Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συμβολή του Τύπου στη μελέτη διαφόρων όψεων της νεότερης Ιστορίας αποτελεί αναμφίβολα μια σημαντική ερευνητική παράμετρο. Μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό δε χρησιμεύει τόσο στο να εξακριβωθούν επακριβώς μεγάλα γεγονότα όσο το να φωτιστεί ο αντίκτυπός τους στην κοινωνία, να αποκαλυφθούν λανθάνουσες ιδεολογικές τάσεις και γενικότερα το δημόσιο αίσθημα. Αυτό κυρίως επιχειρείται και στο βιβλίο του μελετητή Χρήστου Αλεξάνδρου. Το "Νέον Έθνος", μια φιλοβασιλικού προσανατολισμού εφημερίδα στην κατεχόμενη από τους Βρετανούς Κύπρο, με έντονο το πνεύμα του μεγαλοϊδεατισμού καταγρά...

Πώς διαβάζεται μια μουτζούρα; Πού αρχίζεις και πού τελειώνεις; Στην προσπάθειά μας να ξεμπλέξουμε το νήμα της ύπαρξης, οδηγούμαστε στην αποδόμηση των μορφών που δίνουν σχήμα στο πραγματικό και γαντζωμένοι από τις γραμμές που ξετυλίγονται, ανακαλύπτουμε το πλέγμα μιας σύγχυσης. Είμαστε αυτή η σύγχυση; Ο ένας πάνω στον άλλον, μες στον άλλον, όλοι μια μουτζούρα κι ο καθένας μια γραμμή, που χάνεται μέσα σε αμέτρητες άλλες. Η φαντασία πυροδοτεί την αναζήτηση του νοήματος μες στην αόριστη θέληση μιας τυφλής εποχής. Η δημιουργία κάθε Θεού, κάθε συμβόλου και κάθε είδους πεποίθησης,...

Ένα τρυφερό παραμύθι γραμμένο με πολλή αγάπη και αφιερωμένο στα παιδιά, «πολύτιμα πετράδια» του κόσμου, με την ευχή να ελπίζουν πάντα, να προχωρούν με σύνεση, να δημιουργούν με πίστη! Πάντα σ’ όλη τη ζωή σου να ’χεις πίστη, ιδανικά και με χρώματα να ντύνεις κάθε μέρα που περνά!

Στη συλλογή, που αποτελείται από 35 ποιήματα, ξεδιπλώνονται οι σκέψεις του δημιουργού που αποτελούνται -κατά κύρια βάση- απ' την παρατηρητικότητα των αισθήσεών του. Δείγμα γραφής: ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΙΑ... Ο δρόμος πάλευε συχνά με τα βήματα της σκιάς μου, τρομάζοντας το χώμα με κραυγές και τριξίματα και της λάσπης αγγίγματα στο δικό μου το σώμα, που έκαναν τα αγκομαχητά μου από την ανάσα πιο πυκνά...

«Η οργή των Βουνών» αντηχεί στην καρδιά της Ελλάδας από εννέα πρόσωπα και δέκα ιστορίες. Εννέα πρόσωπα σημαντικά, που άφησαν ανεκτίμητη κληρονομιά στον τόπο τους και αγαπήθηκαν μέσ’ από τα κείμενά τους, τη ζωή τους, την προσφορά τους, το υψηλό τους ήθος. Στο τέμπλο των ξεχωριστών αυτών Ανθρώπων -που με ιδιαίτερη αγάπη και τιμή φιλοτέχνησε ο συγγραφέας- παρεισφρέουν και στέλνουν τα δικά τους μηνύματα, ιστορίες και πρόσωπα που σημάδεψαν την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της σε δύσκολες χρονικά στιγμές. Ο δημιουργός -μέσ’ από τις σελίδες του έργου του- μας κοινωνεί μ...

«Η παρτίδα» της Κατερίνας Κατράκη είναι η πατρίδα του κοινού και τετριμμένου, που ιδωμένο με τα μάτια του καινούργιου, κάνει την καθημερινότητα ποιητική και ανθρώπινη. Μια καθημερινότητα συνυφασμένη όχι με τη φθορά, ως συνήθως, αλλά με το ερέθισμα για νέα δημιουργία. Δείγμα γραφής: Ποτέ Ποτέ δεν είναι αρκετή η παύση ανάμεσα σε λέξεις που πονούν.

