Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Αμερική δεν είναι μόνο μία προσπάθεια του συγγραφέα να καταγράψει τις εντυπώσεις του από ένα γιγαντιαίο κράτος, αλλά, κυρίως, να ανακαλύψει την αθέατη Αλήθεια που σκεπάζουν οι ιδέες, οι μνήμες, τα αισθήματα, οι προσδοκίες και οι συγκινήσεις ενός ανήσυχου ταξιδευτή. Είναι ο εναγώνιος ίμερος μέσα στο πλήθος των εικόνων, της Ιστορίας και της κριτικής του αμερικανικού φαινομένου που ξετυλίγεται σε μιαν ατέλειωτη αντίστιξη ομορφιάς και ασχήμιας, υλικού πλούτου και ιδεολογικής στέρησης, επιτυχίας και δέους. Ο συγγραφέας επιχειρεί την προσέγγιση του μεγαλείου μιας χώρας που διατ...

Το βιβλίο "Από τον ΙΔΕΑ στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου" του Γιώργου Καράγιωργα διαθέτει ένα ακατάλυτο προνόμιο. Το προνόμιο ότι γράφτηκε από έμπειρο δημοσιογράφο που έζησε τα γεγονότα. Αυτά που το καθιστούν αδιάψευστο "ντοκουμέντο" μιας κρίσιμης όσο και ιστορικής καμπής της Πατρίδας μας. Πρωτοδημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα "Το Βήμα" από καθήκον κι ανάγκη εξιστόρησης μιας εποχής, που κατέλιπε μόνο συμφορές στην Πατρίδα, πόνους και δάκρυα στο Λαό. Οι πρωταγωνιστές της 21ης Απριλίου, οι αντίθετοι, τα θύματα, αυτοί που εξαπατήθηκαν, αυτοί που υπόφεραν από τη δικτατ...

Όταν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο κάθισε και τον καμάρωσε. - Μπράβο μου, είπε, έκαμα ωραία δουλειά. Έφτιαξα περιβόλια, δάση, ποτάμια, βουνά, λίμνες, θάλασσες, ζώα, ψάρια, πουλιά! Χαρά Θεού να τα βλέπει και να τα χαίρεται όλ' αυτά ο άνθρωπος!... Ελπίζω να τ' αγαπήσει, να τα σεβαστεί και να ζήσει χαρούμενος κι ευτυχισμένος. Αλλά ο άνθρωπος δε σεβάστηκε το ωραίο περιβόλι του Θεού. Έκοψε τα δέντρα, έκαψε τα δάση, μόλυνε τις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια, κυνήγησε και σκότωσε τα ζώα και τα πουλιά κι έχτισε πολυκατοικίες κι έκλεισε μέσα τα παιδιά. Και τα παιδιά άρχισαν να κλα...

Τα παιδικά και εφηβικά της χρόνια τα 'ζησε η Ρεγγίνα στα ορεινά της επαρχίας Καλαβρύτων. Ο πατέρας της, ο κυρ-Δήμος Ιερόπουλος, ήταν αυστηρός στις εξόδους για τα κορίτσια του. Εκείνα ήταν μόνο για το σπίτι. Ακόμα και στις αγροτικές δουλειές δεν τα έπαιρνε μαζί του. Προτιμούσε τ' αγόρια του. Τις κόρες τις είχε "μη μου άπτου" γιατί αυτό ήταν το πιστεύω του. Τα κορίτσια δεν ήταν για ξεπόρτισμα. Εξαίρεση αποτελούσε το πήγαινε-έλα στο Γυμνάσιο. Εκεί δε γινόταν αλλιώς. Α, όλα κι όλα! Τα αγαπούσε τα γράμματα ο κυρ-Δήμος. Ήταν υπέρ της μόρφωσης όλων των παιδιών του, και αγοριών και...

Το ιστορικό μυθιστόρημα "Μια εποχή που τελείωσε" γράφτηκε για πρώτη φορά από τον Γιάννη Μιχαηλίδη και στη συνέχεια διασκευάστηκε από την πρόωρα χαμένη κόρη του Σοφία. Πραγματεύεται μέσα από τα βαθυστόχαστα μάτια των πρωταγωνιστών του, τα συγκλονιστικότερα γεγονότα της νεότερης ιστορίας της χώρας μας. Ξεκινά από τις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, προχωρά στην Κατοχή, την Εθνική Αντίσταση, τα τραγικά γεγονότα του εμφυλίου σπαραγμού, την σκληρή δεκαετία του '50 και καταλήγει στη δύση του 20ού αιώνα. Με λόγο λιτό, απλό και ρέοντα, οι συγγραφείς ξετυλίγουν την "εποχή που τ...

