οποίο κατακτά τον αναγνώστη και τον κάνει κοινωνό της πλούσιας ευαισθησίας της. Μιας ευαισθησίας που γίνεται πόνος και έξαρση. Μιας ευαισθησίας που συναντάται μόνο σε ποιήτριες που ξέρουν να αγαπούν και να υποφέρουν, που...

Η ποιητική συλλογή περιέχει 46 ποιήματα εμπνευσμένα και διανθισμένα από τα αιώνια ανθρώπινα προβλήματα. Ο έρωτας, η αγάπη, ο πόνος και η μοναξιά είναι η μεγάλη θεματολογία της ποιήτριας, η οποία με τον κοφτό της στίχο δημιουργεί την προσωπική της ιστορία στο χώρο των γραμμάτων. Αξιοπρόσεχτη είναι η αμεσότητα και η καθαρότητα του λόγου, κάτι που επισφραγίζει την όλο και περισσότερο προβολή του υπαρξιακού γίγνεσθαι, μ' έναν τρόπο θαυμάσιο -κύριο δείγμα- του γεωγραφικού χώρου της ποιήτριας. Δείγμα γραφής: Είμαι ένας διαβάτης της γης που δίνει το στίγμα του στους ν...

Ξέχνα ότι ήξερες ως τώρα! Σβήσε από μέσα σου το καθιερωμένο πρότυπο γυναίκας που γνώριζες. Η σημερινή γυναίκα είναι ανεξάρτητη και όταν λέω ανεξάρτητη, δεν εννοώ μόνο πως ζει και εργάζεται μόνη της, αλλά πως λειτουργεί σε πολλά σημεία της ζωής της τόσο ανδρικά όσο κι εμείς! Κι εμείς οι άνδρες τι κάνουμε; Τίποτα! Από χρόνια οι άνδρες κάνουν ακόμη το ίδιο. Θεωρίες και επίδειξη του ανδρισμού τους! Δεν έχουμε εξελιχθεί σταλιά! Ακόμη ψάχνουμε τη γρήγορη και δίχως δεσμεύσεις σαρκική απόλαυση! Και ναι! Αφού θες να τ' ακούσεις κι αυτό, εγώ τις βγάζω το καπέλο! Ή...

Ο ποιητής, με τους επιγραμματικούς στίχους του, περιπλανάται στο χτες και στο σήμερα, ακολουθώντας την ιστορία μέσα από ατραπούς και διακλαδώσεις μοναδικών εικόνων. Τον βρίσκουμε ν' ακολουθεί τον «πληγωμένο Άδωνι» και να συμμερίζεται τον «πρόσφυγα της Σμύρνης». Τον ακούμε να καταριέται τον Εμφύλιο και να ματώνει «από τις πυρκαγιές του Αυγούστου». Πρόκειται για ποίηση υψηλότονη, υποβλητική, που δονείται από νότες μουσικής. Δείγμα γραφής: Στον Εμφύλιο άλλαξα πατρίδα ούτε να σκοτώσω αδελφούς στη μάταιη χαρακιά του δείπνου μήτε άδικα να σκοτωθώ στη σκοτεινή γων...

There is only one religion, the religion of Love; There is only one caste, the caste of Humanity; There is only one language, the language of the Heart; There is only one God, He is Omnipresent. (Bhagawan Sri Sathya Sai Baba)

Είκοσι τέσσερις έκκεντρες ιστορίες αποτελούν τη συλλογή «Οι πόρτες» όπου η τρέχουσα ζωή γυρίζει λοξά το πρόσωπό της για να μας αποκαλύψει μια άλλη διάσταση των πραγμάτων, έναν κόσμο με αναδιατεταγμένα τα γνωστά στοιχεία του, μια άλλη τρέχουσα ζωή δηλαδή. Η λογική κρατά τις αντιστάσεις της, όμως το παράλογο εισβάλλει χρησιμοποιώντας αυτούς ακριβώς τους νόμους της λογικής με σκοπό να την ανατρέψει. Στο βάθος ωστόσο κινείται πάντα ο κόσμος που αναγνωρίζουμε ως δικό μας: Μάζες ανθρώπων που υποκύπτουν στις ανασφάλειες και στους φόβους τους, μοναχικοί που παίζουν επικ...

