Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μέσα από τα διηγήματα της συλλογής "Είναι ο τόπος μας" προβάλλει μια μικροκοινωνία ανθρώπων με τις αδυναμίες και τις μικρότητές τους, αλλά περισσότερο με αρετές, με καλοσύνη, με αλληλεγγύη, με κατανόηση, έτοιμοι πάντα να στηρίξουν, να βοηθήσουν και να προσφέρουν στο συνάνθρωπό τους. Τα αυλακωμένα από τις κακουχίες και τις ταλαιπωρίες πρόσωπα συχνά κρύβουν ανθρώπους με δύναμη ακατάβλητη, με θέληση σιδερένια άλλοτε για επιβίωση και άλλοτε για βελτίωση της ζωής, αποφασισμένοι να μείνουν εκεί δεμένοι με τον τόπο που ζουν, με τον τόπο τους, εκεί που τους έταξε η μοίρα πιστοί πάν...

Ο θάνατος της μητέρας ήταν μόνο η αφορμή. Τα δάκρυα, αυτή η σιωπηλή διάλεκτος του πόνου, ήταν το κίνητρο αυτού του δρόμου. Μια αναπόφευκτη περιπέτεια, λέει ο σύζυγος και πατέρας, ένα πέρασμα από τη φύση στην αθανασία, λέει η Αμαλία, βοηθήστε άλλους ώστε να μην πάσχουν, λέει ο αδελφός, ενώ μέμφεται τον πατέρα για μια παράλληλη σχέση που τον βάζει σε πειρασμό. Προσωπική πυξίδα ταξιδεύοντας στον αιθέρα, ας είναι η ενημέρωση συναινούν όλοι μαζί. Ο φόβος μ' έριξε κάτω απ' το χειρότερο φως. Ένιωσα την αδικία της εγκατάλειψης. Η άρνηση ότι ο θάνατος της μάνας μου ήταν η νέα μου π...

Σαν φθάσει ο χρόνος και πληθύνουν κείνα τα τμήματα της κοινωνίας που με μία άλογη ορμή θα οδεύσουν προς αδιέξοδα για θελημένα βίαιη σύγκρουση, ο κίνδυνος κάποιοι ν' αυτοδικήσουν με τρόπο αιματηρό, προβάλλοντας πραγματικές, προσωπικές, φανταστικές ακόμα και ανάμεικτες αιτίες παύει να είναι αμελητέος. Κι ενώ η αναδίφηση στα αίτια του φαινομένου μπορεί να εξυπηρετεί ή και να προσπαθεί να δικαιολογήσει μια τέτοια απόκλιση από την αποπνικτική ροή τού συνήθως συμβαίνοντος, αυτή η εκτροπή δεν παύει ν' αποτελεί το άγος της πολιτείας μα κι όλων αυτών που θα καταπιαστούν με τέτοιο...

Η συλλογή σκιαγραφεί κάποια από τα δομικά στοιχεία της ψυχής του ανθρώπου, τα εργαλεία και τη συμπεριφορά τους ώστε να επιτευχθεί η ισορροπία. Τα ψυχικά άχθη -με τη μορφή του φόβου, της μοναξιάς, της αποτυχίας, της γήρανσης, των ματαιώσεων- αντιμετωπίζονται πρωτίστως ως αποβλητέα. Ωστόσο εναλλακτικά μπορεί να εκλογικεύονται ή ν’ αντισταθμίζονται με τ’ αντώνυμά τους προκειμένου να φθάνει στις εκφάνσεις της ευτυχίας. Για τον ποιητή, εκείνος που περιοδικά απελευθερώνεται από τα άχθη του, είναι κυρίαρχος της ζωής του· την ορίζει και τη διαμορφώνει.

Το μυθιστόρημα επιχειρεί με όχημα τη μυθοπλασία -αλλά και με απόλυτο σεβασμό στην ιστορική αλήθεια- ν' αναδείξει με ειλικρίνεια και ρεαλισμό πολλές από τις κρισιμότερες σελίδες της ελληνικής ιστορίας. Ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο δικηγόρος Θάνος Αναστασίου, βρέθηκε στη Σμύρνη το 1919, ως εθελοντής. Υπηρέτησε στο γραφείο πληροφοριών της Στρατιωτικής Διοίκησης και από τη θέση του είδε κι έζησε όλες τις πτυχές του θριάμβου, αλλά και των λαθών, των ανταγωνισμών της ελληνικής πλευράς, που οδήγησαν -τελικά- στο εθνικό δράμα και στην απώλεια του ονείρου της Ελλάδας των δύο Ηπε...

