Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δύο σκοτεινές ιστορίες μοιραίων ερώτων, παράλληλες αλλά και συγχωνευμένες, όπως σε παιχνίδι με καθρέφτες, με "κατοπτρικά" σχεδόν γεωμετρικά ζεύγη ηρώων, ζώντων και νεκρών: η μία, σύγχρονη του συγγραφέα (στα τέλη του 19ου αιώνα), αντανακλά μια παλαιότερη, μεσαιωνική. Αφήγηση μέσα στην αφήγηση, και στο εσωτερικό τους κι άλλες αφηγήσεις, κατακερματισμός φωνών. Θρύλοι μάλλον παρά ιστορίες, φόρος τιμής του συγγραφέα στην προφορική παράδοση του νησιού του. Με απόηχους από έργα συγγραφέων όπως ο Πόε και ο Χόφμαν, ο Τζοβάννι Βέργκα τοποθετεί μια "γοτθική" ιστορία στο σικελικό τοπίο...

Η ιστορία της Ρωμιοσύνης δεν είναι η σύντομη αγόρευση των τυχάρπαστων κι ο σωσμός του σάλιου από τα "ζήτω" στην κάθε επέτειο. Δεν είναι οι βιαστικοί πανηγυρισμοί των "ατσαλάκωτων", μήτε η ψεύτικη παραπομπή των "αναγνωρισμένων" και "επώνυμων". Μήτε το βολικό ράβε-ξήλωνε, το μπάλωμα και η κομματική αφοσίωση των ευνοιοκρατούντων. Ο ξεσηκωμός του ελληνικού λαού δεν ανήκει στους σκελεθρωμένους ιστορικούς και τα "επίσημα" σκύβαλα. Αυτοί είναι οι κατά συρροή συνωμότες και σταυρωτήδες της Ρωμιοσύνης. Η Ιστορία, η πραγματικά δική μας, είναι άσαρκη, εξαγριωμένη και ανείπωτη. Τα σ...

Οι ωραιότερες ιστορίες των λαών της Ασίας. Το 1960 λίγοι θρύλοι κυκλοφόρησαν. Αποσπάσματα από τις κρίσεις των ανθρώπων τον πνεύματος και τους κριτικούς. Υπάρχει πολύς σαρκασμός για τις ανθρώπινες αδυναμίες, πολύ χιούμορ, πολλή λαϊκή θυμοσοφία, αλλά παραπάνω από τις υποθέσεις των που όλες είναι από τη ζωή παρμένες, αξίαν έχει η χάρις η αφηγηματική και η γλαφυρά και ρέουσα γλώσσα, στην οποία είναι γραμμένα. Γ. Α. Μέγας, Ακαδημαϊκός Εξαίρετη επιλογή από τις ωραιότερες ιστορίες των λαών της Ασίας, ιστορίες συναρπαστικές με χιούμορ, ερωτισμό, πολλή σοφία, πολλή ανθρ...

Θεατρικό έργο που ανέβηκε στο Θέτρο "Βικτώρια" με την Άννα Αδριανού και την Μαρκέλλα Γιαννάτου στους βασικούς ρόλους και σε σκηνοθεσία της Πέπης Μοσχοβάκου. Ένας από τους πιο "δυνατούς" μονολόγους του Αύγουστου Στρίντμπεργκ μεταμορφώνεται σε ένα μονόπρακτο "παιχνίδι για δύο" μέσα από μια αιρετική διασκευή της Άννας Αδριανού. Δυο γυναίκες, σύζυγος και ερωμένη του ίδιου άντρα, συναντιούνται σε ένα καφέ μπαρ και αναμετριούνται μέχρις εσχάτων. Δυο ερωτικοί θηλυκοί ρόλοι, δυο διαφορετικές απόψεις ζωής, δυο τρόποι να αγαπάς, να μισείς και να είσαι γυναίκα. Αντικείμενο: ο...

Αντί να διαπλεύσει πρόσω τη ζήση του, ο συγγραφέας αναπλέει τα μυθιστορήματά του, παρενθέτοντας επιλεγμένα απομνημονεύματα ενσωματωμένα στη μία και αδιαίρετη μυθοπραγματικότητα της μυθοπλασμένης και της πραγματικής ζωής του, αναζητώντας στη δεύτερη τον λόγο της πρώτης, για να την καταλάβει στο σύνολό της και όχι απλώς να την αναθυμηθεί. Για τον ίδιο λόγο, προβαίνει και σε ένα αναλογισμό για την τέχνη του μυθιστορήματος και τη σχέση του με αυτό: μία τρισκελής οπισθοπλοΐα προς τον χρόνο και τον τόπο της γέννησής του στα Χανιά, με τέλος και αφετηρία της το σπήλιο δύο ανυπότακτ...

Ο Φρανσίς, ένας ξεπεσμένος συγγραφέας, έχει δύο φιλενάδες: τη Νικόλ, τη σύζυγο του διάσημου συγγραφέα Πατρίκ Βαντερέν, με την οποία δοκιμάζει κάθε είδους σαδομαζοχιστικές εμπειρίες, και την Όλγα που ειδικεύεται στα πορνό μυθιστορήματα και που στο ερωτικό παιχνίδι δέχεται τα πάντα εκτός από τη διείσδυση. Το μυθιστόρημα αρχίζει πολύ σεμνά, ακολούθως καταγίνεται με ένα ερωτικό μαρτύριο του Ταντάλου και τέλος εκτραχηλίζεται σε ένα τρομακτικό ηδονιστικό κρεσέντο όπου ο Τζιαν επιδείχνει όλη τη δεξιοτεχνία, την τόλμη, την προκλητικότητα και το αναμφισβήτητο συγγραφικό του ταλέντο...

Μια σειρά από εξαίσια χρονικά που αποκαλύπτουν τον ρόλο της βροχής στον ερωτισμό, στη μουσική δημιουργία ή ακόμα και στην ιεροποίηση του κόσμου -η μικρή αυτή πραγματεία είναι τα πάντα εκτός από εγχειρίδιο μετεωρολογίας. Ο Μαρτέν Παζ μας δίνει μια φιλοσοφική και ποιητική απολογία της βροχής. Για να το πετύχει, χρησιμοποιεί τα τρομερά όπλα του μυθιστοριογράφου: τη φαντασία και την ταχυδακτυλουργία. Ο τόνος είναι σοβαρότατος, το κείμενο γεμάτο ιστορικές, καλλιτεχνικές και φιλοσοφικές αναφορές που, ακόμα κι όταν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, είναι απόλυτα αληθοφανε...

"Ο Σάμπατο κατόρθωσε με την ευφυΐα αυτό που κατόρθωσε ο Ντάρελ με το ταλέντο". Le Nouvel Observateur (Ρ. Μπορντερί) "Φρικιαστική ομορφιά. Ένα παραλήρημα που κάνει να χλομιάζει από ζήλια ο Λοντρεαμόν" La Quinzaine Litteraire (Μ. Ναντό) "Μετά τόν Μπόρχες ο Σάμπατο επιβάλλεται μ' αυτό το αποκαλυπτικό μυθιστόρημα". Neue Zurcher Zeitung "Αριστούργημα, ένα από τα εκπληκτικά φαινόμενα της εποχής μας, ένα από τα μυθιστορήματα του αιώνα". Die Welt "Μαγικό, μπαρόκ, μνημειώδες, ένα φιλμ του Μπουνιουέλ πάνω σε σενάριο Ντοστογιέφσκι". Newsweek "Τίποτα πιο παραισθησι...