Στο βιβλίο "Στα ναζιστικά στρατόπεδα" του Χρήστου Σαμουηλίδη, παρακολουθούμε, δια μέσου της αφήγησης των δεινοπαθημάτων του αντιστασιακού όμηρου Νο 114016 KR GEF -ενός 18χρονου φοιτητή των μαθηματικών από το Κιλκίς- την οδυνηρή πορεία θανάτου των 500 Ελλήνων "αιχμαλώτων" του ναζιστικού στρατοπέδου Stalag VI C, που, μετά την οδύσσειά τους, όταν βγήκαν από τη σκοτεινή σήραγγα της απάνθρωπης περιπέτειάς τους, μετρήθηκαν και είχαν απομείνει -ζωντανά ερείπια- μόνο 84. Το λιτό και πυκνό κείμενο αποτελεί μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες των Ελλήνων που έζησαν τα χιτλερικά στρατόπεδ...

Με τον τίτλο "Ολυμπιακή φλόγα", ο λογοτέχνης Γιάννης Π. Ιωαννίδης μας προσφέρει μια νέα ποιητική συλλογή του, που αναφέρεται στο παγκόσμιο γεγονός των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, το 2004. Μ' ένα γρήγορο ρυθμό, η λυρική πέννα του ποιητή ανασκαλεύει την ιστορική πραγματικότητα των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων και καλεί σε προσκλητήριο Ολυμπιονικών τους διάσημους αθλητές που φόρεσαν με περηφάνια στο μέτωπο το φτωχό και τόσο πλούσιο, και φωτεινό συνάμα, κότινο της νίκης. Με όλα αυτά προετοιμάζει την υποδοχή (στη χώρα που τους γέννησε) των Ολυμπιακών Αγώνων και δείχνει τη συνέχ...

Μύρια μελίσματα κι ιριδισμοί, της πλάσης κρύφιοι ανασασμοί, πλανόδια καθρεφτίσματα, αχνά στα σκοτεινά φεγγίσματα, σε χρόνου κύκλο ατέρμονα σιωπούν γύρω μου έμμονα: Συνωμοσία συμπαντική, για μιαν Οντότητα αινιγματική!

Σκοπός μου δεν ήταν να γράψω ένα μυθιστόρημα. Έγραψα γιατί είχα ανάγκη και διάθεση να γράψω. Έπλασα, λοιπόν, μια ηρωίδα που έχει βιώσει αρκετά πράγματα. Θα μπορούσα να δώσω ένα δραματικό τέλος στην Ιόλη ή χαρούμενο. Όμως, δεν το 'θελα. Την άφησα μετέωρη να πλανάται και να ονειρεύεται, να περπατάει σ' ένα μονοπάτι άγνωστο σε αναζήτηση ενός Παραδείσου γήινου που ίσως δεν βρει ποτέ. Είναι μια γυναίκα που τα είδε και τα έζησε όλα στη ζωή, αλλά δεν δημιούργησε ζωή η ίδια. Δεν έγινε ποτέ Μάνα, και πρέπει να ζήσει μ' αυτό τον καημό. Ίσως στο μονοπάτι αυτό που βαδίζει, ν' ανακαλύψ...

[...] Η δουλειά του Αντώνη Χ. Κούρου φαίνεται με την πρώτη ανάγνωση απλή και αβίαστη, όταν όμως ο αναγνώστης σκύψει βαθύτερα σ' αυτούς τους στίχους θα διαπιστώσει ότι είναι καρπός μόχθου, περίσκεψης και επιμονής. Αιώνια υπαρξιακά προβλήματα του ανθρώπου, η μοναξιά, η ανθρώπινη μοίρα, το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης. Το φυσικό συναίσθημα της μελαγχολίας. Η ελπίδα ανάμιχτη με τη σκιά απογοήτευσης, ο έρωτας, ο θρήνος για χαμένους φίλους, μνήμες χαράς και λύπης. Στοχασμοί πάνω στην καθημερινότητα, μια πικρή δόση ειρωνείας, ένας κλαυσίγελως για τα ανθρώπινα είναι μερικά α...