Η ξεχωριστή γιαγιά Χαμογέλα προσπαθεί να προσαρμοστεί στον τόπο που μεγάλωσε, μην μπορώντας να κατανοήσει τους γοργούς πλέον ρυθμούς της πόλης. Η σχέση της με το μεγάλο εγγονό της είναι καθοριστική στην εξέλιξη της ζωής του. Ο Τέρι γίνεται έφηβος και περπατάει σε δύσβατα μονοπάτια. Στη διαδρομή του, η γιαγιά είναι παρούσα και απλώνει το χέρι της για βοήθεια. Μια αλλιώτικη, δύσκολη πορεία ακολουθεί η Μυρτώ, που θέλει να βγει από αυτή μη γνωρίζοντας τον τρόπο. Εκεί κάπου συναντά την Ελπίδα - Θεοδώρα. Όταν το περιθώριο υποδέχεται τους ανθρώπους, εκείνοι κρύβονται γι...

Η ποιητική συλλογή δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα κάλεσμα προς όλους· όλους όσοι, απογοητευμένοι απ' τον κυνισμό, τους συμβιβασμούς και την αδικία του καινούριου κόσμου, ποθούν την ελευθερία και την επανάσταση της ποίησης, των ονείρων, της αθωότητας.

Έφηβοι, νέοι στη διαδικασία απεξάρτησης από αλκοόλ και ναρκωτικά, πορνεία, "παράνομα" ζευγάρια, πρώην ψυχιατρικοί τρόφιμοι, αλλά και συνταξιούχοι, άνθρωποι της διπλανής μας πόρτας, άνεργοι, ομοφυλόφιλοι... μπλέκουν τις ιστορίες τους, εξιστορώντας ο καθένας την προσωπική του διαδρομή. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε bar που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας. Μέσα στη μουσική και στον καπνό, οι ανθρώπινες φιγούρες-πρωταγωνιστές ξετυλίγουν τα συναισθήματά τους. Όλοι διψώντας για την αγάπη που ήρθε και πέρασε, που δεν έφτασε ακόμη, που αναμένεται... Γλυκόπικρες εικόνες καθημερινότη...

...Μια φορά στη ζωή μου -όλη κι όλη- συνάντησα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Όταν με σύστησαν, με άρπαξε απ’ το γιακά και με ταρακούνησε: - Εσύ, μου είπε και οι όμοιοί σου, δε βοηθάτε την πατρίδα. Τα πέτα του Φασουλή δικαιούνται καλύτερη μεταχείριση απ’ όλες τις εξουσίες. Της τα είπε χύμα, της τα είπε τσουβαλάτα, της τα είπε ποιητικά, τρυφερά, σαρκαστικά και γελαστά. Έλεος! Τι άλλη προσπάθεια να κάνει κανείς; Πρόκειται για έναν τρόπο που ενώ απέτυχε ως διακυβέρνηση, πέτυχε ως χρονογράφημα. Και μιλάμε για μια δύσκολη δουλειά... Κώστας Μητρόπουλος

Υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι που αρνούνται να υπακούσουν στις επιταγές της κοινωνίας - που περιφρονούν τους θεσμούς της και που δυσφορούν με τις συνήθειές της. Υπάρχουν ανάμεσά μας κάποιοι που αντιδρούν, που αναρωτιούνται, που ονειρεύονται, που τολμούν. Ένας τέτοιος "κάποιος" είναι και ο Άκης. Ένα μικρό έφηβο μυρμήγκι, ανήσυχο, αθώο και ονειροπαρμένο που λαχταρά να γυρίσει τον κόσμο και που ξεπερνώντας κάθε φαντασία γίνεται φίλος μ’ έναν τζίτζικα, καλοσυνάτο, σοφό και φύσει ελεύθερο. Ο Άκης είναι ο αμφισβητίας "αλήτης" που υπήρξε σίγουρα κάποτε μες στον καθένα μας και πο...