Ένας Πρίγκιπας, που κρύβει μέσα του ένα Παιδί, αναζητάει τη Γαλήνη. Μια Γυναίκα, που έχει μέσα της φυλακισμένη μια Μάγισσα, προσπαθεί να τη λευτερώσει. Και οι δυο τραβούν το Μονοπάτι της Ζωής, παλεύουν με Θεριά και Αλυσίδες και ψάχνουν το Δρόμο για το Φως. Όταν συναντιούνται, βλέπουν μπροστά τους το Δρόμο ν’ ανοίγει. Μα, για να τον βαδίσουν, πρέπει να νικήσουν το Χρόνο, τον αμείλικτο εχθρό των ανθρώπων. Ο Αγώνας του Πρίγκιπα μαζί του είναι φοβερός και κινδυνεύει να μείνει για πάντα φυλακισμένος στους μαγνήτες του Χρόνου. Και τότε έρχεται σε βοήθεια η Μάγ...

Η συλλογή αποτελείται από 35 ποιήματα, τα οποία δανείζονται χαρακτηριστικά γνωρίσματα της υπερρεαλιστικής και αυτόματης γραφής, σε συνδυασμό με μια αφαιρετική μεθοδολογία. Ο λόγος σύγχρονος, συνειρμικός, με έντονο το στοιχείο του αιφνιδιασμού και της παραδο-ξολογίας, δημιουργεί έντονες εικόνες. Δείγμα γραφής: Πίσω στο Χρόνο Ό,τι μ' ορίζει το έχασα περνώντας τα δεκάξι. Μνήμες κενές που άνθιζαν δίχως νερό και ήλιο. Τ' άνθη του αγκάθια έγιναν -πιο άγριος φαινόμουν- και οι ματιές που χάριζα στ' όνειρο βρήκαν θέση.

Πρώτη ποιητική συλλογή της Μάρθας Βρυσούλη-Ξυτάκη. Αποτελούμενη από 23 ποιήματα η συλλογή βαδίζει με τόνους γεμάτους ερωτισμό και λυρισμό. Η δημιουργός σφίγγει τις γροθιές της και με τους στίχους της εναντιώνεται στην προδοσία, τη μισαλλοδοξία και στην απληστία του ανθρώπινου είδους, τιμώντας παράλληλα την ιδιαιτερότητά του: το διαρκή έρωτα. Δείγμα γραφής: Μη φθονείς ένα κεράσι κόκκινο. Θυμήσου, ότι χρειάστηκε ν' αντέξει καύσωνα, καταιγίδες, παγωνιά. Κι ακόμα παλεύει μ' ένα σκουλήκι που ψάχνει το κουκούτσι του. Μονάχα θαύμασέ το.

Το βράδυ του Μυστικού Δείπνου εκτυλίσσεται το παράδοξο μιας συμβολικής πράξης ανθρωποφαγίας. Χρησιμοποιώντας κόκκινο κρασί και άζυμο άρτο ο Ιησούς προτρέπει τους μαθητές να τραφούν με το σώμα και το αίμα Του. Γιατί; Σε τι αποσκοπεί μια τέτοια πράξη; Πώς συνάδει με τις γενικότερες αρχές του κινήματος; Τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ; Τι θέματα συζητήθηκαν και τι αποφάσεις ελήφθησαν; Το ανά χείρας βιβλίο, χωρίς να απομακρύνεται από το πλαίσιο του ιστορικού μυθιστορήματος, φιλοδοξεί να δώσει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Η Ιστορία μοιάζει περισσότερο με κατασ...