D. D. Το αποβατικό κουνιέται και είμαστε έτοιμοι για την εμπλολή. Οι πρώτες ριπές έρχονται από τη στεριά. Είμαστε μούσκεμα και το σιδερένιο πάτωμα γεμάτο εμετούς. Τα όπλα μας είναι ολοκαίνουργια, ο εξοπλισμός ασήκωτος. Ένας στρατιώτης προσεύχεται. Στο πρόσωπο του έχει σχηματιστεί ο τρόμος. Το αποβατικό φτάνει στη στεριά. Οι σφαίρες σαν βροχή, οι πρώτοι νεκροί, διάτρητα σώματα. Πέφτω στη θάλασσα από τη δεξιά πλευρά του αποβατικού. Γεύομαι το θαλασσινό νερό και το αμερικάνικο αίμα. Βγαίνοντας από τη θάλασσα αντικρίζω το χειρότερο θέαμα, μια από τις εκατομμύρια σ...

Πρόκειται για εξομολογήσεις δώδεκα δημιουργών που συστεγάζονται στις εκδόσεις Ιωλκός. Οι δημιουργοί, οι ποιητές δηλαδή, καλούνται να απαντήσουν δύο ερωτήματα. Το πρώτο πραγματεύεται: «Τι είναι ποίηση;» και το δεύτερο τους ζητά: «Μπορείτε να τοποθετηθείτε επί του τελευταίου ποιητικού σας έργου;». Μέσα από τις απαντήσεις τους οι δημιουργοί αναπτύσσουν την τέχνη της σύνθεσης. Προβάλλουν τα ερεθίσματά τους, πετούν τα λογοτεχνικά προσωπεία, τα ξαναφορούν, ξεγυμνώνονται, εκθέτουν τους εαυτούς τους. Οι προσεγγίσεις των δημιουργών για την ποίηση ποικίλλουν. Η διαφορετικότητα στη...

Υπάρχουν ερωτήματα -κατά το συγγραφέα- που φαντάζουν παράλογα: Μπορούμε ν’ αναδιαμορφώνουμε την πραγματικότητα, ελέγχοντας τις αναμνήσεις; Γίνεται να αιχμαλωτιστεί το φεγγάρι; Επηρεάζει ο καιρός το χαρακτήρα ή το αντίστροφο; Έχει νόημα να φτιάχνεις παγοδρόμιο σε ηφαιστειακό κρατήρα; Τι δρα πιο καταλυτικά - το αίμα ενός ινδάλματος, που θυσιάζεται σε εξέγερση φυλακών ή αυτό που χάνεις κάθε νύχτα από τα κουνούπια; Δεκατρείς φανταστικές ιστορίες. Φανταστικές, όχι γιατί δε θα μπορούσαν να έχουν συμβεί, αλλά γιατί δε θα επιτρέπαμε να συμβούν. Αυτό που τις συνδέει, είναι η σ...

Η γραφή των κειμένων του αφηγηματογράφου αποτυπώνει τη ζωή που ρέει γεμάτη επεισόδια και πράξεις ανθρωπισμού και ανωτερότητας. Γιατί πράγματι, σ' αυτά τα δώδεκα αφηγήματα ο Γιώργος Π. Μπαλόγλου ασχολείται κυρίως μ' εκείνες τις ανθρώπινες υπάρξεις, που έχουν έναν ιδιαίτερο πλούτο ψυχής. Ο καθηγητής, ο καλλιτέχνης, ο επιτηρητής, ο εργάτης της νύχτας, ο ταξιτζής. «Η προέκταση» ίσως είναι η προβολή-προέκταση του δικού μας «εγώ». Ο καθένας μπορεί ν' αναγνωρίσει τον εαυτό του να κινείται ή να αιωρείται μέσα στο πλαίσιο αυτών των ιστοριών της ανεπανάληπτης καθημερινότητας.