Μια ζωή ποίηση. Η πορεία ενός ανθρώπου της μεταπολεμικής Ελλάδας με όλα τα γνωρίσματα του αγωνιστή που έβλεπε μπροστά. Ο στίχος καθάριος, ειλικρινής, δονεί την ύπαρξή του. Μοναδικό όπλο η ελπίδα και η πίστη στο συνάνθρωπο. Ο ποιητής αγωνιστής Νίκος Εμμανουηλίδης με τη συλλογή «Ποιήματα 1944-2002» αξιώθηκε να δει τυπωμένα τα πονήματα της καρδιάς του. Κινηματογραφική ασπρόμαυρη ταινία ο βίος και οι ανησυχίες του, μας ταξιδεύουν στα χρόνια της Κατοχής, της Αντίστασης, του Εμφυλίου, του Σήμερα. Μια ποίηση ανθρώπινη, ματωμένη, αισιόδοξη, μια «ζωή άγια», μια κραυγή στ' αυτ...

Σε μια αποφασιστική καμπή στην ακατάσχετη και συνεπή πορεία του για την ολοκλήρωση ενός έργου ζωής, που ήδη έχει ξεπεράσει μια ολόκληρη εξηκονταετία, αλλά δε φαίνεται ακόμη να έχει φτάσει στο τέρμα της, ο Άγγελος Παρθένης μας ξαναδίνει το έργο του "Θητεία Ξενιτιάς" (εκδόσεις Ιωλκός, 2010) σ' ένα νέο τόμο 160 σελίδων, εμπλουτισμένο και βελτιωμένο. Ο γνήσιος λυρικός του λόγος μένει αναμφισβήτητα το μεγαλύτερο και ισχυρότερο όπλο του, όμως εδώ ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι ο ποιητής βγαίνει πολύ συχνά απ’ το εγώ του και τους κραδασμούς του προσωπικού και εσωτερικού βίου του...

Ποιητική συλλογή, που αποτελείται από 7 μέρη, είναι ένα ταξίδι στον πολύπλοκο κόσμο τής αγάπης και του έρωτα. Η πένα του δημιουργού σκιαγραφεί μια πορεία γεμάτη ανθρώπινα πάθη και ερωτισμό και καταλήγει στην ατέρμονη αναζήτηση των ανθρώπινων συναισθημάτων. Δείγμα γραφής: Ω εκλεχτή μου, άμποτε η αγκαλιά σου να περιθάλπει ακούραστα τη φλόγα μου σου λέγω κι δακρύζω.

8Ο ποιητής είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, σκεπτικός και ορμητικός -μέσα από τους στίχους του- γεγονός που τον κατατάσσει στις γνήσιες και σύγχρονες ποιητικές φωνές του τόπου μας. Με στιβαρό λόγο και την οργή σαν σημείο εκκίνησης της σκέψης του ο δημιουργός, με τις 34 ποιητικές συνθέσεις του, αντιστέκεται στην άτεχνη και σκληρή πραγματικότητα του σήμερα αποφεύγοντας κάθε προσποίηση και στητή τεχνική. Δείγμα γραφής: ΑΝ ΠΕΣΩ Αν πέσω, Τουλάχιστον ας πέσω Σαν όλα τα ώριμα φρούτα.

Στα είκοσι ένα ποιήματα του βιβλίου διακρίνεται η θρησκευτική ευλάβεια των στίχων του ποιητή. Με λαμπερά αισθήματα και με σεβασμό στη Χριστιανοσύνη ο δημιουργός αγκαλιάζει τον αναγνώστη και του προσφέρει συγκινησιακές στιγμές. Δείγμα γραφής: Η ΤΙΜΙΩΤΕΡΑ Πάνω απ' το πέλαγος του σκυροδέματος πάνω από εργοτάξια, γεφύρια και δρόμους πάνω από πράσινη απεραντοσύνη πάνω από ποτάμια και βάλτους πάνω από τρικυμισμένες θάλασσες πάνω από λιμάνια και κατάρτια πλοίων αντηχεί μυστικά ένας ύμνος. Ώρα του όρθρου και στιχολογείται στη Χώρα με θυμίαμα, η ΤΙΜΙΩΤ...

Η πρώτη μαθητεία του δημιουργού στην προσπάθεια αναζήτησης προσωπικού ποιητικού ύφους - πάντα όμως υπό την επιρροή των διαχρονικών αναγνωσμάτων του προηγούμενου αιώνα. Η ανάγκη έκφρασης του ποιητή, απομακρυσμένη από τη φιλολογία, οδηγεί στη γραφή και κατά τη στιγμή της έντασής του, η δύναμη του υποσυνείδητου δεν απομακρύνεται από το θέμα και φανερώνεται με εικόνες. Το βασικό θέμα της συλλογής είναι συνήθως ο έρωτας και όσα στο πρίσμα του αποκτούν ονειρικές διαστάσεις μεταβιβάζοντας ταυτόχρονα δύναμη, αλλά και ευθύνη στον κοινωνό του. Δείγμα γραφής: Από το «...

Η συλλογή αποτελείται από 3 ενότητες. Πλημμυρισμένη από συναίσθημα, ισορροπία, αλλά και αφαιρετικότητα συνδυάζει τόσο τον ελεύθερο όσο και τον έμμετρο στίχο. Ο ποιητής είναι άμεσος, διεισδυτικός και στοχαστικός. Κατορθώνει να επιβεβαιώσει την παλιότερη κρίση του Δημ. Σιατόπουλου για το έργο του: «ο Κώστας Ερανιώτης φανερώνει καθαρό στοχασμό, υψηλή φαντασία και διαρκή αναστροφή με την πνευματική και ιστορική παράδοση του τόπου μας». Δείγμα γραφής: ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Δεν έμεινε γης, / το χώμα λιγόστεψε ακόμη και στα νεκροταφεία. / Το δάκρυ εξατμίζεται στην τσιμεντένια...

Στις σελίδες του βιβλίου βρίσκεται το Σύμπαν, η Ελλάδα, η θάλασσα και η Ποίηση που λατρεύει ο δημιουργός. Με την Ποίηση, σίγουρα η θλίψη συντελεί στην πιο λυτρωτική τής ψυχικής οδύνης έκφραση, που φέρνει το πιο αληθινό και αγνόλαμπρο δάκρυ της καλλιτεχνίας. Το δάκρυ που πνίγει το Θάνατο. Δείγμα γραφής: Άνοιξες την πόρτα σου ΠΟΙΗΤΗ και βγήκα, έξω από το Σπίτι σου. Μέσ’ απ’ το τζάμι ενός παράθυρου είδα, στης γκρίζας σου να εισβάλλεις Μοναξιάς την ανεπίστροφη παγίδα. Κι αφουγκράστηκα, την ψύχρα μιας ανύπαρκτης καρδιάς.

Είναι οι άνθρωποι τραγικοί και όχι η ζωή. Μας δοκιμάζει, μας φέρνει αντιμέτωπους με σταυροδρόμια επιλογών και βάσανα. Την απολαμβάνουμε μόνο όταν μας δείχνει το καλό της πρόσωπο. Την αφορίζουμε όταν δε μας κάνει τα χατίρια. Είναι η ζωή τραγική ή εμείς εντός της; Εμείς! Εμείς έχουμε ψυχή, εμείς και την απονιά. Εμείς την αδυναμία, αλλά και τη δύναμη. Πονά να τα βάζεις με τον εαυτό σου. Να τον συγχωρείς, να τον καθαρίζεις και να συνεχίζεις την πορεία σου χωρίς ίχνος κακίας. Πονά να δίνεις αγάπη και να λαμβάνεις βρομιά, να παρακαλάς να βρουν γαλήνη όσοι σε κατακρεούργησαν. Π...