Η αλήθεια είναι σημαντικό μέρος της κληρονομιάς κάθε καλλιεργημένου ανθρώπου. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος στην πορεία του για την κατάκτηση της αλήθειας, είναι η δυσκολία επιλογής του δρόμου που πρέπει να ακολουθήσει. Αντιμέτωπος με τον λαβύρινθο της ζωής ψάχνει να βρει την άκρη του νήματος που θα τον οδηγήσει προς την έξοδο, στο φως, στη ρίζα της πρώτης κίνησης. Σκέπτεται, δανείζεται τρόπους από τους προηγούμενους, αναλύει και αναπτύσσει την σκέψη του και επιχειρεί με τον λόγο να περάσει από τη σφαίρα των αφανών στα φαινόμενα. Επειδή όμως η αλήθεια δεν είνα...

Στις σελίδες του βιβλίου "ανεβαίνει" ο κόσμος του Θεάτρου, ο τόσο συναρπαστικός, που αιχμαλώτισε απ’ την πρώτη στιγμή την ψυχή του συγγραφέα. Το πραγματικό Θέατρο, που ευτυχώς, έστω και ως μειοψηφία, υπάρχει- και όπως έλεγε ο σπουδαίος Μινωτής "είναι η παρηγοριά του ανθρώπου". Όταν μπήκαμε στη μεγάλη αίθουσα, κόντεψα να λιποθυμήσω. Τι πολυτέλεια, Θεέ μου! Μπροστά η τεράστια σκηνή με την πελώρια βελούδινη κουρτίνα ριχτή, να κρύβει το σκηνικό... Άνοιξα το πρόγραμμα που πήραμε μπαίνοντας και το διάβασα γεμάτος περιέργεια. Στο εξώφυλλό του έγραφε: ΘΙΑΣΟΣ ΜΑΡΙΚΑΣ ΚΟΤΟΠΟΥΛ...

Η δημιουργός αφήνοντας την ψυχή της λεύτερη και ανοιχτούς τους πνευματικούς της ορίζοντες δια«γράφει» με τις λέξεις τα πιο όμορφα ταξίδια. Με την άκρατη διεισδυτικότητα στην απόδοση των συναισθημάτων και των νοημάτων σμιλεύει με τα αιχμηρά εργαλεία του γραπτού λόγου της και χαράσσει τα σημεία ελλιμενισμού της ανθρώπινης ύπαρξης στο αρχιπέλαγος της ζωής. Δείγμα γραφής: Ταξίδια Πάλι ταξίδια αρχινώ. Θεέ μου, πού θα με βγάνεις; Χαμήλωσέ μου τα φτερά, χαμήλωσε τα ύψη. Δεν την παλεύω την ψυχή.

Οι Εκδόσεις ΙΩΛΚΟΣ κυκλοφορεί το θεατρικό ιστορικό χρονικό του συγγραφέα και ηθοποιό Αχιλλέα Τσουράκη, "Η Στάση του Νίκα". Ένα πολυπρόσωπο, εξαίρετο έργο (βραβευμένο στα "Δημήτρια" του έτους 1969), γεμάτο με σκηνές δράσης, έντασης, παλατιανής - ίντριγκας αλλά και ανθρωπιάς, με πυκνό ύφος και άφθονο χιούμορ των καθημερινών πρωταγωνιστικών ανθρώπινων τύπων του, μέσα στο οποίο ο συγγραφέας μας καλεί να "ζήσουμε" από κοντά τις ώρες εκείνων των δραματικών ημερών. Τότε, ο λαός της Βασιλεύουσας, χρησιμοποιώντας ως σύνθημα την αγωνιστική ιαχή του ιπποδρόμου "Νίκα", απαίτησε από τον...

Περαπατούσαν τα μικρά καλοκαίρια με τα όνειρά τους ακυβέρνητα... Κάτω απ΄τα δέντρα, ή τα σύρματα του ηλεκτρικού σημάδευαν πουλιά· τον ύπνο του απογεύματος σκότωναν με τις μικρές τους πέτρες. Μια συμμορία του απογεύματος, πολύ μακριά απ΄τον έρωτα, το θάνατο και το φόβο... Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας την ίδια τη ζωή, ως πρώτη ύλη, μαζεύοντας χρώματα και φως απ’ τη Μακεδονία· ονόματα απ΄την ανθρώπινη θάλασσα των πόλεων συνθέτει ένα βιβλίο που μυρίζει αύριο. ΄Ενα βιβλίο των "ανοιχτών παραθύρων"...